A u mnie tramal wlasnie nie, nic a nic. Jak juz cos sie czasem dzieje to po codeine.

mnie po tramalu natomiast tylko boli żołądek, gdy się ładuje. Ani po kodzie ani po tramalu nie mam odruchów wymiotnych. Jeżeli zaś zapijam piwkami kode i tramal to bardzo często zdażają się takie sensacje. I raz po za dużej porcji opium wymiotowałem jak kot i cały się trząsłem. morfina metadon - żadnych problemów.

Produkt Lokomotiva - w kapsułkach 300mg sproszkowanego imbiru. Przyjąłem pięć ze względu na thiocodinowe dolegliwości. Po jakichś 10-15-20 minutach poczułem, jakby mi w żołądku toto "rosło", albo raczej "oblewało" ścianki i zatrzymywało skrzętnie odruch wymiotny. Dorzuciłem kolejne pięć, spaliłem slima Sence'a (<3) i jest si.

neuroleptyki lub difka/hydroksyzyna
niektorym pomaga imbir
a czasem lepiej zwymiotowac niz sie meczyc

opisze te co podbijają fazę lub bez wpływu
fenactil dawka 12,5 mg lub 10 kropli
hydroxyzyna 5 mg
sulpiryd 20 mg
tisercin 20 mg
metoclopromid 20 mg ( nie u każdego skuteczny)
diphergan już od 5 mg i b.dobrze podbija fazę
zolafren, atossa ale to b.trudno dostać dla rakowców po chemi ale skuteczność 100% już w dawce 2 mg
torecan 10 mg
nie stosować raczej avio, choć ponoć czasem pomożę. to zupełnie inny mechanizm działania, podobnie jak i imbir

A najlepszy (moim zdaniem ofkoz) jest Diphergan. To jest środek stworzony do opio chyba bo nie dość, że niweluje swędzenie i mdłości to jeszcze w DUŻYM stopniu wydłuża i wzmacnia działanie rekreacyjne. Warto się za Dipherganem zakręcić.

Aha, Oxan - mógłbyś pokrótce opisać mechanizm wzmacniania działania rekreacyjnego przez prometazyne na opiaty? Obydwa działają depresyjnie na OUN i tu następuje synergia, ale to chyba powinno być odczuwalne jako sedacja przede wszystkim? Jak to się dzieje, że po uprzednim wzięciu Dipherganu (bo jak już się go weźmie w trakcie działania opio to tak nie działa...) koc, który opatula robi się jeszcze cieplejszy i jeszcze bardziej miękki, jak z reklamy jakiegoś Lenora?

prometazyna uwalnia subst P i dopamine, a one są w pewnym stopniu odpowiedzialna za wyrzut enkefaliny i endofiny oraz ułatwiają ich łączenie się receptorem mi
pozdro dla Ciebie Hegmon

oxan, co powiesz o metoklopramidzie? Do czego jest używany, jak działa, jakie efekty przy przedawkowaniu, jak dawkować, czego się spodziewać... tak, wiem, że to tylko przeciwwymiotny, ale zastanawia mnie wszystko co z nim związane :)

