Na krótko przed wejściem Karima Benzymy na boisko, podczas środowego półfinału Ligi Mistrzów Bayern Monachium - Real Madryt (1:2), kamery uchwyciły jak żuł on tajemniczą, niebieskawą substancję. Okazuje się, że był to zabroniony w wielu krajach snus, czyli sporządzona z tytoniu używka, o bardzo wysokiej zawartości nikotyny.
Na krótko przed wejściem Karima Benzymy na boisko, podczas środowego półfinału Ligi Mistrzów Bayern Monachium - Real Madryt (1:2), kamery uchwyciły jak żuł on tajemniczą, niebieskawą substancję. Okazuje się, że był to zabroniony w wielu krajach snus, czyli sporządzona z tytoniu używka, o bardzo wysokiej zawartości nikotyny.
Snus największa popularnością cieszy się w krajach skandynawskich, jednak nie jest tajemnicą, że od jakiegoś czasu znajduje on również uznanie wśród piłkarzy, szczególnie tych występujących w Premier League. Zawiera on o wiele więcej nikotyny od papierosów, która z kolei pobudza organizm i poprawia koncentrację.
Używka jest często wykorzystywana przy rzucaniu palenia, jednak w wielu krajach, m.in. w Polsce, produkcja i handel snusem są zabronione. Taki stan rzeczy nie przeszkadza jednak Benzemie, którego kamery przyłapały na żuciu specyfiku tuż przed wejściem na boisko.
Ekspert ds. dopingu Fritz Soergel na łamach niemieckiego dziennika "Bild" zaznaczył, że jak na razie korzystanie ze snusu nie jest zabronione.
- Działa jak narkotyk, ale nie znajduje się na liście substancji zakazanych. Używanie go do typowy przykład szarej strefy w sporcie. Chodzi o to, by uzyskać efekt jak przy stosowaniu dopingu, ale bez ryzyka kary - powiedział.
Obecnie Agencja Antydopingowa WADA przygląda się zjawisku i zastanawia się czy nie wprowadzić ograniczeń na korzystanie ze snusu. Wykryto również, że działa on zdecydowanie bardziej efektywnie, gdy połączy się go z kofeiną.
Wiek: 20lat
Dawka: bliżej nieokreślona. ;p
Doświadczenie: alkohol, tytoń, konopie, DXM, kofeina, LSD, XTC, 2C-E
S&S: Pierwszy raz z mefedronem. Nieco mieszane uczucia. Z jednej strony byłem zmęczony i było sporo (jak na mnie) jarania w tamtym czasie, z drugiej strony nowa substancja, empatogen, szansa na pozytywne doświadczenie. Ostatecznie nakręciłem się na to drugie.
Zimny wrześniowy dzień 6 lat temu, A.D. 2011. Ekscytacja przed pierwszym występem jako DJ. Rozkręcająca się psychoza paranoidalna z rodzaju psychodelicznego flashbacka. Szał zwierzęcia, które opanowane lękiem atakuje.
"Kra, kra!" [...] Tego ranka wrony krakały jakoś tak osobliwie, jakby się antropomorfizowały, a człowiek-gawron dął w swój kruczoczarny dziób. Muzyka w telefonie też brzmiała nad wyraz krystalicznie, ostro, maleńki koncercik rozgrywał się w mojej rozgorzałej percepcji, ambientowe połacie przy zimnej, wrześniowej kałuży. Czekałam na pociąg. Przeszłam przez dziurę w siatce w stronę torów, było rano, to jeszcze za wcześnie na policyjne atrakcje, nikt nie był w stanie mnie przyfilować. Pociąg zatrzymał się z przeraźliwym świstem, zatkałam uszy tak mocno jak to było tylko możliwe.
