Ogólne uwagi w sprawie nowego Planu działania dla narkotyków (Action Plan on Drugs) (2005-2008) Unii Europejskiej.
Ocena problemów związanych z narkotykami wykonana przez Komisję jest powierzchowna. Stwierdza ona, że w Unii Europejskiej jest do 2 milionów problematycznych użytkowników środków odurzających, ale nie wspomina, że zgodnie z szacunkami EMCDDA całkowita liczba stałych użytkowników nielegalnych środków odurzających wynosi 36 milionów. W ten sposób bezpośrednia grupa docelowa polityki Unii Europejskiej jest tej samej wielkości jak cała populacja Polski lub Hiszpanii. Kiedy wzmiankuje się problemy związane z narkotykami takie jak używanie ich wśród młodych ludzi lub rozprzestrzenianie się HIV/AIDS i innych przenoszonych przez krew chorób, Komisja nie mówi o głównych przyczynach tych problemów. Przyczyny te są bezpośrednio związane z faktem, że narkotyki są nielegalne co prowadzi do wzrostu ich dostępności dla wszystkich, włączając w to dzieci, niebezpieczne i nieodpowiedzialne używanie i niepotrzebną kryminalizację setek tysięcy obywateli.
Tekst Komisji jest odczytywany jak kopia Strategii Narkotykowej Unii Europejskiej, przyjętej w grudniu. Rezultat identycznej sprzeczności, która znajdowała się w strategi został powtórzony tutaj. Jak Strategia, szkic Planu działania nie wyciąga żadnych konkluzji z ocen poprzedniego Planu działania (2000-2004) opublikowanego przez EMCDDA w grudniu 2004. Ten osąd pokazał, że żaden z sześciu głównych celów ustalonych przez poprzednią politykę nie osiągną żadnych korzystnych rezultatów. Nowy Plan działania mówi o "ukierunkowaniu na w szczególności te obszary, których ocena uwydatniła konieczność dalszego postępu". Oznacza to, że polityka jest kontynuowana co potwierdza zupełną nieefektywność instytucji, która była stworzona do informowania władz o wpływie swojej polityki.
Roczny budżet EMCDDA wynosi 7,5 milionów euro. Jaki jest cel wydawania tych pieniędzy? Komisja pretenduje do bycia organizatorem konsultacji społecznej w nowym Planie działania. Konsultacja ta odbyła się za pomocą strony internetowej o której była poinformowana bardzo ograniczona liczba obywateli. Ludzie byli proszeni o wysyłanie komentarzy bez możliwości czytania szkicu żadnej wersji planu działania. Kiedy wysyłali swoje komentarze nie byli informowani o kolejnych. Ostatecznie Komisja otrzymała 35 komentarzy, ale ich zawartość jak i pochodzenie ich autorów zostało utrzymane w tajemnicy. To doświadczenie pozostawia poważne wątpliwości co do zdolności Komisji Europejskiej do organizowania "procesu konsultacji", który osiąga nowoczesne kryteria w związku z jasnością i uczestnictwem. Unia Europejska ma bardzo niską reputację jeśli chodzi o udział społeczeństwa obywatelskiego w swojej polityce. Pojęcie to było określane jako kluczowy element polityki narkotykowej od 1990, ale mimo to nigdy nie było użyte w praktyce w poważny sposób. Nie ma nic nowego w tym Planie działania. Jest on powtórką używanej wcześniej retoryki.
Nowym elementem jest to, że Komisja ignoruje zupełnie rekomendacje sporządzone przez Parlament Europejski w jego raporcie Catani przyjętym w grudniu 2004 roku. Rządy i instytucje Unii Europejskiej postanowiły odmówić rozważenia sposobu w jaki prowadzona jest polityka narkotykowa, nawet jeżeli ich własna ocena wskazuje na palącą potrzebę zrobienia tego. Nikt nie może powiedzieć, że wie o jakichkolwiek korzyściach z bieżącej polityki. Jest to alarmujący fakt, że wydatki publiczne na związane z narkotykami prawo wprowadzone w cąłej Unii Europejskiej (koszt, który wynika z utrzymywania bierzącej nielegalności narkotyków) może być szacowany na 5,5 miliardów euro na rok, lub 15 milionów euro dziennie. Pieniądze te nie mogą być użyte na edukację, zdrowie i zrównoważony rozwój.
