Cherie pisze:

Lol, klony to nie feta.. Normalnie sie wpierdala, czasami nawet więcej jak się ma taki dzień. Względem apetytu nie zauważyłam by coś mi się zmieniło. Czasem jedynie łapię się zamułe że zwyczajnie nie chce się IŚĆ ZROBIĆ coś do jedzenia, ale głód czujesz ;)

P_Borewicz pisze:

Mam bardzo poważny problem z odstawieniem Klonazepamu. Już kiedyś o tym pisałem, że odstawiam, jednak próba się nie powiodła. To co się ze mną działo po prostu mnie przerosło. Wtedy brałem małe dawki bo tylko 1 mg dziennie. Od 3 miesięcy wzrosła mi tolerancja do tego stopnia, że dobowa dawka wynosiła 6 mg; 3x 2 mg. W porę się ogarnąłem i w miarę bezpiecznie zszedłem z tej dawki do 2 mg czyli 2x 1mg dziennie. I tego progu nie da się już przeskoczyć. Schodząc niżej najpierw jestem pobudzony, nie mogę spać, mam ogromne problemy z pamięcią, czuję się splontany i zdezorientowany. Wszystko dookoła jakby nie istaniało, jakbym Ja też nie istniał. Mam wrażenie, że moja psychika się rozpada. Nie wspominając o dolegliwościach mięśniowych - bóle, skurcze, drżenia, sztywność, osłabienie. Ale wszystko to to jest i tak mały CH*J! Po tym wszystkim jak mi przejdzie pobudzenie dostaje jakiś stanów katatonicznych, mam wrażenie, że odbiera mi władzę w kończynach, nie mogę się ruszać. Do tego dochodzi silna depresja, myśli samobójcze, niechęć wychodzenia z domu i kontaktów z ludźmi - właściwie, fobia społeczna na którą biorę Klonazepam ulega zaostrzeniu kilkakrotnie podczas każdego odwyku. Antydepresanty na odwyku nie pomagają a wraz z czasem stosowania wręcz mi szkodzą. Jedyne jak wezmę przez kilka dni Klona to zaczynam funkcjonować jak człowiek jeśli dawka jest odpowiednia. Przeraża mnie wizja pobytu i piętna szpilata psychaitrycznego, ale widzę, że zbliża się to nieuchronnie.

Gdzieś czytałem,że klonazepam może nieodwracalnie uszkodzić receptor benzodiazepinowy w mózgu. Zdażało mi się podczas leczenia spożywać alkohol, więc prawdopodobnym jest że mogło dość do jakiegoś uszkodzenia w OUN.Przemawiał by za tym brak kontroli emocji podczas abstynencji.
Lepiej czuję się jedynie po zażyciu małej dawki amfetaminy- zaczynam ogarniać rzeczywistość, zaczyna chcieć mi się coś robić, wychodzić do ludzi, ale to już by było popadanie w kolejne uzależnienie, więc z tej formy "leczenia" uzależenia uzależnieniem zrezygnowałem.

Gdzie mogę zgłosić się na odwyk? Czy w Poznaniu istnieje jakaś placówka specjalizująca się w odwyku od leków? A jeśli nie w Poznaniu to gdziekolwiek w Polsce.