2.XI - Piotr I Wilki

Dzis rano, na jego lodzi Drzymaly, znow obudzily go golabki z Joci Politie. Tym razem jednak, byl to Konstabl. Nikt inny nie chcial isc rano, go budzic i wystawiac kolejnego mandatu na 50 Euro (tyle wart jest skalp w Krolestwie Amsterdama).

Zbyt slabo byl oznakowany. Tygrys na jego plecach, znak General Assembly UN na tylku ich wlasnych zbrodni. Ostrobramska i zarazem Czarna Madonna u pasa zakleta na srebnym medalionie, przypominajaca o Nocy Kupaly i lacinskich mszach. Kolczuga scytow. Dyplomata, duchowny i artysta, pokrzywdzony aktywista europejskiego spoleczenstwa obywatelskiego.

Konstabl i jego kolega, tak jak ta parka poprzedniego wieczoru - 100 kilogramowy potwor i down, Nocy Wszystkich , Swietych, nie chciala sluchac, o jego krzywdach. Prosil o dochodzenie, jak za kazdym razem, funkcjonariusze Joci Politie, nie chcieli sluchac. Machinalnie dawali pokwitowania, 50 kilo od siedziby tych zbrodniarzy - od Galery. 50 metrow.

Nie mial sil sie wsciekac. Nie jadl nic poza kawalkiem pizzy, ktora los, wydarl jakiemus palantowi. Poszedl w dal ranka. W kierunku Galery. Po drodze szukajac szlugow.

W sali w ktorej zmarl Car Piotr Wielki slychac bylo uderzenia mlotow. Car byl wielki nie tylko pod wzgledem ducha, jego reform Rosji: politycznych, militarnych i ekonomicznych. Byl wielki takze pod wzgledem wzrostu. Aby wiec moc wprowadzic trumne odpowiednich rozmiarow, trzeba bylo wybic najpierw spora dziure w scianie.

Mowia, ze Car Piotr Wielki, rozchorowal sie przerazliwie i w niemocy rozstal sie z tym swiatem. Oj co to sie bedzie w Rosji dziac teraz. Zatrzymal w pol maltanskie krucjaty, widocznie wojna go wykonczyla. Choc mowia, ze ta pol-szwedka, Katarzyna, ktora podkomorzy najchetniej by przegnal z dworu, bedzie dwor dalej mocna reka dzierzyc... Oj co to bedzie... Cara zabraklo... Sodoma i Gomora. Centralne Sily znow zagraly...

Melania obudzila sie w lozku. Byli jak aniolki. Ale cos mowilo jej, ze bramy do Nieba byly juz dla nich zamkniete. Zaczynala powoli sie budzic. O jezu,, zostawilam wlaczone pranie - zakrzyknela.

Esther Morris czula sie bardzo slabo. Od wielu dni lezala w lozku, czula ze zbliza sie jej smierc. Wspominala pewne spotkanie - tea party, owoc jej zycia. Umawiala sie wtedy z Panem Williamem Bright (red. link do innego Brighta, ale ta sama familia), by wprowadzil nowy akt - zrownujacy prawa kobiet i mezczyzn.

Wielu okrzyknelo ja symbolem, byla zadowolona ze swojego zycia. Zostala pierwsza sedzina kobieta, a jej sprawy byly naprawde wyjatkowe. Obracala sie w towrzystwie Iluminatich. Wkrotce zasnela.

Joco zadrzal, to co zobaczyl na tym blogu wyrwalo go z butow. Jego ksiestwo zadrzalo wraz z nim. Trafili wyjatkowego Nationala - miedzynarodnego. Joco juz wiedzial, ze nie ma juz gdzie dzwonic. Krol byl wsciekly, wlasnie na niego. Wiedzial, ze serbowie moga siegnac nawet po czolgii i wojska, jesli tknie kogos z ich rzadu.

Cala Kosowska cyganeria wstrzymala oddech. Zblizaly sie wybory w Stanach, a w Europie szalala zawierucha. Gdyby ich rozum byl ostry, przypomnieli by sobie czasy drugiej wojny scytow - tak zwanej wojny krymskiej (Crimera war). Znow zawrzal kociol balkanski, choc wszystko bylo tak subtelne. Jak we snie, snie o ksiestwie, lecz ksiestwie Mordoru, lenniku, a moze Cesarzu Krolowej?

