Kwas alfa-liponowy jest związkiem o bardzo silnych właściwościach antyoksydacyjnych. Wyniki badań naukowych potwierdzają także korzystny wpływ tego związku na pracę wątroby. Kwas ALA obniża stężenie lipidów we krwi, zwiększa zapas glikogenu w wątrobie, ale także wpływa na procesy regeneracji uszkodzonych struktur DNA i protein. W połączeniu z odpowiednio dobraną dietą redukcyjną wpływa na skuteczność procesu odchudzania. Ponadto częściowo blokuje wytwarzanie substancji wpływającej na zwiększenie predyspozycji do powstania otyłości i zespołu metabolicznego, czyli chemeryny.

kwas alfa-liponowy stanowi jeden z najsilniej działających przeciwutleniaczy w organizmie człowieka. Obecność ALA jest kluczowa dla przebiegu wielu procesów metabolicznych i przemian prowadzących do wytworzenia energii w komórkach. Najnowsze doniesienia naukowe wskazują, że kwas ten ma potencjalnie korzystny wpływ na zwalczanie otyłości, cukrzycy i innych zaburzeń. Wraz z upływem lat synteza ALA ulega osłabieniu, dlatego warto włączyć do swojej diety pokarmy będące jego źródłem lub też wprowadzić suplementację preparatami zawierającymi kwas alfa-liponowy.

Kwas alfa-liponowy (ALA, ang. Alpha Lipolic Acid) jest związkiem, który w niewielkim stopniu jest produkowany przez organizm. W największych ilościach występuje w szpinaku, brokułach oraz podrobach. ALA ma silne właściwości przeciwutleniające i przeciwzapalne. Ponadto jest koenzymem niezbędnym w przebiegu licznych reakcji metabolicznych. Kwas alfa-liponowy wpływa również na procesy insulinozależne, poprzez zwiększenie wrażliwości komórek na insulinę. ALA usprawnia również przemianę glukozy do glikogenu i w ten sposób wpływa korzystnie na regulację poziomu glukozy we krwi.

Najnowsze badania sugerują, że zmiana diety, której towarzyszy stosowanie suplementów z ALA może przyczyniać się do zwiększonego spadku masy ciała oraz obniżenia wskaźnika BMI. Obserwowano także poprawę metabolizmu glukozy i tłuszczu, zwłaszcza u osób cierpiących na choroby metaboliczne. Ponadto kwas liponowy ogranicza wytwarzanie chemeryny, czyli substancji wpływającej na zwiększenie predyspozycji do powstawania otyłości i zespołu metabolicznego. Kwas alfa-liponowy zmniejsza degradację insuliny oraz zwiększa wychwyt glukozy zarówno w wątrobie, jak i mięśniach, co z kolei prowadzi do podwyższenia poziomu wątrobowego i mięśniowego glikogenu. Dodatkowo zaobserwowano korzystny wpływ ALA na profil lipidowy, obniżenie ciśnienia krwi oraz poziomu mediatorów prozapalnych

--------------------------------------------------------------------------------
Witamina B12 utrzymuje w dobrej kondycji układ krwionośny, nerwowy czy pokarmowy. Jej niedobór stanowi częsty problem, jednak właściwa suplementacja i dieta bogata w produkty pochodzenia zwierzęcego pozwolą go uniknąć.
Czym charakteryzuje się witamina B12?

Witamina B12 odgrywa w naszym organizmie niezwykle ważną rolę, a jej odpowiedni poziom jest niezbędny dla właściwego funkcjonowania. Posiada ona największą strukturę spośród wszystkich witamin, a zawartości swoją drugą nazwę – kobalamina – zawdzięcza zawartości kobaltu. Jest witaminą powstającą jedynie z udziałem mikroorganizmów. Ponieważ organizm nie może wytworzyć jej samodzielnie, musimy dostarczać ją sobie wraz z pożywieniem. B12 występuje w wielu różnych formach, które zmieniają się w obrębie organizmu. W zależności od konkretnej formy witamina wykazuje odmienną trwałość czy strukturę.

W jakich pokarmach można znaleźć wysoką zawartość witaminy B12? Są to przede wszystkim produkty pochodzenia zwierzęcego, niewielka ilość znajduje się również w kiszonych przetworach warzywnych (ze względu na zawartość kwasu mlekowego). Najbardziej bogate w B12 są podroby np. wątróbka. W dalszej kolejności znajdują się jaja i ryby, a także wołowina lub cielęcina. Nieco mniej witaminy mają wędliny, mleko i przetwory mleczne, drób czy wieprzowina.
Jaką funkcję spełnia w organizmie witamina B12?

