1. Obrazy – portale

Pierwszy sen pamiętam słabiej – więcej scen mi uciekło, ale najważniejsze spamiętałem: miejsce akcji to taki bardzo kolorowy, animowany, jakby kreską Disneya świat w klimatach średniowiecznych typu: księżniczki, książęta, kupcy itp. Cały ten świat mieścił się jakby na ogromnej kuli – czyli było widać, że horyzont zaginał się, a mimo dużej ilości kolorów niebo przez większość czasu pozostawało czarne.

Do rzeczy: w tej krainie władzę posiadał ten, który w magiczny sposób odnajdzie swój obraz, pochodzący z kolekcji rodu, który tam rządził. Niestety dokładną chronologię, opis scen itp nie pamiętam, ale pamiętam samą istotę motywu:

Po władzę przyszedł aby sięgnąć po nią zły bohater – jakiś zawistny książę. Podszedł on do 2 metrowej kupki zgliszcz (w ognisku) a w tle widniał ich zameczek (typu dworek – mini Wersal). Wyjął z tych zgliszcz swój obraz, który umożliwiał mu objęcie władzy, gdyż taki obraz był portalem, dającym moce i władzę – w momencie gdy nie posiadamy swojego obrazu, nic nie zrobimy.

Teraz przeniosłem się wstecz – do zdarzeń kilka lat wcześniej – niebo było czarne i coś złego wisiało w powietrzu – w tle były płomienie i atmosfera wojny. Widziałem tego samego złego księcia, który usypuje sterty obrazów na kupkę (chce podpalić obrazy konkurentów żeby nie sięgnęli po władzę). Wrzuca tam także obraz prawowitego księcia, po czym podpala... Nie zauważył jednak, że z boku tego dużego ogniska podszedł jakiś wiejski chłopaczyna (coś jak Janko Muzykant) i wyciągnął – uratował obraz prawowitego księcia.

Kiedy ognisko się dopalało, zły książę wrzucił tam swój obraz, aby zatrzeć ślady (tzn że jego też tam był, ale się cudem uratował). To samo zrobił Janko Muzykant z obrazem dobrego księcia. (Domyślam się, że była to mistyfikacja złego księcia, który w czasach jakiejś wojny, spropagował atak wieśniaków na ród szlachecki – coś jak rewolucja komunistyczna – koniec z Królestwem – władza w ręce chłopów).

Ale zły książę był cwany – odczekał parę lat, i kiedy do krainy powrócił pokój i dobrobyt, wtedy postanowił sięgnąć po władzę, po którą wcześniej sobie przygotował grunt. Zgliszcza tego ogniska ciągle tam były – zły książę wyjął z nich swój obraz.

Końcówka jest taka, że do ogniska podchodzi też dobry książę i wyciąga swój obraz, gwarantujący koronę, a uratowany przez wiejskiego chłopca.

2. Sen drugi - przejście

Po pustym brytyjskim hipermarkecie chodził jakiś facet w okularach w grubych oprawkach i pokrowcu. Nie wiem co chciał kupić, ale ciągle przechodził koło kilku stoisk z okularami – były to stoiska typu: wybierz sobie oprawki, wybierz sobie dioptrię, albo zobacz jak wyglądasz w nowych oprawkach. Wszystkie te stoiska wyglądały w podobny sposób – okrągły, wysoki na cztery metry walec, a na nic poumieszczane okulary i lusterka żeby siebie zobaczyć.

Myślę sobie: na chuj te walce (tzw. „standy”) są takie wysokie? – przecież nikt nie ma 4 metrów wysokości... ale nagle pojawił się jakiś klient – odchodził od tego stoiska, a na samym dole był automat do wrzucania monet i rynienka gdzie wypadały drobne – w momencie gdy od niej odchodził zaczęła wypadać wuchta drobnych, a on stał i jakby przez moment się wahał – ja od razu zrozumiałem, że automat się coś pomylił i zaczął sypać kupą forsy – odepchnąłem więc tego człowieczka i zacząłem sobie wypychać kieszenie, licząc w myślach funciaki i zerkając czy ten kolo będzie się sadził (w zasadzie to on zasłużył na tę kasę)...