W Holandii zblizala sie kolejna herbatka Krolowej i Premiera. Kolejny poniedzialek i ten bak. Tym razem przycisnal ich obydowej i to z Chorwacji i Serbii. No i tego ich nieszczesnego dziecka - Kosowa. W tym samym czasie beda sie spotykac Ministrowie Serbii i Chorwacji i porozmawiaja, o opoznieniach w dzialaniu chorwackiej policji. I znow czegos mozna bylo uniknac.

Richardowi przypomnialy sie czasy mlodosci, czasy podrozy po swiecie i rozmow z moznymi. Rozmow, ktore otworzyly mu oczy na jego owczesny swiat, ktory po drugiej falii, zdawal sie przydrzemac i jakby cofnac w czasie, znow do epoki magnatow. Od zawsze agitowal za wolnym handlem i demokracja. Kiedys nawet walczyl o to i to z sukcesem.

Dzieki swojej walce udalo mu sie doprowadzic w Manchesterze w 1837 do pierwszych demokratycznych wyborow w radzie miejskiej. Teraz kiedy byl juz parlamentarzysta, widzial wyraznie ta wszechobecna korupcje i dzialanie moznych, nie w interesach narodu, lecz dla wlasnej kiesy.

Kiedy zalozyl wraz z towarzyszami Anti-Corn Law League, byl pewien ze uda mu sie zlamac ten monopol, ten chory twor dzikiego kapitalizmu. Mial ciagle nadzieje, ze choroba ustapi i jutro bedzie mogl wyjsc do Izby Lordow i dac swoje przemowienie...

On przeszedl juz ponad 70 metrow. Byl juz za mostem, nagle zatrzymal sie przy nim samochod. Znowu ten Konstabl z Joci Politie. Oj nie znaja tu psy jeszcze Europejskiej Agencji ds. Praw Podstawowych - FRA. Cos mu szepczalo, ze Stanow, ze wkrotce zrobi sobie te blache.

Pokazal Konstablowi na budynek Galery, tej drugiej lodzi wywiadu Holandii, capow od Joco. Krzyczal, domagal sie dochodzenia. Ale krzyczal do tego, ktory skradl mu kilka dni temu mire. Jakiz mogl byc tego efekt? Samochod odjechal...

Morse? Morse zdazyl tylko wystukac w srodku nocy swoj sygnal S.O.S. ... --- ... Za duzo wiedzial o francuskiej dyfuzji i radiu. Tez zapadl na Malte...

Kardynal, Ten Prawdziwy Kardynal zasepil sie. Slyszal, ze w jego ojczyznie, Kolumbii, mowia, ze powinnien isc na emeryture juz 40 i 4 lata temu. Faktycznie, byl juz stary, tyle arbaitu za nim.

Kardynalowi brak bylo spowiedzi, takiej prawdziwej, kilkugodzinnej, w ktorej moglby swobodnie wyznac wszystkie grzechy. Najlepiej po lacinie, gdyz nade wszystko kochal lacine i lacinskie msze. Po cichu kibicowal ECONOWI w ich wysilkach przywrocenia tej zacnej tradycji. Nie rozumial, dlaczego nagle, papiez nie chcial beatyfikowac wraz z Janem Pawlem II, kardynala DuPont i Piusa XII, Nie rozumial, a moze nie chcial zrozumiec?

Tak brakowalo mu tej laciny, tych rytualow, tych slow, dzwiekow i zapachu. A swiat mial dla Kardynala, juz tylko tradycje hiszpanskiej inkwizycji i stos. Wkrotce zamkna pierwszy i ostatni szwedzki kosciol na amerykanskiej ziemi. Pomyslal o Malcie, przypomnial mu sie pewien chorwacki inwestor. To koszmar, zakrzyknal, lecz nikt go juz nie sluchal...

Thomas Dadford Junior byl naprawde szczesliwy. Zylo mu sie dobrze, szczegolnie odkad zaczal projektowac podziemia w stylu egipskim. Ten bardzo lukratywny kontrakt niemalze go ozlocil.

Kanaly to bylo nic, zwykle rzemioslo. To cos, to bylo prawdziwe dzielo sztuki. Ciekawilo go co tam bedzie przechowywane. Te podziemne komnaty, labirynt wejsc i wyjsc, przesuwane sciany, pulapki. Prawdziwy majstersztyk.

