https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC8231654/

Evaluation of Cytotoxic and Mutagenic Effects of the Synthetic Cathinones Mexedrone, α-PVP and α-PHP
Monia Lenzi, Veronica Cocchi, [...], and Patrizia Hrelia

Additional article information

Abstract
Mexedrone, α-PVP and α-PHP are synthetic cathinones. They can be considered amphetamine-like substances with a stimulating effect. Actually, studies showing their impact on DNA are totally absent. Therefore, in order to fill this gap, aim of the present work was to evaluate their mutagenicity on TK6 cells. On the basis of cytotoxicity and cytostasis results, we selected the concentrations (35–100 µM) to be used in the further analysis. We used the micronucleus (MN) as indicator of genetic damage and analyzed the MNi frequency fold increase by flow cytometry. Mexedrone demonstrated its mutagenic potential contrary to the other two compounds; we then proceeded by repeating the analyzes in the presence of extrinsic metabolic activation in order to check if it was possible to totally exclude the mutagenic capacity for α-PVP and α-PHP. The results demonstrated instead the mutagenicity of their metabolites. We then evaluated reactive oxygen species (ROS) induction as a possible mechanism at the basis of the highlighted effects but the results did not show a statistically significant increase in ROS levels for any of the tested substances. Anyway, our outcomes emphasize the importance of mutagenicity evaluation for a complete assessment of the risk associated with synthetic cathinones exposure.

Keywords: synthetic cathinones, mexedrone, α-PVP, α-PHP, mutagenicity, S9 mix, ROS, flow cytometry, novel psychoactive substances

Czy MDMA jest toksyczne ?

https://bluelight.org/xf/threads/is-mdm ... ic.906994/

W dużym skrócie :
Używane zbyt często i w zbyt dużych dawkach TAK. Miksowane z alkoholem i innymi używkami TAK.

Śmiesznie teraz wyglądają uwagi niektórych userow przy artykułach, że dawka czyni truciznę. Oczywiście, ale w kontekście np opierdalania 300mg MDMA co 2- 3tyg czy wciągania 1-2 (a czasem i kilku gr) gr mefedronu / co weekend te uwagi są chuja warte.

Zapewne publikacja już była ale warto przypomnieć

Pięknie rozbite działanie stymulantów +SAR + toksyczność itd

Leki psychoaktywne — od struktury chemicznej do stresu oksydacyjnego związanego z neuroprzekaźnictwem dopaminergicznym. Recenzja
za pomocą George Jîtcă 1,Bianca E. Ősz 1,*,Amelia Tero-Vescan 2 orazCamil E. Vari 1ORCYD
1
Department of Pharmacology and Clinical Pharmacy, Faculty of Pharmacy, George Emil Palade University of Medicine, Pharmacy, Science and Technology of Târgu Mureș, 540142 Târgu Mureș, Rumunia
2
Wydział Biochemii, Wydział Farmaceutyczny, Uniwersytet Medyczny im. George'a Emila Palade, Farmacja, Nauka i Technologia w Târgu Mureș, 540142 Târgu Mureș, Rumunia
*
Autor, do którego korespondencja powinna zostać zaadresowana.

Cyt

. Mechanizmy biochemiczne: dopamina, stres oksydacyjny i cytotoksyczność
Obecnie uzależnienie i zażywanie nielegalnych narkotyków jest poważnym problemem społecznym, nie tylko w krajach rozwijających się, ze względu na powikłania medyczne w różnych narządach (np. mózgu, sercu, wątrobie i nerkach) [ 88 ]. Toksyczność tę bada się z perspektywy nowego podejścia, oceniając stres oksydacyjny, przejawiający się degradacją makromolekularną, peroksydacją lipidów, niesprawnością czynnościową i śmiercią komórek przez apoptozę [ 89 ].
Korzystny wpływ pewnego poziomu stresu oksydacyjnego jest niezaprzeczalny, biorąc pod uwagę jego udział w procesach fagocytozy [ 90 , 91 ] i sygnalizacji komórkowej [ 92 ]. Jednocześnie ostatnie badania pokazują, że ROS odgrywają kluczową rolę w apoptozie [ 93 ] , będąc częścią sygnału transdukcji podczas tego procesu [ 94 ]. Nieprawidłowa produkcja przekracza endogenną zdolność antyoksydacyjną („kontrola uszkodzeń”).
Mózg z oczywistych względów jest jednym z organów silnie dotkniętych stresem oksydacyjnym i pomimo tego, że stanowi zaledwie 2% całkowitej masy ciała, zużywa około 20% wdychanego tlenu i generuje zwiększoną ilość wolnych rodników. Ponadto płyn mózgowo-rdzeniowy zawiera metale przejściowe, takie jak żelazo czy miedź, które katalizują reakcje, w których powstają wolne rodniki [ 95 ]. Mechanizmy, za pomocą których wolne rodniki uszkadzają tkankę neuronalną, nie są dokładnie poznane, ale powszechnie przyjmuje się, że wpływa to na przepuszczalność BBB i prawidłową morfologię mózgu [ 96 ].

