Witajcie grzybowi ludzie
Do czasu zanim uda mi sie coś zdobyć troche czasu jest, ale chciałem zpaytac tak z czystej ciekawości.
Czy uważacie, że w swoją pierwszą podróż grzybkową można się wybrać samemu? Mam w planie jakiś plener, może las zimą? Ciepłe ubranko, herbata do termosu i.. Jakoś wydaje mi sie, że lepiej by mi było samemu pierwszy raz a dopiero potem z kimś. Co myslicie? jakie są potencjalne zagrożenia?

Jeżeli masz dużo mniej niż te 18 latek (nie znam cię dokładnie, więc oceniam według wieku, co nie zawsze się sprawdza) to radził bym jeść pierwszy raz 30 i tylko z kompanami.
Jeżeli to jest nie możliwe i uważasz, że masz silną psychikę (powiedz jakie masz doświadczenie?) to możesz je zjeść, ale w b.małej ilości- na pierwszy raz z silną psychiką 20, ale szczerze odradzam jeść samemu.

Mam troche ponad 19 lat i bardzo silną psychike. Nie mam doświadczenia z żadnymi substancjami psychoaktywnymi, dosłownie żadnymi, ale uważam, że dam sobie rade.


Druga sprawa, że dobrze sie czuje samemu. Nie odczuwam dyskomfortu psychicznego z powodu braku towarzystwa. Wręcz przeciwnie. Lubie usiąść i pomysleć. Mysle, że doznałbym głębszego przeżycia jeżeli mógłbym to zrobić sam.

Powodzenia.

Pierwszy psychodelik.
Po drugiej stronie lustra.
Dobrze żeby jednak ktoś był. Jakieś "wsparcie" gdy podróż wskoczy na zły tor.

Nawet z alkoholem?

Zjedz 30, sam. Z innymi ludźmi nie odkryjesz raczej pełni ich potencjału bo będą odwracać Twoją uwagę, zaczynać rozmowy itd. Przygotuj na wszelki wypadek muzykę, którą będziesz mógł się wyratować ze złego stanu polecam jakiś goa/psy trance.

Alkochol to też psychodelik? To mam jakies tam doświadczenie. Kiedyś piłem nawet sporo, kiedy troche podrosłem przestałem "pić na umór" i czasem sobie piwko, dwa d miłym towarzystwie wypije. Pozatym sporo pijam kofeiny ;P.

Jeżeli chodzi o prawdziwe dragi to raz paliłem mj, ale szczerze mówiąc nic mi nie weszło i więcvej sie nakaszlałem niż napaliłem i hmm.. raz dałem sie namówić na spróbowanie amfetaminy czego żałuje i nie mam zamiaru powtórzyć.

Nie miałem jednak do czynienia z takimi, które wrzucają nas do "innego świata" ;P

w moim przypadku samotne podróże są głębsze . i tak jak zauważył Kurwik towarzystwo nie zawsze pozwala na oderwanie się od społecznych gier - chociaż jest to możliwe z bardzo dobrym rozumiejacym przyjacielem .
podejrzewam jednak , że nie w przypadku pierwszego doświadczenia .

dobrze jest pamiętać o kilku fundamentalnych sprawach podczas tripu :
- miejscówka na tripa : raczej wybierać spokojne , bezpieczne miejsca
- odpowiednia dawka
- określić cel ( ciekawość , mistycyzm , popatrzeć z innej perspektywy na świat ,zrozumieć coś , nawalić się , zabawić się )
- nie stawiać oporu , nie walczyć podczas tripu
- pamiętać , że to umysł kreuje tzw " złe , nieprzyjemne doświadczenia" - jeśli takowe pojawią się przyglądać się im bez utożsamiania się z nimi i nie wikłać się w nie , nie odpychać ich też a zdawać sobie sprawę , że coś takiego pojawiło się w tobie .
- pozwolić rzeczom wydarzać się w naturalny sposób ( bez ingerowania )
- specjalnie nie myśleć i analizować - zrozumienie pojawi się samoistnie bezwysiłkowo .

często jest tak , że jak psychodelik zaczyna działać - samemu wiadomo co należy robić - w naturalny sposób , kiedy świadomość się powiększa .

aha kiedyś wyczytałem u Castanedy , że w ciężkich sytuacjach pomaga skupienia się na środku swojego ciała ( nalezy się wcześniej zmierzyć i znaleźć ten punkt - u mnie znajduje się on troszeczkę poniżej pępka ) to takie koło ratunkowe :-)

Byłem sam. Dobrze wspominam i żyję. Wielkie halo z tymi opiekunami. Coś zacznie nie tak być, użyj mocy. Własnej, nie cudzej. Tak naprawdę nigdy sam nie będziesz. Może w pewnym momencie uda Ci się to dostrzec. Będziesz wiedział, o czym piszę.

Nie psychodelik, a depresant ale też substancja psychoaktywna. Jak i nikotyna, marihuana, amfetamina.

Maya, jednak czasami następuje coś takiego, że środek rzuca na głęboką wodę i wcale nie mówi co robić. Zostajesz sam z TAKĄ głową. Ale też ciekawe przeżycie.