No.. nie wiem.. haha w jakim sensie ogarniętym borderem? Nie wpadasz w skrajne emocje? On je hamuje za wczasu? Czy wchłania je jak już się rozkręcisz? Co on ma w zamian? Ja jestem skromnym ziomkiem, nie chcę się wypowiadać na wszystko.
Co rozumiesz przez borderową dupę bez dna? Nieakceptację ze strony ludzi? Ciągle pogorszony nastrój? Mało kasy?
Blisko mi do bordera, ale dzięki lekom zwalczam te emocje w sobie, ale planuję przeprowadzić eksperyment jak nazbieram kasy
Moja starsza siora jest borderem (matka to zauważyła i u mnie trochę to zahamowali, ale nie mi o tym decydować) i jej mąż wszystko wchłania, ale jest duży ogar ma własną firmę, mają chatę i dzieci itd. Ona też nie jest głupia wg mnie.

Nie wiem, nie chcę się wypowiadać na tematy, które mogą mnie przerastać

EDIT:
Jak nazywasz siebie niezwykle ogarniętym borderem (w pierwszym zdaniu odrazu i to poraz drugi chyba) to WG MNIE organizm broni czegoś srogo Nikt nie mówił, że nie jesteś. Wg kogo jesteś? To ciekawi mnie, ale nie wiem czemu, może to ślepy trop. Powodzonka.

@3eyewideopened
Jak mniej wiecej zrobiles wywiad nt. osoby? Ostatnio mialem przypadek, ze typiara do ktorej startowalem, zaczela weszyc i robic wywiad. Mozliwe, ze paranoje zlapalem, ale jestem 100%, ze szukala na mnei brudow. Ciekawi mnie to

@Arabella841 arabelus ty jesteś słońcem w szary dzień, bardzo ładnie piszesz o życiu z chorobą i swoim związku, ściskam Cię i całuje chciałem was zapytać jakie są podobieństwa i różnice między tymi dwoma zaburzeniami, mianowicie bordeline a choroba dwubiegunowa, które z nich jest w cudzysłowie,,gorsze,, bardziej dezorganizuje życie, jest trudniejsze w leczeniu, gorzej rokuje, i tak dalej, czy można to w ogóle porównywać?

Przykro mi ale nie da się wyleczyć, 33 lata będąc borderem, po wielu lekach i pracą nad sobą, wielu związkach itd. mogę stwierdzić, że wszystko chuj, ten jebany border ciągle jest przykryty kilkoma psychotropami, na co dzień niby schowany ale wystarczy lekki trigger i wyłazi na wierzch.

Cóż, pozostaje jebać bo kochać się nie da.

@igla83 również ściskam i odsyłam buziaka zawsze uśmieszek pojawia się na mojej buzi po czytaniu Twoich odpowiedzi :3

@hubii wpadam w skrajne emocje, ale to jest tak - nie mamy kontroli nad swoimi emocjami, ale mamy nad tym, co postanowimy z nimi zrobić. a ja skrajnych emocji zwykle nie manifestuję - i to nazywam ogarnięciem, a jak już to na sobie, wyrządzam sobie jakąś krzywdę (ja jestem bardziej typem "cichego" bordera, nie wyładowuję się na innych) albo zwyczajnie ulatniam się z domu na jakiś czas aż ochłonę. nie rzucam w jego stronę wyzwiskami ani talerzami, nigdy. nie manipuluję (choć na samym początku związku miałam z tym duży problem), zawsze mówię prawdę o tym co czuję nawet jeśli moje uczucia wydają się być nieracjonalne, ale robię to na spokojnie.
no ale moje emocje są też od dawna mocno stłumione przez SSRI, więc nie mam z tego typu akcjami za często problemów.
borderową dupą nazywam stan, w którym nie robię nic, żeby poprawić swoje życie, a wręcz przeciwnie - np. wyprowadzam się z powrotem do rodziców, staczam w otchłań pełną używek, jem raz dziennie, a większość życia przesypiam albo jestem na bombie.

Jak jesteś borderem to skieruj sie strone terapii schematów czasem nazywanej terapią ustawień, wiem, że w tym działa aspekcie.

@Depresjogenat43 słyszałam coś o tym ale terapia jak na ten moment nie jest w moim zasięgu :P

Na tym polega "sprawdzanie" wiedzy...doświadczenia... oraz wyuczonych regułek, które jak się często okazuje, są tylko nic nie znaczącym papierkiem.

