Ośrodek w Białymstoku . Jeżeli chodzi o zniknięcie z życia - zawodowo do ogarnięcia , prywatnie - bez znaczenia i tak mnie nie ma - od roku alienacja po całości ...

Monar w okolicy Białegostoku masz w Zaczerlanach, ok. 10 km od granic miasta. O tym piszesz? Przyjmą Cię? Możesz też zgłosić się do psychiaryka w Choroszczy, jeśli jesteś z Białegostoku wiesz gdzie to jest. Nie przejdziesz tam terapii, ale mając ubezpieczenie prawdopodobnie uzyskasz pomoc ogólnopsychiatryczną z pobytem do miesiąca. Powiedzmy że w ramach detoksu, na ubezpieczeniu po prostu przyjmują. Zawsze to coś.

Poza tym masz do dyspozycji wszystkie ośrodki w kraju i pełno opcji w poradniach uzależnień, w samym województwie jest tego co nieco plus okoliczne szpitale.

Do 8 tygodni sponsoruje NFZ, a i z odstępstwami wieeeloma. Pozdro.

Monar - nieee , z tego co wiem ( znam ludzi z tamtejszej kadry ) to jest raczej program stawiający do pionu po dłuższym ćpaniu na własne życzenie ( koks, amfa , itp ) . Tutaj w grę wchodzi raczej oddział szpitalny w typie Choroszcz i w miarę szybkie odstawienie pod kontrolą leków zapisywanych ( chyba w dobrej wierze ) w celach terapeutycznych. Nie chcę tutaj dramatyzować bo nikt nie umiera, poprostu nauczony doświadczeniem skonsultowałem temat nie z jednym tylko kilkoma psychami i dla nich temat jest prosty - szpital - wypłukać stare leki , dobrać nowe . Ja już sie przejechałem na podejściu czysto psychiatrycznym - tzn. każdy ma dla mnie najlepsza propozycję - psychiatra będzie widział rozwiązanie w nowych lekach , psycholog w terapii , rehabilitant w rehabilitacji itd , a ja chcę po prostu złapać jakiś środek. Po za tym mam po pobycie w takim szpitalu ( Choroszcz ) członka rodziny jakąś traume i szukam alternatywy. Psychiatrzy mnie straszą reakcjami przy szybkim schodzeniu z dawek ( jakieś szoki , ataki padaczkowe itp. ) dlatego muszę być pod stałą obserwacją ( boją się , nie chcą brać odpowiedzialności - wiadomo, to wszystko rozumiem ) . Ja się z tego nie doktoryzowałem , w ulotkach wiadomo wszystko i nic dlatego szukam info czy faktycznie jest jakieś rzeczywiste zagrożenie ( realne , czyli nie 1/10 000 ). Nie chcę dla świętego spokoju jednego czy drugiego lekarza przeleżeć w szpitalu co na pewno nie podziała euforycznie i w tak już zdołowanym stanie.

Cześć Chłopaku,

Pocieszę Cię, biorę podobnie, i cierpię na to samo... za wyjątkiem Mirtoru - bo mi powodował efekt rozgonionego serca i trittico niemal to samo
I tak, ja biorę pregabalin 450 na dobę - odstawianie nie stanowi problemu ale powoli, Dulsevię brałem 60 mg i schodziłem po 15 mg co 2 tyg (otwierałem kapsułkę i z 30-tki robiłem 15 tki - połykałem granulki, pozostałą 15t kę pakowałem z powrotem do kapsułki, trittico to "drops" możesz wywalić od razu, pregabalin bierz nadal - z resztą najważniejsze !!! - odstawiaj po jednym leku !!! lub nieznacznie zmniejszaj dawki dwóch. Dobrą metodą jest odstawić wszystko w 2 tyg ale pod osłoną Kventiaxu. Kventiax, neuroleptyk Cię ustawi.
Brałbym tak: 30 mg dulsvia,3 x 150 mg pregabalin, 1 x 25 mg propranolol, na noc 50 mg Kventiax. I tak pozostał przez 2-3 iesięcy. Szpital zaś Cię zabije, jestes zbyt wrazliwy i inteligentny - wnioskuję po sposobie pisania :)

Nie cytuj posta znajdującego się bezpośrednio nad Twoim; wycięto cytat - WRB

Hmm, pobyt w Choroszczy faktycznie jest przykry bo człowiek siedzi jak zwierzę w klatce z pacjentami w ciężkim stanie.

Kilkadziesiąt kilometrów dalej znajduje się szpital psychiatryczny w Hajnówce, gdzie znajduje się obszerny oddział otwarty który mocno polecam. Klimat sanatorium, drzwi pootwierane, nie można tylko wychodzić poza teren szpitala, kompetentna kadra i bardzo dobre warunki. Byłem miesiąc na ustawianiu leków i nie mam żadnych zastrzeżeń.

