Oksytocyna-Czyli.. Miłość, nienawiść, zaufanie, protekcjonizm.
Do tego- szybsze gojenie ran i wiele wiecej.

https://biotechnologia.pl/biotechnologi ... cyna,14192

Rola oksytocyny i wazopresyny w czynności ośrodkowego
układu nerwowego i w zaburzeniach psychicznych

The role of oxytocin and vasopressin in central nervous system
activity and mental disorders

Paweł Wójciak, Agnieszka Remlinger-Molenda, Janusz Rybakowski
Klinika Psychiatrii Dorosłych UM w Poznaniu

Kierownik: prof. dr hab. n. med. J. Rybakowski

Fizjologiczna rola oksytocyny i wazopresyny w organizmie ludzkim
Oksytocyna i wazopresyna pełnią w organizmie liczne funkcje regulacyjne. Są typo-
wymi neurohormonami, to jest hormonami wydzielanymi do krwiobiegu przez komórki
nerwowe tylnego płata przysadki mózgowej. Ponadto oba hormony syntetyzowane są
w gonadach i korze nadnerczy, a oksytocyna występuje również w grasicy [1].

Oksytocyna jest cyklicznym nonapeptydem o masie cząsteczkowej 1007. Wy-
dzielanie jej z części nerwowej przysadki zachodzi na drodze odruchowej w wyniku
podrażnienia receptorów brodawek sutków lub receptorów szyjki macicy i pochwy.
Wśród czynników hormonalnych wpływających na wydzielanie oksytocyny estrogeny
wzmagają jej wytwarzanie, a progesteron hamuje. Wzmożenie wydzielania oksytocyny
powoduje silny skurcz macicy, co przyspiesza akcję porodową, w czasie zaś stosunku
płciowego umożliwia transport nasienia w kierunku jajowodów [2].
Wazopresyna, zwana dawniej hormonem antydiuretycznym, jest cyklicznym
nonapeptydem o masie cząsteczkowej 1084. Uwalniana jest z zakończeń neuronów
w tylnym płacie przysadki mózgowej. We krwi transportowana jest w postaci luźnych
połączeń z globulinami osocza, jej okres biologicznego półtrwania wynosi u człowieka
18 minut. Do głównych czynników pobudzających uwalnianie wazopresyny należą
wzrost ciśnienia osmotycznego krwi i płynu mózgowo-rdzeniowego, zmniejszenie się
objętości krwi i ciśnienia tętniczego, działanie angiotensyny II, pobudzenie ośrodko-
wego układu nerwowego przez stres, działanie prostaglandyn i nikotyny. Pełni ona
podstawową rolę w regulacji osmolarności płynów ustrojowych, głównie przez działa-
nie hamujące wydzielanie wody (tak zwane działanie antydiuretyczne – proces zacho-
dzący w komórkach kanalików dystalnych nerek). W dużych dawkach wazopresyna
obkurcza błonę mięśniową gładką naczyń krwionośnych, a także macicy i przewodu
pokarmowego. Wydzielana razem z kortykoliberyną (CRH) silnie pobudza uwalnianie
hormonu adrenokortykotropowego (ACTH) z przedniego płata przysadki i przez to
wzmaga steroidogenezę w korze nadnerczy. Najczęstszym zaburzeniem wydzielania
wazopresyny jest moczówka prosta, związana z brakiem tego hormonu w organizmie
i w konsekwencji z charakterystyczną poliurą i polidypsją [2]. Nadmierne wydziela-
nie tego hormonu prowadzi do zespołu nieadekwatnego wydzielania wazopresyny
(SIADH – syndrome of inappropriate antidiuretic hormone hypersecretion), nazy-
wanego także zespołem Schwarza–Barttera. Główną przyczyną tego zaburzenia są
patologie ośrodkowego układu nerwowego (zmiany nowotworowe i wady rozwojowe)
oraz choroby płuc (zapalenia i nowotwory), a także działania uboczne wielu leków,
w tym przeciwdepresyjnych (głównie selektywnych inhibitorów wychwytu zwrotnego
serotoniny, wenlafaksyny i mirtazapiny), przeciwpsychotycznych (pimozyd, halope-
ridol, chloropromazyna, flufenazyna) oraz karbamazepiny. W konsekwencji dochodzi
do zmniejszenia się ilości wydalanego moczu, co prowadzi do hiponatremii, czego
klinicznym przejawem mogą być między innymi zaburzenia ze strony ośrodkowego
układu nerwowego, obniżenie się napięcia mięśniowego, nadpobudliwość i labilność
emocjonalna.

