Właśnie skończyłem testować moją pierwszą tynkture.:)
Skończyłem ją robić po południu mieszając przygotowany wcześniej suchy ekstrakt ze spirytusem rektyfikowanym.
Uzyskałem przeszło 20ml płynu chociaż suchy ekstrakt nie chciał się całkowicie rozpuścić w alkoholu i pozostało troche czarnej, smolistej nierozpuszczalnej mazi. Wkurzyło mnie to nieco bo myślałem, że wszystko się ładnie rozpuści..
Jako, że byłem ciekawy odrazu zaaplikowałem sobie 1ml owej substancji. Trochę z początku paliło jak trzymałem w ustach ale przetrwałem. Ogólnie po pewnym czasie poczułem drobną zmianę w odbiorze percepcji ale było to jednak bardzo subtelnie.
Drugie podejście zrobiłem u znajomego jakieś 2 godziny później. Wziąłem wtedy dwie dawki po ok. 1ml w odstępie czasowym paru minut trzymajac oczywiscie płyn w ustach. Tym razem rozcięczyłem go z odrobiną wody, żeby nie paliło. Niestety stan jaki osiagnąłem był w dalszym ciągu bardzo lekki - coś jak po paleniu suszu albo żuciu nie dużej ilosci liści. Trochę się podłamałem i pomyślałem, że albo jestem bardzo odporny na salvinorin albo ta moja tynktura jest licha. Jako, że zostało mi jeszcze dość sporo owej mikstury postanowiłem na spokojnie w domu jeszcze raz podejść do "tematu".
Tym razem wziąłem trzy porcje po ok. 1ml bez rozcięczania w wodzie - wszystkie w odstępie co 5-6minut trzymając w ustach, połykając i przyjmując następną. Ostatnią porcje trzymałem dłużej - jakieś kilkanaście minut. Po pewnym czasie zaraz po przyjęciu trzeciej porcji zauważyłem, że coś się w otoczeniu zmienia i poczułem, że zaczynam się "przelewać" w krześle, na którym siedziałem. Wtedy właśnie dotarło do mnie, że tynktura zaczęła porządnie działać.:)
Stan był konkretnie odczuwalny i porównywalny do grzybów jednak niewątpliwie inny.
Nie wnikajac w szczegóły był to chyba najmocniejszy mój kontakt z salvią jakiego do tej pory dane było mi doświadczyć. Faktycznie czuć moc i potencjał w tej roślnie choć bywa ona czasem "kapryśna" w działaniu:)

Ps. Została mi w butelecze jeszcze przeszło połowa owej mikstury więc jest materiał aby móc zwiększyć dawkę przy nastepnym podejściu i zaglądnąć głębiej co w świecie salvi "piszczy"..:))

Uczucie przelewania miałem po paleniu suszu. Bardziej zlewania, zlepiania z otoczeniem, rozpadu na atomy i połączenia, jedności z pomieszczeniem, w którym byłem. Ciało w tym samym miejscu, duch uwolniony. Do pewnych granic oczywiście.

Czyli to kolejny dowód na to, że szałwia na każdego działa z różną mocą.

Co do tynktury jest to naprawde świetna sprawa dla tych ,którzy nie palą.
Dozowanie jest przyjemne a działanie chyba szybsze niż podczas żucia liści.

Znalazłem nowy przepis na wykonanie silnej tynktury, jest on banalnie prosty i skuteczny.:

Wpierw należy dokładnie sproszkować dobrze wysuszone liście szałwi w młynku do mielenia kawy <uwaga:należy robić przerwy po 1min mielenia, żeby susz się nie zapalił>. Tak sproszkowane liście wsypujemy do ciemnej butelki, wykorzystując do tego celu lejek, po czym wlewamy spirytus rektyfikowany 98%. Zakręcamy i wstrząsamy przez pare minut następnie odstawiamy na dzień lub dwa w ciemne miejsce. Po tym czasie tynktura jest gotowa. Można ją jeszcze co jakiś czas potrząsnąć w ciągu tych dwóch dni.

Proporcje: 1ml spirytusu na 1/2 grama suchych liści szałwi.

Tak przygotowana tynktura będzie miała naturalny smak i zapach szałwi. Nie będzie oczyszczona i będzie miała ciemny kolor co wpłynie korzystnie na ochronę salvinorinu w niej zawartego. Proszek znajdujący się na dnie butelki będzie jeszcze ją z czasem wzmacniał.

