Wiadomości z Niemiec: Trucizna w butelkach szampana – Władze sanitarne opublikowały kolejny numer partii szampana, w których znaleziono duże ilości twardych narkotyków. Jak podano spożycie skażonego alkoholu grozi śmiercią. W Niemczech odnotowano już jeden zgon i siedem ciężkich zatruć po spożyciu skażonego trunku.
Wiadomości z Niemiec: Trucizna w butelkach szampana – Władze sanitarne opublikowały kolejny numer partii szampana, w których znaleziono duże ilości twardych narkotyków. Jak podano spożycie skażonego alkoholu grozi śmiercią. W Niemczech odnotowano już jeden zgon i siedem ciężkich zatruć po spożyciu skażonego trunku.
Zatrute butelki szampana Moët & Chandon Ice Impérial w trzylitrowych butelkach znaleziono zarówno w Niemczech jak i w Holandii.
Holenderski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności i Produktów Konsumenckich (NVWA) wydał pilne ostrzeżenie przed 3-litrowymi butelkami szampana Moët & Chandon Ice Impérial. Butelka tej wielkości wypełniona twardym narkotykiem MDMA (znanym również jako ecstasy) została niedawno znaleziona zarówno w Niemczech, jak i w Holandii. O sprawie pisaliśmy TUTAJ.
Władze Luksemburga publikują kolejny numer partii, której dotyczy problem
Według najnowszych informacji narkotyki mogą znajdować się w butelkach o numerach partii: LAK5SAA6490005 oraz LAJ7QAB6780004.
Dotykanie i/lub picie zawartości butelek zagraża życiu. W Niemczech zgłoszono już jeden zgon i siedem bardzo poważnych przypadków zachorowań u osób, które spożyły zatruty trunek. Według producenta w Holandii zgłoszono cztery przypadki zachorowań.
Ostrzeżenie: Pozostaw butelkę nietkniętą, jeśli zawartość odbiega od typowej dla szampana. Butelki wypełnione MDMA są z zewnątrz nie do odróżnienia od butelek napełnionych szampanem. Podczas wlewania zatrutego szampana Moët & Chandon Ice Impérial do kieliszka widać jednak wyraźna różnicę.
Alkohol NIE musuje – ma czerwonawo-brązowy kolor, który z czasem ciemnieje – ma inny zapach anyżu.
Jeśli masz podejrzaną butelkę, natychmiast poinformuj policję i pod żadnym pozorem z niej nie pij.
NIE PRÓBUJ NICZEGO! Nawet zanurzenie opuszki palca w płynie i spróbowanie go może spowodować poważne problemy zdrowotne nawet bez połknięcia. Wypicie małego łyka może być śmiertelne.
W ciągu 6-cio letniego romansu z białą damą miałam wiele przygód mniej
lub bardziej miłych. Ta, którą opiszę była zdecydowanie największa i
najbardziej niemiła, a poza tym jest to również opis zachowania i myślenia
typowego dla osób nadużywających amfetaminki.
A więc zaczęło się tak:
Katastrofa życiowa, przegięcie z braniem benzo, Mdma, fety, generalnie wszystkiego co się dało. Doprowadziło to do mojej wyprowadzki od chłopaka, z którym mieszkam ponad 3 lata. "Trip" odbył się w nocy, trwał 6 godzin, był to wynajęty przeze mnie pokój. 4 dni później wróciłam do DOMU i mojej miłości, którą do tej pory ranię.
23:00 wchodzi kreska. Mało, może 50 mg. Nie działa. Nie ma w tym nic dziwnego, byłam benzodiazepinowym zombie
23:15 kreska, może 100 mg
24:00 biorę się za pracę. Roznosi mnie a jednocześnie przygniata. Zaczynam myśleć o życiu.
00:15 wrzucam do szklanki z pepsi z 200mg
01:00 Na zmianę wpadam w panikę, płaczę, wbijam paznokcie w skórę i myślę o tym jak będzie wyglądała moja przyszłość. Boję się, pragnę być blisko mojej najbliższej osoby, wzoru, wsparcia, sensu życia. Tęsknię za nim a jednocześnie go ranię - ćpając.
Zamieszczony tekst pochodzi od znajomego, jest długi, ale może Was zainteresować, całe info w samym tekście.
Zdecydowałem się - z przyczyn, których nie czuję potrzeby tutaj wyjawiać - zataić dokładne nazwy przyjętych przeze mnie substancji; jednak były to analogi składników ayahuaski.
Relacja jest dość chaotyczna, jednak wychodzę z założenia, że ma ona mieć cel dokumentalny - podarowałem sobie wysiłki w kierunku języka literackiego.
Pisze znajomy: załatw H. Nie załatwię, mówię, nie załatwiam tego nikomu. Weź grama, przyjadę, oddam kasę, ćwiara dla ciebie - odbija znajomy.
Siedzę w autobusie, tłok jak cholera, ludzie wracają z roboty. Telefon - 'będę czekał na przystanku, kasa w drzwiach, zostawię Ci tam gdzie zawsze'. Ok, więc nie dostanę sreberka do ręki, muszę liczyć, że faktycznie będzie leżało tam gdzie leżeć powinno. Na każdym przystanku wykręcam głowę próbując przeczytać jego nazwę. Jeszcze 3, może 4.
