temat o salvi a zakonczylo sie mordowaniem kotow... zreszta nie 1 i zapewne nie ostatni raz :D nawet gdzies byla gadka o tym w jaki sposob to zrobic najlepiej xD

Dobra dobra, Salvie bardzo lubię i proszę aby tu nie było syfu. <foch_ale_taki_lekki>

mozecie mnie za to zbesztac ale popierdolilem salvie,a przynajmniej na tera i to co zakupilem, glownym powodem jest klucie w okolicach serca po 6 wypaleniu ktore zaczelo sie pojawiac, pieprze takie ziela...

Jeszcze se pokopię, a co. Chyba nikt tu nie wspomniał, że SD działa słabiej po alkoholu. Słyszałem z dobrego źródła, aczkolwiek każdy może się mylić.

Dużo słabiej, prawie wcale. Nie wiem dlaczego, ale tak też zaobserwowałem.
Co do wcześniejszego postu, kłucie serca, to przejaw nerwów, zdenerwowania.
Ale rzecz jasna nie należy wtedy spożywać czegokolwiek co to kłucie wzmaga, a raczej zastosować sobie Valeriana oficinalis krople. :-)
Może być to również niedobór potasu i magnezu w organiźmie lub zbyt mało snu.

No.. nie było mnie prawie dwa lata, pojawił się jakiś naukowy artykuł na temat tych legendarnych "receptorów salviowych" :-) i na temat użycia palnika acetylenowego bądź miotacza ognia do odpalenia cybucha? :-)

Ja widzę tylko małą różnicę ;) Artykułów nie ma, bo kto by je napisał? Pozostają stare dobre argumenty - przede wszystkim temperatura wrzenia Salvinorinu i koncentrowanie dymu :P

Chyba się niechcący zbłaźniłeś... Polecam szczególnie te pana Sieberta, znawcy tematu.

Aguirre Beltrán, G. (1963). Medicina y Magia: El Proceso de Aculturación en la Estructura Colonial. Mexico D.F., Mexico.

Anon. (1993a). Salvia divinorum The Entheogen Review 2 (1): 14.
——. (1993b).Salvia divinorum. The Entheogen Review 2 (3): 12.
——. (1994a). Salvia ayahuasca, Smoking Salvia and Salvia propagation. The Entheogen Review 3 (3): 16-17.
——. (1994b).Salvia divinorum Notes. The Entheogen Review 3 (4): 19.
——. (1994c). Mazatec magic. Psychedelic Illuminations 6: 28.
——. (1995).More on Salvia divinorum. The Entheogen Review 4 (3): 7-9.
——. (1996a).Salvia divinorum Notes. The Entheogen Review 5 (1): 18-19.
——. (1996b).Salvia divinorum Notes. The Entheogen Review 5 (2): 7.

Beifuss, William. 1999. Daniel Siebert speaks. The Entheogen Review. 8(3): 99–105.

Bigham, Andrea K., Thomas A. Munro, Mark A. Rizzacasa, and Roy M. Robins-Browne. Divinatorins A–C, new neoclerodane diterpenoids from the controlled Sage Salvia divinorum. Journal of Natural Products. 66(9): 1242–1244.

Blosser, B. (1994?). Salvia divinorum. (cassette tape.) Botanical Preservation Corps. Sebastapol, CA.
——. (2003). Lessons in The Use of Mazatec Psychoactive Plants. The Salvia divinorum Research and Information Center.

Chavkin, Charles, Sumit Sud, Wenzhen Jin, Jeremy Stewart, Jordan K. Zjawiony, Daniel J. Siebert, Beth Ann Toth, Sandra J. Hufeisen, and Bryan L. Roth. 2004. Salvinorin A, an active component of the hallucinogenic sage Salvia divinorum, is a highly efficacious kappa opioid receptor agonist: structural and functional considerations. Journal of Pharmacology and Experimental Therapeutics. e-published January 8, 2004. Expected in print March 2004.

DeKorne, J. (1993). A word to the wise. The Entheogen Review 2 (4): 15.
——. (1994). Psychedelic Shamanism: The Cultivation, Preparation and Shamanic Use of Psychotropic Plants. Port Townsend, WA.

