09 sierpnia 2018xanek pisze:

09 sierpnia 2018endother pisze:

Moja propozycja jest taka:
Spakuj walizkę, przygotuj się na max miesięczna nieobecność. Wezwij karetkę, gdy będą na miejscu potrzebujesz trochę odwagi... ale dobrze było by zrobić scenę, albo chociaż bardzo wyraźnie powiedzieć.

„Jestem uzalezniony od dopalaczy, biorę od roku... nie mogę przestać. Przyjmuje tak wielkie dawki iż z każda mogę umrzeć. Dopiero co się obudziłem i zaraz znów wezmę. Boje się o swoje życie! Nie panuje nad tym.

Zaliczysz dzień płukania na pasach w zwykłym szpitalu, gdy lekarz zapyta cię jak się czyjesz. Ten sam tekst.
„Nie wypuszczajcie mnie... ja znów wezmę to coś i jak nie teraz to za pare dni przedawkuje”
Obiecuje ci że znajdziesz się w szpitalu psychiatrycznym.
Nie wiem czy rozwiąże to twój problem, na personal lekarski nie masz nawet co liczyć, może dostaniesz jakieś leki najwyżej i skierowanie na odwyk. Jednak ten miesiąc wymuszonej trzeźwości spędzony wśród ludzi z podobna sytuacja da i do myślenia. Oczywoscie czytałem tam o jakimś lekarzu. Niech szpital się kontaktuje, dalej utrzymujcie kontakt. Jeśli nie pracujesz na czarno to za pobyt w szpitalu zostanie wypłacona pensja, a może i jakaś reta.
Cóż tyle... jeszcze jeśli jesteś obok tworek albo sobieskiego to te szpitale ludzie miło wspominają.

Wzywanie karetki i takie gadanie zupełnie nie działa. Spotkałem się z sytuacją, gdzie nie przyjeli osoby nawet do szpitala bo to nie jest stan zagrożenia życia a jeśli już to przyjmą go co najwyżej na sor i wypuszczą po paru godzinach.
Idz do psychologa/psychiatry i niech Cię skierują na odwyk zamknięty bo jeśli sam nie dajesz rady to innej opcji nie ma.
Ale niech spróbuje może w jego wypadku się uda.
Powodzenia i trzymam kciuki.