W ostatnich latach obserwujemy rosnące zainteresowanie zastosowaniem leczniczej marihuany jako alternatywnej metody leczenia różnorodnych schorzeń. Medyczna marihuana, używana głównie do łagodzenia przewlekłego bólu, skurczów w stwardnieniu rozsianym i w opiece paliatywnej, stała się przedmiotem licznych badań naukowych.
W ostatnich latach obserwujemy rosnące zainteresowanie zastosowaniem leczniczej marihuany jako alternatywnej metody leczenia różnorodnych schorzeń. Medyczna marihuana, używana głównie do łagodzenia przewlekłego bólu, skurczów w stwardnieniu rozsianym i w opiece paliatywnej, stała się przedmiotem licznych badań naukowych. Od czasu legalizacji leczniczej marihuany w Niemczech w 2017 roku, dostępne są różne odmiany medycznej marihuany, różniące się proporcjami zawartości THC (tetrahydrokannabinol) i CBD (kannabidiol). Mimo że dostępność różnych szczepów marihuany medycznej ciągle rośnie, nadal niewiele wiadomo na temat ich różnic w skuteczności w leczeniu konkretnych schorzeń.
W ramach badania przeprowadzonego online w Niemczech między czerwcem a sierpniem 2020 roku, zastosowano ankietę, w której uczestniczyć mogły tylko osoby spełniające określone kryteria: wiek powyżej 18 lat, leczenie medyczną marihuaną zalecone przez lekarza, używanie medycznej marihuany zakupionej w niemieckich aptekach.
Badanie zatwierdzone przez lokalną komisję etyczną miało na celu ocenę skuteczności oraz tolerancji różnych szczepów medycznych konopi. Rekrutacja uczestników odbywała się za pośrednictwem klinik, newsletterów, grup wsparcia i mediów społecznościowych.
W badaniu wzięło udział 1,028 uczestników. Większość z nich (58%) stosowała MM przez ponad rok, przy czym średnio korzystali z 5.9 różnych odmian marihuany. Najczęściej przepisywanymi szczepami były Bedrocan (THC:CBD=22:<1), Canopy Growth Bakerstreet (THC:CBD=19:<1) i Aurora Pedanios 22/1 (THC:CBD=22:1).
Najczęstsze schorzenia, dla których przepisywano LM, to zaburzenia bólowe, psychiatryczne, neurologiczne oraz problemy żołądkowo-jelitowe. Średnia skuteczność leczenia, zgłaszana przez pacjentów, wynosiła 80.1%, bez znaczących różnic w skuteczności między poszczególnymi szczepami.
Wyniki badania nie potwierdziły głównej hipotezy, że konkretne szczepy LM są bardziej skuteczne w leczeniu określonych schorzeń. Wynika z tego, że wybór konkretnej odmiany medycznej marihuany nie był uzależniony od konkretnego wskazania medycznego. Co ciekawe, mimo różnorodności dostępnych szczepów, większość pacjentów preferowała te o wysokiej zawartości THC. To sugeruje, że pacjenci mogą doświadczać subiektywnie lepszych efektów leczniczych odmian z wyższym stężeniem THC, niezależnie od diagnozy.
Ogólnie rzecz biorąc, smak i zapach szczepów marihuany medycznej (MM) były postrzegane głównie jako dobre lub bardzo dobre (n=730, 71,1%). Tylko niewielki odsetek uczestników (n=51, 5%) ocenił używane obecnie szczepy MM jako złe lub bardzo złe pod względem smaku i zapachu.
Stosunek ceny do jakości został oceniony jako średni (23%), zły (20%) lub bardzo zły (21%), a jedynie 309 uczestników (30%) było zadowolonych ze stosunku ceny do jakości (dobry: n=220 (21,4%), bardzo dobry: n=89 (8,6%)). Tylko 398 z 1,029 uczestników (38,7%) wskazało, że koszty leczenia MM były w pełni lub częściowo pokryte przez ich ubezpieczenie zdrowotne, 277 uczestników (27%) zgłosiło, że wniosek o weryfikację ubezpieczenia jest aktualnie rozpatrywany, a 353 uczestników (34,3%) stwierdziło, że nie złożyło wniosku do ubezpieczenia zdrowotnego.
Nowe badanie opublikowane w czasopiśmie Pharmacopsychiatry jest jednym z pierwszych w Niemczech, które próbowało ocenić efektywność i tolerancję różnych szczepów medycznej marihuany przepisywanych przez lekarzy. Wyniki te mogą przyczynić się do lepszego zrozumienia, jak pacjenci doświadczają leczenia medycznymi konopiami, oraz mogą służyć jako punkt wyjścia dla przyszłych badań nad optymalizacją leczenia za pomocą marihuany medycznej. Ostatecznie, wyniki te podkreślają potrzebę dalszych badań nad skutecznością oraz profilami bezpieczeństwa różnych odmian konopi dostępnych w aptekach, aby maksymalizować korzyści terapeutyczne dla pacjentów.
Substancja: Salvia Divinorum
Doświadczenie: dawniej sporo MJ (teraz rzadziej, ale nie omijam), LSD, raz SD (nie za głeboko), alk, tramal, aviomarin ;) ...chyba tyle
Gdzie/jak: samemu (co raczej nierozważne), W domu, spontanicznie bez specjalengo przygotowania
Przebieg:
Dzionek był przepiękny, humor też. Jedynie zmęczenie to minus.
Do czytania poniższego tekstu najlepiej puścić sobie tę składankę https://www.youtube.com/watch?v=eu_MZy84dUc - w dziwny sposób nadaje płynności i pozwala mi się utożsamiać z sobą z tamtej chwili, kiedy to piszę. Może i wam nada rotacji.
>>>Jak doszedłem do tego stanu<<<<
[Przejdź od razu do nagłówka "Uderza!", jeśli się śpieszysz ;)]
bez strachu palony AM, na kanapie w opuszczonym domku wśród wielkich padających za oknem wczesną wiosną płatków śniegu, szczerze nie oczekiwałem takiego haju, ponieważ paradoksalnie przy podobnej dawce, zażytej parę dni wcześniej, nie było takiego łomotu ;)
Ten dzień miał być taki, jak poprzednie marca 2011r. Wstając jak zwykle o 5.30 do szkoły, pierwszą myślą było, aby przed prysznicem odpalić niezwykły proszek, zwany AM-2201. Będąc już od rana na potężnym haju, przetrwałem 8 godzin męki w szkole, paląc co przerwę niebiański syntetyk. Po powrocie do siebie, zjedzeniu porządnego obiadu, wyruszyłem do opuszczonego domu, znajdującego się niedaleko mojej stancji. W drodze zostałem zaskoczony przez wielkie majestatycznie spadające na moje miasto płatki śniegu.