Diaz, J.L. (1975). Etnofarmacología de Algunos Psicotropicós Vegetales de México Cuadernos Cientifcos CEMEF 4: 135-201.
——. (1976). Indice y Sinonimia de las Plantas Medicinales de México, México City, México.
——. (1977). Ethnopharmacology of Sacred Psychoactive Plants Used by the Indians of Mexico. Annual Review of Pharmacology and Toxicology 17: 647-675.
——. (1979). Ethnopharmacology and Taxonomy of Mexican Psychodysleptic Plants. Journal of Psychedelic Drugs 11: 71-101.

Emboden, W. (1972). Narcotic Plants. New York, NY. Revised edition, 1979.
——. (1983). The ethnobotany of the Dresden Codex with especial reference to the narcotic Nymphaea ample. Botanical Museum Leaflets Harvard University 29: 87-132.

Epling, C. & C.D. Játiva-M. (1962). A New Species of Salvia from Mexico. Botanical Museum Leaflets Harvard University 20: 75-76.

Estrada, A. (1977). Vida de María Sabina: La Sabia de los Hongos. México D.F., México. Translated into English by H. MUNN 1981. María Sabina: Her Life and Chants. Santa Barbara, CA.

Foster, S. (1984). Herbal Bounty! The Gentle Art of Herb Culture. Salt Lake City, UT. Revised edition, (1993). Herbal Renaissance——.Growing, Using & Understanding Herbs in the Modern World.

Garza, M. de la (1990). Sueño y Alucinación en el Mundo Náhuatl y Maya. México City, México.

Grubber, H. (1973). Growing the Hallucinogens. San Francisco, CA.
——. 1973. Legal Highs. San Francisco, CA.

Gruber, John W. (1996). Quantification of Salvinorin A from Tissues of S. divinorum (Epling & Játiva-M). Masters thesis. Philadelphia College of Pharmacy and Science. PA.

Gruber, John W., Daniel J. Siebert, Ara H. Der Marderosian, and Rick S. Hock. (1999). High Performance Liquid Chromatographic Quantification of Salvinorin A from Tissues of S. divinorum Epling & Játiva-M. Phytochemical Analysis. 10(1):22-25.

Hanes, K. R. (2001). Antidepressant Effects of the Herb Salvia divinorum: A Case Report. Journal of Clinical Psychopharmacology. 21(6):634-635.

Heffern, R. (1974). Secrets of the Mind-Altering Plants of Mexico. New York, NY.

Hofmann, A. (1979). LSD: Mein Sorgenkind. Stuttgart. Translated into English by J. Ott 1980. LSD: My Problem Child. New York, NY. Translation reprinted in 1983, Los Angeles, CA.
——. (1990). Ride through the Sierra Mazateca in search of the magic plant 'Ska María Pastora' In: The Sacred Mushroom Seeker: Essays for R. Gordon Wasson. Edited by T.J. RIEDLINGER, pp 115-127. Portland. OR.

Johnson, J.B. (1939). The elements of Mazatec witchcraft. Göteborgs Etnografiska Museum Etnologiska Studier 9: 119-149.

Koreeda, M. et al. (1990). The absolute stereochemistry of salvinorins. Chemistry Letters 1990: 2015-2018.

Mayer, K.H. (1977). Salvia divinorum: Ein Halluzinogen der Mazateken von Oaxaca, Mexiko. Ethnologia Americana 14: 776-779.

Mowry, Mark, Michael Mosher, and Wayne Briner. (2003). Acute physiologic and chronic histologic changes in rats and mice exposed to the unique hallucinogen salvinorin A. Journal of Psychoactive Drugs. 35(3): 379–382.

Munro, Thomas A. and Mark A. Rizzacasa. (2003). Salvinorins D-F, New Neoclerodane Diterpenoids from Salvia divinorum, and an Improved Method for the Isolation of Salvinorin A. Journal of Natural Products. Web Release Date: April 18, 2003.

Ortega, A. et al. (1982). Salvinorin, a new trans-neoclerodane diterpene from Salvia divinorum (Labiatae). Journal of the Chemical Society Perkins Transactions I 1982: 2505-2508.