to z mp:
Metoklopramid
metoclopramide
antiemeticum, gastrokineticum
A03FA

Działanie: Antagonista receptorów dopaminowych. Działa również antagonistycznie na receptory 5-HT3 i słabo pobudza zwoje. Metoklopramid blokuje presynaptyczne receptory dopaminowe i dzięki temu ułatwia uwalnianie acetylocholiny z neuronów, która działa na receptory muskarynowe M2 w komórkach mięśni gładkich przewodu pokarmowego, indukując skurcz. Ułatwiając fizjologiczne przewodnictwo w neuronach cholinergicznych nasila aktywność propulsywną. Zwiększa napięcie mięśni gładkich, siłę ruchów propulsywnych oraz przyspiesza opróżnianie żołądka. Poprawia się koordynacja czynności odźwiernika z rozluźnieniem proksymalnego odcinka dwunastnicy. Pobudza on również motorykę górnego odcinka przewodu pokarmowego. Nie wpływa na wydzielanie soków trawiennych w żołądku, żółci i enzymów trzustkowych. Zwiększa napięcie spoczynkowe dolnego zwieracza przełyku. Prawie nie działa na motorykę okrężnicy i pęcherzyka żółciowego. Przenika przez barierę krew-mózg, wywierając na OUN działanie typowe dla blokady receptora dopaminowego. Działa uspokajająco i przeciwwymiotnie, hamuje nudności. Po podaniu i.v. działanie rozpoczyna się po 1-3 min, po podaniu i.m. - po 10-15 min. Działanie utrzymuje się przez 1-2 h po podaniu. Wiąże się w 13-30% z białkami osocza, głównie z albuminami. Przenika przez barierę łożyskową i przenika do pokarmu kobiecego. Ulega metabolizmowi tylko w nieznacznym stopniu. Wiąże się z kwasem siarkowym i glukuronowym. t1/2 wynosi 5-6 h, wydłuża się u chorych z zaburzeniami czynności nerek. Lek jest wydalany z moczem, głównie w postaci niezmienionej.

Wskazania: Postać do stosowania p.o. Refluks żołądkowo-przełykowy (lek przeznaczony jest do krótkotrwałego [4-12 tyg.] leczenia refluksu u dorosłych, którzy nie reagują na konwencjonalne metody leczenia [zmiana stylu życia i diety]). Zaburzenia czynności żołądka w cukrzycy. Postać do stosowania pozajelitowego. Zaburzenia czynności żołądka w cukrzycy (lek w postaci iniekcji stosuje się wyłącznie w ciężkich zaburzeniach czynności żołądka; po uzyskaniu poprawy należy rozpocząć podawanie p.o.). Zapobieganie nudnościom i wymiotom związanym z chemioterapią nowotworów. Zapobieganie nudnościom i wymiotom po zabiegach chirurgicznych wtedy, kiedy niepożądane jest odsysanie przez nos treści żołądkowej. Zgłębnikowanie jelita cienkiego u dorosłych i dzieci, u których zgłębnik nie przechodzi przez odźwiernik podczas zwykłego postępowania. W diagnostyce radiologicznej lek przyspiesza opróżnianie żołądka i przechodzenie papki barytowej przez jelito. Podawany w opiece paliatywnej jako lek pierwszego rzutu przede wszystkim w prewencji i leczeniu nudności i wymiotów wywołanych leczeniem opioidami.

Przeciwwskazania: Krwawienie, niedrożność lub perforacja przewodu pokarmowego. U chorych z guzem chromochłonnym (lek może wywołać przełom nadciśnieniowy); z nadwrażliwością na metoklopramid lub którykolwiek składnik preparatu; z padaczką lub stosujących leki, mogące wywołać objawy pozapiramidowe (mogą się nasilić napady drgawek lub objawy pozapiramidowe). Należy zachować szczególną ostrożność u chorych z depresją w wywiadzie, zwłaszcza w stanach średnio ciężkich lub ciężkich, w których występują tendencje samobójcze, ponieważ podczas leczenia metoklopramidem może wystąpić nawrót choroby. Podczas pierwszych 24-48 h leczenia mogą wystąpić objawy pozapiramidowe w postaci zaburzeń napięcia mięśniowego, ruchów mimowolnych kończyn, zniekształcenia twarzy i kręczu szyi. Objawy te występują najczęściej u dzieci i osób do 30. rż. oraz po zastosowaniu metoklopramidu w zapobieganiu wymiotom, spowodowanym chemioterapią nowotworów. Podczas pierwszych 6 mies. leczenia metoklopramidem mogą wystąpić objawy parkinsonizmu, które ustępują w ciągu 2-3 mies. po odstawieniu leku. U pacjentów w podeszłym wieku, zwłaszcza u kobiet, mogą wystąpić dyskinezy, często nieodwracalne; objawy te występują rzadziej podczas krótkotrwałego leczenia mniejszymi dawkami leku. U pacjentów z zaburzeniami czynności nerek podczas leczenia metoklopramidem może wystąpić hipokaliemia (lek zwiększa stężenie aldosteronu w osoczu i zmniejsza wydalanie sodu). U chorych na nadciśnienie tętnicze leczonych inhibitorami MAO metoklopramid nasila ich działanie. Metoklopramid powoduje przemijające zwiększenie stężenia aldosteronu w osoczu, co może spowodować zatrzymanie płynów, zwłaszcza u chorych na marskość wątroby lub zastoinową niewydolność serca.

