Cześć, prosiłbym o poradę kogoś z praktycznym doświadczeniem w psychofarmakologii.
Chciałbym utrafić w dobre leczenie przeciwlękowe, przy którym jednak mógłbym zachować minimum sprawności fizycznej, umysłowej i ogólnie chęci do życia.
Problemem są lęk społeczny i uogólniony (przy ogólnie zaburzonej osobowości, dawniej miałem natręctwa). Mam 12-letni staż leczenia farmakologicznego. Teraz biorę escytalopram 20 mg, pregabalinę 3 razy po 150 mg i doraźnie Bromazepam (3 mg, czasem 6 mg, w praktyce prawie codziennie).
To jest moje drugie podejście do escytalopramu (kiedyś już brałem przez kilka lat). O dziwo dobrze reagowałem na samo początkowe wprowadzanie się tego leku i każde zwiększanie dawki. Pojawiała się delikatna stymulacja, zwiększona gadatliwość i lepszy nastrój. Odkąd jestem pół miesiąca na dwudziestce, to znów opanowało mnie przewlekłe zmęczenie i anhedonia. Rano mi się nie chce wstawać, budzę się tak samo zmęczony jak przed snem. Kilka godzin pracy (a pracuję umysłowo na uczelni) wycina mnie i w zasadzie potem jestem do niczego. Paradoksalnie czasem wzięcie bromazepamu znosi tę poranną rozpacz. Pregabalina dobrze gasi lęki, ale chyba trochę odmóżdża. Nie wiem, czy nie biorę jej za dużo. Zastanawiam się, czy to zmęczenie jest wynikiem pregabaliny, escytalopramu, czy jednak jest to po prostu zmęczenie będące efektem przeżywania lęku.
Kiedyś często tak miałem, że każdy lek typu SSRI/SNRI po jakimś czasie "wypalał się", a dość dobrze reagowałem na jego wprowadzanie czy zmianę. Czy ja dobrze odczuwam początkowe podniesienie poziomu serotoniny, a po odwrażliwieniu receptorów robię się warzywkiem? (Zazwyczaj ludzie źle tolerują te początki, cóż).
Ostatnio próbowałem dodać bupropion 150 mg (XR). Po tygodniu brania jedyne efekty to suchość w ustach, spadek apetytu, brak jakiejkolwiek stymulacji. Przerwałem, bo nic sensownego nie odczułem. Wydaje mi się to niepewną i zbyt drogą opcją, żeby stosować bupropion tylko jako środek do redukcji objawów niepożądanej anhedonii po innych lekach.

Ma ktoś jakiś pomysł, co mogłoby mi pomóc? Coś zmniejszyć? A może zmienić porę brania escytalopramu na wieczór?
Czy coś pomogłoby mi odhamować jakoś napęd przy zachowaniu efektu przeciwlękowego? Może jakieś pośrednie odhamowanie dopaminy poprzez antagonizm receptorów serotoninowych, coś w stylu agomelatyny?

Aha, interesuje mnie efekt terapeutyczny, nie "ćpuński". :) Oprócz wymienionych leków biorę jeszcze Rhodiola rosea 100 mg (z witaminami B). Na nic innego się nie leczę.

Może amisulpryd w odhamowujących, niskich dawkach, albo ostatnio często wypisywany na anhedonię pirybedyl?

hm no zobaczymy. ogólnie to niespecjalnie lubie benzo. chociaż alpro akurat jakoś dobrze mi kojarzy, ale zajebiście dużo czasu minęło od kiedy go jadłem. taki plan se wymyśliłem żeby robić sobie takie cykle że tydzień na pregabie, tydzień na czymś innym i tak na zmiane. żeby no czuć coś tej euforii z pregaby a nie tylko zamułe :-) i to też no bardziej żeby sie zmulić do kimania niż cały dzień lecieć na jakimś zamulaczu. no i mam właśnie alpro i mianseryne do tego celu. a jak myślicie jak diazepamu potrzebuje 15-20mg żeby było spoko to ile alpro zarzucić ?

tak poza tym to mija jakieś 3 miesiące na paro, od kilku dni pirybedyl i pregaba i jak na razie ten mix robi robote

Dzięki. O amisulpirydzie może zagadam lekarza, bo kiedyś nawet mi coś o nim wspominał. Kiedyś dostałem flupentyksol w małej dawce (dla aktywizacji), ale nie wypaliło. Zarówno czułem senność, jak i lekką akatyzję (przymus zginania kolan itp.) – ogólnie niezbyt przyjemne wrażenie.

Nie słyszałem o pirybedylu. Psychiatrzy takie cuda piszą?

Podobno, nieśmiałe próby tego typu leczenia anhedonii.

Macie jakieś ciekawe doświadczenia z łączeniem ze sobą różnych antydepresantów?

Interesuję mnie np. połączenie paroxetyny z sertraliną lub wenlafaksyną.

Jak ktoś ma na koncie experymenty z łączeniem za sobą SSRI i podobnych to chętnie poczytam. :-)

A propos mojej rzekomej anhedonii:
Od tygodnia zmniejszyłem escytalopram do 10 mg i o dziwo czuję się lepiej, mocniejszy. Może to na granicy efektu placebo, a może rzeczywiście zmniejszenie poziomu serotoniny odhamowało dopaminę gdzieś tam indziej.

Lekarz nie dał mi nawet dojść do głosu, mówiąc, że nie mam żadnej anhedonii, tylko zwyczajne zmęczenie ciągłym przeżywaniem lęku i niepokoju. Pewnie sporo racji w tym jest. Anhedonia też nie jest najlepszym słowem, może bardziej astenia.

Tak więc zostaję przy 10 esci, 450 pregabalinki i doraźnym bromazepamie.

Odhamowanie jako efekt z odbicia, choć cicho liczę, że Twoja poprawa jest realna i okaże się stanem stabilnym w czasie.

[mention]eliano1[/mention]

Jeżeli w ulotce wyraźnie wskazano jakąś substancję jako taką, której nie należy łączyć, to znaczy, że zaobserwowano bardzo dużo niewłaściwych interakcji i że NIE NALEŻY ICH ŁĄCZYĆ. Serio, po co sobie utrudniać życie. Wielokrotnie już widziałem takich fachowców, co trafiali na SOR, czy OIOM z ciężkimi zatruciami, bo Jednemu nic się nie stanie, drugi przejdzie lżej, a trzeci skończy w szpitalu.
Jesteś zmuszony do połączenia tych dwóch substancji? Czy z zasady lubisz ryzyko?
[/quote]

heh ogólnie to sorki za zamieszanie. pojebały mi się ulotki. to w pregabie pisze żeby nie łączyć z benzo. no ale przy 450mg pregby i 1mg alpro jest całkiem zacnie, właśnie to sprawdziłem empirycznie. pirybedyl swoją drogą teraz stosuje 100mg/d plus paro 40mg no i musze przyznać, że te combo całkiem daje rade.