Działania niepożądane
Mogą mieć większe nasilenie przy stosowaniu wyższych dawek.
* Układ krążenia: bradykardia, niewydolność krążenia, blok przedsionkowo-komorowy, hipotonia, ziębnięcie dystalnych części kończyn
* ośrodkowy układ nerwowy: oszołomienie, depresja, zaburzenia widzenia, halucynacje, "niezwykłe" sny,
* przewód pokarmowy: nudności, wymioty, bóle brzucha, biegunka lub zaparcie
* układ oddechowy: zaostrzenie przebiegu lub prowokacja napadu astmy oskrzelowej
Z uwagi na wywoływanie niekorzystnych zmian w składzie lipidów jest stopniowo wypierany w kardiologii przez nowsze odmiany beta-adrenolityków (beta blokerów).
Interakcje: Jednoczesne stosowanie z antagonistami wapnia z grupy fenyloalkiloaminy (werapamil) lub benzotiazepiny (diltiazem) oraz lekami przeciwarytmicznymi (m.in. amiodaron, dizopiramid, chinidyna, propafenon) może powodować wystąpienie zaburzeń automatyzmu i przewodnictwa przedsionkowo-komorowego lub nasilać działanie kardiodepresyjne i może być przyczyną występowania poważnych działań niepożądanych. Leki zobojętniające sok żołądkowy istotnie zmniejszają wchłanianie propranololu. Chlorpromazyna i prawdopodobnie inne pochodne fenotiazyny mogą nasilać działanie obniżające ciśnienie tętnicze. Propranolol zwiększa stężenie tiorydazyny; może to prowadzić do wydłużenia odstępu QTc i zwiększenia ryzyka wystąpienia poważnych działań niepożądanych. Może osłabiać działanie sympatykomimetyków rozszerzających oskrzela; konieczne może być stosowanie większych dawek tych leków. Propranolol zmniejsza klirens teofiliny i może osłabiać jej działanie na oskrzela. Atropina i trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne mogą osłabiać działanie propranololu. Indometacyna i inne NLPZ mogą osłabić działanie hipotensyjne β-adrenolityków, w tym propranololu. Może nasilać działanie innych leków obniżających ciśnienie tętnicze oraz leków hipoglikemizujących i insuliny. Etanol hamuje wchłanianie propranololu z przewodu pokarmowego. Fenytoina, fenobarbital, ryfampicyna mogą nasilać metabolizm leku, zmniejszając jego stężenie w surowicy. Cymetydyna, fenazon, lidokaina, teofilina mogą hamować metabolizm propranololu, zwiększając jego stężenie w surowicy. Zachować ostrożność podczas stosowania w skojarzeniu z dużymi dawkami alkaloidów sporyszu.
Działanie niepożądane: Propranolol jest zwykle dobrze tolerowany. Bradykardia, zaburzenia przewodnictwa przedsionkowo-komorowego, nasilenie dolegliwości związanych z zespołem Raynauda, hipotonia, nasilenie objawów zastoinowej niewydolności serca, skurcz oskrzeli, ból zamostkowy, obrzęk obwodowy. Zawroty i bóle głowy, uczucie zmęczenia, osłabienie; rzadko zaburzenia snu, depresja, zaburzenia pamięci, lęk, omamy. Zaburzenia czucia w obrębie kończyn górnych. Osutka, świąd, odwracalna utrata włosów. Biegunka, zaparcie, nudności, wymioty, ból brzucha. Plamica małopłytkowa i niezwiązana z małopłytkowością. Bardzo rzadko zaburzenia potencji. Bardzo rzadko agranulocytoza, zespół toczniopodobny, zwiększenie aktywności aminotransferaz. β-adrenolityki mogą maskować objawy nadczynności tarczycy oraz hipoglikemii. W przypadku przedawkowania β-adrenolityków może dojść do wystąpienia bradykardii, niedociśnienia, bloku AV, niewydolności serca, skurczu oskrzeli i hipoglikemii. Należy zastosować leczenie objawowe; propranolol jest usuwany podczas hemodializy w niewielkim stopniu.
Ciąża i laktacja: Kategoria C. Lek przenika przez łożysko. Ze względu na brak odpowiednich badań stosować tylko w przypadku istnienia bezwzględnych wskazań. Lek przenika do pokarmu kobiecego; podczas stosowania w okresie karmienia piersią zachować szczególną ostrożność.
