Dział służący dyskusji o pozostałych odmianach roślin, np. afrodyzjakach, ziołach snu, czy ziołach o właściwościach uspokajających i sedatywnych a także o substancjach pochodzących z organizmów zwierząt.
Czy Passiflora działa na Ciebie?
1 Tak.
32
42%
2.W miksach.
6
8%
3.W dużych dawkach i miksach.
4
5%
4.W dużych dawkach.
7
9%
5.Trochę dziala.
8
10%
6.Nie dziala.
4
5%
7 Nie wiem.
16
21%

Liczba głosów: 77

ODPOWIEDZ
Posty: 132 • Strona 6 z 14
  • 3072 / 575 / 0
W jednym ze sklepów zielarskich znalazłem passiflorę z opisem działania że "Ze względu na zawartość harmaliny i harmianu działa uspokajająco i kojąco, ale w większych ilościach powoduje halucynacje. " To prawie jak smartshop z psychodelikami. Chodzi mi o to że widziałem wiele ofert passiflory w sklepach internetowych, ale żaden z nich nie przyznał się że jest halucynogenem :diabolic:
Uwaga! Użytkownik Verbalhologram nie jest już aktywny na hyperrealu. Nie odpowie na próbę kontaktu, ani nie przeczyta odpowiedzi na post.
  • 8646 / 1633 / 2
09 kwietnia 2018hydroksy pisze:
Miałem kiedyś ekstrakt "50x" od SS i nie czułem działania przy paleniu w ogóle.

Teraz mam susz od MO i robię z niego herbatki, czuć efekt IMAO podobny do czerwonej koniczyny, ale w przeciewieństwie do niej jest bardziej uspokajający (koniczyna pobudzała fizycznie).
Nie wiem jeszcze które zioło jest mocniejsze w przeliczeniu na gram suszu.
Polecam FLOS.
O sniie moglem zapomniec.
1/3 miarki.
Wchodzić i głosować
https://hyperreal.info/talk/viewtopic.php?t=77897&start=700
Mile widziane krótkie uzasadnienie.
  • 3072 / 575 / 0
Ostatnio jak bez śniadania około 11-12 na czczo wypiłem napar z niecałego opakowania 25 gram, to centralnie miałem wrażenie że wjedzie mi trip szamański z lekkimi halunami, tzn nie wiem jak by się to skończyło, bo posprzeczałem się z ojcem i z psychodeli nici. Ale po wypiciu tego naparu, miałem wrażenie że zaraz zacznie mi się takie czekanie na fazę jak po psychodelikach.
Uwaga! Użytkownik Verbalhologram nie jest już aktywny na hyperrealu. Nie odpowie na próbę kontaktu, ani nie przeczyta odpowiedzi na post.
  • 8646 / 1633 / 2
Męczennica cielista (Passiflora incarnata L.) jest
jedynym gatunkiem wśród 500 reprezentujących ro-
dzaj Passiflora, który posiada monografię oraz status
leku roślinnego według Europejskiej Agencji Leków
(EMA – European Medicines Agency). Jej tradycyjne
stosowanie w krajach Unii Europejskiej jest dobrze
udokumentowane, chociaż nadal brakuje badań w peł-
ni potwierdzających jej skuteczność działania (1).
Męczennica jest byliną pnącą występującą naturalnie
w ciepłych i tropikalnych regionach Ameryki Południo-
wej, Środkowej i Północnej. W badaniach archeolo-
gicznych odkryto jej nasiona datowane na kilka tysięcy
lat, co świadczy o spożywaniu owoców męczennicy jużrdzennych mieszkańców Ameryki (2). Pierwsze
informacje o potencjale medycznym męczennicy po-
jawiły się w 1569 roku. Hiszpański badacz Monardus
przebywając w Peru, opisał roślinę stosowaną przez
tamtejszych mieszkańców w leczeniu bezsenności i na-
pięcia nerwowego. Zwrócił on szczególną uwagę na
kwiaty – przypominające koronę cierniową Chrystusa,
co znalazło później odzwierciedlenie w nazwie rodziny
Passifloraceae od łacińskiego słowa passio – cierpienie (3,
4). Do najlepiej poznanych gatunków rodzaju Passiflora
należą Męczennica jadalna (Passiflora edulis L.) mająca
owoce znane pod nazwą marakuja oraz Męczennica
cielista (Passiflora incarnata L.) mająca prawdopodobnie
największy potencjał terapeutyczny (5). O szerokim,
tradycyjnym stosowaniu tej drugiej rośliny (nie tylko
na terenie Ameryki, ale także w krajach europejskich)
świadczą liczne monografie (m.in. European Pharma-
copoeia, ESCOP Monographs, British Pharmacopoeia,
U.S. Homeopathic Pharmacopoeia, Pharmacopoeia
Heveltica, Pharmacopee Francaise) (3-6).