Na dodatek zona, mloda, piekna, obrotna. Po prostu byl w siodmym niebie. Tylko ten zoladek, czemu go tak boli. Boze jak boli.

On zajrzal na chwile do swojej lodzi. Wyszedl na zewnatrz. Zobaczyl niedaleko w miejscu gdzie wyrzucil mandat od Konstabla, chusteczke, zakrwawiona chusteczke, cala w ludzkiej krwi. Przypomniala mu sie inna chusteczka podczas bankietu IBC 2008. Ktos, wycieral sobie nia wino, ktore rozlalo mu sie w okolicach serca. Spojrzal w gore. Juz to kiedys przerabiali... Nie raz... Usmiechnal sie na wspomnienie zlodzieji w mundurach. Poszedl dalej.

Za rogiem, 40 metrow, znalazl bambusowy pejcz. Wkurwiony jak zwykle, poszedl do Galery. Uderzyl z calej sily w metalowa tablice. Zakrzyknal - Impeach Your Prime Minister! Joci Politie! Drugi raz uderzyl o tablice.

Przy moscie, gdzie zatrzymal sie Konstabla samochod, spotkal holendra. Wytlumaczyl mu w kilku slowach swoja sytuacje i niechec policji do wszczecia dochodzenia w jego sprawach. Ten zgodzil sie z nim i powiedzial niemal doslownie, zeby im wp....

Doszedl do Placu Dam. Na schodach palacu zobaczyl parke turystow. Przeprosil ich grzecznie i powiedzial, ze zrobi troche halasu i ze to osobiste sprawy. Podszedl do tablicy z napisem 'Palac zamkniety - z powodu okolicznosci' i dwa razy przylozyl z calej sily, krzyczac na caly glos o swojej niesprawiedliwosci. Jego protest odkad przestapil prog polskiego wiezienia w maju tego roku, trwal dalej - tym razem w Krolestwie Auchwitz...

Mistrz Joda odszedl 2 Kwietnia, rowno pol wieku temu. Wczoraj, ktos stal nad jego grobem i wspominal wszystkie wojny i te niesmiertelne rade, ktora przed wiekami wytloczyl Darius I.

Kim byl Mistrz Joda? Czlowiekiem, ktorego tyran aresztowal rowno z rozpoczeciem II wojny swiatowej. Cala wojne, az do wtargniecia jankesow, przesiedzial w wiezieniu i rozmyslal. Majac nadzieje, ze kiedys wyjdzie z niego i bedzie mogl zmieniac swiat

Gdy tyran, zmuszony, uwolnil go. Ten wraz z mlodymi japonczykami, ktorych porwaly jego idee, wyrezyserowal mu spektakl, w ktorym tyranowi, az do ostatniej sceny, wydawalo sie, ze II wojna to taka blachostka, ze zapomna cale jego winy, ze caly czas jest gora i rzadi. Az do ostatniego dnia. Zdziwil sie gdy podczas ostatniego z spotkan, mlodzi samuraje, a bylo ich 48, jak blysk rozbroili tyrana.

Niestety Mistrz Joda, tak jak wielu przed nim, padl w koncu ofiara tej bandy. A jego filozofia, jego owoc rozmyslan, religii i wiary - promien jasnosci - nadzieje na lepsza ludzkosc, porwali zlodzieje. Skradli mu ta mire, by kilka lat pozniej stowrzyc system - znow, oparty na Kabale - prawdziwy dyktat maltanski. To wlasnie wtedy 50 lat temu, na Ziemii znow odrodzil sie faszyzm i to pod kazda niemalze szerokoscia geograficzna...

Mistrz Joda, zyl naprawde, zyl i umarl 2 Kwietnia 1958 roku, byl jedna z najwiekszych postaci na tej planecie i jej najwieksza nadzieja, ktora wrogowie pozarli, by znow na 40 i 4 lata wprowadzic mroki sredniowiecza. Lecz jego duch w postaci 48 samurajow, wrocil, wraz z zaproszeniem Jana Pawla II na ta liste trucicieli... Mistrz Joda nazywal sie Josei Toda i byl drugim prezydentem buddyjskiego Soka Gakkai. Gdyby zyl, swiat wygladal by inaczej i moze nie bylo by zimnej wojny...