szczyptka paranojki

tak mi się zbiera we łbie i zbiera, i w końcu się musi przelać: rozmyślałem, jak to haniebnie łatwo dać tyłu uprawiając nielegalnie zielsko, co oczywiście da w finale wniosek ten sam, co zwykle - LEGALIZE IT - ale tu chciałbym się skupić na tych paru kwestiach aktualnych przed legalizacją. tekst ten niesie pewien ładunek paranoi, ale zauważcie, że przypisano go do działu "literatura", więc bójcie się tylko sportowo. zresztą aspekty realu też uwzględnię.

problem postawmy odwrotnie, niż zwykle: jesteśmy anslingerami, ministrami sprawiedliwości, aspirantami malinowskimi, gestapem. chemy wykryć pięć tysięcy upraw zielonej śmierci w pierwszej pięciolatce nowego tysiąclecia. jak to zrobić?
okazuje się, że gdyby zapalić, to wpadniemy na masę prostych i skutecznych sposobów, jak naszą chorą ideę urzeczywistnić!

no bo tak: indoor-rolnicy kitrają swoje cenne roślinki w szafkach, wnękach, garażach, aby nie było ich widać ani czuć, ani nie opowiadają o nich dzielnicowym. co oczywiście utrudnia sprawę. ALE każda taka roślina ma nad sobą tych minimum 100W światła, a jak jest takich roślin kilka, to wielokrotnie więcej. a każda taka lampa wpięta jest w sieć energetyczną, której nitki zbiegają się w najbliższej rozdzielni. czyli jest takie miejsce w Twoim mieście/osiedlu, z którego przy odrobinie uporu i niewielkich kosztach można z bardzo dużą celnością wytypować adresy upraw stuffu. jak? otóż każde urządzenie włączone w linię energetyczną jakoś ją obciąża. bardziej lub mniej. bardziej lub mniej charakterystycznie. obciążenie każdego odbiorcy (czyli, powiedzmy, obiektu, któremu jest przypisane nazwisko i adres - dotyczy to zarówno mieszkania jak głównego lokatora) jest oczywiście mierzalne, bo dzięki temu są naliczane rachunki za prąd. o uspokajających aspektach tej mierzalności oczywiście wspomnę na końcu :). tak więc, "przyglądając się" wykresowi obciążenia linii energetycznej możemy sobie podomniemywać, co i kiedy zostało włączone.

nie chcę wjeżdżać zbyt głęboko w niuansiki, skrobnę tylko że każde rzeczywiste ciało fizyczne ma jakiś opór, np przewody na których końcu wpięte jest np żelazko. jeżeli zamykamy obwód wspomnianym żelazkiem, to przewody w porównaniu z żelazkiem mają bardzo mały opór, dlatego nieporównanie bardziej rozgrzewa się żelazko, niż przewody, i całe szczęście! ale z setek woltów "podawanych" z rozdzielni, jakaś tam malutka część odkłada się na przewodach, licznikach, bezpiecznikach itp, i te spadki łatwo zmierzyć. im mniejszy opór, czyli im większe obciążenie linii, tym większe straty na przewodach. dlatego np na przedłu(uuuuuuuu)użaczach umieszczane są ostrzeżenia, że nie należy do nich podłączać prądożernych (wysokiej mocy) urządzeń, gdy są zwinięte w kłębek. bo taki przedłużacz też się wtedy nagrzewa. tak więc wiemy już, że każdy odbiornik "wnosi" sie na linię, z której jest zasilany. zaraz pokombinujemy, jak specyficznie.

jedźmy po kolei. gdyby poprzyglądać się (oczywiście uzbrajając odpowiednio oko) naszym liniom w okolicach bezpieczników czy liczników przez, powiedzmy, ćwierć sekundy (tyle trwa np kichnęcie), to zobaczymy np coś takiego:



poziomo - oś czasu, pionowo - napięcie mierzone np na bezpieczniku.

nauczyciele od fizyki wpajali nam uproszczone modele rzeczywistości, czyli koła idealnie okrąłe, równie pochyłe idealnie równe, a obciążenia czysto rezystancyjne. a gówno! okazuje się, że taka np żarówka ma inną rezystancję przed włączeniem, a inną, gdy się już rozgrzeje. na poniższym wykresie widać to rozgrzewanie. mało tego. inaczej obciąża źródło napięcia stałego, a inaczej (mniej) zmiennego, jako że wolframowy drucik jest przecież spiralą zwiniętą w spiralę, zwiniętą z kolei w spiralę, co czyni z niej bardziej cewkę niż opornik. wgłębianie znowu sobie daruję, ale konkluzja jest jedna: specyfika pracującego urządzenia odbija się na w/w wykresie.

pewnie wielu z was zauważyło, że skriny pochodzą z cooledita, ale w nim po prostu się łatwo "rysuje". na drugim obrazku pokazałem jak wygląda w czasie charakterystyka jakiegoś obciążenia włączonego tam, gdzie to pokazuje pomarańczowa strzałka. żółta strzałka pokrywa się z obciążeniem które zostało wyłączone. pomarańczowa - włączenie. na rysunku spadki napięć są rzędu 10-20% żeby było je widać, a w rzeczywistości nie przekraczają procenta.