Dawkowanie: Dawkę należy dostosować indywidualnie. Dorośli. P.o. Nadciśnienie tętnicze. Początkowo zwykle 40 mg 2 ×/d, dawkę można stopniowo zwiększać, dawka podtrzymująca wynosi zazwyczaj 120-240 mg/d 2-4 w daw. podz. (rzadziej w razie potrzeby można zwiększyć do 480-640 mg/d 2-4 w daw. podz.). Dławica piersiowa. Początkowo zwykle 40 mg 2 ×/d, dawkę można stopniowo zwiększać, dawka podtrzymująca wynosi zazwyczaj 80-320 mg/d w 2-4 daw. podz. Zaburzenia rytmu serca. Zwykle 30-120 mg/d w 3-4 daw. podz.; lek podaje się przed posiłkami i wieczorem przed snem. Stan po ostrej fazie zawału serca. Leczenie należy rozpocząć 5.-21. dnia po zawale; stosuje się 180-240 mg/d w 3-4 daw. podz. Drżenie samoistne. 80 mg/d w 2 daw. podz., dawka podtrzymująca wynosi zwykle 120 mg/d, w razie potrzeby można stosować 240-320 mg/d. Zapobieganie napadom migreny. Początkowo 80 mg/d, dawka podtrzymująca wynosi zwykle 80-240 mg/d. Guz chromochłonny. Przed zabiegiem 60 mg/d w 2 daw. podz. przez 3 dni; w przypadkach nieoperacyjnych zwykle 30 mg/d. Nadciśnienie wrotne: do 120-160 mg/d w daw. podz., pod kontrolą rytmu serca, uzyskując zmniejszenie częstotliwości rytmu serca o ok. 20%. W kardiomiopatii przerostowej 80-120 mg/d. W stanach lęku i niepokoju do 240 mg/d w daw. podz. Dzieci. Początkowo 1 mg/kg mc./d w 2 daw. podz., zwykle stosowana dawka podtrzymująca 1-5 mg/kg mc./d w 3-4 daw. podz.; maks. dawka wynosi 16 mg/kg mc./d w 4 daw. podz. I.v. Dorośli. Zaburzenia rytmu serca zagrażające życiu lub towarzyszące znieczuleniu ogólnemu: 1-3 mg powoli i.v. z prędkością nieprzekraczającą 1 mg/min pod kontrolą EKG; kolejną dawkę można podać po 2 min, następną po 4 h. Dzieci. W zagrażających życiu zaburzeniach rytmu lub w napadach anoksemicznych opornych na klasyczne leczenie i.v. ze szczególną ostrożnością w dawce 0,01-0,02 mg/kg mc./dawkę, maksymalnie do 0,025 mg/kg mc./5 min, monitorując stan dziecka.
Uwagi: U niektórych chorych działania niepożądane na początku leczenia mogą uniemożliwiać kierowanie pojazdami i obsługę urządzeń mechanicznych.
http://talk.hyperreal.info/post779582.html#p779582 - tu też dosyć ciekawe zastosowanie.
Oraz jakby ktoś chciał przyrównać do benzo:
"Tegretol jest zupelnie inny niz benzo. Benzo bardzo wplywaja na stan, po karbamazepinie nie ma zadnych odczuwalnych zmian, oprocz sennosci i lekkiego otepienia. To zdecydowanie nie nadaje sie do cpania."
Niewątpliwie najskuteczniejszy z leków normotymicznych to pregabalina, ale niestety baardzo drogi. Dobre są też gabapentyna i lamotrygina, ale jak mówiłem, póki co nie próbowałem, więc jakby ktoś wiedział coś więcej to niech napisze.
Xavi pisze:Haloperidiol polecam ;-) W dużych ilościach , o stresie zapomnisz , o świecie pewnie też :cheesy:
Logika Valium, a nie LSD: narkotyki, artyści, mieszczaństwo i codzienność do znieczulenia [WYWIAD]
Mąż polskiej noblistki myślał, że "popadł w szaleństwo". Badania nad psychodelikami w PRL
Ekstaza i ekstaza: jak patrzyliśmy i patrzymy na narkotyki
Chatbot AI Reddita „pomaga” w leczeniu bólu. Wśród rekomendacji: heroina
Reddit w pośpiechu wycofuje swojego nowego chatbota AI o nazwie „Answers” z dyskusji na tematy zdrowotne. Powód? Przeczytajcie.
Wino z kokainą stało się przebojem. Papież pisał encykliki, sącząc Vin Mariani
Pod koniec XIX w. kokaina była uznawana za cudowny lek na wszystko. Była też składnikiem Vin Mariani, czyli ulubionego napoju papieża Leona XIII. Ojciec Święty tak je sobie upodobał, że wystąpił w jego reklamie, a twórcę receptury, Angelo Marianiego, odznaczył medalem. Nie był zresztą jedynym sławnym entuzjastą tego wina.
Psychodeliki i zdrowie psychiczne: Nieuregulowani 'szamani' z Kapsztadu
Choć substancje psychodeliczne są w Republice Południowej Afryki nielegalne, wielu samozwańczych uzdrowicieli i szamanów z Kapsztadu otwarcie reklamuje ich stosowanie w swoich terapiach.