Interakcje: Leki przeciwcholinergiczne i opioidy osłabiają wpływ metoklopramidu na motorykę przewodu pokarmowego. Metoklopramid nasila działanie etanolu, barbituranów i leków hamujących czynność OUN. Metoklopramid zmniejsza wchłanianie niektórych leków z żołądka (np. digoksyny), zwiększa wchłanianie leków z jelita cienkiego (paracetamolu, tetracyklin, lewodopy, cyklosporyn oraz alkoholu).

Działanie niepożądane: Niepokój, senność, zmęczenie i znużenie; rzadko: bezsenność, bóle i zawroty głowy, dezorientacja, depresja z tendencjami samobójczymi, zaburzenia widzenia; objawy pozapiramidowe, w postaci zmian napięcia mięśniowego (np. bóle mięśni, skurcze mięśni twarzy, drżenia, szczękościsk, kręcz szyi); również objawy parkinsonizmu (spowolnienie ruchów, drżenia, twarz maskowata, sztywność oraz opóźniona dyskineza, mimowolne ruchy języka, twarzy, ust lub żuchwy, niekiedy mimowolne ruchy tułowia i kończyn); akatyzja ustępująca samoistnie lub po zmniejszeniu dawki leku; zaburzenia endokrynologiczne (mlekotok, brak miesiączki, ginekomastia, impotencja); spadek ciśnienia tętniczego krwi, nadciśnienie, tachykardia, bradykardia; nudności, zaburzenia jelitowe (głównie biegunka); rzadko toksyczne działanie na wątrobę; nietrzymanie moczu lub częste oddawanie moczu; sporadycznie neutropenia, leukopenia i agranulocytoza; methemoglobinemia u noworodków (zwłaszcza po przedawkowaniu leku); sporadycznie reakcje alergiczne (obserwowano wysypkę, pokrzywkę lub skurcz oskrzeli, zwłaszcza u chorych na astmę; rzadko - obrzęk języka lub krtani); porfiria. W przypadku przedawkowania: senność, dezorientacja, objawy pozapiramidowe. W razie wystąpienia objawów pozapiramidowych stosuje się leki przeciwcholinergiczne, przeciwparkinsonowe lub przeciwhistaminowe o składowej działania przeciwcholinergicznego. Objawy przedawkowania ustępują zwykle w ciągu 24 h. Opisano przypadki wystąpienia methemoglobinemii u wcześniaków i noworodków, które otrzymywały metoklopramid w dużych dawkach (1-4 mg/kg mc./d) p.o. przez 1-3 dni lub dłużej. W przypadku methemoglobinemii podaje się i.v. błękit metylenowy.

Ciąża i laktacja: Kategoria B. Metoklopramid przenika do pokarmu kobiecego. Nie stosować w okresie karmienia piersią.

