Dział poświęcony wpływowi substancji psychoaktywnych na działalność człowieka.
ODPOWIEDZ
Posty: 183 • Strona 1 z 19
  • 365 / 2 / 0
Zacznę od tego, że gdzieś już mi się temat o podobnej treści przewinął, ale nie mogę znaleźć, więc jakby co to niech mod przeniesie.

Od dłuższego czasu mam taki stan, że mało co mnie rusza jakoś emocjonalnie. Przede wszystkim objawia się to tym, że jak siedzę w jakimś gronie które słabo znam, czasami nawet znam dobrze, to nie jestem w stanie włączyć się w dyskusję. 90% tego co gadają wokół mnie wydaje mi się takie płytkie i powierzchowne. Nudzi mnie takie siedzenie, wgl ludzie w większości wydają mi się przyjebani, niechce mi się z nimi centralnie gadać. Stałem się towarzysko wycofany, i nie wynika to z jakiś kompleksów, braku pewności siebie, żeby swoje zdanie wyrazić. Jak się naćpam to wiadomo jestem bardziej wygadany, ale kiedyś to nawciągany potrafiłem pierdolić 5h o wszystkim i niczym, teraz rzadko coś przyjebie, ale nawet wtedy nie raz mi się ryja nie chce otworzyć. Nie czuje się z tym jakoś źle, ale trochę nie komfortowo. Chciałbym się bardziej otworzyć na ludzi, kiedyś potrafiłem sobie beztrosko gadać o dupie maryni dowiadywać się co tam u znajomych etc. Teraz mnie to wali, bo i tak uważam, że 80% ludzi w tym i moich znajomych nie jest warta jakieś większej uwagi. Poza tym jest wszystko ok. Jakby ktoś to próbował łączyć z jakimś etapem depresji, to na pewno nie to. Moje hobby jara mnie jak zawsze nie czuję, że każdy kolejny dzień to udręka, jestem wręcz ciekaw co przyniesie. Z dziewczyną też układa mi się dobrze. Jakieś rady, sugestie, porady na jakiś samorozwój czy coś?
  • 2652 / 378 / 0
bamboa pisze:
Teraz mnie to wali, bo i tak uważam, że 80% ludzi w tym i moich znajomych nie jest warta jakieś większej uwagi.
Dobrze, że zdałeś sobie z tego sprawę. Może po prostu dojrzałeś do momentu, w którym stwierdziłeś, że ci ludzie tak naprawdę Cię nie interesują, a rozmowy z nimi nic nie wnoszą do twojego życia. Wybieraj ciekawych partnerów do rozmów. Nie uważam żeby takie myślenie wynikało z jakiejś choroby itp. Przeciwnie - uważam, że to dobrze, że masz takie nastawienie. Pomoże Ci ono wybierać selektywnie osoby warte uwagi.
Uwaga! Użytkownik Blue_Berry jest zbanowany na hyperrealu. Nie odpowie na próbę kontaktu, ani nie przeczyta odpowiedzi na post.
  • 562 / 29 / 0
Skoro uważasz że oni nie są warci Twojej uwagi, i odpychają Cię rozmowy z nimi to czemu czujesz dyskomfort w związku z tym że nie chce Ci się włączyć w rozmowę? Jeśli jedzenie danego posiłku ani nie sprawia przyjemności, ani w opinii spożywającego nie dostarcza mu cennych składników odżywczych, to imo nie ma sensu się zmuszać. Chyba że ktoś pragnie zostać męczennikiem, albo eksplorować przykry stan podczas robienia tego.
Uwaga! Użytkownik skatofagi nie jest już aktywny na hyperrealu. Nie odpowie na próbę kontaktu, ani nie przeczyta odpowiedzi na post.
  • 283 / 2 / 0
tej kurwa też tak miałem, może masz jakiegoś wampira energetycznego w swoim towarzystwie? :P Zniknij na jakiś czas, zrób sobie wakacje od życia towarzyskiego a zobaczysz za miesiąc, dwa znowu wszystko wróci do normy.
  • 1628 / 194 / 0
Mam to samo. Zmieniłem kierunek rok temu i jakoś w chuju mam teraz to całe towarzystwo co przeżywa jak się urżnęło na ostatniej bibie, co będzie na kolosie i jaki frajer z tamtego typa, że nie chce być z Julitą. Mam tylko na 100+ osobowym roku tylko kilka osób do których twierdzę, że warto otworzyć ryja, bo nie będzie to gadka szmatka o pogodzie czy o tym jak wygląda jakiś wykładowca, tylko dowiem się tego o co zapytam, albo po prostu rozmowa będzie przebiegać w nie wkurwiający dla mnie sposób.