Rola oksytocyny i wazopresyny w czynności ośrodkowego układu nerwowego

Nerwy wydzielające wazopresynę znajdują się w jądrach nadskrzyżowaniowych,
a wazopresynę i oksytocynę – w zakończeniach neuronów jąder przykomorowych
wysyłających projekcje do pnia mózgu i rdzenia kręgowego.
Działanie oksytocyny i wazopresyny na poziomie ośrodkowego układu nerwowego
wiąże się głównie z regulacją procesów emocjonalnych i poznawczych. Prowadzone aktualnie prace skupiają się także na udziale tych peptydów w patogenezie różnych
zaburzeń psychicznych oraz na potencjalnych możliwościach wykorzystania ich
w diagnostyce i leczeniu.
Oksytocyna odgrywa istotną rolę w formowaniu zachowań społecznych, w tym
warunkuje między innymi zjawiska przywiązania między matką a dzieckiem [3, 4].
Z drugiej strony kontakty społeczne są czynnikiem warunkującym jej uwalnianie
[5]. Jedno z badań oceniało wpływ donosowo podawanej oksytocyny na charakter
wspomnień z okresu dzieciństwa. Uzyskano interesującą zależność – u osób z niskim
poziomem lęku separacyjnego oksytocyna wzmacniała pozytywne wspomnienia
związane z opiekunami, u osób zaś z jego wysokim poziomem negatywne doznania
i wspomnienia z tego okresu [6]. Wynik ten wydaje się kontrastować z wcześniejszymi
spostrzeżeniami, iż oksytocyna generalnie poprawia ocenę kontaktów społecznych
u ludzi [7]. W świetle powyższych obserwacji hormon ten pełni raczej rolę modulującą
niż warunkującą procesy przywiązania [6].
Niektórzy badacze sugerują, iż efekty działania oksytocyny mogą się wiązać ze
strukturą genów warunkujących syntezę oksytocyny i jej receptorów. W jednej z prac
[8] badano wpływ polimorfizmu genu OXTR (oxitocin receptor) rs2254298 na funkcjo-
nowanie społeczne dojrzewających dziewcząt poddanych silnemu stresowi związanemu
z występowaniem u ich matek nawracających zaburzeń depresyjnych. Dziewczęta
będące heterozygotami (AG) OXTR rs2254298 prezentowały wyższy poziom lęku, za-
burzeń nastroju i problemów społecznych niż dziewczęta będące homozygotami (GG)
OXTR rs2254298. Wyniki tych ostatnich zbliżone były do wyników grupy kontrolnej
dziewcząt bez czynnika ryzyka, niezależnie od ich profilu genetycznego.
W odróżnieniu od wazopresyny, która podwyższa poziom lęku, agresji i stresu,
oksytocyna działa redukująco na te parametry. Proces ten zachodzi najprawdopodob-
niej przy udziale ciała migdałowatego (włączonego w rozpoznawanie i uruchamianie
zachowań obronnych) oraz jego połączenia z pniem mózgu i podwzgórzem [9].
Oksytocyna pobudza neurony okolicy zewnętrznej i bocznej jądra migdałowatego,
wazopresyna zaś okolicy przyśrodkowej. Ta grupa neuronów jest najprawdopodob-
niej odpowiedzialna za wyzwalanie odpowiedzi lękowej przy udziale wazopresyny.
Hamowanie lęku odbywa się pośrednio przez oksytocynę, która działając na neurony
okolicy zewnętrznej i bocznej wyzwala aktywność GABA-ergiczną blokującą komórki
okolicy przyśrodkowej jądra migdałowatego [9].
Oksytocyna wydzielana w strukturach mózgu hamuje aktywność osi podwzgórze
–przysadka–nadnercza u szczurów [10], podana zaś donosowo u ludzi zmniejsza
aktywność ciała migdałowatego w odpowiedzi na stres wywołany oglądaniem scen
przemocy [11]. Dalsze badania wykazały, że wpływ oksytocyny na aktywność ciała
migdałowatego zależy w dużym stopniu od płci. Donosowo podana oksytocyna pod-
wyższała aktywność ciała migdałowatego u kobiet w testach oceny ekspresji twarzy,
u mężczyzn zaś redukowała aktywność tej struktury. Domes i wsp. [12] sugerują, że
ten dymorficzny schemat reakcji na oksytocynę ma znaczenie ewolucyjne, wynikające
z zachowań preferowanych przez kobiety, a mających na celu unikanie potencjalnych
zagrożeń oraz zapewnienie poczucia bezpieczeństwa.

