TALK - Rozmowy [H]

[SAIGRY]

@zburzon
Tylko ja chce rzucić juz to, a nie znowu uzależniac mózg od kolejnego.

[zburzony]

@SAIGRY rozumiem, ale zejście z wenlafaksyny jest najtrudniejsze, fluoksetyna ma bardzo długi okres półtrwania i można brać ją na odstawkę wenli i w ciągu kilku tygodni zejść z niej bezboleśnie.

[F6mGCrx3]

Ja przy odstawieniu wenli 150mg po pol roku, miałem brain zapsy co 2 sekundy. I to tyle, żadnej grypy czy depresji. Ale te brains zapsy były przejebane, nie szło nic zrobić bo co chwilę wyladowanie.

[SAIGRY]

Wziąłem dzisiaj 37.5mg wenli, bo nie dawałem rady i nie wiem szczerze co robić dalej, czy być dłużej na 37.5mg i dopiero rzucać czy nie brać wgl, a może brać co którys dzień? Nie chcę żeby znowu organizm się do tego przyzwyczajał, ale nawet nie wiem ile te odstawienne będą trwały, duloksetyna jak dobrze pamiętam około miesiąca męki.

[tajemniczy25]

Może tak jak mówi @zburzony zejść przy pomocy fluoksetyny która ma bardzo długi okres półtrwania?Po co się męczyć.

[Passenger12]

Próba zamiana Anafranil Sr 75 na wenlafaksynę 75 mg , zakończyła się niepowodzeniem - obniżenie nastroju , klasyczny dół , bezsenność , lęki. Ktoś wie dlaczego ? Klomipramina ma szersze spektrum działania na receptory, na które wenla nie ma wpływu - stąd pogorszenie ?

[zburzony]

@Passenger12 75 mg to bardzo niska dawka, wenlafaksyna według mnie ma sens od 150.

[tajemniczy25]

@Passenger12 tak jak poprzednik mówi 75mg to taka minimalna dawka,można powiedzieć startowa zaś 150mg to już dobra terapeutyczna dawka.Jak długo jesteś na wenlafaksynie?Może zbyt szybko oczekujesz poprawy od leku.

[Passenger12]

Już nie jestem , bo dostałem takiego pogorszenia samopoczucia i stanów lękowych , że wróciłem do Anafranilu 75 mg, co ciekawe poprawa nastąpiła już po kilku godzinach

[SAIGRY]

Odstawiam wenle od 2 maja jakoś.
1.5 tygodnia dzisiaj minęło jak zmniejszyły się brain zapsy do takiego znośnego poziomu, za to deprecha lekko kąsa, jestem drażliwy, wróciły mi niepokój i lęki. Ciekawy jestem jak już zejdą mi te odstawienne do zera jak będę się czuł, no tragedia mieć te choroby psychiczne, gówno nie życie.