2C-T-7

Z Narkopedia
Skocz do:nawigacja, szukaj


Klasyfikacja podstawowa[edytuj]

Metka substancji[edytuj]

hyperreal.info

Wzór chemiczny

[]CCCSC1=C(C=C(C(=C1)OC)CCN)OC



Wikipedia[edytuj]

Na polskiej Wikipedii substancji poświęcona jest strona: https://pl.wikipedia.org/wiki/2C-T-7

Informacje ogólne[edytuj]

2C-T-7 – organiczny związek chemiczny, psychodeliczna substancja psychoaktywna z rodziny 2C, pochodna fenyloetyloaminy. Pierwszy raz została otrzymana przez Alexandra Shulgina w roku 1986.

Efekty działania 2C-T-7 podobnie jak w przypadku wszystkich psychodelików są bardzo zróżnicowane i indywidualne. Zwykle jednak obejmują: pobudzenie, podniesienie nastroju, euforię, uczucie radości szczęścia oraz silne efekty wizualne. Zgodnie z PIHKAL dawkowanie 2C-T-7 waha się w przedziale 10–30 mg a efekty utrzymują się 8–15 godzin. Mechanizm działania 2C-T-7 opiera się na działaniu agonistycznym na receptory serotoninowe, szczególnie 5-HT2A. 2C-T-7 jest także selektywnym inhibitorem MAO-A, co czyni tę substancję dość niebezpieczną, gdyż jej wysokie dawki mogą spowalniać degradację serotoniny, co w konsekwencji może prowadzić do syndromu serotoninowego.

Opracowania naukowe[edytuj]

Autorskie zdjęcia i filmy związane z substancją[edytuj]

Otrzymywanie / pozyskiwanie[edytuj]

Synteza według PIHKAL:

Do roztworu 3,4 g płatków KOH w 50 ml metanolu dodano mieszaninę 6,8 g 2,5-dimetoksytiofenolu i 7,4 g bromku n-propylu rozpuszczonego w 20 ml metanolu. W trakcie egzotermicznej reakcji wytrąciły się białe osady. Mieszaninę ogrzewano na łaźni parowej przez pół godziny, dodano ją potem do 800 ml wody i porcję NaOH celem zalkalizowania roztworu i wyekstrahowano 3x75 ml CH2Cl2. Wyciągnięte ekstrakty zostały przemyte rozcieńczonym NaOH a rozpuszczalnik usunięty pod zmniejszonym ciśnieniem. Pozostałość w formie sulfidu dimetoksyfenylowo-n-propylowego uzyskano w postaci bladożółtego oleju ważyła 8,9 g. Miała lekki, przyjemny, owocowy zapach i był wystarczająco czysty, aby go użyć w tej postaci bez destylacji do następnego kroku.

Mieszanina 14,4 g POCl3 i 13,4 g N-metyloformanilidu była ogrzewana przez 10 minut na łaźni parowej. Do tego bordowego roztworu dodano 8,9 g sulfidu 2,5-dimetoksyfenylowo-n-propylowego i całą mieszaninę ogrzewano dodatkowe 25 minut na łaźni parowej. Całość przelano do 800 ml dobrze mieszanej ciepłej wody (podgrzanej do 55 °C) i mieszanie kontynuowano do momentu całkowitego zestalenia fazy oleistej (około15 minut). Uzyskane osady podobne do brązowego cukru zostały zebrane przez filtrację i przemyte dodatkową ilością wody. Po wysuszeniu najlepiej, jak to możliwe, osady te rozpuszczono w równej ilości wrzącego metanolu, a kiedy ochłodzono je na łaźni lodowej wytrąciły się bladoszare kryształy. Po przefiltrowaniu, przemyciu skąpą ilością metanolu i wysuszeniu uzyskano 8,3 g 2,5-dimetoksy-4-(n-propylotio)-benzaldehydu o t.t. 73-76 °C. Ponowna krystalizacja z 2,5-krotnej ilości metanolu dałą białą próbkę analityczną o t.t. 76-77 °C. Spektrum NMR w CDCl3 było idealne.

