TALK - Rozmowy [H]

[Camel]

Większość użytkowników, przeprowadzając reakcję oksydacji pseudoefedryny, najbardziej boi się powstania benzaldehydu, jako ubocznego produktu tejże. Pozwólcie zatem, że przytoczę tu nieco wyszperanych w necie informacji, przy okazji rozprawiając się z pewnymi mitami. Aby treść postu była bardziej zrozumiała i czytelna, zawrę wszystko w punktach:

1. Benzaldehyd jest silnie trujący. To na szczęście nieprawda. Pozwólcie, że zacytuję dwie informacje z "Bazy informacji o właściwościach niebezpiecznych substancji chemicznych":
a. "LD50 benzaldehydu (szczur, doustnie) – 1300 mg/kg"
b." Objawy zatrucia ostrego (benzaldehydem): w postaci par wywołuje łzawienie i ból oczu, zaczerwienienie spojówek, uczucie pieczenia w nosie i gardle, kaszel, uczucie duszności. Może wystąpić senność oraz/lub drgawki. Skażenie skóry ciekłą substancją może spowodować zaczerwienienie. Skażenie oczu ciekłą substancją może wywołać łzawienie oczu i zaczerwienienie spojówek. Drogą pokarmową w dużej dawce może wywołać nudności, wymioty, ból brzucha. Jak się ocenia, dawka toksyczna dla człowieka przekracza 50 g."
Z zacytowanych informacji wynika wprost, że w przypadku podania kota p.o., nawet jeśli reakcja była bardzo nieudana, choćby do progu nudności i podrażnień nam daleko. Podanie i.v. jest bardziej ryzykowne, może wszak podrażniać/uszkadzać żyły, ale i tu nie ma raczej czego się bać. Jeśli połowa pseudoefki da nam benzaldehyd, to i tak 360 mg benzaldehydu (metkat z paki Acataru) nie powinno zaszkodzić. Ja jednak kota tylko piję i za inne drogi podania nie chcę być odpowiedzialny.

2. Dobry metkat pachnie marcepanem, źle przereagowany benzaldehydem (migdałami). To również mit. Tym razem zacytuję Wikipedię:
"Metylokatynon (efedron) – w Polsce znana jako: metkat, kot, jeff, marcepan (z powodu łagodnego zapachu pochodzącego od benzaldehydu, który w niewielkich ilościach powstaje podczas reakcji wytwarzania tego aminoketonu, wskutek rozerwania wiązania węgiel-węgiel między komponentą benzylową a komponentą pochodnej aminowej przez agresywny utleniacz użyty do reakcji). Pozwólcie, że znowu zacytuję Wikipedię, tym razem hasło marcepan: "Marcepan, pierwotnie "Marcypan" (od łac. marci-panis, panis martius, dosł. "chleb Marka"; niem. Marzipan) – placek, składający się głównie z migdałów i cukru". Ergo - metkat pachnie marcepanem wyłącznie z powodu obecności benzaldehydu. Często userzy piszą, że dobry kotek musi waniać jak marcepan a migdały oznaczają zjebaną reakcję. Moim zdaniem oznacza to jedynie tyle, że dobra reakcja była intensywniejsza (powstało więcej benzaldehydu ale i więcej metylokatynonu, czyli mocno klepiący żur).

3. W niektórych opisach syntez mamy mit kolejny (odnośników nie podam, za dużo grzebania) - Podgrzewając roztwór powstały po reakcji, do temperatury 60 - 70 stopni Celcjusza sprawimy, że benzaldehyd odparuje. Pozwólcie, że przytoczę dane na temat tej substancji (znowu "Baza informacji o właściwościach niebezpiecznych substancji chemicznych"):
Stan skupienia w temp. 20°C: ciecz
Barwa: bezbarwna
Zapach: gorzkich migdałów
Temperatura topnienia: -26°C
Temperatura wrzenia: 179°C
Temperatura zapłonu: 64°C
Temperatura samozapłonu: 190°C
Wynika stąd wprost, że benzaldehydu nie da się odparować z roztworu poreakcyjnego - prędzej odparujemy wodę.

I na koniec nieco luźnych uwag. W metkatowym żurze najbardziej szkodzi mangan. Wywołuje on parkinsonizm, czyli trwałe i nieodwracalne uszkodzenia układu nerwowego. Im szybsza i efektywniejsza reakcja (bardziej stężony roztwór, wyższa temperatura, ale bez przesady), tym manganu mniej, więcej zaś benzaldehydu. Przyjmując kota czystego jak łza, manganu nie łykamy wcale. Nieefektywna reakcja, przeprowadzona w mocno rozwodnionym roztworze i/lub w niskich temperaturach, da nam wprawdzie mniej benzaldehydu, ale więcej pseudoefedryny (substancji bardziej szkodliwej i dodatkowo psującej fazę). Na koniec rzecz ostatnia, nie związana stricte z tematem, ale wywołująca moją mega irytację - dodawanie kwasku cytrynowego lub witaminy C do żółto-brązowego-roztworu. Dodanie tych związków powoduje, że płyn staje się przezroczysty, nie usuwa jednak manganu! Po prostu tlenek manganu, czyli brązowy osad, ulega przemianie do wolnych jonów Mn2+, lepiej przyswajanych przez organizm. Jeśli na koniec roztwór ma barwę intensywniejszą niż rozwodnione piwo, nigdy go nie przyjmujcie.

Zachęcam do dyskusji.

[Czeslaw]

Zaakceptowałem tego posta, żeby Twoja praca nie poszła na marne, ale Ameryki nie odkryłeś. Każdy, kto umie czytać forum, już dawno wie to co napisałeś i nawet sporo więcej.
Benzaldehydu mógłbym strzelać po kablach grube mililitry i nic by mi nie było, w przeciwieństwie do przyjmowania jakąkolwiek drogą KMnO₄.

OK, faktycznie w FAQ są błędne informacje, dopiero teraz zobaczyłem :) Masz ochotę poprawić?