Weź sobie RychuPS pomyśl...Ja miałem kiedyś kompletne problemy z alkoholem, poszedłem do psychologa i kazał mi przyjść trzeźwym na następne zajęcia. Poszedłem trzeźwy i mimo iż miałem drgawki pamiętam pytanie tej Pani Psycholog "I co jak nie wypijesz to umrzesz", ja odpowiedziałem że NIE.
tak samo jest z lękiem, to że ciebie coś paraliżuje zrobić, albo źle się czujesz w otoczeniu ludzi to musisz nad sobą popracować, żeby krok po kroku przebywać wśród tych ludzi i się od nowa uczył uczuć, zachowań itd.
Jak będziesz się izolował, albo ślepo wierzył w niezależnie czy ziółka, chemię czy co innego to wszystko to huja Ci da !
P.S. I tak masz lajty, bo umiesz poradzić sobie z kawałkiem czasu np. piszesz, że była lipa bo odstawiłeś leki antydepresyjne, ale za max 2 tyg będzie spoko, inni naprawdę chorzy traktowaliby ten czas jak katorgię dla psychiki...
Jawnie życzę Ci wyleczenia się z tego co masz, ale tu jak nie weźmiesz się za siebie to ani lek ani dobre słowo nie pomoże :-)

tez nasila psychozy, wiec wara!

Wazne jest psychiczne nastawienie jak pisze n-c, ale czasem tego latwo nie da sie ogarnac. Sam mam jedynie gawiedziowstret i nie potrafie sie juz odnalezc na koncertach itd, wiem ze MJ go nasila. Zauwazylem ze pomaga tez zmaina surowca mysli - nie czytac wiadomosci, gazet, nie ogladac tv, bo tam ciagle nas strasza.

Polece, bo mnie napelnila duza iloscia pozytywnej energi, tez w kierunku innych ludzi:
[ external image ]
Seria rozmow miedzy Amerykanskim Psychologiem a Dalajlama, na ludzkie tematy.

Psychiatrzy i psychologowie przeprowadzali takie proby (wiele z nich wypadlo pomyslnie), pozniej rzady zbanowaly psychdeliki i sie skonczylo. Teraz znowu cos sie rusza. Opisywane w literaturze wielokrotnie. Problem w tym, ze potrzebowalbys kompetentnego przewodnika, ktory by prowadzil twojego tripa. A o takich ciezko. Zainteresuj sie moze sesjami z oddychaniem holotropowym.

jw, oddychanie holotropowe/integracja oddechem/rebirthing. samotnie przy pierwszym razie z psychodelikiem i w takim stanie masz 50/50 szanse na poprawę/pogorszenie. MDMA też mogło by być niezłe, ale pod warunkiem zagłębienia się w siebie i zrozumienia zamiast samego cieszenia się pięknym stanem

a jakby tak niskie dawki (~60mg) i do ludzi, choćby na zakupy?
Moglby skminić calkowita zmiane postrzeganie wiary i przez to zrozumieć niesłuszność trzeźwego myślenia,.

Zalezy jak na ciebie dziala, jak tylko pozytywnie to nei powinno przeszkadzac. Ja bym dodoal jeszcze ashwagande i arktyczny korzen.

Co polecacie na stres, rozdrażnienie, nerwowość i bezpodstawne denerwowanie się niektórymi sytuacjami? Melisa (tabletki), magnez, 5htp raczej pomagają. Jakie są mocne środki na uspokojenie bez recepty (tabletki, kropelki, jakiś mix)? Może jakieś większe mix dawki magnezu+melisy+5htp+jakieś kropelki na uspokojenie+troszkę pefki by coś pomogły?

Czym można się "zamulić" "otumanić" przed stresową sytuacją - najlepiej żeby działało tak jak alkohol (dużo alko nie potrzebuje do "rozluźnienia") - z tym żeby to nie był alkohol? Obojętne co może być... bo pseudoefki bym musiał chyba z 1000mg zjeść żeby mieć jakąś zamułę ;-)

+1 do ashwagandy i rhodioli

niskie dawki MDMA w stresujących sytuacjach też jak najbardziej ale traktowałbym je raczej jako przerywnik w 'normalnej' terapii, afterglow po dobrej sesji powinien działać podobnie ;-)

jeśli musisz to pal raczej ziele niż mieszanki ziołowe, mogą dużo bardziej namieszać. a i to w najmniejszej ilości jaką potrzebujesz. raz na jakiś czas piwo czy dwa jako podkład nie powinny bardzo zaszkodzić.

Passiflora substytutem opium raczej nie jest ale lekko uspokaja i to całkiem miło. niestety bardzo trudna do dostania, wszędzie w preparatach typu passipasminy. jak gdzieś znajdziesz samą to dawaj znać ;-)

Cześć ćpaki, może mi ktoś pomoże.

Rzecz wygląda tak, że doprowadzam swoje zycie spowrotem do używalności po rocznej deprsji.

Przez ten rok jebło się wszystko (a mogę smiało powiedzieć, ze nie miałem prawie zadnych zmarwtień): poleciałem ze studiów, starciłem dziewczynę, jebać poszły się marzenia o własnej firmie w najfajniejszej branzy swiata (survival, a nie RC) o hobby i czy zainteresowaniach nawet nie wspomnę.
Po prostu w ciągu kilju miesięcy spotkało mnie "kilka" na tyle smutnych rzeczy, że odchciało mi się wszystko, można powiedzieć, że pierdolnołem zyciem, ktore bardzo lubiłem.

Dobra, ogarnołem się, studiuję, jestem starostą roku, prowadze koło zainteresowań, zazdrości mi mnóstwo ludzi.
Ale, z poprzedniego życia muszę zaimportować do obecnego kilka drobiazgów, które mi umkneły:

-Motywacja. Albo lepiej pasuje zarzarcie. Nie chce mi się kończyć ksiązek, ktore zaczołem, gry po trzeciej misji mnie nudzą, nie uczę się rzeczy związanych z moim hobby czy studiami sam dla siebie (kiedyś to była dla mnie normalka), zabrać dziewczynę gdzieś w ładne miejsce, zrobić jej niespodziankę- też się za chuj nie chce. Nie chce mi sie dorabiać, jak nie muszę (a mam możliwość w całkiem znośnej opcji)
-Senność. Kurwa, jest masakrczynie, o 21 mam ochote sie jebnąć do wyrka i spać do 12, we śnie nikt niczego ode mnie nie chce.
-Obniżony nastrój. Wszystko jest chujowsze, sukcesy mniej cieszą, porażki bardziej bolą, trawa jest mniej zieleńsza niż rok temu(za mało serotoniny?).

Aha, dupię regularnie, biegam 3-5 razy w tygodniu, jak wspominałem, mam co robić i z kim.
Ale wszystko to jest mniej radosne niż przed depresją, został jakiś tik na dnie mózgu, że mimo wszystko nie warto za coś się brać. Kiedyś tego nie miałem.

Potrafi ktoś zdiagnozowac, którego neuroprzekaźnika mam w bani za mało? Albo ktoś orientuje, czym sie takie coś leczy?
Postawi mi ktoś ćpuńską diagnozę i wypisze ćpuńśką receptę? ; )

Mozesz zaczac brac SSRI ale pewnie na dluzsza mete jakos strasznie to nie pomoze. Generalnie, taki przypadek, ktory opisales nazywa sie: życie. I chyba kazdy sam sobie musi z nim w miare poradzic ;/