https://www.mdpi.com/2076-3921/10/3/381

Zapewne publikacja już była ale warto przypomnieć

Pięknie rozbite działanie stymulantów +SAR + toksyczność itd

Leki psychoaktywne — od struktury chemicznej do stresu oksydacyjnego związanego z neuroprzekaźnictwem dopaminergicznym. Recenzja
za pomocą George Jîtcă 1,Bianca E. Ősz 1,*,Amelia Tero-Vescan 2 orazCamil E. Vari 1ORCYD
1
Department of Pharmacology and Clinical Pharmacy, Faculty of Pharmacy, George Emil Palade University of Medicine, Pharmacy, Science and Technology of Târgu Mureș, 540142 Târgu Mureș, Rumunia
2
Wydział Biochemii, Wydział Farmaceutyczny, Uniwersytet Medyczny im. George'a Emila Palade, Farmacja, Nauka i Technologia w Târgu Mureș, 540142 Târgu Mureș, Rumunia
*
Autor, do którego korespondencja powinna zostać zaadresowana.

Cyt

. Mechanizmy biochemiczne: dopamina, stres oksydacyjny i cytotoksyczność
Obecnie uzależnienie i zażywanie nielegalnych narkotyków jest poważnym problemem społecznym, nie tylko w krajach rozwijających się, ze względu na powikłania medyczne w różnych narządach (np. mózgu, sercu, wątrobie i nerkach) [ 88 ]. Toksyczność tę bada się z perspektywy nowego podejścia, oceniając stres oksydacyjny, przejawiający się degradacją makromolekularną, peroksydacją lipidów, niesprawnością czynnościową i śmiercią komórek przez apoptozę [ 89 ].
Korzystny wpływ pewnego poziomu stresu oksydacyjnego jest niezaprzeczalny, biorąc pod uwagę jego udział w procesach fagocytozy [ 90 , 91 ] i sygnalizacji komórkowej [ 92 ]. Jednocześnie ostatnie badania pokazują, że ROS odgrywają kluczową rolę w apoptozie [ 93 ] , będąc częścią sygnału transdukcji podczas tego procesu [ 94 ]. Nieprawidłowa produkcja przekracza endogenną zdolność antyoksydacyjną („kontrola uszkodzeń”).
Mózg z oczywistych względów jest jednym z organów silnie dotkniętych stresem oksydacyjnym i pomimo tego, że stanowi zaledwie 2% całkowitej masy ciała, zużywa około 20% wdychanego tlenu i generuje zwiększoną ilość wolnych rodników. Ponadto płyn mózgowo-rdzeniowy zawiera metale przejściowe, takie jak żelazo czy miedź, które katalizują reakcje, w których powstają wolne rodniki [ 95 ]. Mechanizmy, za pomocą których wolne rodniki uszkadzają tkankę neuronalną, nie są dokładnie poznane, ale powszechnie przyjmuje się, że wpływa to na przepuszczalność BBB i prawidłową morfologię mózgu [ 96 ].

https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/36028603/

Ryzyko poważnych zdarzeń sercowo-naczyniowych i mózgowo-naczyniowych u użytkowników lisdeksamfetaminy i innych leków na zespół nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi w Danii i Szwecji: populacyjne badanie kohortowe
Joan Forns i in. Neurol Ther . grudzień 2022 r .
Pokaż szczegóły

Pełne linki tekstowe
Cytować

Abstrakcyjny
Wstęp: Badanie to miało na celu ocenę ryzyka incydentów sercowo-naczyniowych i mózgowo-naczyniowych u pacjentów leczonych dimezylanem lisdeksamfetaminy (LDX) w porównaniu z pacjentami leczonymi wcześniej innymi lekami na zespół nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi (ADHD) (amfetamina, deksamfetamina, metylofenidat lub atomoksetyna).