Dawkowanie: P.o. Dorośli. Refluks żołądkowo-przełykowy: 10 mg 30 min przed każdym posiłkiem i przed snem, maks. 4 ×/d. Leku nie należy stosować dłużej niż przez 12 tyg. Jeżeli objawy związane z refluksem występują sporadycznie lub w określonych porach dnia, lek należy stosować przed wystąpieniem spodziewanych objawów w jednorazowej dawce do 20 mg. U wrażliwych chorych (zwłaszcza w podeszłym wieku) należy zmniejszyć jednorazową dawkę leku do 5 mg. Zaburzenia czynności żołądka w cukrzycy: 10 mg 30 min przed każdym posiłkiem i przed snem przez 2-8 tyg. Leczenie metoklopramidem należy rozpocząć po pojawieniu się pierwszych objawów choroby. U chorych z ciężkimi zaburzeniami czynności żołądka, można początkowo stosować metoklopramid w postaci iniekcji. W przypadku niewydolności nerek u chorych z klirensem kreatyniny 40 ml/min, początkowa dawka metoklopramidu powinna być o połowę mniejsza od dawki zalecanej dla pacjentów z prawidłową czynnością nerek. Dzieci. Metoklopramidu w postaci tabl. nie należy stosować u dzieci do 15. rż. Dzieci 15.-19. rż.: z mc. >59 kg - 10 mg 3 ×/d; z mc. 30-59 kg - 5 mg 3 ×/d. Postać do stosowania i.v. i i.m. Dorośli. Zaburzenia czynności żołądka w cukrzycy: początkowo, wstrzykując powoli w ciągu 1-2 min i.v. w jednorazowej dawce 10 mg. Lek należy stosować do chwili złagodzenia objawów, nie dłużej jednak niż przez 10 dni. Następnie należy przejść na leczenie p.o. Zapobieganie nudnościom i wymiotom związanym z chemioterapią nowotworów. Po rozcieńczeniu w 50 ml 0,9% roztw. NaCl, w glukozie 5% lub w roztw. Ringera i.v. we wlewie kroplowym trwającym nie krócej niż 15 min, 30 minut przed podaniem cytostatyków. Następne 2 dawki należy podawać we wlewie co 2 h, kolejne 3 dawki co 3 h. W przypadku zastosowania cytostatyków o silnym działaniu wymiotnym (np. cisplatyny, dakarbazyny) 2 początkowe dawki wynoszą 2 mg/kg mc., a w przypadku cytostatyków o mniejszym działaniu wymiotnym - 1 mg/kg mc./d. W razie wystąpienia objawów pozapiramidowych należy zastosować równocześnie 50 mg difenhydraminy i.m. Zapobieganie nudnościom i wymiotom po zabiegach chirurgicznych. 10 mg i.m. przed zakończeniem zabiegu chirurgicznego. U niektórych pacjentów może być konieczne podanie dawki 20 mg. Zgłębnikowanie jelita cienkiego. Jeśli w ciągu 10 min nie udaje się wykonać zgłębnikowania po zastosowaniu konwencjonalnych metod, należy zastosować metoklopramid i.v. w postaci nierozcieńczonej, w dawce jednorazowej, którą podaje się powoli w ciągu 1-2 min. Zaleca się następujące jednorazowe dawki leku: dorośli i dzieci po 14. rż.: 10 mg, dzieci 6-14. rż. 2,5-5 mg, dzieci do 6. rż. 0,1 mg/kg mc. Diagnostyka radiologiczna. Pojedynczą dawkę leku, taką jak w zgłębnikowaniu jelita cienkiego, podaje się powoli i.v. w czasie 1-2 min. W niewydolności nerek u chorych z klirensem kreatyniny 40 ml/min, początkowa dawka metoklopramidu powinna być o połowę mniejsza od dawki zalecanej dla pacjentów z prawidłową czynnością nerek.

Uwagi: Podczas leczenia metoklopramidem nie należy spożywać alkoholu. Metoklopramid może wywołać senność i zawroty głowy, które upośledzają sprawność psychofizyczną, dlatego należy poinformować pacjenta o niebezpieczeństwie związanym z prowadzeniem pojazdów mechanicznych i obsługą maszyn będących w ruchu.

Preparaty
metoclopramide

Ciekawe, a co bardziej ciekawe - blokada receptorów dopaminowych. Risperidon bodaj robi to samo. Uspokajające działanie? Hmmm... Jakieś informacje w tą stronę?