Byli palacze mają kłopoty z utrzymaniem tytoniowej abstynencji m.in. dlatego, że tracą poczucie tego, kim byli i poczucie przynależności do grupy. Muszą więc budować swoją nową tożsamość, a to bywa trudne.
Byli palacze mają kłopoty z utrzymaniem tytoniowej abstynencji m.in. dlatego, że tracą poczucie tego, kim byli i poczucie przynależności do grupy. Muszą więc budować swoją nową tożsamość, a to bywa trudne.
Na łamach magazynu „Journal of Substance”, naukowcy z University of East Anglia opisali nowo odkryty mechanizm, który sprawia, że tak trudno jest się rozstać z nikotyną.
Jak tłumaczą badacze, palenie nie tylko uzależnia fizycznie, ale wiąże się też z wieloma elementami emocjonalnymi, behawioralnymi i społecznymi. „Mimo, że wielu ludziom udaje się wyjść z nałogu, to nawroty są bardzo powszechne. Chcieliśmy zrozumieć inne, społeczne czynniki, które mogą być istotne” - mówi autorka projektu dr Caitlin Notley.
Autorzy pracy przeprowadzili szczegółowe wywiady z 43 ochotnikami, którzy rzucili palenie i do niego wrócili. Uczestnicy opisali swoją historię palenia, wcześniejsze próby rezygnacji i nawroty.
„Odkryliśmy, że nawrót wiąże się z całą gamą emocjonalnych wyzwalaczy. Często towarzyszy temu chęć odzyskania swojej społecznej tożsamości – tożsamości palacza” - opowiada badaczka.
„Społeczne środowisko i bliskie relacje mają silny wpływ na ludzi, tym najczęściej na nastolatków, także kiedy zaczynają palić. Ludzie społecznie uczą się być +palaczami+ – to część ich przynależności do grupy, która staje się ważnym elementem ludzkiej tożsamości” - wyjaśnia dr Notley.
To poważna sprawa. Bo jak wyjaśniają badacze, próba rzucenia nałogu wiąże się z rezygnacją ze starej tożsamości i budową nowej. To jednak może być trudne, szczególnie, jeśli ktoś palił przez większość swojego dorosłego życia.
„Uczestnicy badania mówili m.in. o uczuciu ulgi po odzyskaniu +tożsamości palacza+ – zatem w grę wchodzą silne reakcje emocjonalne związane z nawrotem, takie jak odczucie przyjemności, ale także poczucie winy i wstyd” - wyjaśnia dr Notley.
Więcej informacji:
http://www.uea.ac.uk/about/-/ex-smokers-crave-lost-identity-study-shows
Podsylam opis przezycia po Peyotlu, ktorego doswiadczyl Bernard
Roseman, gdy wraz z czlonkami Native American Church uczestniczyl
w sakramencie w poznych latach `50. To je ino fragmencik calosci,
a calosc to "The Peyot Story" - Wishire Book Company 1963.
..........................................
Sam w pustym domu po ciężkim dniu pracy. Zmęczony, aczkolwiek w dobrym nastroju. Chęć wyluzowania się i odprężenia. Piękny, ciepły wiosenny dzień.
W końcu. W końcu wróciłem z pracy. Po powrocie do domu polałem gebbelsa i zjadłem suty obiad, pełen weglowodanów i witamin. Pieczona marchewka smakowała wybornie. Usiadłem przed stolikiem i uruchomiłem laptopa. Puściłem radosną muzykę. Pogrzebałem trochę w plecaku. Wyciagam kilka pompek, igły, kubki, wodę do iniekcji. Wypijam szklankę coli z gieblem. Gotuję metkat. Po ok 15 minutach zabawy, oczyszczam klarowny roztwór. Jest gęstawy, nieco żóltawy - taki jak lubię. Nabijam szprycę, szukam żyły. Puszczam nutę i szybkim ruchem wkłuwam się.
Nastawienie pozytywny. Normalny weekendowy rejw, jedna znajoma dla towarzystwa. Wiekszość akcji dziala sie w zasadzie na malym placyku tuż obok ,,Clubu"
Jak tytuł mówi - standardowa miłośc i niemałe zaskoczenie. A więc od początku
- jako stały bywalec i fan muzyki elektronicznej udałem się na rejw z zamiarem dobrej wkętki po Emce. Zazwyczaj nie chodzę sam więc przygarniam kumpele, której cele sa identyczne do moich.
Standardowe procedury, odprawienie, bilety, szatnia (czas cos wrzucic)
Godzina 00.00 - 0,5 tabletki, na poczatek (zaznaczajac, ze mam bardzo niska tolernacje do wszelakich uzywek)
Oto pisany w drugi dzień po zazyciu opis tripu(?) po benzydaminie:
