Mimo że proces wydawania licencji na komercyjną uprawę konopi zostanie przez kalifornijski Departament Żywności i Rolnictwa (CDFA) uruchomiony już w styczniu przyszłego roku, wiele z operacji growerskich nie spełnia wymogów w sprawie środków ochrony roślin. Na dzień dzisiejszy szacuje się, że zaledwie 15% z nich mogłaby bezpiecznie wprowadzić swój produkt na półki.
Mimo że proces wydawania licencji na komercyjną uprawę konopi zostanie przez kalifornijski Departament Żywności i Rolnictwa (CDFA) uruchomiony już w styczniu przyszłego roku, wiele z operacji growerskich nie spełnia wymogów w sprawie środków ochrony roślin. Na dzień dzisiejszy szacuje się, że zaledwie 15% z nich mogłaby bezpiecznie wprowadzić swój produkt na półki.
Podczas gdy w Kalifornii wystartowała oficjalnie zielona gorączka, a biznesmeni, celebryci i potentaci przemysłowi prześcigają się w wykupywaniu terenów pod przyszłe uprawy, windując tym samym ceny nieruchomości w północnej części stanu nawet o 30% od ogłoszenia wyników referendum w zeszłym roku, wiele z growerów (konopnych rolników) nie jest w stanie spełnić nowych standardów uprawy.
To nie jest nowość, ale problem, z którym Kalifornia boryka się od wielu lat. Jego skalę uwidoczniło jednak dopiero badanie na obecność groźnych dla zdrowia substancji w próbkach pozyskanych z legalnych punktów pierwszej pomocy (sklepów marihuanowych), które zostało przeprowadzone przez Steep Hill Labs z Berkeley. W 84% z nich odnaleziono ślad potencjalnie niebezpiecznych pestycydów!
Problem w tym, że marihuana legalna w wielu stanach USA wciąż pozostaje nielegalna na szczeblu federalnym, z racji czego Agencja Żywności i Leków (FDA) nie wydaje rozporządzeń w sprawie uprawy konopi, które okupują więc szare pole. Innymi słowy, rośliny można pryskać czym popadnie i nie ponosi się za to żadnych konsekwencji!
W wielu wypadkach są to pestycydy tylko minimalnie groźne dla zdrowia, zdarzają się jednak przypadki używania także takich, które zostały całkowicie zbanowane ze względu na działanie rakotwórcze.
Inną sprawą jest obecność pasożytniczych grzybów i metali ciężkich w ilości czasem przekraczających normy stosowane w rolnictwie. W przypadku marihuany ich efekt na zdrowie trudno jednak ocenić, gdyż nie prowadzi się badań nad ich spalaniem czy waporyzacją!
W tej kwestii Kalifornia idzie na razie po linii zdrowego rozsądku, dopuszczając do użytku produkty zawierające substancje, które nie są nawet traktowane jako pestycydy przez FDA, jak np.: olejek cynamonowy, olejek rozmarynowy, olejek miętowy, siarka czy fosforan żelaza. Przemysł spodziewa się przy tym, iż większość syntetycznych pestycydów zostanie za kilka miesięcy zbanowana.
Wyjście dla tych, którzy chcą pozostać w biznesie lub dokonać ekspansji w ramach nowego systemu, jest jedno: nauczyć się, jak uprawiać konopie technikami organicznymi. Wyjście dla tych, którzy nie mają zamiaru na spełnianie nowych standardów jest także jedno: rzucić swój produkt na lokalny czarny rynek lub wyeksportować do innych stanów, gdzie marihuana wciąż pozostaje nielegalna.
Czystą marihuanę wyprodukować jest bardzo ciężko. Wymaga to dyscypliny, czasu i poświęcania uwagi. Można nie dać rady na wiele sposobów. Ale nie możesz jej sprzedać zgodnie z nowymi regułami stanowymi. Produkt, który nie zostanie przepuszczony, wyląduje więc na czarnym rynku, tu lub poza stanem
– potwierdza Brian McCall, właściciel Blue Belly Farms, plantacji w okolicach Santa Cruz, na której nie używa się pestycydów.
Jak twierdzi Hezekiah Allen, dyrektor wykonawczy Kalifornijskiego Stowarzyszenia Growerów (CGA), największego lobby growerskiego w stanie, zaledwie 10-15% z rolników będzie w stanie spełnić nowe standardy i będą to ci, którzy są rygorystyczni, doświadczeni i którzy od wielu lat uprawiają konopie w sposób prosty, niezależny i organiczny.
