Talk

Ave
Chiałabym wiedzieć wasze sposoby na całkowite wyparcie emocji. Nie chcę słyszeć "idź do psychologa" ponieważ psychiatra mój leci w kulki pomimo tego że przed kierownicą łapię odcinkę na kilka sekund i mam różne pojebane flashbacki. Wypracie emocji. Krótko i zwięźle. Jak coś to sorry jeśli dałam w złą lekecję:p

Kolejna cegiełka pod renesans opiatów widzę. Zamien chaotyczne emocje na doskonałą obojętność, a wyrzuty sumienia na wyrzut histaminy. Bonus w postaci zachowanej percepcji i zdolnosci poznawczych, dzięki czemu mozesz z chłodnym zaciekawieniem obserwować wlasny lot w przepaść. Ciepłą miękką i bezpieczną. A i trosk o ile mniej, huehue, byle pestka byla.

Poszukaj sobie coś co odwróci twoja uwagę, mi pomaga bransoletka na dłoni, obracanie zapalniczka cokolwiek można zacisnąć żeby nerwy ciała miały ujście, defakto jest to doraźny sposób, też miewam odcinki i flesze, potem co jakiś czas jak pierdyknie na raz emocjonalna bomba bo nie da się od niej uciec to jest hardcor.

@Sabotaz medytacja (zdrowo) dysocjanty (z umiarem)

Wyparcie emocji? Typowo nalogowe myślenie, nie tak trza żyć.

Polecasz jakieś luźne dysocjaty co psychiatra na chillu wypisze? Pomimo ketrelu, mianseryny, agomelatoniny, mirtazapiny, chloroxepanu (czy jakoś tak) i tisercinu nie chciał mi wypisać zolpidemu tylko skierowanie na oddział psychiatryczny dostałam

Nie możesz całkowicie wyprzeć emocji. Możesz tylko oszukiwać ze tak jest i ewentualnie ignorować ich napływ.
Możesz za to przestać sie nimi przejmować. Usiądź i po prostu pozwól żeby płyneły. Tak do cna, choćby miały Cie zabić albo zmienić w Bulbazaura. Nie analizuj. Staniesz wtedy z boku i łatwiej dostrzeżesz przyczynę.

Wyparcie zawsze prowadzi do zakumulowania ich i późniejszego, jeszcze boleśniejszego, wysrania. Co innego wypierać (oszukiwać siebie), a co innego pracować nad nimi, zrozumieć, obserwować.

@Sabotaz to nie ta grupa substancji , mylisz z benzo ktore sa uzalezniajace na dluzsza mete . DXM w aptece bez recepty , ketamina na czarnym rynku

Jeżeli nie interesuje Cię pójście na terapię poznawczo-behawioralną, która bardzo się skupia na tworzeniu połączenia umysłu z ciałem to polecam chociaż skorzystać z książki Justyny Mazur pt. "Uczuciownik. Ciało", która zawiera serię ćwiczeń pomagających tworzyć relację z ciałem, z własnymi uczuciami, ze światem i rodziną. W takiej sytuacji bardzo dużo jest do naprawienia i najlepiej wziąć się za to jak najszybciej.