Kiedy stany Oregon i Kolorado w 2014 roku zalegalizowały marihuanę, ceny wynosiły nawet 30$ za gram. Wtedy właściciele sklepów mówili, że przed 2020 rokiem chcieliby sprzedawać uncję (28g) za 50 dolarów. Tak się właśnie stało.
Kiedy stany Oregon i Kolorado w 2014 roku zalegalizowały marihuanę, ceny wynosiły nawet 30$ za gram. Wtedy właściciele sklepów mówili, że przed 2020 rokiem chcieliby sprzedawać uncję (28g) za 50 dolarów. Tak się właśnie stało.
Dziś za 5 dolarów można nabyć 1/8 uncji, czyli około 3,5g, a pełną uncję legalnej marihuany w stanie Oregon można kupić już za 40 dolarów! Dla porównania, ceny nielegalnej marihuany w Polsce kształtują się w zależności od regionu i oscylują w granicach 30-60zł za gram. W stanie Oregon, za 30zł moglibyśmy więc kupić 7g legalnej marihuany!
W Oregonie można trafić nawet na elektroniczne billboardy, na których widnieją oferty dostępne w sklepach z legalnymi konopiami. HighTimes donosi, że za 3,5g będziemy musieli zapłacić od 10 do 24 dolarów, a trzeba pamiętać, że są to ceny zawierające 20% podatek. To nadal taniej, niż w Warszawie, gdzie ceny wahają się w okolicach 50-60zł za gram.
Chociaż w Polsce jest bardzo mało dilerów, którzy sprzedają koncentraty, to w Oregonie za gram ekstraktu BHO zaczynają się od 10$, czyli nadal taniej, niż gram suszu w większych polskich miastach.
Stanowa agencja regulująca konopie indyjskie wskazuje, że licencjonowani hodowcy wyprodukowali ponad 450.000 kilogramów marihuany. Przeliczając na jednego obywatela, każdy z nich musiałby kupić 5 uncji (140g), aby wykupić cały dostępny towar.
W stanie Oregon nie ma limitu dotyczącego ilości licencjonowanych hodowców. Opłata licencyjna zaczyna się od 1000$ za uprawę indoor powierzchni 60m2 lub 230m2 na zewnątrz.
Najdroższa licencja na uprawę do 930m2 w pomieszczeniach i 3700 na zewnątrz kosztuje jedynie 5700 dolarów. Doprowadziło to do sytuacji, w której obecnie jest ponad 1000 licencjonowanych hodowców. Za funt (453g) suszu uprawianego na zewnątrz mogą oni otrzymać od 300 do 600 dolarów, a za funt konopi uprawianych w pomieszczeniach od 600 do 1600 dolarów.
W 2017 roku licencjonowane sklepy sprzedały ponad 45.000 kilogramów marihuany, więc w magazynach znajduje się jeszcze jakieś 400.000 kilogramów, które czekają na sprzedaż. Nic dziwnego, że hodowcy prześcigają się w obniżaniu cen. Aby szybko sprzedać towar, należy zachęcić klientów, którzy obecnie kupują towar w ilościach, które tak naprawdę nie są im potrzebne.
Przed kwasem trochę strachu (jak za pierwszym razem), przed 6-abp wielka chęć spróbowania. Ludzie bardzo w porządku, milutko, prawie cieplutko w domu ;)
Tamtej nocy braliśmy nie to, co wpisałam jako substancję wiodącą. Ale ona jest ważniejsza (choć to może wydawać się nieco dziwne).
Ogólnie tamta noc miała być kwasowym tripem, ale niestety mnie się nie udało. I nie, nie dlatego, że nie wzięłam… tylko to nie było to. Ale o tym zaraz.
Godzina 18, zarzucamy LSD. Ja z kolegą na pół – reszta po całym kartonie. Chłopaki mówią, że trzeba czekać na pierwsze akcje jakieś 40 minut, więc siedzimy i czekamy.
luźny, wakacyjny wieczór w moim ukochanym polskim mieście, wszystko pod stuprocentową kontrolą
Kolejna noc pod znakiem chaosu w połączeniach mózgowych. W zasadzie wiedzieliśmy, że tak to wyjdzie, choć cel wycieczki do mojego ulubionego zakątka pozornie był inny; ot, kilka spraw trzeba było pozałatwiać, niemniej okazji na zresetowanie sobie makówek i nastawienie odbiorników na przygotowania do nadchodzącego zapieprzu mogłoby już potem nie być, więc polecieliśmy w otchłań między stare kamienice.
Chęć przypalenia MJ na 4 godziny przed wieczornym wyjściem. Lekkie podejrzenia, co do towaru.
Napisałem raport o testach 3-MMC (http://neurogroove.info/trip/3-mmc-pierwsza-wiadoma-przygoda-z-rc). Traktuje to jako moje pierwsze RC, bo to, co zaraz napiszę nie było zamierzonym, celowym, a całkowicie nieświadomym zażyciem.
Był letni wieczór, ostatni dzień wakacji. Od dawna
czekałam żeby się zbuhać i zapomnieć o nękających mnie
problemach, a zresztą następnego dnia trzeba było iść
do szkoły, więc musiałam to jakoś wykorzystać. Kolega
zaproponował mi jaranie, zgodziłam się bez wahania,
tym bardziej, że było za darmo. Było z nami jeszcze
parę osób, ale nie znałam ich zbyt dobrze... Wzięłam
pierwszego bucha... może trochę za mocno się
zaciągnęłam, bo zaczęłam się ksztusić. Trwało to może
