Strzał w 10

ale jezus i budda to postacie historyczne, wizualizujesz ich sobie czy źle zrozumiałem?

Nie pociąga mnie ta technika. Sami się wizualizują ;-)

Historia to fabularyzacja umysłu na większą skalę.

chcialbym sie odniesc również do tego cytatu, bo lem, w przeciwieństwie do większości tekstu, ma tutaj sporo racji.

jednak niezależnie od tego ile prawdy mówi, przekreśla ją całą ustawiając swój punkt widzenia jako absolutny. co mam na myśli? przypadek, który opisuje lem może się zdarzyć całkiem często - człowiek po prostu "grzęźnie" w swoich emocjach, uczuciach, myślach itp, nie przebijając się dalej - do czegoś "mistycznego". możliwe nawet, że większość doświadczeń psychodelicznych właśnie tak przebiega, tj. mamy w głowie pewien materiał poznawczy, który zawiera wiedzę o tym jak doświadczenie mistyczne powinno wyglądać, jaki jest nasz cel, jaka jest przycyzna i skutek, a umysł ulepi sobie z tego fałszywe doświadczenie. niezależnie od tego jak będzie piękne, inspirujące i przełomowe, będzie ono tylko odbiciem treści umysłu, a nie jego natury.

przypuszczam, że lem jednak nie wypowiadałby się tak pewnie na temat, którego nie poznał "empirycznie" - wnioskuję więc, że sam miał jakieś tam doświadczenia z narkotykami, zatrzymał się jednak na owych "doznaniach emocjonalnych", które opisuje. trudno mu się dziwić - naprawdę przełomowe i prawdziwe podróże po psychodelikach mogą mieć miejsce tylko dzięki wytrwałej pracy nad sobą.

zaś większość ludzi, idących na łatwiznę, dostaje po prostu dużo światełek i zwielokrotnionych emocji - pewnie cała era wodnika się na tym opiera...

Nie tylko. Najczęściej tak. U mnie na przykład cała praca nad sobą zaczęła się od wielkiego przełomu. Chyba urodziłem się po to, żeby być na złość wyjątkiem :-p

możliwe, że miałeś szczęście, tylko żeby inni nie poszli twoim śladem, bo mogą wcale nie mieć tyle szczęścia...

Nie tylko. Najczęściej tak. U mnie na przykład cała praca nad sobą zaczęła się od wielkiego przełomu. Chyba urodziłem się po to, żeby być na złość wyjątkiem ]

A może po prostu się nazapierdalałeś nad sobą w poprzednich życiach lub nie zdajesz sobie sprawy ile pracy w siebie włożyłeś przed?

moim zdaniem ludzie dużo czytający i ogólnie siedzący w temacie psychodelików/rozwoju duchowego robią sobie bardzo pod górkę, nawarstwiając informacje na ten temat - człowiek biorący psychodelik na umysł nie zaśmiecony informacjami, najlepiej jeszcze nieświadomie, ma dużo większe szanse na doświadczenie czegoś prawdziwego.

jednocześnie - co ważne! - treść naszego umysłu nie jest różna od jego natury, kontemplując myśli, badamy sam umysł - wszystko jest jednym. rzadko kiedy jednak człowiek zachowuje chłodne podejście kontemplującego wobec uczty zmysłowej, którą serwuje mu psychodelik.

No dokładnie, ja przy tym doświadczeniu nie byłem za bardzo obcykany w całej tej tematyce. Wtedy to raczej magia chaosu, pop-okultyzm for ezoterycznych.

Jest tylko jedna osoba, którą ciągnę w moje ślady i służy jej to. I ciągnę ją tam bo znam ją 11 lat więc wiem co i jak w jej głowie. Nikomu innemu bym tego nie zalecał, niech robi własną głową to prędzej mu coś wyjdzie ;)