Witamina B12 ma niezwykle wszechstronne działanie. Bierze udział w wytwarzaniu kwasów nukleinowych i krwinek czerwonych, odpowiada za wiele reakcji metabolicznych (białek, tłuszczów i węglowodanów), buduje osłonkę mielinową włókien nerwowych oraz wspiera syntezę tak ważnych neuroprzekaźników jak np. dopamina czy serotonina. Witamina B12 jest też niezbędna do uzyskania aktywnej formy kwasu foliowego, odgrywającego szczególną rolę w przypadku kobiet w ciąży i planujących ciążę (wyjątkowo bogaty w kwas foliowy jest np. bób).

Jakie są objawy nadmiaru bądź niedoboru witaminy B12?

Niedobór witaminy B12 jest bardzo często spotykanym problemem. Z kolei nadmiar witaminy B12 w organizmie to rzadka sytuacja. Dlaczego tak się dzieje? Wynika to z właściwości tej witaminy, która jest rozpuszczalna w wodzie, zatem może być wydalana wraz z moczem i potem. Z tego powodu jej przedawkowanie jest niemal niemożliwe. W rzadkich sytuacjach zdarzają się jednak alergie na witaminę B12. Pojawić się mogą wtedy takie objawy jak krwawienie z nosa, inne reakcje alergiczne, a sporadycznie nawet wstrząs anafilaktyczny.

Niedobór witaminy B12 wpływa na wiele układów i daje szerokie spektrum objawów.

Objawy ze strony układu krwionośnego – typowym jest rodzaj anemii nazywany niedokrwistością megaloblastyczną, objawiający się zawrotami głowy, bladością i dusznościami, osłabieniem czy szybką akcją serca i zaburzeniami koncentracji.
Objawy ze strony układu nerwowego – pojawić się mogą zaburzenia zmysłu słuchu, węchu czy czucia, a także zaburzenia ruchu i charakterystyczne zawroty głowy np. przy nagłym wstawaniu. Niedobór może skutkować także niedowładami i drętwieniem, problemami z oddawaniem moczu i potencją (witaminy na potencję).
Objawy ze strony układu pokarmowego – utrata apetytu i spadek wagi, nudności i zaburzenia smaku, typowe jest także obrzmienie i zaczerwienienie języka. Pojawiają się biegunki bądź zaparcia.
Objawy ze strony skóry – niedobór witaminy B12 może skutkować bielactwem nabytym lub zmianą odcienia skóry na bladożółty.
Objawy natury psychiatrycznej – są związane z niewłaściwym funkcjonowaniem neuroprzekaźników. Najczęstsze są zaburzenia nastroju (depresja, mania, zmienność nastrojów) i zaburzenia poznawcze.

Warto dodać, że działanie i współdziałanie witaminy B12 jest tak złożone, że wpływ niedoboru na organizm jest znacznie szerszy i wykracza poza wymienione wyżej podstawowe objawy. Wpływa ona także na układ immunologiczny, chroniący przed chorobami zakaźnymi (np. choroba bostońska), pomaga utrzymać prawidłowy poziom homocysteiny czy umożliwia korzystanie ze wspomnianego kwasu foliowego.
W jakiej formie witamina B12 będzie najlepsza?

Warto dostarczać sobie witaminę B12 wraz z pożywieniem, jednak nie zawsze jest to możliwe (np. w przypadku wegetarian i wegan). Często zapotrzebowanie jest wyższe niż ilość witaminy, którą można dostarczyć sobie w naturalny sposób – wtedy niezbędna staje się odpowiednia suplementacja. Ważną kwestią jest wsparcie prawidłowego wchłaniania witaminy, dzięki któremu jej działanie będzie bardziej skuteczne.

Wchłanianie witaminy B12 wspomoże przyjmowanie jej razem z kwasem foliowym lub wapniem. Inne związki wpływające pozytywnie na działanie B12 to m.in. witamina B6 czy biotyna. Dlatego tak dobrym rozwiązaniem jest sięgnięcie po tabletki typu B kompleks. Witamina B Complex zawiera zwykle witaminę B12 wraz z m.in. wspomnianymi biotyną i B6, co znacznie poprawia przyswajalność.

Brak witaminy B12 może w skrajnych przypadkach stanowić poważne zagrożenie dla zdrowia. Dlatego przy stwierdzonym niezwykle niskim poziomie tej witaminy lub długotrwałym niedoborze stosuje się podawanie jej w formie zastrzyków domięśniowych.
Jak dawkować witaminę B12? Zalecana dzienna dawka witaminy B12?