------------------------------------------------------

Potwierdzeniem mogą być obserwacje wyższego poziomu przeciwciał przeciwko
oksytocynie u agresywnych pacjentów [13] oraz obniżenie się poziomu lęku, ciśnienia
krwi, poziomu kortyzolu, a także szybsze gojenie się ran u osób poddanych stresowi
po zastosowaniu oksytocyny [14]. W badaniach nad myszami aplikacja oksytocyny
redukowała częstość zabijania młodych myszy przez ciężarne samice oraz dojrzałe
samice nie będące w ciąży [15]. Podanie antagonistów oksytocyny do komór mózgu
tłumiło zachowania rodzicielskie u myszy [16]. U ludzi obserwowano wzrost poziomu
oksytocyny u matek często dotykających swoje niemowlęta [17], większą aktywność
struktur bogatych w oksytocynę (substancja czarna, gałka blada) u kobiet oglądają-
cych zdjęcia swoich dzieci lub przyjaciół [18] oraz uwalnianie oksytocyny u dzieci
w odpowiedzi na stres łagodzony dotykiem lub głosem matki [19]. Ojcowie, którym
podano donosowo oksytocynę, byli bardziej wyrozumiali dla swoich dzieci i chętniej
bawili się z nimi [20]. Jednocześnie stwierdzono niższy poziom oksytocyny u osób,
które w dzieciństwie doświadczyły przemocy lub innych silnie stresujących sytuacji
[21]. Powyższe obserwacje skłoniły do prób zastosowania donosowo oksytocyny
w celu uzyskania jej właściwego poziomu oraz odbudowy zaufania i prawidłowych
więzi społecznych u ofiar przemocy [22]. Oksytocyna bierze także udział w budowaniu
zaufania. W klasycznych badaniach [23, 24] osoby, które otrzymywały oksytocynę,
rozpoznawały twarze na fotografiach jako bardziej przyjazne i atrakcyjne w porównaniu
z oceną wyrażaną przez badanych zakwalifikowanych do grupy kontrolnej.
Wazopresyna odgrywa kluczową rolę w warunkowaniu zachowań społecznych
u ludzi i zwierząt [25]. Badania doświadczalne polegające na domózgowym podaniu
wazopresyny szczurom wykazały poprawę ich funkcjonowania społecznego i pamięci
społecznej [26]. Wydaje się, że obszarem działania wazopresyny u tych gryzoni jest
przegroda boczna związana z układem węchowym [27]. Opierając się na wynikach
tych obserwacji, przeprowadzono między innymi badania wpływu podanej donosowo
wazopresyny na rozpoznawanie i zapamiętywanie charakteru emocji wyrażanych przez
umieszczone na planszach zdjęcia ludzkich twarzy [25]. Wazopresyna zdecydowanie
poprawiała te funkcje, a w funkcjonalnym rezonansie magnetycznym zaobserwowano
aktywację w obrębie lewego połączenia skroniowo-ciemieniowego (TPJ – temporopa-
rietal junction). Może to dowodzić obecności w ludzkiej korze mózgowej receptorów
dla wazopresyny V1a. Obecność tych receptorów potwierdzono u wielu naczelnych,
brak jest jednakże jednoznacznych dowodów na ich występowanie u ludzi. Autorzy
badania sugerują przyszłe możliwości bezpośredniego wykorzystania wazopresyny lub
innych substancji mogących działać na wymienione wyżej obszary mózgu potencjalnie
warunkujące mechanizmy poznania społecznego w terapii zaburzeń przebiegających
z upośledzeniem tych funkcji, np. autyzmu lub fobii społecznej [25].