3-4 ml <ok.1,5 łyżeczki od herbaty> tego płynu trzymane pod językiem powinno dać zadowalający efekt.
Można przed spożyciem rozmieszać 1:1 z wodą aby nie podrażnić sobie od spirytusu śluzówki.

Żródło:
http://photos.imageevent.com/sphere/sal ... ncture.pdf

Moje 0.03 PLN:

Rozpuszczony w alkoholu Salvinorin-A jest nietrwały, łatwo rozpada się pod wpływem światła. Hoffmann zdobył Szałwię u Mazateków, ale nigdy nie udało mu się wyizolować Salvinorinu, bo zanim przyjechał do Europy z nalewką, Salvinorinu już w niej nie było. Tak że ciemne butelki, lodówka, generalnie nie przechowywać długo.

Problemy z nalewką są dwa: kurewska gorycz (przynajmniej domowych, na liściach, nie wiem jak z takimi na czystym salvinorinie od Sieberta) no i to, że spirytus pali jednak. Nawet jedna łyżeczka od herbaty czystego spirytusu, to tak jak trzymać kieliszek wódki Starogardzkiej w ustach... A trzymać trzeba z kwadrans co najmniej. Wodą rozcieńczać nie warto - gorycz powoduje takie ślinienie, że i tak po paru minutach jest dużo więcej śliny niż alkoholu.

Przydają się dobrze wyszczotkowane policzki od wewnątrz, żeby zwiększyć ukrwienie. Oczywiście nalewki nie połykamy, bo przez żołądek jest praktycznie nieaktywna, ma się absorbować przez poliki.

A nie dało by sie takiej nalewki zakroplic na kawałek papieru? Alkohol wyparowuje i mamy salviowego kwasika - myślę że takie coś było by znacznie prostsze do przyjęcia niż tynktura - chociaż z drugiej strony, odpowiednio dobierając stężenie wystarczy kilka kropelek, więc nie jest to chyba tak ciężko utrzymać w ustach. Można by kapnąć nalewkę na kostkę cukru, chyba że by to jakoś wpłynęlo na właściwości.

Po raz kolejny muszę napisać, że tynktura trzymana w ciemnej butelce bez dostepu światła jest trwała.. Ja używałem tynktury nawet po 1,5miesiąca od jej wyprodukowania i działała tak samo jak zaraz po jej zrobieniu. Faktem jest, że tynktury nie robione na czystym salvinorinie są dość mocno gorzkie. Jednak dla mnie jest to i tak lepsze niż zaciąganie się dymem po którym bolą mnie płuca gdyż nie jestem palaczem. Co do pieczenia spirytusu to jest już kwestia pewnych umiejętności przyjmowania płynu, jeśli się wczesniej nagromadzi slinę i płyn szybko się z nią połączy to efekt pieczenia jest wzasadzie niewielki. Napewno tynktura lepsza jest od żucia liści, które wchodzą w zęby i są mniej przyjemne w ustach niż odrobina gorzkiego płynu.

Tylko że nieskuteczne. Chodzi o to, by rozpuszczony w alkoholu salvinorin przewędrował przez policzki i podjęzyk do krwi. W wodzie (krwi), bez alkoholu, salvinorin jest nierozpuszczalny.

Przyswajam więc tę informację. Z drugiej strony 1.5 miesiąca to nie tak wiele, interesujące byłyby okresy czasu rzędku roku, ale i tak warto wiedzieć. Widać Hoffmann nie miał ciemnej butelki ^_^

Widać, że masz sporo tynkturowego doświadczenia. Jak długo musisz czekać na efekty? Jakie dawki są potrzebne? O ile mi wiadomo, z szałwią trochę jak z marihuaną, doustnie trzeba aplikować ok. pięciokrotnie większe dawki niż do palenia, czy Twoje doświadczenia to potwierdzają? Ja robiłem tynkturę tylko z resztek po ekstrakcji, które nie dały zdrapać się z talerza, z którego parował izopropanol, była ledwie skuteczna.

No tak, to ma sens, ale z drugiej strony, jak sie żuje liście, to też sie wszystko wchłania, a bez alkoholu przecież. Alkohol jest potrzebny, żeby przenieść salvinorin z liści na papier i do ust, a nie do samego wchlaniania. Gdyby wziąc krysztalek salvinorinu czystego i go wpakować pod język to powinien też zadziałąć. Chociaż nie wiem, może się mylę :-) Cóż, najlepsza metoda to sprawdzić :-) Tylko muszę wyskrobać kilka groszy na spirytus.