12 lutego 2020Eisner pisze:

30 września 2018nomemoryy pisze:

Trafiłam na ten portal i nie wiem jak sie w ogóle z kimś tutaj skontaktować. Powiedziałeś, że można się do Ciebie odezwać, jeśli chcę się pogadać.

Żeby się z kimś skontaktować musisz mieć bodajże 6 postów, a na twoim liczniku widnieje 0 !!!
Najpierw skorzystaj z przeczytania regulaminu forum.
Bez tego może nawet tych kilku postów nie wyklikasz i przez to nie będziesz mogła się komunikować za pomocą prywatnych wiadomości(skrót pw)

Moja żona ma w domu opiatowca, czyli mnie. Toleruje to nie zadając pytań. Zażywam "tylko" tramal, więc do helupy deczko brakuje.
Nie wynoszę z domu rzeczy na sprzedaż. Na stole może leżeć portfel i jeśli nie jest mój, to znaczy nie ruszać.
Jestem chwilowo na utrzymaniu żony. Dajemy sobie radę ponieważ żona pracuje, dostaje 500+ i rodzinnego jakieś grosze. Na dodatek mieszkamy w domu, więc za jakiś wynajem nie płacimy. Moje libido jest ok. także do narzekań w łóżku, też nie daję jej powodów.
Była kasa to kupiłem jej samochód. Związek trwa już 16lat i oby jak najdłużej. Nigdy nie prosiła mnie żebym przestał. Po prostu nie przeszkadza jej to. Sama ma epi, więc też stale przyjmuje leki i powtarza, że chorób się nie wybiera.

16 lutego 2020Beee36 pisze:

Mam 36 lat. Nie mieszkamy razem. Mamy osobne mieszkania . Nie łącza nas dzieci ani kredyty. On jest młodszy. Ultimatum nic nie da. Bo już sam powiedział ze woli swoje życie na luzaka.Lekkoduch do kwadratu. Wkurwia mnie to jego zachowanie , ze skrajności w skrajność ,do tego chamskie odzywki i traktowanie mnie jak śmiecia jak tylko mnie nie potrzebuje . Jak potrzebuje to jest ok. I jeszcze robi mi sieczkę z mózgu. Ja się za bardzo tym wszystkim przejmuje. I jeszcze ja mam poczucie winy w które on mnie wpędza a on hmm pewnie ma to w dupie...