Ott, J. (1993). Pharmacotheon: Entheogenic Drugs, Their Plant Sources and History. Kennewick, WA.
——. (1995). Ethnopharmacognosy and Human Pharmacology of Salvia divinorum and salvinorin A. Curare 18 (1): 103-129

Pendell, D. (1995). Pharmako/Poeia: Plant Powers, Poisons, and Herbcralt. San Francisco, CA.

Rätsch, C. (1988). Lexikon der Zauberpilanzen. Graz. Translated into English by J. BAKER 1992. The Dictionary of Sacred and Magical Plants. Bridport, England.

Reisfield, A.S. (1993). The botany of Salvia divinorum (Labiatae) SIDA 15: 349-366.

Reko, B.P. (1945). Mitobotánica Zapoteca. Privately printed, Tacubaya, México.

Riedlinger, TJ. (Ed). (1990). The Sacred Mushroom Seeker: Essays for R. Gordon Wasson. Portland, OR.

Roth, Bryan L., Karen Baner, Richard Westkaemper, Daniel Siebert, Kenner C. Rice, SeAnna Steinberg, Paul Ernsberger, and Richard Rothman (2002). Salvinorin A: A Potent, Naturally Occurring, Non-Nitrogenous k-Opioid Selective Agonist. Proceedings of the National Academy of Sciences of the United States of America (PNAS). (In press).

Schultes, R.E. (1967). The place of ethnobotany in the ethnopharmacologic search for psychotomimetic drugs. In: Ethnopharmacologic Search for Psychoactive Drugs Edited by D.H. Efron, et al., pp. 33-57. (Public Health Service Publieation No. 1645). Washington, D.C.
——. (1972). An overview of hallucinogens in the Western Hemisphere. In: Flesh of the Gods: The Ritual Use of Hallucinogens. Edited by P.T. Furst, pp. 3-54. New York, NY.
——. (1976). Hallucinogenic Plants. (A Golden Guide) New York, NY.

Schultes, R.E. & A. Hofmann (1973). The Botany and Chemistry of Hallucinogens. Springfield, IL.
——. (1979). Plants of the Gods: Origins of Hallucinogenic Use. New York, NY. Reprinted in 1992, Healing Arts Press, Rochester, VT.
——. 1980. The Botany and Chemistry of Hallucinogens. Springfield, IL.

Schultes,1 R.E. & E.W. Smith (1980). Plant Hallucinogens: Sacred Elements of Native Societies. Woodmere, NY (color poster).

Sheffler, Douglas J., and Bryan L Roth. (2003). Salvinorin A: The “magic mint” hallucinogen finds a molecular target in the kappa opioid receptor. Trends in Pharmacological Sciences. Vol.24 No.3.

Siebert, D.J. (1994a). Salvia divinorum and salvinorin A: New pharmacologic findings. Journal of Ethnopharmacology 43: 53-56.

Siebert, D.J. (1994b). Salvinorin A: Notes of Caution. The Entheogen Review 3 (4) :2-3.

Siebert, Daniel J. 2004. Localization of salvinorin A and related compounds in glandular trichomes of the psychoactive sage, Salvia divinorum. Annals of Botany. In Press.

Turner, D.M. (1996). Salvinorin: The Psychedelic Essence of Salvia divinorum. San Francisco, CA.

Valdés III, L.J. (1983). The Pharmacognosy of Salvia divinorum Epling & Játiva-M. Thesis, University of Michigan, Ann Arbor, Ml.

Valdés III, L.J. (1986). Loliolide from Salvia divinorum. Journal of Natural Products 49: 171.

Valdés III, L.J. (1994a). Feedback on salvinorin A and Datura. The Entheogen Review 3 (3): 16.

Valdés III, L.J. (1994b). Salvia divinorum and the unique diterpene hallucinogen, salvinorin (divinorin) A. Journal of Psychoactive Drugs 26: 277-283.

Valdés III, L.J. (2000). "Divinorin C," a New Neoclerodane Diterpene from a Bioactive TLC Fraction of Salvia divinorum Lab notes from the desk of L. J. Valdés III. The Salvia divinorum Research and Information Center web site.

Valdés III, L.J. (2001). The Early History of Salvia divinorum. The Entheogen Review 10(2):73-75.