Idzie to zresztą w parze z naturalnym pożądaniem przez Kalifornijczyków produktów zdrowych, organicznych, nietestowanych na zwierzętach czy wyprodukowanych w zrównoważony sposób.
Hipis jedzący granolę pali także wolną od pestycydów marihuanę. Mamy tu do czynienia z pewną kulturową skłonnością
– dodaje Allen.
Nie jest to jednak takie proste dla przedsiębiorców, którzy myślą o poważnych ruchach rynkowych, mają wysokie koszty operowania, już zainwestowali w swoje operacje miliony dolarów, a nie mogą do tego ubezpieczyć swoich potencjalnych strat (agenci odmawiają ubezpieczania biznesów nielegalnych federalnie).
Testowanie produktu będzie kosztować około $400 za funt (450 g), co przy przeciętnej cenie marihuany wynoszącej około $800-1200 za funt, staje się bardzo obciążającym kosztem. Ten sam kłopot ma wiele growerów uprawiających konopie od lat, którzy teraz myślą o zalegalizowaniu swoich operacji. Nie są przyzwyczajeni ani do norm, ani do kosztów laboratoryjnych.
To będzie model odmienny od tego, jaki znamy z rolnictwa przemysłowego… które patrzy na konopie, jak na towar. Dojdzie do wielu gorzkich rozczarowań
– podsumowuje Allen.
Dom, wolne, lekki wkurw
15:10
Odważam 5 mg, wciągam. Pachnie trochę kiszonymi ogórkami, smak jeszcze niezbyt mi się wyklarował. stawiam na po syntezie. Może dałbym radę wyczyścić acetonem ale nie mam pewności czy to zadziała i nie mam tez najmniejszej ochoty czekać choćby i sekundy dłużej.
15:16
Wydaje mi się, że czuję pierwsze, delikatne efekty w postaci mrowienia w głowie i lekkiej, neutralnej dysocjacji. Możliwe placebo.
15:20
Dobrze przygotowany czas i przestrzeń, fizyczna i życiowa, pusty dom, wieczór.
Na początku szklanka soku z czarnej porzeczki z własnego koncentratu, potem lemon tek o składzie 4,9 g psilocibe cubensis i sok z całej cytryny, łyżka miodu, wszystko zalane do pełnej szklanki ciepłą wodą.
21:05 picie lemon teka potrząsa mną z niesmaku
włączam pomarańczowe światło, zapalam świeczki
21:20 czuję, że rzeczywistość traci swój sztywny fundament, obraz zaczyna się poruszać, upłynniać, cząsteczki materii zaczynają żyć
Solo trip w po nie najlepszym dniu w całkiem stresującym momencie mojego życia ale bardzo dobre nastawienie mieszane z ekscytacją. Bardzo chciałem doświadczyć mocniejszych halucynacji co mnie skłoniło do takiej dawki.
Tego dnia miałem mega doła, było strasznie szaro i mokro nic sie nie działo i po pełnym dniu nauki stwierdziłem że pójde zobaczyć do skrzynki zobaczyć czy nie przyszła może paczka.
Ku mojemu zdziwieniu faktycznie była, od razu się podekscytowałem bo wcześniej nie miałem żadnego doświadczenia z psychodelikami więc odrazu zawróciłem do domu spróbować.
Zastanawiałem się jakiś czas jaką dawke wziąć ale w końcu padło na test czy grzybki są takie jak opisywali czyli 1.25g. Szybko połknałem 5 tabletek i nie mogłem się doczekać efektów.
Pusty dom, sam, komputer, muzyka, internet (jaki był 15 lat temu), dużo wolnego czasu, popołudnie.
Zakupione w 3 róznych aptekach 3 opakowania Acataru Acti-Tabs, a więc łącznie 2160mg pseudoefedryny zmielone na pył, rozpuszczone w wodzie o odpowiedniej temperaturze, po pewnym czasie nierozpuszczony syf odsączony przy pomocy strzykawki 20ml z watą, raz, drugi, trzeci, następnie spora ilość nadmanganianu potasu rozpuszczona w wodzie, również osad odsączony, dalej - wiadomo - odpowiednia ilość octu, dodałem nawet kwasku cytrynowego (niedużo), zmieszanie, lodóweczka, czekanie, przygotowane strzykawki 5ml i 2ml oraz igły 0,4 do wkłuć dożyłnych, spirytus, waciki i pasek parciany. Czekanie.
