Ten faq jest zbiorem moich doświadczeń z dxm oraz informacji znalezionych w internecie.
Następne dwa miesiące mogą być decydujące w południowym Afganistanie, jako że rośnie zagrożenie dużą wiosenną ofensywą Talibów. Miasta Lashkar Gah i Kandahar są w zasięgu Talibów. Eradykacja upraw maku rozpoczęta w tym roku napędzi wiosenną ofensywę z powodu rosnącej wściekłości tubylców. [G2:670 class=left]
LONDYN (14.02.07) – Wraz z poważnym zagrożeniem dużej wiosennej ofensywy Talibów, nadejść może rozstrzygająca sytuacja dla międzynarodowej społeczności w południowym Afganistanie. Musa Qala poddała się dwa tygodnie temu – Talibowie mają w swoim zasięgu duże miasta i każdy kto tylko mógł wyjechać zrobił to dawno temu. Najnowszy raport Senlis Council: ‘Zwalczanie Powstania w Afganistanie: Utrata przyjaciół i tworzenie wrogów’ konkluduje, iż to polityki międzynarodowej społeczności są odpowiedzialne za dramatyczną utratę poparcia dla rządu Karzaia i międzynarodowej obecności w południowych prowincjach Afganistanu – a co za tym idzie rosnącego powstania. “Przez nasze własne polityki, stworzyliśmy sobie wrogów,” powiedziała Norine MacDonald QC, Prezydent Założyciel Senlis Council, która żyła i pracowała w Afganistanie przez ostatnie dwa lata. „Polityki implementowane przez międzynarodową społeczność stworzyły zdesperowanych i biednych młodych ludzi, którzy nie mogą wyżywić swoich rodzić, a przez to są bez trudu rekrutowani przez Talibów. Poprzez te niewłaściwe polityki, międzynarodowa społeczność zamieniła południowy Afganistan w obóz rekrutacyjny dla Talibów”. Jedno powstanie – dwa typy powstańców “Mimo, iż powstanie w południowym Afganistanie jest ekstremalnie skomplikowane, może zostać podzielone na dwie podstawowe grupy”, powiedziała MacDonald. “Jest rdzenne powstanie Talibów mające odniesienia do Globalnego Jihadu, ruchu Al Kaidy, oraz ‘niskie’ powstanie Talibów napędzane przez ekstremalną biedę”. Rekrutacja dla tego ‘niskiego’ powstania eksplodowała w ostatnim roku ponieważ lokalna społeczność jest coraz biedniejsza, coraz bardziej zdesperowana I coraz mniej wierzy międzynarodowej społeczności. “Talibowie są bardzo konkurencyjnym pracodawcą, oferującym wynagrodzenie z którym nie może konkurować żaden inny pracodawca”, mówi MacDonald. “Są w stanie tak łatwo rekrutować ponieważ ludzie nie mają za co wyżywić swoich rodzin.” Talibowie oferują 12$ dziennie, podczas gdy żołnierz w armii Afgańskiej otrzymuje 2$ dziennie. Sprawdzian rzeczywistości: potrzeba przebudowy wysiłków zapobiegania powstaniu w Afganistanie Pomoc humanitarna, rozwój i tworzenie instytucji były przez poprzednie pięć lat niedofinansowane. „Jest to dokładne zaprzeczenie uznanym teorią zapobiegania powstaniom, które zalecają kompletny pakiet różnorodnego rozwoju opartego o takie interwencje jak pomoc medyczna i edukacja, jako dodatek do niezbędnych militarnych odpowiedzi”, twierdzi MacDonald. Dla przykładu, nie wsparto terapii olbrzymiej liczby ofiar spowodowanych walkami i bombardowaniami południowych prowincji. Według badania Senlis Afganistan opublikowanego dzisiaj , dwa szpitale w Kandahar i Lashkar Gah są w stanie kompletnej ruiny, bez ekwipunku pozwalającego im obchodzić się z wypadkami powstałymi w traumie strefy wojny. (Te dwa szpitale mają tylko 600 miejsc dla populacji liczącej tutaj 4 miliony) “Mieszkańcy Afganistanu stali się mimowolnymi ofiarami wojny, która nie jest ich wojną”, powiedziała MacDonald. “Nie respektuje się tutaj wytycznych Konwencji Genewskich tyczących się ofiar cywilnych w strefie wojny gdzie aktywnie walczą międzynarodowe wojska. Ci ludzie czują, że zostali opuszczeni przez Międzynarodową Społeczność. Szpitale nie mają ekwipunku, leków, krwi, ogrzewania. W większości zranieni w bombardowaniach cywile są opuszczeni przez międzynarodową społeczność.” Badanie towarzyszące raportowi dostarcza przykładów niepotrzebnego cierpienia spowodowanego brakiem inwestycji i instytucji. Niedawno 8 letnia dziewczynka zmarła z powodu oparzeń w szpitalu w Helmand z powodu braku leków wartych 20 funtów. Zmarła po trzech dniach agonii przy braku leków przeciwbólowych – co jest ironią dla kogoś kto pochodzi z miejsca dostarczającego światu większość materiału do produkcji opiatów. W 2006 roku ponad 2000 bombardowań NATO zostało wykonanych w południowym Afganistanie, co spowodowało według szacunków 4000 śmierci cywilów i niezliczoną ilość zniszczeń, dla których praktycznie nie ma możliwości naprawy. “Powstanie w południowym Afganistanie jest napędzane przez brak reakcji międzynarodowej społeczności w takich sprawach jak pomoc dla ofiar bombardowań wykonywanych