Rok czy dwa temu jak jeszcze tak nie ćpałem to na siłę starałem sobie "SZÓKAĆ PSZYJACIUŁ" i też chuja z tego było, bo co z tego, że znałem w chuj ludzi jak nasze kontakty ograniczały się do "hejki" na uczelni, rysowania kutasów na wykładzie i czasami wspólnego zachlania mordy z polewem, że ktoś się zrzygał, albo śpi pod dywanem. Teraz mam zaufaną grupkę znajomych do których się odzywam rzadziej lub częściej, niektórzy ćpający, niektórzy nie, mam dziewczynę z którą żyje sobie zajebiście i czasami strzelę sobie drina z 3-MMC, %-D przeczytam od czasu do czasu coś ciekawego, pogram na kompie, pouczę się, pojadę czasami do kumpla pogadać, a czasami drugi przyjedzie do mnie, a czasami w ogóle nic kurwa nie robię i dobrze mi z tym.

Właśnie zdałem sobie sprawę z tego, że moje życie jest spoko. Dziękuje za ten temat.

Może tak jest lepiej autorze? Bo co masz się niepokoić tym, że odstajesz od reszty skoro nie jesteś jak reszta i nie masz nic do tego w sumie. Nie wywyższam ani nie poniżam tu nikogo.

Btw. Zaraz mnie przeczyta przyjaciel i będę miał albo ból dupy na fb, albo propsy. Niestety tego nie potrafię przewidzieć. %-D %-D %-D
  • 4 / / 0
bamboa pisze:
Od dłuższego czasu mam taki stan, że mało co mnie rusza jakoś emocjonalnie. Przede wszystkim objawia się to tym, że jak siedzę w jakimś gronie które słabo znam, czasami nawet znam dobrze, to nie jestem w stanie włączyć się w dyskusję. 90% tego co gadają wokół mnie wydaje mi się takie płytkie i powierzchowne. Nudzi mnie takie siedzenie, wgl ludzie w większości wydają mi się przyjebani, niechce mi się z nimi centralnie gadać.
też tak mam, też najpierw dotyczyło to szeroko pojętego grona, ale stopniowo w odstawkę poszli i ważni ludzie, a o poznaniu kogoś nowego po prostu nie ma mowy. nie ma nawet poczucia odstawania, bo ze mną jest ok, to wszyscy są chujowi :-D ale tak juz mamy, że chciałoby się nawiazać jakieś stabilne relacje, choć trochę przynależęć i przynajmniej częściowo być akceptowanym. taka bezustanna samotność nie prowadzi do niczego dobrego.
  • 98 / 13 / 0
Może to "zaburzenie" ma dalekosiężny wymiar, sam mam dokładnie taki sam, bądź podobny problem w stosunku do autora tematu. Nie wiem, czego to zasługa, ale wydaje mi się, że było tak zawsze. Może kiedy byłem młodszy, zwracałem na to większą uwagę z nutką samokrytyki w temacie nieobycia ze środowiskiem. Zawsze rozpierdalały mnie wybitnie "popularne" jednostki, bo wydawało mi się, że musi być mega chujowym fakt posiadania znajomych na pęczki, że na bank przynajmniej 50% z nich według moich kategorii jest do odjebania już po wymianie kilku pierwszych słów. Po czasie wykształcił się u mnie momentami wkurwiający pogląd olewatorski i raczej nie przywiązuję wagi do tego, co prezentują nowo poznane przeze mnie osoby, wręcz w niektórych przypadkach mnie to odraża. To samo dzieje się w kwestii kilku starych znajomych, gdzie po czasie dociera do mnie fakt bezsensu w istnieniu jakichkolwiek relacji między mną, a nimi.
Wydaje mi się, że nie jest to niezdrowe podejście, równie dobrze można odbić piłeczkę w stronę osób aż nadto zafascynowanych poznawaniem nowych jednostek i co z tego wynika ? No otóż proszę państwa chuj z tego wynika. Brak emocjonalnych wzdrygnięć w zwiększonej ilości wypadków niż u, teoretycznie - "ogółu", to chyba żaden powód do zmartwień, czy przeklinania swego losu.
skurwysyny, robione chujem z plasteliny
  • 788 / 18 / 0
A ja z autopsji mogę powiedzieć, ze od zawsze otaczałam sie gronem... Znajomych. Bo przyjaciół tego nazwać nie można. Ze jestem jedynaczką, potrzebowałam miec do kogo gębę odezwać, aniżeli pies czy pluszak. Rożny stosunek do tych ludzi miałam, tak samo wiedziałam ze rożnie oni traktują mnie. Wszystko tez pozmieniało sie jak zaczęłam wiecej ćpać, oraz jak przeniosłam sie na studia na drugi koniec polski. Zobaczyłam ,ze mam dwójkę przyjaciół i faceta. Są to jedyne osoby do których mam ochotę gadać. Oczywiście, to samo co założyciel tematu- jak sie nawciagam to lepszego kompana do rozmowy niz ja nie ma, ale na sucho..? Ludzie wydają mi sie płyty. Głupi. Bezwartościowi.

