Psychofarmakologia 03 - Antagoniści kanału wapniowego

Psychofarmakologia 03 - Antagoniści kanału wapniowego

Antagoniści kanału wapniowego
tłum. M. Rzewuska
Czterech przedstawicieli antagonistów kanału wapniowego (zwanych także blokerami kanału wapniowego) jest zarejestrowanych w Stanach Zjednoczonych i znalazło zastosowanie w neuro­logii i psychiatrii. Są to (ryc. 3-1): werapamil (Lekoptin, Isoptin), nimodypina (Nimotop), diltiazem (Poltiazem) i nifedypina (Cordafen, Adalat). Podstawowymi wskazaniami do stosowania tych leków są: nadciśnienie, dusznica bolesna, pewne rodzaje zaburzeń rytmu serca; w psychiatrii najczęściej stosuje się je w zaburzeniach afektywnych dwubiegunowych typu I.
DZIAŁANIE FARMAKOLOGICZNE
Jony wapnia są wtórnym przekaźnikiem wewnątrzkomórkowym. W obrębie neuronu jony wapnia spełniają wiele funkcji, m.in. aktywują zależną od wapnia kinazę proteinową. Antagonis­tów kanału wapniowego hamujących wnikanie jonów wapnia do neuronów określa się w zależ­ności od natężenia jako antagonistów typu L. Antagoniści ci hamują otwieranie kanału, wiążąc się z nim. Nifedypina i nimodypina wiążą się z kanałem wapniowym w innych miejscach niż werapamil i diltiazem.
Antagoniści kanału wapniowego dobrze wchłaniają się z przewodu pokarmowego, ulegają biotransformacji w wątrobie, podlegając efektowi pierwszego przejścia. Po zastosowaniu pojedyn­czej dawki stężenie poszczególnych leków we krwi jest różne, zależy ono m.in. od indywidualnych właściwości organizmu. Lekiem z tej grupy najczęściej w psychiatrii stosowanym jest werapamil. Okres jego półtrwania po jednorazowej dawce wynosi 2-8 h; okres półtrwania wzrasta od 5 do 12 h w ciągu kilku kolejnych dni leczenia. Według danych z niektórych badań lek ten przenika przez barierę krewmózg i w płynie mózgowo-rdzeniowym osiąga stężenie wynoszące 0,05% stężenia we krwi.
WSKAZANIA
Przełomy nadciśnieniowe związane ze stosowaniem IMAO
Nifedypina m.in. szybko obniża ciśnienie tętnicze krwi, może więc być stosowana w przełomie nadciśnieniowym, który zdarza się podczas leczenia inhibitorami monoaminooksydazy (IMAO). Pacjenta należy poinstruować, aby rozgryzł kapsułkę 20 mg nifedypiny i połknął jej zawartość z wodą, a następnie skontaktował się ze swoim lekarzem lub udał do pogotowia. Sprzeczne są opinie na temat skuteczności takiego postępowania.
Dwubiegunowe zaburzenia afektywne
Najczęstszym wskazaniem do stosowania antagonistów kanału wapniowego jest krótkotrwałe i podtrzymujące leczenie w dwubiegunowych zaburzeniach afektywnych typu I, zwłaszcza u chorych, którzy nie tolerują soli litu, karbamazepiny (Tegretol) i pochodnych kwasu walproinowego (Depakine, Depakote) lub na te leki nie reagują. W badaniach klinicznych częściej
tmp1C2D-1.jpg
Ryc. 3-1. Budowa cząsteczkowa inhibitorów kanału wapniowego
oceniano rezultaty stosowania werapamilu. Wskazują one na jego przydatność, co potwierdzono także w ślepej próbie z użyciem placebo. W razie łączenia tego leku z litem, karbamazepiną lub kwasem walproinowym należy zachować ostrożność ze względu na możliwość wystąpienia interakcji lękowych. U niektórych pacjentów, którzy przyjmowali antagonistów kanału wap­niowego i sole litu, obserwowano objawy neurotoksyczne, dyskinezy i bradykardię.
Antagoniści kanału wapniowego 33
Zaburzenia motoryczne
W wielu doniesieniach opisano poprawę podczas stosowania antagonistów kanału wapniowego w zaburzeniach motorycznych; wymaga to jednak potwierdzenia w badaniach kontrolowanych. Zaburzenia te obejmowały późne dyskinezy, zespół Gillesa de la Tourette'a i pląsawicę Huntingtona.
Inne zaburzenia
Wiele badań nie potwierdziło skuteczności antagonistów kanału wapniowego w schizofrenii, chociaż niektóre doniesienia dowodzą pewnej poprawy w zakresie objawów depresyjnych i negatywnych. Antagoniści kanału wapniowego nie wykazują działania terapeutycznego w zespo­łach depresyjnych. Inne ewentualne zastosowania obejmują: zespół napięcia przedmiesiączkowego, otępienie typu Alzheimera, lęk napadowy, stany bólu i zaburzenia zachowania.
WSKAZÓWKI KLINICZNE
Werapamil jest dostępny w tabletkach po 40, 80 i 120 mg oraz w tabletkach o powolnym uwalnianiu po 120, 180 i 240 mg. Jest dostępny także w ampułkach po 2,5 mg/ml. Dawkowanie rozpoczyna się od 40 mg 3 x dz., następnie dawkę się podwyższa co 4-5 dni do 80-120 mg podawanych 3 x dz. Należy rutynowo kontrolować ciśnienie krwi, tętno i EKG (u pacjentów w wieku powyżej 40 r.ż. i u chorych z przebytymi schorzeniami serca). Diltiazem jest dostępny w tabletkach po 30, 60, 90 i 120 mg i w kapsułkach po 60, 90 i 120 mg. Leczenie rozpoczyna się od dawki 30 mg doustnie 4 x dz., dawkę można zwiększyć maksymalnie do 360 mg na dobę. Nifedypina jest dostępna w kapsułkach po 10 i 20 mg i w kapsułkach po 30 i 60 mg oraz w tabletkach o powolnym uwalnianiu po 90 mg. Leczenie rozpoczyna się od dawki 10 mg doustnie 3 lub 4 x dz.; można ją zwiększyć maksymalnie do dawki dobowej 180 mg. Nimodypina jest dostępna w kapsułkach po 30 mg; stosuje sieją w dawce 60 mg co 4 h doustnie przez 21 dni. Na działanie antagonistów kanału wapniowego bardziej wrażliwi są pacjenci w starszym wieku. Nie ma danych na temat stosowania ich u dzieci.
DZIAŁANIA NIEPOŻĄDANE
Najczęściej występującymi objawami niepożądanymi podczas stosowania antagonistów kanału wapniowego są hipotensja i bradykardia, niekiedy wymagające odstawienia leku. Antagoniści kanału wapniowego wpływają na przewodzenie przedsionkowo-komorowe i mogą powodować blok serca, zwłaszcza u pacjentów w starszym wieku. W przypadkach chorób mięśnia serca, a zwłaszcza zaburzenia przewodnictwa, podanie antagonistów kanału wapniowego wymaga ogromnej ostrożności. Mogą wystąpić zaburzenia z przewodu pokarmowego, takie jak zaparcia, nudności; niekiedy zdarzają się suchość w ustach, dolegliwości żołądkowe lub biegunka. Objawy ze strony o.u.n, to zawroty i bóle głowy, znużenie. Podczas stosowania diltiazemu opisano pobudzenie oraz bradykardię zatokową, blok przedsionkowo-komorowy serca, akatyzję i parkinsonizm, podczas stosowania nifedypiny depresje, a werapamilu majaczenie, wzmożone wydzielanie prolaktyny i mlekotok. Ponieważ leki te przenikają do mleka, nie należy ich stosować u kobiet karmiących piersią.
INTERAKCJE
U pacjentów, którzy przyjmują leki działające antagonistycznie w stosunku do receptorów beta-adrenergicznych, leki obniżające ciśnienie krwi (np. moczopędne, rozszerzające naczynia,
34 Farmakoterapia w zaburzeniach psychicznych
inhibitory enzymów biorących udział w przemianie angiotensyny), leki przeciwarytmiczne (np. chinidynę), digoksynę (Lanoxin), antagoniści kanału wapniowego nie mogą być stosowani bez konsultacji z internistą bądź kardiologiem. Opisano, że werapamil i diltiazem mogą (w odróżnieniu od nifedypiny) zwiększać ryzyko wystąpienia objawów neurotoksycznych podczas stosowania karbamazepiny. Cymetydyna (Tagamet) zwiększa stężenie we krwi nifedypiny oraz diltiazemu.
Więcej na ten temat zob. w: G.W. Arana, A.B. Santos: Calcium Channel Inhibitors, CTP/VI, rozdz. 32.10, s. 1861-1964.

