TALK - Rozmowy [H]

[Sinnis]

Sinnis a jak działa na Ciebie gbl ew benzo rekreacyjne>> Daja kopa i motywuja?

Benzo nie działa w ogóle, nadaje się dla mnie tylko na zwały i na sen, natomiast gbl to inna bajka. Wonder drug, cudowny wynalazek którym spierdolilem sobie czerep, działał bardzo motywująco, niesamowity kop energii, chęci do życia, pewnośc siebie, libido i spokój i opanowanie w tle bez kaca i skutków ubocznych. Do czasu. Gdy wpadłem w ciąg było odwrotnie, nie miałem po nim checi zupełnie na nic. Ale generalnie motywował bardzo.

[JanBreivik2]

Ja mam identycznie tak jak pisze ledzeppelin i po GBL i po benzo. Świetne motywatory i bodźce do działania/cieszenia się z robienia czegoś. Ale na dłuższą metę się to nie sprawdza, to droga na skróty, a do osiągnięcia podejścia do życia jak po GBL/benzo, czyli beztroskiego szczęścia, raczej nie ma dróg na skróty. Wypowiadam się, bo temat mnie również mocno dotyczy. Odkąd pamiętam - totalne lenistwo i zmuszanie się do wszystkiego. Szczerze CHCE mi się ruszyć tak naprawdę tylko na deal/do paczkomatu. I nie chcę dołować jeszcze bardziej autora tematu, ale forumowe rady typu "znajdź pasję/kobietę" raczej niewiele pomogą, bo to bardziej psychologiczny problem, wymagający głębszej pracy nad sobą i znalezienia sobie nie tylko samego zajęcia, którym można być potencjalnie zainteresowanym, ale też zdolnym i zmotywowanym wystarczająco, żeby faktycznie zapierdalać i tą rzeczą się zajmować. Chociaż chętnie sam przeczytałbym jakąś złotą radę na to zjawisko, jak i bliźniacze, nieco szerzej opisane w innym wątku z anhedonią, brakiem motywacji i ciągłym zmęczeniu w tytule.

[szalonykot]

to bardziej psychologiczny problem, wymagający głębszej pracy nad sobą i znalezienia sobie nie tylko samego zajęcia, którym można być potencjalnie zainteresowanym, ale też zdolnym i zmotywowanym wystarczająco, żeby faktycznie zapierdalać i tą rzeczą się zajmować. Chociaż chętnie sam przeczytałbym jakąś złotą radę na to zjawisko, jak i bliźniacze, nieco szerzej opisane w innym wątku z anhedonią, brakiem motywacji i ciągłym zmęczeniu w tytule.

Ja bym to ugryzł od drugiej strony: to nie jest kwestia posiadania zbyt małej liczby rzeczy, tylko raczej zbyt dużej. Zwątpienie, oczekiwania jak życie miałoby wyglądać, oczekiwania Bóg wie jak ciekawych wrażeń i niesamowitych przeżyć od jedynej w swoim rodzaju własnej pasji, porównywanie się do innych ludzi czy jakiś zestaw poglądów na temat tego co trzeba "odhaczyć" żeby "szczęście wypłynęło na wierzch i mnie pochłonęło do końca" to przeszkody na ścieżce takie same jak inne. Nie należy ich karmić uwagą, tylko przeskoczyć. Człowiek nie jest stworzony żeby z zapierdalania i bycia zmotywowanym uczynić istotę swojego życia i oszukiwać się że w ten sposób się spełnia. Człowiek który rozumie siebie samego, swoje powołanie, który może wytrzymać z samym sobą w pustym pokoju godzinami i nie tracić ani na chwilę wiary w sens tego kim jest i co robi - dopiero z takiego stanu umysłu przejść może w twórczość, kreatywność, podejmowanie konstruktywnych działań, samowyrzeczenie itd. Inaczej wszystkie te rzeczy będą tylko atrapą, próbą uzupełnienia własnych braków, niedomagań, niepewności.