Wniosek- dragi w moim przypadku pozwoliły mi szybciej dojrzeć i otworzyły oczy na prawdziwe oblicze ludzi.
Nie ma sie o co bać :)
Uwaga! Użytkownik ambiwalencja nie jest już aktywny na hyperrealu. Nie odpowie na próbę kontaktu, ani nie przeczyta odpowiedzi na post.
  • 2652 / 378 / 0
Ja np. nigdy nie miałam znajomych, żadnej koleżanki w szkole itp. Jestem typem samotniczki i praca indywidualna daje mi większą satysfakcję niż praca w grupie. To kwestia indywidualna, każdy wybiera co jest dla niego bardziej komfortowe, a narzucanie sobie stereotypów typu "muszę mieć znajomych bo tak wypada i jest się lepiej postrzeganym" jest tylko utrudnianiem sobie życia.

Co do autora tego wątku - może po prostu potrzebujesz chwili przerwy? Oderwać się od grona znajomych i pobyć trochę sam na sam ze sobą, przemyśleć parę kwestii. Spróbuj, nie zaszkodzi Ci to.
Uwaga! Użytkownik Blue_Berry jest zbanowany na hyperrealu. Nie odpowie na próbę kontaktu, ani nie przeczyta odpowiedzi na post.
  • 371 / 9 / 0
heh mam to samo... odepchnąłem wszystkie stare znajomości... stały się po prostu bezwartościowe dla mnie - a o nowych nie ma co nawet mówić bo... ci nowo poznawani wydają mi się jacyś tacy puści :nuts: pseudo przyjaciele i te sprawy hehe mam swoją lubą i tylko ona mi w pełni wystarcza ;)
zawsze byłem typem samotnika :D więc to kwestia osobnicza, nie szukaj rozmów i "przyjaciół" na siłę.
♪ P S Y T R A N C E ♫
Myco-Maniac
ODPOWIEDZ
Posty: 183 • Strona 1 z 19
NarkoMemy dodaj swój
[mem]
Artykuły
Newsy
[img]
Jacht z kokainą o wartości 80 milionów funtów zmierzał w stronę Wielkiej Brytanii

Prawie tona „narkotyku klasy A” została znaleziona na jachcie płynącym z wysp karaibskich do Wielkiej Brytanii. Jej rynkowa wartość została oszacowana na 80 milionów funtów.

[img]
Handel narkotykami: Rynek odporny na COVID-19. Coraz większe obroty w internecie

Dynamika rynku handlu narkotykami po krótkim spadku w początkowym okresie pandemii COVID-19 szybko dostosowała się do nowych realiów, wynika z opublikowanego w czwartek (24 czerwca) przez Biuro Narodów Zjednoczonych ds. Narkotyków i Przestępczości (UNODC) nowego Światowego Raportu o Narkotykach.

[img]
Meksyk: Sąd Najwyższy zdepenalizował rekreacyjne spożycie marihuany

Sąd Najwyższy zdepenalizował w poniedziałek rekreacyjne spożycie marihuany przez dorosłych. Za zalegalizowaniem używki głosowało 8 spośród 11 sędziów. SN po raz kolejny zajął się tą sprawą, jako że Kongres nie zdołał przyjąć stosownej ustawy przed 30 kwietnia.