Metody: W tym populacyjnym badaniu kohortowym wykorzystano dane z krajowych rejestrów medycznych i administracyjnych Danii i Szwecji. Kohorta LDX obejmowała dorosłych pacjentów rozpoczynających LDX z danymi z co najmniej 12 miesięcy przed pierwszym wydaniem LDX (data indeksu). Losowa próba pacjentów leczonych co najmniej jednym lekiem ADHD innym niż LDX w ciągu 6-24 miesięcy (ale nie mniej niż 6 miesięcy) przed datą indeksu (kohorta poprzednich użytkowników) została dopasowana do osób stosujących LDX pod względem wieku, płci, regionu i rok kalendarzowy. Pierwszorzędowy wynik, złożony z poważnych niepożądanych zdarzeń sercowo-naczyniowych i naczyniowo-mózgowych (MACE), obejmował pierwszą hospitalizację z powodu ostrego zawału mięśnia sercowego lub udaru oraz pozaszpitalną chorobę niedokrwienną serca lub zgon z powodu choroby naczyniowo-mózgowej.

Wyniki: z Danii/Szwecji uwzględniono 5516/40 163 użytkowników LDX i 27 494/200 389 poprzednich użytkowników. W Danii IR MACE/1000 osobolat (95% CI) były podobne dla LDX (1,63 [0,85-3,14]) i poprzednich użytkowników (1,61 [1,28-2,01]). W Szwecji IR (95% CI) wyniosło 1,40 (1,09-1,79) u użytkowników LDX i 1,17 (1,00-1,38) u poprzednich użytkowników. Skorygowane IRR MACE (95% CI) dla LDX w porównaniu z poprzednim zastosowaniem wyniosły 1,01 (0,48-2,13) ​​w Danii, 1,13 (0,75-1,71) w Szwecji i 1,10 (0,77-1,58) w zbiorczej analizie.

Wnioski: Nasze odkrycia sugerują niewielkie lub żadne zwiększone ryzyko incydentów sercowo-naczyniowych i naczyniowo-mózgowych u pacjentów leczonych LDX w porównaniu z pacjentami leczonymi wcześniej innymi lekami ADHD.

Abstrakcyjny
Cel badań: Syntetyczny katynon 3-metylometokatynon (3-MMC, inaczej metafedron) zyskał ostatnio na popularności. Zbadaliśmy liczbę zatruć 3-MMC w czasie i efekty kliniczne po zatruciach 3-MMC.

Metody: Przeprowadziliśmy retrospektywne badanie liczby zatruć 3-MMC, które sami zgłosili do Holenderskiego Centrum Informacji o Zatruciach (DPIC) w okresie od 2013 do czerwca 2021. W przypadku zatruć zgłaszanych tylko 3-MMC wyodrębniono objawy i oceniono stopień ciężkości zatrucia (PSS) określono. Od 2016 r. do czerwca 2019 r. przeprowadzono prospektywne badanie kohortowe dotyczące zatruć zgłaszających tylko 3-MMC, w którym szczegóły dotyczące przebiegu klinicznego zbierano za pomocą wywiadów telefonicznych.

Wyniki: Od 2013 do czerwca 2021 konsultowano się z DPIC w sprawie 184 zatruć 3-MMC. Liczba zatruć wzrosła z 1 w 2013 r. do 70 w pierwszej połowie 2021 r. W 84 zatruciach tylko 3-MMC (46%) często zgłaszano objawy sympatykomimetyczne, w tym tachykardię (n=29, 35%), nadciśnienie ( n=17, 20%) i pobudzenie (n=16, 19%). Początkowy PSS był zwykle niewielki (n=37, 44%) do umiarkowanego (n=39, 46%). Pięciu pacjentów (6%) doświadczyło poważnych skutków, w tym 3 pacjentów doświadczyło ciężkiego nadciśnienia tętniczego (skurczowe ciśnienie krwi >180 mmHg; n=3) i zatrzymania krążenia niezakończonego zgonem (n=1). W prospektywnym badaniu kohortowym zgłaszano również objawy sympatykomimetyczne (n=8). Wzrósł odsetek zatruć umiarkowanych (n=6, 75%), a 1 (13%) zatrucia ciężkie. Analityczne potwierdzenie ekspozycji na 3-MMC przeprowadzono w 2 przypadkach.