Wielu "autorytetów" w ten sposób przestało być, autorytetami... a zaczęli być PSEUDOfachowcami.

Trzeba UMIĆ rozróżnić wiedzę od teorii... i doświadczenie od opłaconego badania, którymi w głównej mierze zasłaniają się Ci...fachowcy.
...
Jeżeli "nieszablonowe myślenie" jest dla Ciebie czymś obcym czy nawet czymś gorszym niż "proste wyuczone w systemie myślenie", rzeczywiście - nie mamy o czym rozmawiać
Typie... i vice versa... bo jak na razie - ciągle to TY prowokujesz do offtopu zamiast "dojebać mi" konkretnymi argumentami.

@Arabella841 Możesz powiedzieć jak wyglądała twoja manipulacja na początku związku? I rozwinąć wątek z granicami przy osobie z Borderem?

Sama mi sporo opowiadała o poprzednich związkach, wyraźnie przy tym komunikując że nie nadaje się do budowania takich relacji (ale otwarcie o borderline nie powiedziała, wspominała tylko o depresji - o jej BPD dowiedziałem się sporo później, od wspólnego znajomego; wcześniej niezależnie taką sugestię rzuciła znajoma po psychologii, gdy jej opisałem ze szczegółami jak między nami było). To ja od początku pchałem naszą znajomość w stronę czegoś więcej niż koleżeństwa: zupełnie niezależnie zaczął mi się wcześniej sypać dotychczasowy związek, a tu nagle na horyzoncie zjawia się piękna i - z pozoru - do rany przyłóż laska, na dokładkę urodą mocno przypominającą moją dawną szkolną miłość. Trudno żebym emocjonalnie w tej sytuacji nie popłynął, ona początkowo oponowała (chociaż podkreślała, że ją fizycznie pociągam), ale jej opór szybką zaczął mięknąć.

Więc to zupełnie nie było tak, jak zasugerował @hubii, że zawczasu obmyśliła sobie że mnie usidli i owinie wokół palca, a odpuściła gdy napotkała silny "opór materii".

Podejrzewam, że zwierzenie się z przebiegu poprzednich związków był jej ostatnią linią obrony. Poczuła, że sama za chwilę też popłynie i na moment uruchomiła się u niej empatia (na ogół dość nieźle rozwinięta u borderów), przemówił zdrowy rozsądek - ale za późno i za słabo, bo jednak emocje i chuć wzięły górę.

@hubii

Ehe, tak bardzo "preferuję" łatwosterowalne laski, że z moją jestem 12 lat...bez ślubu, dzieci i wspólnego kredytu hipotecznego. Przez długi czas w początkach naszej znajomości proponowałem jej otwarty związek, na co się (oczywiście) nie zgodziła, a ja w końcu uległem, żeby jednak była tą jedyną. No faktycznie, sieć na nią utkałem taką, że ho ho.

Raczej coś słabo Ci idzie czytanie innych ludzi.

@DuchPL

Nie, weryfikacja teorii nie polega na tym, że bierze się za to ktoś bez wiedzy i doświadczenia w danej dziedzinie - a dokładnie taki wątpliwy poziom zaprezentowałeś w przywołanej przeze mnie dyskusji (i nie tylko tam, gdyby to był tylko jeden taki przypadek to w ogóle bym tematu nie wrzucał "na tapetę"). Złą naukę zawsze wypiera lepsza - ale wciąż - nauka. Tak to się od zawsze toczy: ewolucjonizm Darwina poprawili inni ewolucjoniści, a nie kreacjonistyczne szury bez kierunkowego wykształcenia. Itp, etc.

Pobawmy się w argumenty, badania? Przecież już w pierwszym zaadresowanym do Ciebie poście zapytałem, jaką m.in. literaturą się podpierasz. Więc na nic innego, do cholery, nie czekam. Ale nie, Ty wolałeś się uczepić tego drobnego ad personam i przez kolejne posty napierdalać, jak bardzo Cię uraziłem, obudowując to jakimś pustosłowiem jakobym rzekomo nie szanował nieszablonowego myślenia, prezentował "niski poziom inteligencji" itp pierdololo. Grow the fuck up.