Dobowe zapotrzebowanie na witaminę B12 wynosi około 2 mikrogramów. Należy pamiętać, że ze względu na wchłanianie jej dopiero w ostatnim odcinku jelita krętego absorbowany jest zaledwie niewielki procent przyjętej dawki. Dlatego tak ważne jest spożywanie odpowiedniej ilości produktów z wysoką zawartością kobalaminy lub właściwa suplementacja.

Witamina B12 jest niezbędna dla właściwego funkcjonowania układu nerwowego, pokarmowego czy krwionośnego. Odpowiednio dobrane suplementy diety i zbilansowana dieta pozwolą utrzymać jej wystarczający poziom i uniknąć zaburzeń związanych z niedoborem.

------------------------------------------------------------------------------------------
Witamina B1 (tiamina) – funkcja w organizmie, suplementacja, niedobór, nadmiar

Witaminę B1 można dostarczać do organizmu zarówno z pożywieniem, jak i formie dodatkowo zażywanych suplementów diety. Tiamina bierze udział w wielu procesach metabolicznych organizmu, a jej długotrwałe niedobory mogą być bardzo niebezpieczne dla zdrowia. Przyswajalność witaminy B1 wzrasta wraz z dodaniem do codziennej dawki suplementowanych preparatów innych witamin z grupy B, witaminy C i E oraz mikroelementów, takich jak mangan czy magnez. Które preparaty z witaminą B1 wybrać i jakie są znane objawy jej niedoboru i nadmiaru? Odpowiedzi na te pytania znajdują się w niniejszym artykule.

Witamina B1, nazywana tiaminą, występuje w organizmie w postaci soli fosforanowych. Formą aktywną tej witaminy jest difosforan (pirofosforan, TPP), do którego wolna tiamina przekształcana jest w wątrobie oraz mózgu. Tiamina jest witaminą egzogenną, która jedynie w niewielkim stopniu jest produkowana przez bakterie jelitowe. W celu zaspokojenia potrzeb metabolicznych musi być dostarczana w odpowiedniej dawce wraz ze spożywanym pokarmem. W przypadku zwiększonego zapotrzebowania należy rozważyć suplemetację.
Tiamina – rola witaminy B1 w organizmie

Witamina B1 jest niezwykle istotna dla prawidłowego funkcjonowania organizmu. Niezbędne jest dostarczanie jej w odpowiedniej ilości wraz z pożywieniem, przez wzgląd na udział tej witaminy w wielu mechanizmach fizjologicznych. Pirofosforan tiaminy bierze udział w szeregu procesów biochemicznych, gdzie pełni rolę koenzymu dla kluczowych reakcji enzymatycznych. Witamina ta uczestniczy w przemianach węglowodanowych, aminokwasowych, a także cyklu kwasu cytrynowego, wpływa tym samym na proces wzrostu i rozwoju komórek. Ponadto witamina B1, w postaci trifosforanu tiaminy neutralizuje wolne rodniki oraz wpływa na prawidłową pracę układu nerwowego, ponieważ uczestniczy w przekazywaniu impulsów nerwowych.
Dawkowanie witaminy B1

Witamina B1 dobrze rozpuszcza się w wodzie, a po podaniu doustnym łatwo się wchłania w jelitach. Zapotrzebowanie na tiaminę jest różne w zależności od płci, wieku, masy ciała, rodzaju wykonywanej pracy czy czynników fizjologicznych. Zalecane normy żywienia dla populacji polskiej wskazują na codzienne spożycie witaminy B1 w dawce od 0,5 do 1,5 mg/dobę. Zgodnie z tymi normami zalecane spożycie (RDA) witaminy B1 u kobiet określono na poziomie 1,1 mg/dobę, natomiast u mężczyzn 1,3 mg/dobę. Zapotrzebowanie na tiaminę może się jednak zwiększyć w przypadku niektórych chorób. Zwiększoną podaż tej witaminy zaleca się zastosować w przypadku przewlekłych infekcji, biegunek, wymiotów, neuropatii cukrzycowej, nadczynności tarczycy, a także przy długotrwałym osłabieniu.

Ma to jakiś cel ? Tzn umieszenie wszystkich tych 3 składników w jednym poście ?

@Stteetart Chodzi o wspólne właściwości w kierunku układu nerwowego. synergiczne czy jakoś uzupełniające, chyba do tego zmierzałem pisząc ten post łączny, nie zakładając trzech osobnych.