Rola oksytocyny i wazopresyny w patogenezie
i leczeniu zaburzeń psychicznychRola oksytocyny i wazopresyny w patogenezie
i leczeniu zaburzeń psychicznych

Za bardzo ważne uznać należy obserwacje sugerujące udział oksytocyny w pato-
genezie schizofrenii. Stwierdzono między innymi, że jej poziom w surowicy kobiet
ze schizofrenią jest odwrotnie proporcjonalny do natężenia choroby, u obu zaś płci wyższy poziom tego hormonu wiązał się z lepszym funkcjonowaniem społecznym
[28]. Jednocześnie stwierdzono, że obwodowe podanie oksytocyny hamuje trans-
misję dopaminergiczną w układzie mezolimbicznym [29]. Zaobserwowano, że leki
przeciwpsychotyczne podnoszą centralny [30] i obwodowy [31] poziom oksytocyny
w organizmach zwierząt i ludzi. Już w latach 70. pojawiła się praca, w której wyka-
zano antypsychotyczne działanie oksytocyny [32]. Te wczesne obserwacje zostały
potwierdzone przez najnowsze badania, w których pacjentom ze schizofrenią oprócz
standardowej terapii neuroleptycznej podawano donosowo oksytocynę. Pacjenci ci po
średnio 2 tygodniach terapii prezentowali znacząco lepsze wyniki w zakresie pamięci
werbalnej i zachowań społecznych niż grupa chorych leczonych tylko neuroleptykami
[33, 34].
Wynikom tych badań towarzyszą liczne pytania, między innymi: czy podobny efekt
terapeutyczny uzyska się w innych niż schizofrenia zaburzeniach psychotycznych lub
w depresji z objawami psychotycznymi, czy poprawa funkcji poznawczych pojawia
się tylko w razie suplementacji za pomocą oksytocyny terapii neuroleptycznej, czy
też podobny efekt może dać monoterapia tym hormonem, w końcu – czy oksytocyna
może być przydatna do zastosowania w fazie prodromalnej zespołów psychotycznych,
kiedy to pojawiają się pierwsze, słabo jeszcze uchwytne problemy z funkcjonowaniem
społecznym [35].
Najnowsze prace ogniskują się na próbie znalezienia związku między różnymi
wariantami genu dla oksytocyny (chromosom 20) oraz genu dla receptora oksyto-
cyny (chromosom 3) a przebiegiem i podatnością na leczenie schizofrenii. Wstępne
wyniki sugerują zależność między polimorfizmem genu dla oksytocyny a podatnością
na leczenie klozapiną, oraz między polimorfizmem genu dla receptora oksytocyny
a nasileniem objawów choroby [36].
Kolejnym schorzeniem, w którego powstawaniu i przebiegu może brać udział
oksytocyna, są zaburzenia depresyjne. W zaburzeniach tych obserwuje się zmiany
poziomu IgG oraz innych immunoglobulin. Wydaje się, że kluczową rolę odgrywa
tutaj zmiana poziomu autoprzeciwciał wiążących wazopresynę i oksytocynę oraz inne
neuropeptydy biorące udział w regulacji zachowania oraz osi stresowej. Niski poziom
autoprzeciwciał klasy IgG przeciwko oksytocynie obserwowany był w restrykcyjnej
postaci jadłowstrętu psychicznego, co sugeruje podobny mechanizm w depresji, któ-
ra często współwystępuje z zaburzeniami jedzenia [37, 38]. Potwierdziły to badania
kliniczne, w których stwierdzono niski osoczowy poziom przeciwciał przeciwko
oksytocynie i wazopresynie, wynikający najprawdopodobniej z obniżenia się całko-
