Mam 26 lat i w końcu jestem gotów na terapię bo mam dla kogo!

Siemano. Mam 27 lat i moje żałosne życie to methamphetamina. Przewine Wam temat od początku. Ogólnie całe życie siedzę w patologii. Ojciec od nas wypierdolił jak jeszcze w pieluche robiłem, a matka potrafiła wyjść z domu i wrócić 2 tyg później zostawiając mnie i brata na łasce alko rodziny. To skierowało mnie w demoralizacje ale mniejsza. W wieku 10 lat zacząłem jarać blanta, a rok później I przypał na psach. Ale trawka looz. Nie planuje nie palić. Tyle że od trawy się zaczyna. W wieku 15 lat spróbowałem Piko. Moi rówieśnicy nie wiedzieli nawet co to i wgl. Tak mnie to jarało że chuj. No bomba jest piękna... dopóki nie rzadzi Twoim życiem. Dziś wpierdalam 1g dziennie i ni chuj nie czuje przyspieszenia. Tyle że chodze spać 5-6 bo o 8 pobudka do pracy. Zarabiam 2.5k na rękę a moje plecy rosną tak że już dawno pogubiłem się w ilości długów. Ale miesiąc temu nastąpił przełom. Poznałem swoje przekozackie siostry. No grom z nieba. Z moją skłonnością do błędów przez kilka lat odcinałem się od nich. No żyjąc przez 20 lat tylko z bratem jakoś nie miałem parcia na 5 przyrodnich sióstr. Teraz zrobie wszystko żeby pokazać im że takiego starszego brata ze świecą szukać. Tylko muszę wyjść z tej jebanej zabranki. Po wielu latach ucieczki przed tematem detoxu dziś sam sobie próbuję to ogarnąć. Mam wsparcie sióstr to najważniejsze bo rodzinny dom nie zna tego pojęcia.

Tutaj mam prośbę. Czy ktoś mógłby mnie pokierować od czego zacząć itd bo ogarniam to od dupy strony. Czarna magia jak dla mnie, a boję się że motywacja może zgasnać

Tutajc