Wniosek: Liczba zatruć 3-MMC zgłaszanych do DPIC wzrosła w czasie. Większość zatruć 3-MMC powodowała umiarkowaną toksyczność i obejmowała objawy sympatykomimetyczne, podczas gdy w 5 przypadkach obserwowano skutki ciężkie.

https://linkinghub.elsevier.com/retriev ... 22)00271-2

Tyle tylko, ze jest to artykul w stylu konserwatywnego pesymizmu dla dobra ludzkosci,. Chce on ochronic czytelnikow przez jakakolwiej niejednoznacznoscia. Propagadna wedlug autorow w dobrym celu. Wiekszosc tez jest bez referencji. Sa kontrowersje zwiazane z neurotoksycznoscia poniewaz badania sa albo slabe merytoryczne, albo niekonkluzywne. Czasami pojawi sie jakies dobre badanie pokazujace pewna szkodliwosc MDMA, czasami pojawi sie dobre badanie pokazujace jej maly (lub zadny) wplyw na cokolwiek.

Nie bede odnosil sie do poszczegolnych mechanizmow opisanych w tym artykule, bo nie ma referencji. Czytalem podobne w roznych paperach, ale do wiekszosci z nich jest ogromna krytyka (i krytyka krytyki)

Rozwaza sie dwa glowne mechanizmy toksycznosci MDMA: neurotoksycznosc i kardiotoksycznosc.

Dwie podstawowe metody pokazywania neurotoksycznosci to badana obserwacyjne populacyjne oraz badania laboratoryjne, glownie na szczurach. Z ta pierwsza metoda jest ten problem ze odpowiednio dobierajac probke i metode mozna pokazac cokolwiek, np. porownuje sie grupe heavy userow werbowanych na raveach ze studentami matematyki (ktorzy duzo MDMA nie biora). No i okazuje sie, ze grupa niebioraca MDMA lepiej calkuje, wiec jak wnioskuja te papery branie MDMA bardzo uposledza zdolnosci analizy logicznej. Taki rodzaj dobierania probek jest standardem.. Badania na szczurach maja ten problem, ze podaje im sie jakies absurdalne dawki, typu 20mg/kg codziennie. No i modele na szczurach maja wspaniala historie nieprzenoszenia sie wynikow na ludzi. Pojawiaja sie jakies badania, ktore probuje bezposrednio analizowac skutki MDMA na mozg. Wiadomo, ze zaburza ona prace receptorow seratoninowych, moze metabolizm seratonimy. Nie specjalnie jednak wiadomo jaki to ma wplyw, wnioski wyciagane tylko przez analogie. Jezeli wiec zaobserwowano, ze cos sie dzieje w jakims waznym obszarze, to znaczy ze jest zle. Nie dlatego, ze udowodniono ze jest zle, ale dlatego ze jest jakas zmiana, domyslnie zla. Malo wiadomo tez na ile to sa zmiany trwale i jak zaleza od dawek. Drugim potencjalnym rozwazanym mechanizmem dzialania neutotoksycznego MDMA jest poprzez podwyzszenie temperatury ciala, co moze miec jakies zle konsekwencje. Nie wiem jednak na ile tutaj uzyskano jakies prawdopodobne wioski.

Ogolnie badania eksperymenalne czy labolatoryjne sa slabe i trudno z nich wyciagnac wioski. Pozostaje alternatywa w postaci badan obserwacyjnych i epidemiologicznych. Te sa jednak tak samo zle i niekonkluzywne. Co najwyzej pokazuja relatywnie slaby wplyw MDMA na zdrowie i to raczej tylko u osob silnie naduzywajacych. Zreszta nawet widzialem ostatnio duze badanie populacyjne, ktore pokazuje, ze regularna konsumpcja MDMA zmniejsza ryzyko depresji. Jest to sprzeczne z innymi badaniami (standard) i zupelnie sprzeczne z cala teoria negatywnego wplywu MDMA na mozg i teoria depresji. Pozostaja badania o charakterze klinicznym, z ktorych juz cos by wynikalo, ale takich nie ma.

