25 stycznia 2021london5 pisze:

Bo są dwa rodzaje samotności.
Samotność z wyboru i osamotnienie.

18 listopada 2020Void1 pisze:

13 listopada 2020Narkone pisze:

Ja nie wiem co wy się tak usraliście żeby być zależnym od kogoś. Pełna wolnośc, nie znosi żadnej zależności.

Nie wiem co masz na myśli z tym usrywaniem się o zależność, o jaką relacje międzyludzką konkretnie.Ale potem opisałeś samowolę a nie wolność.
Bo jeśli tak zdefiniować wolność , to jesteś niewolnikiem.I ja nim jestem, i w zasadzie każdy na tym łez padole. Byliśmy, jesteśmy i będziemy zależny od wielu, wielu ludzi.

Czas samotności trzeba szanować i doceniać. Cierpisz bo kogoś potrzebujesz żeby czuć się dobrze? Pokochaj siebie, doceniaj przyjaciół i nigdy nie będziesz sam/a.

Chyba wiem. O miłość chodzi, znaczy się romantyczną z grecka eros.A jak już o miłości to jakim rodzajem owego uczucia pokochać siebie ?
Nie wiem czy zwróciłeś uwagę ale tutaj wiele osób pisze o tym że właśnie nie są w stanie nawiązać nawet przyjacielskich relacji więc rada "doceniaj przyjaciół"
to jak śpiewanie niewidomemu "Always look on the bright side of life" i jechanie po nim że nie chce gwizdać.
A jeśli chodzi o uczucia to przyjaźń też jest formą miłości z greka philos. Tak więc usrywać się w docenianiu przyjaciół czy pełna wolność?

Zwierzęta są tak szczęśliwe bo się tym nie przejmują.

Czym się nie przejmują ? Byciem / nie byciem zależnym od innego osobnika / osobników ?
Generalnie to samo zjawisko zwane życiem na naszym łez padole ( gdzie indziej w innych warunkach może być inaczej ) od samego początku "przejmuje się" strategią grupową jako efektywniejszą od strategi pojedynczej.
Od kolonii jednokomórkowych po homo sapiens cały czas na nowych polach , aż do rozumu.Aż do stada i rodziny.Od sardynek po delfiny , szympansy i goryle.I przejmują się tak skomplikowanie jak im konstrukcja mózgu pozwala.Te z samoświadomością to pewnie już nasze okolice jeśli chodzi emocje czy uczucia.

I pewnie te ostatnie są w stanie w jakiejś formie czy stopniu odczuwać szczęście porównywalnie do nas.

Osobiście wolę być sam i czerpię z tego bardzo wiele. Ludzie którzy próbują być na siłe lubiani, są żałośni.

U to jak są tylko dwie alternatywy "bycie sam" albo próbowanie bycia na "siłę lubianym" to nie zazdroszczę.
A pochwal się czego tak wiele czerpiesz z tej samotności?

Nie opiszę tego w tak dokładny sposób, ale jeżeli komukolwiek zależy na tym by w końcu zacząć żyć niech zakupi sobie książkę Marcina Fabjańskiego- Uwolnij się!
Nie jest to żaden stricte poradnik, ale czytając zobaczycie czym niepotrzebie się stresujecie. Powodzenia.

Nie mam baby , jest mi źle , to sobie powiem że się nie przejmuję , podpórki filozoficzne sobie wstawię przekrojowo czyli od każdego byle było "nie przejmuj się" .
To ja już wolę zostać żałosnym usrywaczem co na siłę się pcha w zależność od kogoś.Z fartem.

25 stycznia 2021london5 pisze:

Bo są dwa rodzaje samotności.
Samotność z wyboru i osamotnienie.

30 stycznia 2021Narkone pisze:

Tak teraz myslisz. Samotność jest potrzeba jak drzewom, ba zyjemy w tym ekosystmie.
Jskby to hyło tak czarno białe, nie miało by sensu. Sam eko system ma swoje zadania.
Nie można się załamywać i zawsze musisz być szczęsliwy/a z samym sobą.
Spokój to najważniejsza rzecz, i nawet po "porzuceniu" zawsze musisz isć do przodu. Nie wolno się nad sobą rozczulać i mysleć źle, bo świat i Ty macie zajebiste opcje.
Samotność i odrzucenie, to są bardzo dobre lekcje. Głowa do przodu
11