Valdés III, L.J. et al. (1983). Ethnopharmacology of Ska Maria Pastora (Salvia divinorum, Epling and Jativa-M.). Journal of Ethnopharmacology 7: 287-312.

Valdés III, L.J. et al. (1984). Divinorin A, a psychotropic terpenoid, and divinorin B from the hallucinogenic Mexican mint Salvia divinorum. Journal of Organic Chemistry 49: 4716-4720.

Valdés III, L.J. et al. (1987). Studies of Salvia divinorum (Lamiaceae), an hallucinogenic mint from the Sierra Mazateca in Oaxaca, Central Mexico. Economic Botany 41: 283-291.

Valdés III, L.J. et al. (2001). Salvinorin C, a New Neoclerodane Diterpene from a Bioactive Fraction of the Hallucinogenic Mexican Mint Salvia divinorum. Organic Letters 3(24): 3935-3937.

Vetancurt, A. de 1698 (1971). Teatro Mexicano. Descripción Breve de los Sucesos Ejemplares Históricos y Religiosos del Nuevo Mundo de las Indias. México D.F., México.

Wasson, R.G. (1962). A new Mexican psychotropic drug from the mint family. Botanical Museum Leaflets Harvard University 20: 77-84.
——. (1963). Notes on the present status of ololiuhqui and the other hallucinogens of Mexico. Botanical Museum Leaflets Harvard University 20: 161 -193.

Weitlaner, R.J. (1952). Curaciones mazatecas. Anales del Instituto Nacional de Antropología e Historia 4: 279-285.

[następnym razem sugeruję podać źródło z którego korzystałeś]
http://www.entheology.org/salviabibliog.htm
http://www.lycaeum.org/salvia/biblio.html

@up
Chyba się niechcący zbłaźniłeś, bo nie wierzę, żeby gdzieś napisano, że SD nie wyrabia receptora kappa, który btw. est receptorem opioidowym, a na ogół receptory opioidowe się wyrabiają jak się je pieści czym trzeba.

Znajomy znajomego znajomego znajomego (...) znajomego pewnej osoby ma jedną z największych (jeśli nie największą) hodowli SD w szkocji, chcecie, to zorganizuję artykuł napisany na podstawie jego wiedzy opartej na doświadczeniach własnych i nie tylko, ale to [H], więc odpowiecie, że taki artykuł est gówno warty, bo koleś nie ma doktoratu z biochemii, w związku z czym nie wiem, czy est sens się produkować, tym bardziej że wystarczyłoby Wam się wziąć do testów, codziennie palić małe ilości SD (przy okazji przybędzie Wam serotoniny pod kopułą), a zauważylibyście po kilku tygodniach subtelną różnicę, a po paru miechach już ostrą - dowodów na wyrabianie receptorów est mnóstwo, np. brak działania na początku (nie pierdolcie, że 90% źle pali na początku, nawet jeśli palą kilka g na pierwszy raz), oszczędność i różnica pomiędzy świeżakiem, a doświadczonym przy takiej samej ilości suszu albo czas ładowania żutych liści, ale te dowody trafiają w niewłaściwe miejsce, a raczej niewłaściwe ręce, bo ci, co wiedzą, że receptorki się wyrabiają, nie wnikają w temat i siedzą cicho, a kilka osobistości ciągle upiera się przy swoim "Ziemia est płaska" z nieznanych mi przyczyn, może mało palili, może religia im wpoiła, a może są uzależnieni od każdorazowego posiadania racji, nawet gdy jej nie mają jak ten typ z tego programu satyrycznego, co leci nie raz wieczorem na HBO Comedy, kiedy dzieci już śpią. Pozdro

potwierdzam to co napisał ester; im więcej palisz tym mniejszej dawki potem potrzebujesz.
chociaż nie zrzucałbym całej winy za to na receptory w mózgu. jak komuś wytłumaczę jak palić, to jeszcze się brak działania się nie zdarzył i zwykle jeden duży buch z suszu styka.

Styka, aleeee... na jakąś konkretną dysocjację z efektami wizualnymi, czy samą zmianę świadomości? Bo mi się jeszcze nie zdarzyło porządnie odlecieć nawet po 2-3 takich buchach, może za bardzo rozkładam je w czasie. Zresztą na mnie SD działa inaczej...