Kategorie

Zajawki z NeuroGroove
  • Dekstrometorfan

nazwa substancji - DXM

poziom doświadczenia użytkownika - DXM, MJ, efedryna i parę innych...


dawka, metoda zażycia - 450 mg -tussidex (doustnie:))


"set & setting" - Luz na twarzy :) / dom, pozny wieczor, starzy w drugim pokoju.

  • LSD-25

1 kwadrat czarodzieja godzina 18:02




mily kwasik, wchodzi gladziutko, po godzinie poltorej dal o sobie przypomniec

w drugiej godzinie skupilem sie na wizualach, w czym wydatnie pomaga

siatka wojskowa rzucona na sciane i sufit odpowiednio podswietlona

maximum przypadlo w 2 do 3 godzinie po wrzuceniu



testy wydajnosciowe:




  • Marihuana
  • Pozytywne przeżycie

Różne, czytaj w raporcie

22.02.2019 (albo jakiś inny dzień lutego)

-Idziesz zapalić? - pyta sąsiad
-Nie mam, ale jak dasz to chętnie.
-Pewnie. Ada nie ma nic przeciwko temu, że jarasz?
-Sama jara. Nie dużo, bo tylko w pracy, jak się wkurwi, ale zawsze coś.
-Ta, w pracy? XD
-Noo, a czemu nie?

Sąsiad miał na myśli zioło, a ja myślałem, że chodzi o papierosy

Idziemy chodnikiem, jest ciemno. Nagle wyciąga blanta z kieszeni i odpala tego łotra.

W moim mózgu mały Error. Po chwili już kumam bazę i mówię:

  • Dimenhydrynat

Set & Setting: Ciepły, sierpniowy wieczór, działka nad morzem, warunki wprost idealne.

Dawkowanie: 15 tabletek, zażytych "ad hoc", gdyż po długich doświadczeniach z DXM tak mała ilość piguł w przełyku wydaje mi się śmieszna=P

Doświadczenie: DXM(b. wiele razy), Dimenhydrynat(1x), Benzydamina(1x), THC(b. wiele razy), MDMA(kilka razy), Amfetamina(kilka razy), Bromo-Dragonfly(1x), LSA(3x), oraz wszelkiej maści "dopalacze"

Wiek: 20 lat

Waga: 73kg

randomness