Zycie na trzezwiaka jest takie nudne, trzeba je podkoloryzować.

Na klomipraminie waliłem wszystko co się da i jeszcze troszkę, najgorszy okres w moim życiu. To cud, że nie zayebałem się na amen. :-D


A co do życia na czeźwo... da radę, przy sprzyjających okolicznościach jest całkiem znośnie. :-)

Życie na trzeźwo chyba nie jest takie straszne :)
Najgorsze jest pierwsze 3 miesiące potem trzeba uważać na pokusy.

Nie znam życia na trzeźwo od kiedy skończyłem 15 lat. Okresy abstynencji się co prawda zdarzają, ale utrzymywanie abstynencji =/= trzeźwe życie.

Największa głupota na świecie i przyczyna powrotów do nałogu.
Życie na trzeźwo jest bardzo fajne, ale trzeba coś robić. Znaleźć sobie dziewczyne/kolegów/kompana do wspólnych podróży. Zwiedzić kawałek świata, poznawać ludzi za granicą o zupełnie innej mentalności. Zająć się jakimś hobby, interesować się czymś i rozwijać się w tej dziedzinie.
Tyle, że to za trudne i drogie, lepiej siedzieć w domu i tylko narzekać, przy okazji przepierdalajac połowę wypłaty na dragi dziwiac się jak tu można gdzieś wyjechać.

Co się nie spakuje i wypierdole po za miasto to nie mam zachcianek i zaczynam rozumieć kim jestem i dokąd zmierzam i tak za każdym razem.
Za każdym jebanym razem.

Aż nie wrócę.

kurwa.. :retarded:

Bo tak działa narkotyk, żebyś nie miał chęci na nic oprócz ćpania. Siada na mózg i pomału, z kolejną dawką, przejmuje kontrolę. Narkobiznes się kręcił, kręci i będzie kręcić. Już 70 dni nie biorę, wróciłem do sportu, który kochałem przed laty (oczywiście nie odrazu, na początku deto siedziałem na kanapie jak trup i oglądałem filmy). Zerwałem stare "przyjaznie" (czyli ziomali od wyskoczenia na kluby czy zajarać tłoka) a raczej zerwały się samoistnie :D
I jest zajebiście, czasem (zwłaszcza po piwku) jest ochota straszna ale jak to nawinął pewien raper:"I need drugs - czasem taki mi się wydaje
Ale zaraz przestaje, bo wiem co było dalej"

Np ZS na klomipraminie oceniaja na..5% :D

w oparciu o HATS.

Chyba nikt nie powie, że życie cały czas na bombie jest wspaniałe i zawsze tak będzie. Mało kto kąsa od czasu i najczęściej ludzie zaczynają się wpierdalać w to gówno po uszy. Zaczyna się jak zawsze niewinnie, mało, a później traci się kontrolę nad sytuacją. Widzę po znajomych i samym sobie, jak wygląda to towarzystwo co jest konsumentami. Brak jakiś większych ambicji, problemy, brak hajsu, pożyczki, ogólnie takie życie gdy głównym celem jest przyjebanie co weekend, albo w tygodniu maratony.

Kończy się to w psychiatryku, w celi, albo jako bezdomny ze spierdoloną psychiką do końca życia. Narkotyki zauważyłem, że cholernie Ci wybijają Ci z głowy to co wcześniej lubiłeś, to nagle nie sprawia Ci to przyjemności, a największą rozrywką w życiu zaczyna być przyjebanie towaru. Nawet seks schodzi na dalsze plany. Z czasem towaru pojawia się coraz więcej który coraz mniej Cię klepie, a ty rozczulasz się, że kiedyś było lepsze.

Znam z autopsji, w narkotykowym ciągu nagle odsuwają się od Ciebie normalni znajomi, a w Twoim otoczeniu zaczyna przybywać coraz więcej pato, ćpunów i narko. Coraz wiecej problemow w Twoim życiu, zaniedbujesz sprawy, rodzinę, dziewczynę, zaczynasz oszukiwać sam siebie i jesteś w coraz większym gównie.

Straszne gówno które na początku niczym ten faryzeusz jest Twoim najlepszym przyjacielem, jest zajebiście, nowe doznania, nowe znajomości, karuzela się kręci i nawet nie wiesz kiedy gdy się ockniesz widzisz jakie to wszystko gówno, ile straciłeś itd.

Chcialbym nie zgodzic sie z kolega dwa posty wyzej. Czasem osoby ktore biora podróżują w ciekawe miejsca, mają zajebiste hobby a jednak sa uzaleznieni a mimo wszystko nie odpuszczają aktywnego zycia. Wiem ze jest ich niewiele a jednak.