Dwubiegunova

Kiedys zdiagnozowali u mnie borderline i z czasem zaniklo. Teraz od pol roku lece na b-k to nie dosc ze wrocilo to z taka sila ze z wkurwienia prawie mojej lasce kose wjebalem w zebro jak sie poklocilismy, modle sie zebym nie dostal az takiej zyleta-sortu ze cos odpierdole i mnie wpierdola na oddzial zamkniety chociaz przydaloby sie

Miałem do czynienia i uważam, ze bordera można było prostować jak miał max 10 lat. Zaczynając od zjebanych starych, którzy takiego bordera wyhodowali - bo o wychowywaniu być mowy nie może.
Ustalać można wszystko, ale nic nie ma mocy wiążącej. Po chwili jest tylko gorzej, chociaż myślałeś, że to ostatnio przeżywałeś piekło.
Grunt to silne ego i świadomość totalnie chorego skurwysyństwa i braku uczuć mimo że na górze sinusoidy wydaje się zupełnie inaczej.
Kłamstwa i jeszcze raz kłamstwa.
Mam wrazenie, że podstawą tej kosmicznie toksycznej osobowości jest niskie ego i nienawiść wobec siebie. Do tego masa pozorów, które na początku nawet z bliska nie ukazywały nadzienia z najgorszego zarobaczonego gówna.
Nie można poważnie traktować absolutnie niczego, co mówi border. Nawet pozytywnego, bo to zanęta, żeby Cię ugłaskać i znów z zaskoczenia zaatakować.i żeby bolało Cię kolejny raz, aż odechce Ci się żyć bardziej niż tchórzliwemu borderowi, który gówno zrobił poza soft self-harm, ćpaniem i pielęgnowaniem swojego statusu kupy gówna zwanej czasem zalążkiem ego trzylatka.

Niestabilny obraz własnej osoby, nienawiść wobec siebie też często się udziela.

Jak już mnie tu przywiało, to eso, dziękuję ci za wpisy których udzielałeś w tym wątku po moich pytaniach itp. na temat pewnej osoby. Uważam je za bardzo wartościowe, a przede wszystkim prawdziwe.
Inni powinni się ich słuchać też, tak na przyszłość. @blokowiska666
@agentwiadro masz na myśli że ,,zanikło", bo byłeś 24/7 na ketonach i nie miałeś czasu na bycie borderem?

Oczywiście podwójne standardy, roszszczeniowość, abstrakcyjna w skali agresja werbalna abstrakcyjnie kontrastująca z noszoną pozytywną maską. Albo border Cię zje albo go w końcu zapierdolisz gołymi rękoma. Nie wiem, czy są realne półśrodki, szczególnie jak ktoś się ujawnił z pewnym opóźnieniem i jest trochę za późno, zeby po prostu nie odpisać smsa i to uciąć. Widziałem depresje i inne podobne dużo mniej wesołe rzeczy, ale żałuję że poznałem termin borderline. Może wzmocniło mnie to, może więcej się nie natnę...
Sporo konkret rzeczy tu napisano w wątku, przewaliłem cały. To jest dno dna, wszystko inne da się leczyć.

Mam prawie 40 lat i dużo złych doświadczeń za sobą, większość własnoręcznie zadanych, stwierdzone zaburzenia osobowości ale ja to widzę inaczej - brak osobowości. Jest takie pojęcie w języku angielskim, "arrested development", zatrzymany rozwój. W moim wypadku to wiele tłumaczy, choćby wrażliwość i naiwność dziecka, masochizm - karanie się za hmm no właśnie za co.

Nie wierzę w "leczenie" zaburzeń osobowości, bo jak niby leczyć coś, co nigdy do końca się nie wykształciło, albo zatrzymało na etapie przedszkola.

@zburzony Ale co Ci jest, boli Cię coś? Nie można nazywać siebie chujowym, bo to bez sensu, kto Cię tego nauczył
Poruchałbyś co? A dziewczyny wolą tarzanów
Każdy jest dzieckiem, mózg nam rósł jak byliśmy dziećmi tego nie nadpiszesz w całości. Ja mam głupkowate zachowanie a mam 30 lat, ale wiem o co ci chodzi. Inni mnie traktują jak nastolatka, bo jeszcze młodo wyglądam, jak przesadzą to się wkurwiam już. To ludzie są pojebani zdziadziali, chłopie wyjebane.

Poza moją partnerką poznałem kilka pewnych borderek i dla mnie winny jest najczęśćiej właśnie background rodzinny. Chodzi o to, że dwoje ludzi pozbawionych osobowości nie zdoła zbudować jej u swojego dziecka.

To jest naprawdę potworne co powiem, ale takich ludzi są setki tysięcy, jak nie miliony w naszym kraju. Człowiek kieruje się w życiu emocjami wtedy, kiedy nie ma niczego innego, na czym mógłby się opierać, żadnych wartości. Emocje ma każdy. Border to człowiek-nikt. Kameleon, który staje się lustrem problemów osoby, z którą jest najbliżej, przy czym podnosi te problemy do potęgi. To dlatego partnerzy borderów bardzo często żyją w poczuciu winy. Bo przecież gdybym ja był zajebistym gościem, to ona też by była.

Taki chuj, nie byłaby. Szczęśliwy człowiek to taki, który żyje w zgodzie ze sobą. A bycie czyjąś kopią jeszcze nigdy nikogo nie uszczęśliwiło. Dlatego związek z borderką to zawsze sytuacja, w której oboje się wzajemnie wyniszczacie. Tu nie ma opcji happy endu. Jak się w to wpierdolisz i nie masz już siły tego przerwać, to albo pójdziesz do magika po silne prochy, albo pewnego dnia się powiesisz na klamce.

Za 2 tygodnie mam magika, życzcie mi powodzenia.

Dobrze napisane.