przez siły międzynarodowe, lub powszechny głód obecny w południowym Afganistanie”, mówi MacDonald. Wymuszona eradykacja maku musi zostać zatrzymana. Eradykacja upraw maku niszczy miejsca życia, tworzy jeszcze więcej biedy i dowiodła swojej nieefektywności – tylko w zeszłym roku, uprawa wzrosła o 60% mimo prowadzonego na dużą skalę niszczenia tych upraw – mimo to, strategia międzynarodowej społeczności, prowadzonej pod wodzą Stanów Zjednoczonych, ciągle stosuje tą taktykę. Licencjonowane opium – praktyczne rozwiązanie kryzysu południowego Afganistanu Senlis Council pracowało nad propozycją licencjonowanej uprawy opium w Afganistanie. Zapewni to utrzymanie dla wielu mieszkańców południowego Afganistanu, a przy tym dostarczy esencjonalnych medykamentów takich jak morfina czy kodeina, których dostaw aktualnie brakuje na świecie. Mak jest bardzo odporną rośliną i jest jedyną która może rosnąć w twardym klimacie południowego Afganistanu, szczególnie przy panującej tam obecnie suszy. Rada wzywa do zaimplementowania serii pilotażowych projektów w tym regionie. Odbudowa i pomoc muszą dorównywać militarnym interwencją by pokazać wsparcie dla lokalnej ludności. Ta potrzeba jest pilna lub ich wsparcie zostanie utracone na rzecz powstańców, którzy oferują im teraz żywność i pieniądze. Międzynarodowa społeczność nie tylko zawiodła w dostarczaniu pomocy, ale rozdmuchała desperacką sytuację ludzi cierpiących z powodu brutalnych bombardowań. Destrukcja jest bardziej kosztowna, niż rekonstrukcja w południowym Afganistanie Raport odnotowuje rosnącą liczbę strat i śmierci cywilów powstających na skute bombardowań, których intencją jest wyrugowanie Talibów, w połączeniu z rosnącą liczbą rodzin opuszczających swoje wioski z powodu przemocy, intensyfikuje to konflikt na południu kraju i tworzy idealny obóz rekrutacyjny dla Talibów. Dwa tysiące sześćset misji bombardujących zostało wykonanych w 2006 roku. Rekomendacje 1) Natychmiastowe zaprzestanie wymuszonej eradykacji maku i bombardowań 2) Natychmiastowa i szeroka pomoc żywnościowa. Zakończenie strategii strachu i destrukcji 3) Rekompensaty dla cywilów, którzy ucierpieli w wyniku bombardowań 4) Wojskowi sanitariusze i szpitale polowe, by pomóc cywilnym ofiarą wojny 5) Odbudowa istniejących szpitali i budowa nowych. 6) Rekompensaty za i odbudowa wiosek, które ucierpiały w wyniku bombardowań 7) Porzucenie obecnych strategii anty-narkotykowych, które dowiodły porażki 8) Pilotowe projekty schematu opium licencjonowanego do produkcji medykamentów 9) Rozwój i pomoc inwestycyjna równą wydatkom militarnym 10) Tworzenie stabilności poprzez odpowiednią ekonomiczną odpowiedź 11) Stworzenie dalekowzrocznej wizji dla Afganistanu i zaprzestanie narzucania ‘Zachodnich’ ideałów. Proce Stabilizacji Ekonomicznej musi dostarczać ekonomicznej alternatywy dla młodych ludzi, którzy obecnie dołączają do Talibów. Senlis Council (Rada Senlis) jest think-tankiem międzynarodowej polityki narkotykowej z biurami w Kabulu, Londynie, Paryżu i Brukseli. Praca Rady skupia się na polityce zagranicznej, bezpieczeństwu i polityk anty-narkotykowym i celuje w dostarczanie informacyjnych analiz w tym zakresie. Rozbudowany program obecnie podjęty w Afganistanie skupia się na globalnej polityce rozwoju w połączeniu z badaniami nad związkami między politykami anty-narkotykowymi, wojskowością i rozwojem, a ich konsekwencjami dla Afganistanu. Rada Senlis ma biura polowe w Lashkar Gah i Kandaharze Zobacz raport Kontakt z Senlis Council w Europie: Jane Francis Office : +33 (0)1 49 96 63 70 Mobile : +33 (0)660 261 982 francis@senliscouncil.net Julian Mattocks Office : +44 207 2222 907 Mobile : +44 775 772 9433 mattocks@senliscouncil.net
Nazwa substancji: zolpidem
Doswiadczenie: thc, mdma, amfetamina, lsd, kokaina, aviomarin
set & setting: wypoczety, oczekiwalem halucynacji, jedzone u kolegi w domu
Nazwa substancji: Kodeina w postaci leku Thiocodin
Poziom doświadczenia : mj, dxm, pcp, amfetamina, metaamfetamina( ICE ),
LSD-25, pridinol, zolpidem, diazepam, xtc(mdma, mda etc.), grzybki, pejotl
(mescalina), hasz, clonazepam, absynt, efedryna, pseudoefedryna,
benzydamina, eter i kodeina
Dawka: 450 mg ( 3 opakowania w odstępie ok 5 min)
Set & Settings : pozytywne nastawienie, w moim pokoiku podczas gdy rodzice
są w domu
Gralnia z bratem. Ni to plany, ni spontan. Podkład z Grybków i ogólny luz.
Witajcie ponownie duszyczki. Przedstawię wam kolejne surrealistyczne doświadczenie, którego byłem czynnym uczestnikiem, a które wyniosło mnie najwyżej, najdalej, czy też najgłębiej. Co widziałem i co czułem postaram się przekazać w poniższym tekście.
Komentarze