Mniejsze dawki nie wywołują pożądanego stanu ketonowego, ciekawostką jest to że nie odczuwam potrzeby zwiększania już tych dawek od bardzo długiego czasu, patrząc wstecz od początku to jak zaczynało działać gorzej to trochę więcej i tak pomnożyć x5 lat i mamy ten post
Opus magnum mojego jestestwa.

Wykończysz się dzieciak.
Może masz wrzody, albo zniszczony żołądek lub jelita.
Zaczniesz srać krwią niedługo.

Ja się trzymam walenia sniffów. Jeszcze 3mmc ujdzie żoładkiem i nie czuje większych skutków ubocznych. Ale 3cmc to dramat jakiś, starałem się nie wrzucać na całkowicie pusty tylko jakaś przekąska przed i przepite wodą żeby rozcieńczyć, ale potem dosłownie miałem uczucie jakby podrażniło/wyżarło ścianę żołądka, tak samo jak przy sniffach nosa. Już wolę pokatować nos bo po kilku dniach wraca do siebie, a w żołądku chuj wie co się dzieje i mogą wyjść z czasem wrzody.

Jednak nie ma to jak po kablach.
Albo wlewajcie sobie to w tyłek.

Problem z pamiecia krotkotrwala i koncetracja. Ataki paniki, nasilenie lęków, ciagle odczuwanie niepokoju bez powodu, mysli s... To chyba jedne z najgorszych przypadloscj ktore udalo mi sie odblokowac dzieki tym substancjom xD Oczywiscie na pewno ma tez wplyw na to ogolna kondycja psychiczna na codzien oraz inne zazywane substancje...

@Adrian3760 zielony kolor sugeruje szybkie przejście przez jelita, wtedy klocek ma zielony odcień, ponieważ żółć nie ma czasu na pełne strawienie i przetworzenie na kolor brązowy.

Mnie takie ciągi pozbawiły w jakiś sposób skupienia i cierpliwości. Wszystko jest na pstryknięcie palcem a kiedy nie ma substancji, trzeba się namęczyć żeby wycisnąć jakąś satysfakcję i przyjemność z rzeczy które przecież na litość boską wymagają czasu! Nie ma to jak posypać wciągnąć albo wypić i masz – bez wyrzeczeń bez wysiłku bez poświęcania czasu

Ja o BK mogę opowiedzieć bardziej z perspektywy obserwatora, ale myślę, że to też może być dla niektórych ciekawe.
Otóż w wieku licealnym spotykałam się z chłopakiem, który dał się trochę wkręcić w ten świat. Nie był to ćpun w momencie gdy się poznawaliśmy, chodziliśmy razem do klasy w gimnazjum, dobrze się dogadywaliśmy, mieliśmy wiele tematów, on zresztą miał bardzo ciekawe zainteresowania: grał na perkusji, interesował się poezją, literaturą, chodził po górach.

