23 lutego 2022Melodyne pisze:

@Blu
Masz rację, bardzo dziękuję za rzeczowe wskazówki.
Najcenniejsza jest ta o narracji samego nałogu. Ten stary, stały repertuar myśli coraz bardziej udaje mi się w miarę w porę rozpoznać.
Dotychczas nieraz umiało mi to zrobić i skręta bez skręta. To znaczy samą psychiką potrafiłam się tak pokonać, że dostawalam fizycznych objawów, jak już dawno ich nie powinno być.
Wejście w głęboką terapię tez mnie troche przeraża, przyznam to bez bicia, te moje wyobrażenia i schematy zostaną obnażone.
Nie wiem czego sie mogę jeszcze o sobie dowiedzieć i jak na to zareaguję.

@Mefistofeles1945
Hahahhaha, ale dlaczego?
Mój żelazny zestaw to hera, koka i marysia, przy czym tylko marysię kocham, tych dwóch szmat nienawidzę, ale chcę wierzyć, że bez nich umiem skutecznie sobie poradzić :D

23 lutego 2022Melodyne pisze:

Etap czekania na wolne miejsce jest fatalny.
[…]
Tym gorzej, bo skręcając vol obecnie, ciężko pracując nad sobą w terapii i nawet odwiedzając Monar ambulatoryjnie wydobyłam się z tego największego udręczenia i rozpaczy.
Niestety dają mi mocno do zrozumienia w narracji terapii, że nie chcą mnie tam w takiej formie na dłużej, póki nie odjebie przynajmniej pół roku w ośrodku. Słabo.
Z najgłębszej katatonii post-rozpierdolowej wyszłam sama teraz.

Co za tym idzie, wcale już nie jestem taka przkonana, że chcę się leczyć w takiej formie. Że znowu "jakoś sobie sama poradzę" i "jakoś jednak będzie", lepiej. Plan B tez mam, bynajmniej nie chodzi o wyhuśtanie się. W tej wersji.
Hmmm. W każdym razie wszystkie formalności, wpis na listę, badania, papiery są.