TheLight - mogę sobie sam wybrać ośrodek ? Myślałem że lekarz kieruje i nie ma dyskusji gdzie. I jak po tym miesięcznym pobycie ( poza brakiem zastrzeżeń ) ? Z tą wiedzą zrobiłbyś to ponownie czy raczej wybrałbyś ogarnianie tematu ambulatoryjnie śpiąc we własnym łóżku ? Bo tak naprawdę poza byciem "pod kontrolą" jest jakaś wartość dodana pobytu w szpitalu , nie wiem - jakieś badania , dobra opieka psychologiczna ( poza jaką tam standardową gadką i następny ) itp. Może sobie wyobrażam jakieś cuda na kiju a tam jak w fabryce , zmierzą ciśnienie dadzą leki i snujesz się po korytarzach albo gapisz w tv w świetlicy...

scalono - polymerases

JacaR- dzięki , też tak czuje z tym szpitalem - niby to nie wyrok i nie leżę w pasach ale gdzieś w głowie siedzi że szpital to ostateczność - i intuicja mi mów że emocjonalnie mnie pozamiata. Odstawiasz swoje leki , ok , i co dalej ? Jaki plan ?

Wybrać ośrodek w sensie szpital? Tak, wybierasz gdzie chcesz iść, ja bez problemu dostałem się do innego miasta.

Co do ogólnego pobytu w Hajnówce stwierdzam zapewnioną opiekę psychologa, mogłem się widzieć bardzo często, dodatkowo na miejscu można wykonać wiele badań ponieważ psychiatryk znajduje się na terenie sporego kompleksu szpitalnego. Gdybym miał znów ustawiać leczenie i mógł poświęcić kilka tygodni na szpital nie wahałbym się. Co prawda ktoś inny może z różnych powodów nie być zadowolonym z usługi ale nie polecałbym syfu. Placówka jest godna uwagi z zastrzeżeniem że piszę o oddziale otwartym bo na zamkniętym, także obecnym, jest ten sam klimat co wszędzie. Pacjentów z potrzebą korekty leczenia farmakologicznego kierują tam na część otwartą i z pewnością pomogą kompleksowo zejść z niepotrzebnych leków.

Po konsultacji z psychem , zdecydowałem się na stopniowe odstawianie w domu ,
- dulsevia - won
- pregabalina - stopniowo ( już jestem na 750 ) za dwa dni na 600 i dalej w dół
- mirtazapina - zostaje 45mg
- trittico - odstawiam
- baclofen - narazie z 100 na 75 i tak zostaje
+ nowość - parogen 20 mg (?)
i tak przez dwa tygodnie...

Parogen ze względu na natrętne myśli które ryją mi czaszkę od tygodnia i działania kompulsywne typu nagle przed spaniem na poprawę humoru sięgam po ciastko a za chwilę siedze w transie i czyszczę jak odkurzacz całą szafkę słodyczy aż do bólu brzucha (!) To się pojawiło jak grom od tygodnia gdy zszedłem z dulsevi z 60 na 30mg , trittico 100 na 75mg , pregabaliny z 900 na 750 i baclofen 100 na 75mg. Generalnie czuje się nietęgo, nastrój z dupy , zamek na kontakt z ludzmi , leże gapie sie w seriale z przerwą na , zjeść, zapalić , zrobić kupę , spać.
Dziwne że lekarz ku mojemu zdziwieniu i mojej zgody na szpital zdecydował się działać ambulatoryjnie ( choć wczesniej naciskał na oddział ). Mniemam że ocenił stan jako "w normie" i powiedział znamienne -"jestem dobrej myśli".
Pytanie : resztę leków znam - ktoś / coś może wie na temat tego - Parogenu ? Na ten moment moje zaufanie do lekarzy w skali 1-10 oceniam na słabe 2 dlatego każdą nową substancję w organizmie traktuje alergicznie. Skoro postanowiłem odstawiać farmakologie to czy zaraz się nie właduję w kolejne gówno , czyli kłania się stryjek co zamienił siekierkę na kijka.
Z góry dzięki

Sprawdź wątek 'paroksetyna' w antydepresantach. To dobry, silny lek, jednakże występują po nim zaburzenia koncentracji, widzenia w związku z działaniem cholinolitycznym.

Btw. jakoś lekarze nie dziwią się i wcale nie chcą leczyć 'kompulsji' żywieniowych występujących po neuroleptykach, a wyglądają identycznie jak to, co opisujesz ;>