Do roztworu 4 g 2,5-dimetoksy-(n-propylotio)-benzaldehydu w 20 g nitrometanu dodano 0,23 g bezwodnego octanu amonu i mieszaninę ogrzewano na łaźni parowej przez godzinę. Klarowny pomarańczowy roztwór został zlany znadnierozpuszczalnych substancji a nadmiar nitrometanu usunięto pod zmniejszonym ciśnieniem. Pozostający pomarańczowo-żółty krystaliczny materiał został przekrystalizowany z 70 ml wrzącego alkoholu izopropylowego i podczas powolnego schładzania dał pomarańczowe kryształy 2,5-dimetoksy-β-nitro-4-n-propylotiostyrenu. Po ich zebraniu poprzez filtrację i wysuszeniu, charakteryzowały się wagą 3,6 g i t.t.120-121 °C. Wzór sumaryczny C13H17NO4S.

Roztwór Li[AlH4] (132 ml 1M w THF) został ochłodzony do 0 °C w atmosferze helu na zewnętrznej łaźni lodowej. Przy zapewnionym dobrym mieszaniu dodano 3,5 ml 100% H2SO4 kroplami celem minimalizacji zwęglania. Następnie dodano 8,4 g 2,5-dimetoksy-β-nitro-4-n-propylotiostyrenu w 50 ml bezwodnego THF. Nastąpiło natychmiastowe odbarwienie. Po kilku minutach dalszego mieszania, całość ogrzano do łagodnego wrzenia na łaźni parowej a następnie ponownie ochłodzono do 0 °C. Nadmiar wodorku zneutralizowano ostrożnym dodaniem alkoholu izopropylowego (wymagane 21 ml) a następne dodanie 5% NaOH spowodowało powstanie granulowanych osadów tlenków i zapewniło zasadowy charakter roztworu (użyto 15 ml). Mieszanina reakcyjna zostałą przefiltrowana a osad przemyty THF a następnie alkoholem izopropylowym. Przesącz i popłuczyny zostały połączone i pozbawione rozpuszczalnika pod zmniejszonym ciśnieniem dając około 6 g bladobursztynowego oleju. Bez dalszego oczyszczania został on przedestylowany w temperaturze 140-150 °C pod ciśnieniem 0,25 mmHg z uzyskaniem 4,8 g produktu w postaci klarownego białego oleju. Został on rozpuszczony w 25 ml alkoholu izopropylowego i zneutralizowany stężonym HCl z natychmiastowym utworzeniem kryształów soli chlorowodorowej w alkoholowym rozpuszczalniku. Dodano równą objętość eteru dietylowego i po sproszkowaniu i wymieszaniu chlorowodorek 2,5-dimetoksy-4-n-propylotiofenetylaminy (2C-T-7) został zebrany przez filtrację, przemyty eterem dietylowym i wysuszony. Uzyskane spektakularne kryształy ważyły 5,2 g.

Zastosowanie[edytuj]

Zastosowanie medyczne[edytuj]

Zastosowanie rekreacyjne[edytuj]

2C-T-7 jest psychodeliczny. W PiHKAL Shulgin odnotowuje, że halucynacje są wyjątkowe i że substancja chemiczna może powodować napięcie mięśni i zmienioną jakość głosu.

Inne zastosowania[edytuj]

Sposoby przyjmowania, dawkowanie i zagrożenia[edytuj]

Alexander Shulgin podaje zakres dawek od 10 do 30 mg. 2C-T-7 jest zwykle przyjmowany doustnie i wywołuje psychodeliczne i entaktogenne efekty, które trwają od 8 do 15 godzin

Funkcjonowanie na rynku lub w podziemiu[edytuj]

Chemia i farmakologia substancji[edytuj]

Uzależnienie i sposoby jego leczenia[edytuj]

Pamiętaj! Hyperreal posiada spis placówek pomocy uzależnionym: https://hyperreal.info/help

Status prawny w poszczególnych krajach[edytuj]

Australia[edytuj]

W Australii 2C-T-2 i 2C-T-7 są objęte krajowymi przepisami dotyczącymi narkotyków analogowych.

