1200 aktualnie.

Chujnia chujnią, a żyć trzeba. Redukowanie grzecznie o 150mg mi się nie kalkuluje. Jeżeli w oczekiwaniu na unormowanie samopoczucia mam chodzić jak tykająca bomba zegarowa przez dwa tygodnie i nie móc przy tym spać mimo leków nasennych, to dziękuję bardzo. Wolę się przycisnąć i tolerkę zbijać szybciej. Mam trochę 75'tek, więc będzie trochę łatwiej zbijać tolerkę w bardziej cywilizowany sposób. Zamierzam łączyć obydwie metody.

1200mg to za dużo, w dodatku muliło mnie już strasznie. Teraz jest lepiej. Harm redakszyn w wersji ekstremalnej.

@Kazuy4 jak krótko jesteś na wysokim progu to powiem Ci że dość szybko będzie można zejść do w miarę "sensownych" dawek. Dosłownie - z dnia na dzien! Jedyne co to chętki musisz powstrzymać a po krótkiej zabawie pewnie są duże bo masz w głowie ten rush który można powtórzyć.
Ale jak zauważył Negatyw człowiek nawet lepiej się czuję.
Ja dzisiaj zażyłem 900mg i poczułem całkowite zaspokojenie zapotrzebowania, ograniczyłem się ostatnie dni do jednej dużej dawki dobowej, nie mam potrzeby zażywania dalej, jest oczywiście lekki dyskomfort i jakieś śmierdzące bąki z dupy ale to jest nic w porównaniu do tego co czlowiek czuję na pełnym odstawieniu.

Zobaczę dokąd zejdę, docelowo chciałem się zatrzymać na 600mg w szybkim tempie ale zobaczymy jak będzie. Narazie stanę na 900mg przynajmniej tydzień żeby się nie rozwinął za mocno zespół.

Mi na szczęście udało się odstawić pregabaline definitywnie juz ponad 2 miesiące nie biorę i jest OK pregaba może i fajnie działa zalezy kto co lubi ale czasami denerwowało mnie to jak ręce albo nogi mi " latały " mimowolne " tiki " i to głównie skłoniło mnie do odstawienia pregaby i w sumie czuje się dobrze bez niej ..

Nie żarłem tak dużych dawek, ale u mnie odstawienie to były okropne lęki. 0,25 mg alprazolamu dwa razy dziennie załatwiło sprawę. Z alprazolamu spróbuję przejść na jakieś roślinne uspokajacze.

Potwierdzam, tolerka spada dosyć szybko.
Mam pre zapisaną na stałe (teraz 150 mg/d 1-1-0, ale biorę jak wcześniej tylko 75 rano) przez leki działające na noradrenalinę - pojawił się nieprzyjemny niepokój w środku, nie jest to fajne, kiedy trzeba się skupić na pracy albo nauce. Oczywiście jak to ja - poczytałam co nieco o potencjale rekreacyjnym. Czasem sobie zarzucałam więcej, niż miałam zapisane (szczytem była domówka, na której jak cukierki wpierdalałam tabletki po 150 mg, nawet nie wiem, ile tego było, bo jeszcze benzo leciało heh). No ale w pewnym momencie nie miałam już hajsu na jaranie (trochę do wypłaty zostało...), więc czasem wjeżdżała alpra, ale zwykle była to pregabalina właśnie w dawkach rzędu 300-375 mg, no sporo więcej niż moja zapisana. Ale pre się skończyła, miałam do wizyty prawie 2 tygodnie. Niepokój okropny, męczyłam się bardzo. Koleżanka dała mi po kilku dniach od siebie trochę, zarzuciłam chyba 225 i było mi milusio bardzo. Resztę też wjebałam w szybkim tempie, do wizyty znów dramat z niepokojem. Dostałam znów 75 mg, spróbowałam tyle wziąć rano i byłam w szoku, że zadziałało terapeutycznie. Teraz dalej czasem sobie wezmę więcej, ale mam nauczkę, żeby nie wpierdalać się w ciąg, bo nie chcę znów być bez leków.
No ale niestety i u mnie nie jest już tak fajnie jak na początku, nawet przy ponownie zbitej tolerce. Nie mówię, że nie jest fajnie, ale nie czuję się już aż tak "podchmielona", chyba, że wezmę naprawdę dużą w moim wypadku dawkę 450+. A za pierwszym razem po 75 mg taki dobry humorek miałam...

Tutaj dyskutujemy o odstawianiu, schematach leczenia uzależnienia od pregabaliny. Jest to temat odpowiedni również dla wszelakich bolączek z tym związanych.

Wszystkie wypowiedzi tyczące się samego odstawiania będą przenoszone tutaj. Postaramy się odciążyć możliwie Pregabalina - wątek ogólny.

Wraz ze wzrostem łącznej liczby użytkowników pregabaliny - odpowiadamy na Wasze potrzeby!

Odstawianie 75mg co 3-5 dni jest sprawne i wbrew pozorom bardzo szybkie bo czas i tak leci. Ja z 1,5g aktualnie stoję na 900mg i stopniowo będę schodził nizej. Lubię robić często skoki w dół od razu o 150mg ale to raczej wynika tego że szybko wbiłem się na wysokie dawki i brałem je na tyle krótko że redukcja była sprawniejsza natomiast nie pozbawiało to lekkich objawów.

Nie jest to wcale łatwa droga bo każda dawka to wyciszenie objawów abstynencyjnych i trochę to niekomfortowe bo chciałoby się już tego pozbyć całkiem.

Ja na odstawianie polecam fasoracetam. Nie kazdemu pomoze ale warto sprobowac.

Mi chodzilo bardziej o jedzenie jej regularnie co drugi dzien. Ale jak bede chcial zrobic sobie przerwe z 3 dni, albo tydzien to bede jadl wtedy lorazepan, bo innego wyjscia nie widze.


/Przeniesiono post/ ~misspill