W tym momencie facetem w markecie byłem już ja – sięgnąłem po czarną bateryjkę z regału i zacząłem czytać na niej napisy – etykietka była czarna, znaki BB (pierwsze B odwrócone) oraz japońskie symbole... W tym momencie zaczęła się projekcja 3 snu – równie ciekawego jak pierwszy:

3. Pokonam Cię wzmacniając Twoje złe cechy.

Czarna etykietka tej bateryjki skojarzyła się z szarym niebem i drutami elektrycznymi – kamera zniżyła się i zobaczyłem wiadukt. Japońska bateryjka zaczęła ładować motyw mangowy – zobaczyłem ogromny pochód wojska, który bardzo pięknie, płynnie i realistycznie (batalistycznie) nacierał na jakąś obcą rasę i zaczęli się napierdalać – wtedy ludzie dysponowali tradycyjną bronią, a obca rasa to były jakieś mechy. Pierwsze poszły czołgi i zaczęły nakurwiać w mechy. Naprawdę świetnie ta scena była zanimowana (ruch).

W tym momencie wydaje mi się, że jednej sceny w moim opisie będzie brakować – tylko mogę się domyślać, że chodziło o to, że albo ludzie pojęli technologię obcych, albo to część obcych zdradziła swoich, albo inna rasa obcych pomaga Ziemianom w walce z obcymi... Do rzeczy:

Nad lasem leci duży podłużny śmigłowiec – to drużyna do zadań specjalnych. W końcu ląduje i wychodzą komandosi – są jakby ludźmi, ale wzbogaceni o jakieś elementy wyglądu obcych. Drużyną dowodzi zajebista, seksowna laseczka – komandos (ten typ silnej, pięknej, inteligentnej, a zarazem niedostępnej, wiedzącej o swoich atutach i kokietującej)... Za pomocą jakiejś wyższej technologii zlokalizowali obóz obcych – ale uwaga – to był jakiś duchowy obóz – wyglądał jak dość doże białe igloo z plastiku, z którego wyszedł człowiek ubrany w białe szaty (wyglądał jak Jedi). Czułem, że ten osobnik jest ogromną duchową siłą całej rasy wroga – kiedy kobieta komandos się do niego zbliżyła, on użył wtedy swojej mocy – za pomocą jakiejś magii zamienił laskę-żołnierza w ogromnego stalowego pająka o ostrych kończynach (takiego potwora na bank już widziałem i teraz mi się przypomniało, że w brakującym fragmencie była też bitka z takimi pająkami).

Najciekawsze z tego drugiego snu to sposób w jaki ten Jedi ją zamienił – on jakby wziął jej cechy charakteru i wyglądu i wzmocnił je wielokrotnie tak bardzo, że stały się one bronią – czyli – była piękna i seksowna – ten pająk był pokryty czarnym błyszczącym plastikiem, posiadał wuchtę ozdób i detali, posiadał też bliżej niezidentyfikowane cechy seksualne (cycki na bank)... Wzmocnił też jej poczucie siły, pewność siebie itp. Dokonała się także ciekawa manipulacja jej umysłem – skinęła ona głową na znak jakby dziękowała – jakby dostała od niego wielki dar – wzmocnienie jej cech, które ona uwielbiała – jakby zachłysnęła się tą nabytą mocą tak bardzo, że teraz może już wszystkim rządzić. Coś jakby – uwierzenie w swoją zajebistość tak bardzo, że odbiera rozum...

Stalowa piękna pajęczyca odwróciła się i zaczęła nacierać na swoich ludzi. Napierdalanka chwilę trwała i już wydawało się, że pokona ziemski oddział kiedy jej członki zaczęły zanikać, a po sekundzie całe jej ciało zaczęło zanikać – że to był tylko hologram...

I tu następuje koniec, ale tuż przed wybudzeniem pojawiła się interpretacja – chodziło o to, że ta wojna nie ma sensu, gdyż po pierwsze – obca rasa nie jest zła – my się z nimi napierdalamy, bo ziemianie są głupi i boją się nowych, traktując ich jak wrogów, a co ważniejsze – oni dysponują taką technologią, której my i tak nigdy nie sprostamy – to jest coś ponad nas wszystkich, a my możemy się tylko uczyć – możemy się przed nimi ukłonić jak uczniowie i prosić o uchylenie rąbka tajemnicy.

śniący mefiarz pisze:

ja nieraz po kilku gramach mefa i paru godzinachn snu idąc do kuchni po coś do picia demolowałem swoim ciałem dom i rozbijałem głową ściany do tego dochodzi mega uczucie ściemnionego obrazu i uczucia jakby mi kto powietrze z bani spuszczał+miękkie nogi,standard