im większa moc włączonego urządzenia, tym głębsze "wcięcie" powoduje, a im bardziej złożone, tym bardziej to wcięcie jest charakterystyczne. prosta żarówka (w zasadzie na spółkę z przypisanym jej pstryczkiem) ma wykres obciążenia przypominający ten po prawej. bardziej złożone urządzenia, np zaopatrzone w zasilacze, wniosą się na linię nieco inaczej. np taki monitor. ma dwustopniowy zasilacz impulsowy. pierwszy stopień obciąża zasilanie np pięcioma watami jeżeli monitor jest włączony i trwa w trybie stand-by, albo wcale gdy jest zupełnie wyłączony. jeżeli uruchomimy go w 1. przypadku, to początkowo naładuje on drugi stopień zasialcza czerpiąc chwilowo np 100watów, po czym dalej pracować będzie nominalnie na 20watach. w drugim przypadku nałądują się oba stopnie zasilacza więc początkowo monitor pożre powiedzmy 200w przez 0,1 sekundy, a dalej będzie już pracował nominalnie. żeby było ciekawiej, więcej będzie żarł wyświetlając białe ekrany, niż czarne ale to chyba oczywiste. a energooszczędna świetlówka? też ma przetwornicę. skromniejszą, ale ma. powiedzmy, 40w przez 0,05 sekundy i dalej nominalnie 21. powiem szczerze - nie bawiłem się w realu zdejmując charakterystyki włączeń poszczegówlnych lampek, więc nie pokażę czym się różnią, ale oczywiste jest, że taki np komputer, pralka albo układ zapłonowy rtęciówki czy sodówki jest jeszcze bardziej charakterystyczny.



dla przykładu naszkicowałem wg własnych wyobrażeń 2 sekundy z życia włączanego kompa - ładują się oba stopnie zasilacza, testują elementy płyty, budzą się karty i dyski, zaraz potem odpala się monitor... trudno o dwa identyczne kompy, ale każdy z osobna za każdym razem odpala się tak samo.



a tutaj pół godziny z życia pralki. napełnianie, chwilka grzania, pranko wstępne, właściwe, wirowanko, pompowanko itd. oczywiście sekwencje mogą się pokrywać - całkowicie lub częściowo, chodzi o ogólną orientację.



a teraz spóbujcie rozpoznać, który z poniższych wykresów odpowiada periodycznemu ładowaniu komórki, a który dwumiesięcznej domowej uprawce OpenSeedowej Entropki pod rtęciówką na fotoperiodzie 24/24 przez pierwszy miesiąc i 12/24 przez drugi. jak nie jesteście pewni, to sprawdźcie we właściwościach obrazków :)





jak widać można nie tylko odróżnić mikrofalówkę od grzejnika, ale też żarówkę w kiblu od identycznej żarówki w grołboksie. nawet jeżeli poszczególne "odciski" się na siebie nakładają, to każdy ma niemal unikalny "marker" na początku, więc analiza polegająca na porozróżniaaniu poszczególnych odbiorników jednej linii jest banalna.

wniosek jest prosty: strasznie łatwo namierzyć indoor-rolnika, pod warunkiem że sie tego chce. tzn chce na tyle, by wysupłać nieco grosza i uzyskac możliwość monitorowania obciążeń sieci energetycznych. oczywiście jest to i tak normalnie stosowane, każdy węzeł energetyczny ma jakieś bajery do diagnostyki, tylko tu chodzi mi o dostęp do końcowych "gałązek" sieci. pod pretekstem walki z terroryzmem czy zieloną śmiercią nasi ministrowie za naszą kasę mogą nam pozakładać co zechcą. oczywiście na razie nie pozakładają, bo uprawy, szczególnie du(uuuu)uże, znacznie łatwiej wykrywać prostszymi i tradycyjnymi sposobami.

to były złe wieści, a teraz dobre:

1. obecnie wgląd na poszczególne abonenckie linie mają tylko raz na kwartał odczytywacze liczników. mogą oni więc wykrywać tylko baaardzo duże uprawy i raczej nie w zimie. odczytywać licznik tradycyjnym sposobem co parę milisekund się nie da, więc małym grołboksom nic nie grozi. i dobrze.

2. dość łatwo rozdzielić (szczególnie niesymetrycznie!) czas pracy ew. lamp pomiędzy 3 fazy, do których ma się niemal zawsze dostęp.

3. im mniejszy pobór mocy do uprawy, tym mniejsze szanse na jej detekcję. pewnej dokładności w w/w monitoringu się nie przeskoczy. lampa o mocy parunastu watów daje długookresowe ślady na poziomie "szumu" w sieci.

4. sama elektrownia, o ile w ogóle spełnia międzynarodowe normy jakości, generuje pulsowanie z dokładnością bodaj 5%. zmienia się ona z obciążeniem sieci w skali makro w czasie doby - dla analityków to niewielka, ale jednak przeszkoda.

5. jeżeli chwila włączenia zbiegnie się z przejściem przez zero, wtedy nie da się albo będzie trudno zidentyfikowac włączone urządzenie.

6. dość łatwo takie zakłócenia zakłócać :) . włąćzenie np dowolnego silnika, np suszarki do włosów, powoduje totalne postrzępienie naszej sinusoidy.

7. wszystko to są niepotwierdzone spekulacje :))))

adam schodowy