Surowcem farmaceutycznym Passiflora incarnata
są wysuszone nadziemne części rośliny wraz z kwia-
tami i owocami. Wyciąg przygotowuje się z ziela
męczennicy za pomocą etanolu (40-90 % v/v), meta-
nolu (60% v/v) lub acetonu (40% v/v). Powinien on
zawierać minimum 2% flawonoidów w przeliczeniu
na witeksynę (7). Dzienna dawka wynosi od 0,5 do
8,0 g sproszkowanego ziela. W przypadku wyciągów
etanolowych wynosi ona od 0,5 do 16 ml w zależności
od stosunku suchego wyciągu do rozpuszczalnika (1).
Badania doświadczalne
Komitet ds. Roślinnych Produktów Leczniczych
(HMPC – Committee on Herbal Medicinal Products)
przy Europejskiej Agencji Leków (EMA – European
Medicines Agency) zaznaczył, że pomimo długiego
tradycyjnego stosowania męczennicy, wciąż brakuje
badań potwierdzających jej skuteczność (1). Badania
farmakologiczne głównie skupiają się na jej ośrodkowym
Katarzyna Jawna1
, Dagmara Mirowska-Guzel1,2, *Ewa Widy-Tyszkiewicz1
Męczennica cielista (Passiflora incarnata L.)
– roślina lecznicza o wielokierunkowym działaniu
farmakologicznym
1
Katedra i Zakład Farmakologii Doświadczalnej i Klinicznej, Warszawski Uniwersytet Medyczny
Kierownik Katedry: prof. dr hab. n. med. Dagmara Mirowska-Guzel
2
II Klinika Neurologiczna, Instytut Psychiatrii i Neurologii, Warszawa
Kierownik Kliniki: dr hab. n. med. Iwona Kurkowska-Jastrzębska, prof. IPiN
Passionflower (Passiflora incarnata L.)
– the plant showing multiple
pharmacological activity
Summary
Discovered in XVI-century in Peru, Passiflora incarnata is a tra-
ditional herb drug with an unusual therapeutic potential and
a long history of use. For hundreds of years it was traditionally
used to treat neuralgic pain, painful menstruation, menopause,
insomnia, anxiety, hyperactivity and also for the relief of mild
symptoms of mental stress. Experimental studies have confirmed
anxiolytic, sedative and anticonvulsant properties of this plant.
Clinical trials have concerned on use of Passionflower in pa-
tients suffering from insomnia and generalized anxiety disorder.
New reports about positive influence in addiction treatment by
alleviating withdrawal syndrome (caused by nicotine, alcohol,
benzodiazepines and cannabinoids) and in treatment of ADHD
show still unused therapeutic potential of Passionflower. Active
compounds still require identification, the mechanism of action
remains unclear and it is necessary to develop an appropriate
method of preparing the extract. In conclusion there is a great need
for carrying out more experimental and clinical trials to prove the
effectiveness of the Passiflora incarnata. That may allow to use
this plant in new therapeutic indications in the future.
Key words: Passiflora incarnata, herbal drug,
insomnia, anxiety, epilepsy, ADHD
Wstęp
Męczennica cielista (Passiflora incarnata L.) jest
jedynym gatunkiem wśród 500 reprezentujących ro-
dzaj Passiflora, który posiada monografię oraz status
leku roślinnego według Europejskiej Agencji Leków
(EMA – European Medicines Agency). Jej tradycyjne
stosowanie w krajach Unii Europejskiej jest dobrze
udokumentowane, chociaż nadal brakuje badań w peł-
ni potwierdzających jej skuteczność działania (1).
Męczennica jest byliną pnącą występującą naturalnie
w ciepłych i tropikalnych regionach Ameryki Południo-
wej, Środkowej i Północnej. W badaniach archeolo-
gicznych odkryto jej nasiona datowane na kilka tysięcy
lat, co świadczy o spożywaniu owoców męczennicy już 253
Męczennica cielista (Passiflora incarnata L.) – roślina lecznicza o wielokierunkowym działaniu farmakologicznym
Postępy Fitoterapii 4/2014
W innym badaniu przeprowadzonym przez ten sam
zespół badaczy (11), podjęto próbę znalezienia zależ-
ności pomiędzy działaniem a zastosowaną dawką wy-
ciągu męczennicy. Okazało się, że metanolowy wyciąg
z liści Passiflora incarnata wykazuje działanie przeciw-
lękowe w dawce 100 mg/kg m.c., działanie uspoka-
jające i przeciwdrgawkowe w dawce 200 mg/kg m.c.
oraz działanie przeciwzapalne (porównywalne do
podania 150 mg/kg m.c. kwasu acetylosalicylowego)
w dawce 400 mg/kg m.c. (11).
