Według mnie i z mojego doświadczenia da się to zrobić, ale jedyny cel, w jakim możesz zażywać, to przy wzmożonym wysiłku intelektualnym bądź konkretnej pracy do wykonania, przy której potrzebujesz się wzmocnić poznawczo i fizycznie. Tylko zaplanowana dawka, proponuję może z 50mg, absolutnie żadnych dorzutek. Nigdy codziennie, nigdy bez konkretnego celu, którego wykonanie środek ma ułatwić, nigdy w celu rekreacyjnym, czy tez podniesienia sobie nastroju. U mnie działa, ale wiem też, ze złamiesz któryś z tych warunków i lecisz… Przy czym to też zależy od konstrukcji psychicznej. Ja nie mam żadnych problemów z takim używaniem, 1g potrafi mi starczyć na kilka tygodni, ale zdarzyły mi się też okresy delikatnego nadużywania, kiedy waliłem sobie szczurka „dla kurażu” ;) Powiedziałem sobie wtedy - nigdy więcej, trzymam się tej zasady i mam pewność, że jeśli przestanę się jej trzymać, to znowu z grama na kilka tygodni zrobi się gram na kilka dni. Dla mnie to akurat działa jako motywator, żeby się pilnować, ale na ludzi o innej konstrukcji psychicznej może to działać wręcz odwrotnie. Natomiast zdarzali się nawet znani ludzie wspomagający się małymi dawkami amfetaminy, Susan Sontag chociażby. Z kolei jednym z najsłynniejszych kokainistów, który pisał nawet peany pochwalne na jej cześć był Zygmunt Freud (tylko że wtedy kontekst spoleczno-legislacyjny był zupełnie inny) - ale nawet on stwierdził w końcu, że przynosi więcej szkód, niż pożytku.

O uzależnieniu świadczy nie sama substancja, ale mechanizmy uzależnieniowe. Rozpatrz sobie OP-ie następujące hasła:

* mechanizm nałogowej regulacji uczuć
* mechanizm rozproszonego i rozdwojonego ja
* mechanizm iluzji i zaprzeczeń

I zdiagnozuj na ile u Ciebie występują. Potem będziesz sobie w stanie udzielić odpowiedzi. Możesz również alternatywną diagnozę postawić w oparciu o tzw. objawy osiowe.