witej ilości IgG i korelujący z natężeniem depresji u tych chorych [39]. Jednocześnie
pozytywny wpływ oksytocyny na reakcje lękowe oraz na regulację osi stresowej
(między innymi obniżanie poziomu kortyzolu) sugerują także jej wykorzystanie
w terapii depresji [40].
Z uwagi na potencjalny wpływ oksytocyny na warunkowanie zachowań społecz-
nych rozważano także jej ewentualną rolę w patogenezie zaburzeń rozwojowych,
takich jak autyzm, oraz możliwość wykorzystania jej w terapii tych zaburzeń. Badania
eksperymentalne wykazały, że poziom oksytocyny w surowicy dzieci z autyzmem
przed okresem dojrzewania był niższy niż w adekwatnej grupie kontrolnej. W miarę dojrzewania w grupie kontrolnej obserwowano dalszy wzrost poziomu oksytocyny [41],
podobnej zależności nie stwierdzono u dzieci z autyzmem. Obserwacje te dały asumpt
do prób zastosowania oksytocyny (podawanej donosowo lub dożylnie) do łagodzenia
objawów autyzmu. W części badań zaobserwowano poprawę zachowania i funkcjo-
nowania pacjentów, pojawiające się zaś objawy uboczne były łagodne, obejmowały
głównie bezsenność, lęk, obniżenie nastroju i bóle głowy o natężeniu podobnym
do natężenia objawów w grupie kontrolnej otrzymującej placebo [42, 43]. Istnieją
dane łączące oksytocynę z zespołem nadpobudliwości ruchowej oraz zaburzeniami
obsesyjno-kompulsyjnymi, często towarzyszącymi zespołom z kręgu autyzmu [22].
Sugeruje się także możliwość wykorzystania jej w terapii uzależnień. Badania
doświadczalne wykazały poprawę deficytów społecznych pojawiających się na sku-
tek długotrwałego używania metamfetaminy, marihuany, fencyklidu oraz redukcję
objawów odstawiennych po zastosowaniu oksytocyny [44].
Mimo obiecujących wyników stosowania oksytocyny w wyżej wymienionych
stanach chorobowych i zaburzeniach, pamiętać należy jednak o potencjalnych ogra-
niczeniach terapii za jej pomocą, między innymi o możliwości zaburzania procesu
formowania nieufności jako mechanizmu obronnego [45], o zaburzaniu procesów
zapamiętywania [46] oraz nadmiernej aktywacji zachowań seksualnych [47, 48].
Jak wspomniano powyżej, także wazopresyna odgrywa bardzo istotną rolę w re-
gulacji zachowań społecznych u ludzi. Brak jest aktualnie doniesień wiążących ją
bezpośrednio z patogenezą zespołów psychotycznych oraz chorób afektywnych,
pojawiają się jednak sugestie zastosowania jej w autyzmie lub fobii społecznej [25],
czyli w tych zaburzeniach, w których istotnym elementem składowym schorzenia są
problemy z funkcjonowaniem społecznym.
Podsumowanie
Powyższe rozważania prowadzą do konkluzji, iż oksytocyna i wazopresyna, dwa
neurohormony, które w klasycznym ujęciu omawiane były w aspekcie ich wpływu na
ciśnienie krwi oraz procesy porodu i karmienia, dzisiaj intrygują także psychologów
i socjologów z uwagi na ich udział w interakcjach społecznych. Coraz częściej też
stanowią obszar zainteresowania psychiatrii, zarówno w kontekście ich udziału w pa-
togenezie wielu schorzeń psychicznych, jak i potencjalnych możliwości wykorzystania
w leczeniu tych dolegliwości.