Austria[edytuj]

2C-T-7 jest nielegalny do posiadania, produkcji i sprzedaży zgodnie z SMG. (Suchtmittelgesetz Österreich)

Brazylia[edytuj]

Posiadanie, produkcja i sprzedaż są nielegalne, ponieważ są wymienione w Portaria SVS/MS nr 344.

Kanada[edytuj]

2C-T-7 znajduje się w wykazie III, ponieważ jest pochodną 2,5-dimetoksyfenyloetyloaminy.

Chiny[edytuj]

Od października 2015 r. 2C-T-7 jest substancją kontrolowaną w Chinach.

Niemcy[edytuj]

2C-T-7 jest kontrolowany w ramach Anlage I BtMG (Ustawa o środkach odurzających, Harmonogram I) od 1 lipca 2001 roku. Wytwarzanie, posiadanie, importowanie, eksportowanie, kupowanie, sprzedawanie, nabywanie lub wydawanie tego narkotyku bez licencji jest nielegalne.

Łotwa[edytuj]

2C-T-7 jest substancją kontrolowaną z Wykazu I na Łotwie.

Holandia[edytuj]

Holandia była pierwszym krajem na świecie, który zakazał stosowania 2C-T-7 po tym, jak przez krótki czas był on sprzedawany w inteligentnych sklepach. Po tym, jak 2C-T-2 został po raz pierwszy zakazany, 2C-T-7 szybko pojawił się na rynku, ale wkrótce również został zakazany. 2C-T-7 jest narkotykiem z listy I ustawy opiumowej.

Szwecja[edytuj]

2C-T-7 został po raz pierwszy sklasyfikowany jako niebezpieczny dla zdrowia na mocy ustawy "Lagen om förbud mot vissa hälsofarliga varor" (przetłumaczonej jako "Ustawa o zakazie niektórych towarów niebezpiecznych dla zdrowia"), która zakazała jego sprzedaży lub posiadania od 1 kwietnia 1999 roku.

Szwajcaria[edytuj]

2C-T-7 jest substancją kontrolowaną wymienioną w Verzeichnis D.

Anglia[edytuj]

2C-T-7 jest narkotykiem klasy A w Wielkiej Brytanii w wyniku klauzuli catch-all dotyczącej fenetyloaminy.

Stany Zjednoczone[edytuj]

W dniu 20 września 2002 r. 2C-T-7 został sklasyfikowany jako substancja z Wykazu I w Stanach Zjednoczonych na mocy nadzwyczajnego orzeczenia DEA. W dniu 18 marca 2004 r. DEA opublikowała ostateczną zasadę w Rejestrze Federalnym, która na stałe umieściła 2C-T-7 w Wykazie I.

Pamiętaj! Na forum hyperreala mamy dział poruszający prawne kwestie użytkowania narkotyków: https://hyperreal.info/talk/prawo.html

Obecność substancji / rośliny w dziełach kultury i dyskursie społecznym[edytuj]

Zastrzeżenia

Informacje zawarte na stronach Narkopedii są opracowywane przez społeczność serwisu hyperreal.info. W żaden sposób nie mogą być traktowane jako źródła wiedzy medycznej, naukowej, co więcej, mogą być to informacje fikcyjne albo błędne. Ani serwis hyperreal.info, ani autorzy haseł, nie mają nic wspólnego z ewentualnymi szkodami na zdrowiu bądź ewentualnej śmierci czytelnika, który całkowicie odpowiada za swoje działania podjęte w konsekwencji zapoznania się z wiedzą dostępną w Narkopedii.

Serwis przeznaczony jest wyłącznie dla osób pełnoletnich.

Serwis używa ciasteczek, ale wyłącznie abyś mógł się zalogować, nie wykorzystujemy ich do niczego innego.

Licencja

Zawartość Narkopedii jest dostępna na licencji CC BY-SA 4.0.

Kliknij aby uzyskać więcej informacji.