Co do kardiotoksycznosci to nie znalazlem niczego ciekowawego, moze ona byc przy jakims wiekszym naduzywaniu. Istotnie podwyzszone cisnienie i tętno raczej dobrze nie dziala. Ale moge tez znalesc uzasadnienie, ze jednak moze dzialac dobrze o ile nie jest zby duze, cos jak sztucznie wywolana aktywnosc fizyczna. Ciekawym podobnym problemem jest sytuacja osob z duza nadwaga np. do wieku 35-40, ktore bardzo schudly. Czy maja one pozniej wieksze problemy z sercem niz populacja, czesciej choruja na serce w okresie starosci? Nie znalazlem dobrej analizy na ten temat, a jedna z mozliwych odpowiedzi moze sugerowac pozytywny skutek czasowego sztucznego obciazenia serca. Z tego co wiem, to MDMA nie ma bezposrednio wplywu na uklad krwionosny i serce. Nie widzialem dobrego uzasadnienia, ze samo obciazenie serca jest zle. Naturalnie wyskokie cisnienie moze jest zle, sztucznie wywolanie wysokie cisnienie juz niekoniecznie. No i jest problem wplywu podwyzszonej temperatury na uklad krwionosny, ten moze nie byc dobry (ale tez moze byc bez znaczenia). Dosyc slabo znam literature w tym zakresie.

Podsumowujac zazywanie MDMA w duzych dawkach lub czesto (podejrzewam, ze 1g MDMA wziety raz czy dwa juz sam w sobie moze cos popsuc) raczej ma jakies negatywne konsekwencje i to ma jakies uzadadnienie w badaniach. To uzasadnienie nie jest jednak silne. Biorac pod uwage ile tutaj bylo badan, jak wiele sprzecznych wynikow i to jak rzadko udawalo sie pokazac jakies wieksze konsekwencje, wplyw MDMA na zdrowie jest co najwyzej slabo negatywny i to raczej tez tylko w przypadku wiekszych dawek (np. powyzej 300-400 mg).

Ogólnie zwiększony poziom katecholamin sam w sobie jest kardiotoksyczny, więc jaki to by nie był stymulant, zawsze będzie jebał po sercu, może poza modafinilem, warto byłoby to sprawdzić. Dodatkowo pamiętam, że chlorowcopochodne, zwłaszcza w pozycji para, działają szczególnie toksycznie na zastawki, ale nie znajdę do tego źródła, już ileś lat temu to czytałem. No i wszystkie substancje, które zwiększają wyrzut monoamin wywołują silny stres oksydacyjny w mózgu, przez wytwarzanie metabolitów o wysokim potencjale redox i uszkadzające błony neuronów. Głównie chodzi tu o hydroksypochodne, takie jak alfa-metylodopamina, 4-hydroksy-alfa-metyloPEA itd. Pojawiło się ostatnio nawet badanie wiążące psychozę amfetaminową właśnie z hydroksylowymi metabolitami, ale wyciągnięte tam wnioski pozostawiały trochę do życzenia. Co ciekawe, SSRI ograniczają stres oksydacyjny w mózgu.

Kiedyś ogarnięta lekarka powiedziała mi, że pojawiają się doniesienia o wzroście przepuszczalności błon biologicznych, ogólnie przy użyciu narkotyków, co prowadzi do łatwiejszych infekcji, zwłaszcza w kontekście chemsexu.

Notorycznie podwyższone ciśnienie pierdoli cały organizm, ale zwłaszcza nerki dostają mocno po dupie, a raz rozjebane nerki mają niski potecjał do regeneracji, niestety.

Podwyższony poziom dopaminy wpływa hamująco na wydzielanie prolaktyny, która działa neuroprotekcyjnie. Wiąże się ją z mielinizacją neuronów.

Działanie ukłądu glimfatycznego nie jest jeszcze jasne, ale prawdopodbnie bierze udział w usuwaniu szkodliwych substancji z mózgu (może nawet hydroksypochodnych?-> do sprawdzenia). Działa on podczas snu, więc rozpierdalanie cyklu dobowego przez stimy dodatkowo zaburza procesy regeneracji mózgu.

Toksyczność kokainy to już w ogóle inna bajka, z racji że praktycznie cały sort na świecie jest zanieczyszczony lewamizolem, któy jest dodawany jeszcze na etapie produkcji w Ameryce pld. No i przez powstawanie kokaetylenu przy jednoczesnym piciu alkoholu.

Nawet nie wiedziałem że tyle mogę wymyślić następstw brania stimów, jeszcze kurwa przestanę je pizgać

Fuzja - 909

Odnośnie wpływu dawek leczniczych metylofenidatu na serce i ogólnej toksyczności, szukałem parę miesięcy temu namiętnie danych na ten temat i o dziwo nie znalazłem żadnych badań które jednoznacznie wykazały zwiększoną częstość incydentów sercowo naczyniowych.