Scalono. taurinnn

Żeby sie nie zlewało.
Tauryna bierze udział w mechanizmie
termoregulacji, wykazując działania hipoter-
miczne (32) oraz nasila podstawowe wydzie-
lanie wazopresyny i oksytocyny w części ner-
wowej przysadki przez pobudzenie recep-
torów GABA-ergicznych (33)

33.Song Z., Hatton G.I.: Taurine and the control of basal
hormone release from rat neurophysis. Exp. Neurol.
2003, 183, 330–337.

Bardzo fajny artykuł.
Wiesz coś na temat substancji które działają na wspomnienia z dzieciństwa? Np indukują reminescencję?

Nalewka z Kokoryczy w dawce niebezpiecznie blisko trującej

z jakiej dokładnie? ktoś coś słyszal o tym gatunku? jak to działa?

slyszal ktos o spreju do nosa wlasnie z oksytocyna?
Moze ktos wie gdzie to kupic? moze ktos stosowal inny preparat z oksytocyna w plynie?


link www.medonet.pl/zdrowie/zdrowie-dla-kazd ... 58183.html - Sprej do nosa na lęki i depresję
Hormon o nazwie oksytocyna wzmacnia zachowania prospołeczne – czy niebawem będzie więc mógł być stosowany w leczeniu chorób psychicznych?

Być może tego posta nie zobaczą te osoby które powinny ale cóż

MDMA działa głównia jako releaser serotoniny, z małym efektem na noradrenalinę i dopaminę. Dzięki temu właśnie efektowi uzyskujemy niesamowitą euforię i dozę stymulacji. Mniej omawianym mechanizmem działania MDMA jest natomiast agonizm receptorów 5HT2A (ten sam receptor który agonizują wszystkie psychodeliki i którego zasługą są pomniejsze wizuale które czasamy widzimy na Mce) i, szczególnie, 5HT1A, które - m. in - wydziela oksytacynę, hormon który się wydziale np. po orgazmie, hormon "przytulania", który odpowiada za pluszowość Mki. Oksytocyna i releasing serotoniny idą w parze bardzo dobrze - zwiększona rozmowność I DO TEGO zwiększona empatia to świetne połączenie, co widać po popularności substancji.

Natomiast to połączenie nie musi być jedyne. Łącząc oksytacynę z innymi dragami, np. z amfetaminą, możemy, czysto teoretycznie, otrzymać dopaminową stymulację i uczucie jedności z tripa na MDMA. Dlatego bardzo zachęcam do eksperymentowania, ja na pewno spróbuję za jakiś czas i dam znać

używają tego w szpitalu do wywoływania porodu

jest w ampułkach, możesz spróbować wciągać to do nosa

tauryna działa na oksytocyne jak pisał Steetart, jest obecna w napojach energetycznych, zwiększa też ona wydzielanie gaba-neuroprzekaźnika relaksującego, w napojach jest
stosowane ze względu na ograniczenie serotoniny odpowiadającej za zmęczenie, choć samo gaba tez może wywoływać zmęczenie

tauryna paradoksalnie może hamować melatonine i powodowac problemy ze snem, więc nie tylko kofeina jest powodem tych problemów

napalisz się i nic z tego nie będzie to działa tak jak piszą tylko w teorii

A jeszcze Steetart balovaptan-antagonista wazopresyny jest testowany w leczeniu autyzmu

Możesz mieć racje. Z tego co piszą w necie nie zawsze działa ok, podobno normalnie przechowywana szybko traci moc. Nie chcę natomiast próbować z tauryną

Jeżeli chodzi o oksytocyne to słyszałem o udanych próbach z:
- samą oksytocyną
- z MDMA
- z serotonigenikami
- z NEPem

Ale, jak mówię, oksytocyna być może wymaga jakiś specjalnych warunków przechowywania i może jakby nie traciła potencjału to mogłaby dobrze działać z innymi dragami.

peptydy, a takim też jest oksytocyna powinny być przechowywane w lodówce w odpowiedniej temperaturze