Dhawan i wsp. (11) wysunęli przypuszczenie, że
działanie przeciwlękowe męczennicy ujawnia się jedy-
nie w przypadku stosowania wyciągu metanolowego.
W celu sprawdzenia tej teorii Sampath i wsp. (12)
oceniali przeciwlękowe działanie trzech frakcji uzyska-
nych z wodno-etanolowego wyciągu Passiflora incar-
nata w teście EPM. Najsilniejsze działanie wykazano
dla frakcji chloroformowej, a nieznacznie słabsze dla
butanolowej w dawkach 150-300 mg/kg m.c. Frakcja
eteru naftowego nie wykazała żadnego działania.
Żadna z frakcji nie wpłynęła na dystans pokonany
przez zwierzęta w teście otwartego pola, a dalsze
zwiększanie dawek nie spowodowało wystąpienia
działania uspokajającego. Autorzy podjęli także próbę
oznaczenia w wyciągach cząsteczek benzoflawonu oraz
chryzyny, jak się okazało bezskutecznie (12).
Jak się okazuje nie tylko metanolowy i wodno-alkoho-
lowy, ale także etanolowy wyciąg z męczennicy wykazuje
działanie przeciwlękowe w teście EPM. Podczas badania
podawano doustnie myszom etanolowy wyciąg wdawkach
150, 375 i 600 mg/kg m.c.; jako leku standardowego użyto
diazepamu w dawce 1,5 mg/kg m.c. Okazało się, że tylko
dawka 375 mg/kg m.c. wykazała działanie przeciwlęko-
we. Jako prawdopodobne wyjaśnienie dla tego zjawiska,
autorzy zaproponowali fenomen U-kształtnej krzywej
zależności dawka-odpowiedź. Dootrzewnowe podanie
flumazenilu w dawce 3 mg/kg m.c. na 15 min przed do-
ustnym podaniem wyciągu nie wywołało oczekiwanego
działania przeciwlękowego męczennicy. Przypuszcza się,
że jej działanie jest związane z układem GABA-ergicznym
poprzez wpływ na receptory GABAA/BDZ (13).
Działanie przeciwdrgawkowe
Podanie dootrzewnowe etanolowego wyciągu z liści
Passiflora incarnata w dawkach 80 i 160 mg/kg m.c.
wydłużało czas snu u myszy po uprzednim podaniu
pentobarbitalu. Wyciąg męczennicy przedłużał czas
utajenia początku napadu padaczkowego po podaniu
pentylenotetrazolu (PTZ) oraz skracał jego okres
w porównaniu do grupy kontrolnej. W stopniu zależ-
nym od dawki wyciąg obniżał wywołaną amfetaminą
aktywność lokomocyjną i powodował wydłużenie okre-
su utajenia ruchów ogona (3).
działaniu – uspokajającym, przeciwlękowym, przeciwdr-
gawkowym oraz wspomagającym leczenie uzależnień
od alkoholu, nikotyny i tetrahydrokannabinolu THC.
Działanie uspokajające i przeciwlękowe
W badaniu sprzed piętnastu lat oceniano wpływ
wodnego oraz wodno-alkoholowego wyciągu z nad-
ziemnych części męczennicy cielistej na zachowanie
myszy w różnych testach behawioralnych. Wodny wy-
ciąg męczennicy cielistej w dawkach 400 i 800 mg/kg
m.c. wykazywał efekt uspokajający w teście schodów
(obniżona liczba wspięć i liczby wejść na schody),
obniżał aktywność lokomocyjną w teście swobod-
nej eksploracji oraz przedłużał czas snu zwierząt po
pentobarbitalu. Wodno-alkoholowy wyciąg w żadnej
z zastosowanych dawek nie wykazał właściwości seda-
tywnych, natomiast w dawce 400 mg/kg m.c. ujawnił
działanie przeciwlękowe. Potwierdziły to wyniki testu
schodów, w którym zaobserwowano zwiększoną liczbę
wspięć oraz pokonanych schodów, zwiększoną aktyw-
ność ruchową, a także wydłużenie czasu spędzonego
w jasnej części w teście ciemnego i jasnego pola.