Pod koniec pierwszej klasy liceum wszedł w dość specyficzne towarzystwo i zafascynował się jedną koleżanką (z tego co kojarzę to nie w sensie romantycznym, tylko bardziej była jego inspiracją bo była bardzo popularna i charyzmatyczna). Z czasem zaczęło się testowanie różnych substancji, z różnych grup. Ja sama też trochę spróbowałam aby mi się przypodobać. No i właśnie te ketony chyba jednak z czasem wybiły się na pierwszy plan, głównie dlatego, że u nas w mieście dość prężnie funkcjonowało miejsce zwane "stacjonarą", które zamknęło się chyba dopiero w 2018 roku (oczywiście możecie się domyślać jakiej jakości towar tam był).
Ze wszystkich rzeczy, które próbowałam to chyba ta grupa używek mi najmniej siadła, choć dość szybko stwierdziłam, że raczej to wszystko nie jest dla mnie. Zawsze byłam dość lękową i zestresowaną osobą i to był dla mnie olbrzymi szok jak to gówno podbija te złe stany, zwłaszcza na zwale. Po 6-7 razach zrezygnowałam na stałe.
Jemu z kolei spodobało się najbardziej, ze względu na jego skłonności do uzależnień to nikt mu za bardzo nie chciał udostępniać cięższego opio, zresztą i tak chyba ze stimami polubił się najbardziej.
No jak można się domyślić to ta nasza relacja nie potrwała długo i skończyła się dość burzliwie. T. (tak go nazwijmy) pod wpływem trudnych wydarzeń (nadchodząca matura, śmierć kumpla) odkleił się mocno i poleciał w ostre tango. O ile wcześniej zakupy w tym uroczym sklepie odbywały się raz w miesiącu to teraz było to raz w tygodniu albo i częściej XD Ze mną zostało zerwane ponieważ byłam temu przeciwna. Potem obserwowałam (bo chłopak uczynił sobie ze snapa i jednej konfy ma msg swój pamiętnik i ciągle widziałam jego wyskoki XD + wspólni znajomi nam mówili) co się z nim dzieje. W ciągu pół roku zdążył zaliczyć cztery relacje romantyczne z osobami uzależnionymi i zaburzonymi, nocował na chacie dziwnych ludzi w sekrecie przed rodzicami, biegał po nocy po polach.
Jak wyjechał na studia to trochę przystopował, z czasem nawet się uspokoił, przeprosił mnie. Całość jego zachowań wyglądał jak choroba, wyglądało mi na afektywną dwubiegunową co potem zdiagnozował psychiatra.
Od tego momentu T. się leczy, chyba nie pije, brać czasem jeszcze bierze (ale odstawia wtedy dragi dla bezpieczeństwa). Natomiast to co się z nim stało jest straszne. Z ciekawego chłopaka z zainteresowaniami stał się mega nudną osobą i teraz gdy jest względnie trzeźwy i na terapii to nie robi z życiem nic ciekawego i ciężko jest z nim o czymkolwiek porozmawiać. Roztył się strasznie, o żadnym sporcie nie ma mowy, ubrania są zazwyczaj niechlujne, broda zaniedbana. Całymi dniami pracuje, potem gra w gierki i śpi. Jego mieszkanie wygląda jak skończona melina, to nie jest tygodniowy bałagan tylko ten syf to się musiał tworzyć miesiącami.
Najbardziej przerażające jest jednak to jak z ciekawej, charyzmatycznej osoby z dużym powodzeniem (a atrakcyjność wynikała z charakteru bardziej) stał się osobą z małym gronem dziwnych znajomych. No i to co już mówiłam, czuć, że nie ma nic ciekawego do powiedzenia, nie ma zainteresowań a zdecydowanie kiedyś można było z nim rozmawiać godzinami.
Ciekawe czy takie zmiany są jeszcze odwracalne, poki co minęło kilka lat i chyba ten marazm się pogłębia. W każdym razie nie polecam.

@Serenka

Da się cofnąć takie objawy, ale potrzeba tu dużo inicjatywy ze strony chorego, a jeśli on popadł w taki marazm, to znaczy że ogarnia go jeszcze uzależnienie. Bo nie sama abstynencja wyciąga człowieka z dragów, ale jeszcze zmiany w sobie i tzw. "praca nad sobą". Nie cierpię tego pojęcia, bo jest takie trywialne, ale pewnie czaisz, o co biega. A jak on gnije na chacie, to będzie tylko gorzyj.

Ale dwubiegunówka też może prowadzić do takiej amotywacji, bo znam dziewczynę, która na to choruje i też ciągle mi gada, że nic konstruktywnego nie robi i zawodzi rodzinę.

Nic dziwnego, że posypała Wam się relacja, ale dragi tak właśnie działają. Ja straciłem kontakt ze wszystkimi starymi kumplami, którymi coś tam popijałem czy przypalilem bucha i nawet ostatnio chciałem coś się do nich odezwać, to towarzystwo mnie solidarnie poblokowało (jak dzieci xD).

Także do ćpuna tak łatwo nie dojdzie, że to on zjebał sprawę i woli urwać znajomość. Jest to wygodne i utrzymuje go w swojej wersji wydarzeń.

Daj se z nim spokój, reasumując i pozdrawiam xD

Wypisz wymaluj - mam taką samą historię.
Tyle że ciężko u mnie z przerwami, zazwyczaj tydzień lub 2 tygodnie.
Te cmcki i tak już nie działają, mimo wpierdalania na 2 razy grama, tylko takie durne ciśnienie i walenie konia.
Heh paliłem maczanki z rok i od strzała rzuciłem.
Z tym gównem męczę się 6 lat... najdłuższa przerwa to 2 miesiące.