W tym Nowym filmie 25 Let Niewinności o Tomaszu Komendzie. Jest postać grana przez Frycza. Stary taki dziad kreowany na przyjazną postać co się wyhuśtał ostatecznie. Mówi młodemu bardzo mądrą rzecz. Że " więzienie to nie mury i kraty więzienie ma się tutaj " i wskazuje paluchem na swoją głowę. I coś w tym jest , coś w tym jest. Nie jeden typ w pierdlu który se wszystko ułoży ( w życiu więziennym ) i będzie siedział z dobrymi typami, będzie miał konsolę tivika i np świadomośc niedługiego wyroku ( do 3 lat powiedzmy ) Będzie o wiele bardziej " Wolny" Niż nie jeden nieszczęśnik na wolności któremu się życie sypie i jest w totalnej desperacji czy to przez dragi czy ogólnie swoją sytuację życiową

Manson też tak mówił

Nie jeden tak mówił potem się wyhuśtał.

jakoś nie zależy mi na gronie znajomych.Mam może 5-10 znajomych z którymi utrzymuje kontakt telefoniczny i spotykam się z nimi na psychiatrycznym oddziale dziennym.

Jak nie było tego jebanego wirusa to spotykałem sie z kumplem na piwko - obejrzeć dobry meczyk w barze czy chociażby pograć na konsoli w FIFE.

Lubie też czasem się odłączyć od wszystkich i zamknąć się w czterech ścianach i mieć wyjeb na wszystkich.

A nie uważacie, że to jest właśnie tak, że ci, którzy zdają sobie sprawę z tego, że więzienie jest w głowie; pewnie sami tego doświadczają i dlatego to rozumieją? Albo przynajmniej wcześniej doświadczali i wyszli z tego (własnego) więzienia. A ci, którzy tego nie rozumieją, myślą, że więzienie jest gdzieś na zewnątrz i łudzą się, że jak pokonają te zewnętrzne czynniki, będą wolni. Na tych złudzeniach bazują i idą przez życie, zrzucając odpowiedzialność za swoje zniewolenie na coś innego niż ich własna głowa.
To w sumie logiczne, że ci, którzy rozumieją swoje mentalne więzienie, ale nie chcą/nie umieją nic z tym zrobić, mając perspektywę dożywocia, często wybierają samobójstwo. A ci drudzy żyją złudzeniami.

Jeszcze cytując moich ulubionych pisarzy:
"Jest we mnie obóz koncentracyjny, z którego wychodzi się tylko wyobraźnią" - Jacek Podsiadło
"To wszystko zaczyna się właśnie w nocy. Jestem jedynym człowiekiem, który ma własne kino, ale z tego kina nie może wyjść. I to są właśnie moje noce." - Marek Hłasko

A w ogóle to motyw stary jak świat
"Można być wolnym, nosząc kajdany." - Soren Kierkegaard
"Nie można uczynić niewolnikiem człowieka wolnego, gdyż człowiek wolny pozostaje wolny nawet w więzieniu.” - Platon

Sorry za ilość cytatów, ale nie mogłam się powstrzymać. Uwielbiam cytaty i mam w zanadrzu na każda okazję

Czy jest tu ktoś kto czuł się bardzo samotny i bezradny w stosunku do swojej samotności i wyszedł z tego? Poznał nowych ludzi , nawiązał z nimi przyjaźnie. Czuje się samotny choć jest przy mnie parę osób. Czuje się też rozczarowany ludźmi choć sam wiem że nie jestem ideałem.
@PogromcaDzików Piękne cytaty
scalono - delicsajko

Dodatkowo jak radzić sobie gdy odbijemy od toksycznego towarzystwa i nie czujemy już przynależność do żadnej grupy w społeczeństwie? A bez wątpienia jest to jedna z podstawowych potrzeb bez której nasze zdrowie psychiczne może w jakiś sposób ucierpieć.

Zastanowić się, co ja tak naprawdę chcę robić, kim chcę być, jakie są moje marzenia, plany, wartości itd. Czy miejsce, w którym się teraz znajduję temu odpowiada, czy ani trochę i mam przed sobą długą drogę do osiągnięcia tego? Nie patrząc na nikogo dookoła, nie naśladując innych, nie podążając za tłumem. Jak już do tego wszystkiego dojdziesz, może i później dołączysz do jakiejś grupy społecznej, ale będzie to już świadomy wybór, a nie sytuacja, w której to grupa determinuje Twoje życie.
Twoje zdrowie psychiczne cierpi najbardziej dlatego, że wychodzisz z takiego założenia.

Podzielić się na podmiot i przedmiot dzięki lustru i zacząć monolog, a jak nie to zawsze też można zaprzyjaźnić się z gościem ze świętego obrazu jak Henryk Kwiatek z tej opowieści: https://www.youtube.com/watch?v=KQrlSAT0GHU Świetliki - Henryk Kwiatek

Każdy jest w gruncie rzeczy samotny. Tak jesteśmy stworzeni.

Nie da się zdefiniować tego pojęcia. Jeden, z większą ilością znajomych, w środku będzie czuł się bardziej samotny, niż osoba posiadająca chociaż jedną prawdziwą więź. No i następne pytanie, czy kiedy już faktycznie jest się samotnym, jest to jakimś problemem?