W zależności od użytego rozpuszczalnika do przy-
gotowania wyciągu męczennicy, obserwowano różne
efekty terapeutyczne i odmienny wpływ na zachowanie
zwierząt w testach behawioralnych (8).
W badaniu na zwierzętach przeprowadzonym przez
Dhawan i wsp. (9) porównywano aktywność biologicz-
ną różnych wyciągów męczennicy cielistej (Passiflora
incarnata L.) oraz męczennicy jadalnej (Passiflora
edulis L.). Okazało się, że tylko metanolowy wyciąg
męczennicy cielistej w dawce 125 mg/kg m.c. wyka-
zywał działanie przeciwlękowe w teście uniesionego
labiryntu (EPM – Elevated Plus Maze) w porówna-
niu do grupy kontrolnej otrzymującej syrop prosty.
Ponadto efekt ten był porównywalny do podania
diazepamu w dawce 2 mg/kg m.c. Męczennica jadalna
nie wykazywała efektu przeciwlękowego po podaniu
wyciągu metanolowego, chloroformowego, wodnego,
czy eterowego. Należy zaznaczyć, że tylko w wyciągach
metanolowych oznaczono wysokie stężenia flawono-
idów i glikozydów (9).
W kolejnym badaniu tych samych autorów (10)
sprawdzano, które części rośliny (tj. liście, łodyga,
kwiaty, korzeń, cała roślina) wykazują działanie prze-
ciwlękowe. Okazało się, że metanolowy wyciąg z liści
(D = 100 mg/kg m.c), łodygi (D = 125 mg/kg m.c),
kwiatów (D=200 mg/kg m.c) i całej rośliny (D =
300 mg/kg m.c) wpływał na przedłużenie przebywania
zwierząt w otwartym ramieniu EPM, co jest potwier-
dzeniem działania przeciwlękowego tych wyciągów.
Działania takiego nie zaobserwowano w przypadku
stosowania wyciągu z korzenia męczennicy (10).
Wchodzić i głosować
https://hyperreal.info/talk/viewtopic.php?t=77897&start=700
Mile widziane krótkie uzasadnienie.
  • 8646 / 1633 / 2
254
Katarzyna Jawna, Dagmara Mirowska-Guzel, Ewa Widy-Tyszkiewicz
Postępy Fitoterapii 4/2014
tego badania pokazują potencjalnie korzystne działa-
nie wyciągu Passiflora incarnata w leczeniu choroby
Parkinsona (15).
W najnowszym badaniu opublikowanym w 2012 r.
sprawdzano podwójny ochronny efekt wodno-eta-
nolowego wyciągu męczennicy cielistej u myszy
z indukowaną za pomocą PTZ epilepsją i związaną
z tym depresją ponapadową. W 1, 5, 10 i 15 dniu
doświadczenia myszom podawano PTZ dootrzew-
nowo w dawce 50 mg/kg m.c., a następnie mierzono
czas i częstość wystąpienia drgawek oraz aktywność
lokomocyjną i nieruchomość w teście wymuszonego
pływania (FST – Forced Swimming Test). Pomiędzy
5 a 15 dniem badania, zwierzętom podawano różne
dawki wyciągu z męczennicy (150, 300 i 600 mg/kg
m.c. dootrzewnowo), diazepam (2 mg/kg m.c.) lub
sam nośnik. Ostatniego dnia, po zakończeniu testów
behawioralnych, przeprowadzono testy biochemiczne
w celu oznaczenia stężenia serotoniny (5-HT) i no-
radrenaliny (NA). W grupach otrzymujących wyciąg
z męczennicy zaobserwowano znaczące obniżenie
częstości wystąpienia drgawek oraz skrócenie czasu
znieruchomienia w teście pływania. Ponadto wyciąg
wpłynął stabilizująco na stężenie 5-HT i NA, które
normalnie ulegają obniżeniu po podaniu PTZ. Wyciąg
z męczennicy nie tylko hamował wystąpienie drgawek,
ale także zmniejszał częstość występowania depre-
sji po napadzie padaczkowym, czego nie wykazano
w przypadku diazepamu (16).
Łagodzenie objawów odstawiennych
i leczenie uzależnień
Dhawan i wsp. (17) oceniali prawdopodobny
wpływ benzoflawonu (BZF) wyizolowanego z nad-
ziemnych części męczennicy, na łagodzenie objawów
po odstawieniu nikotyny. Przez 7 kolejnych dni myszy
otrzymywały winian nikotyny w dawce 2 mg/kg m.c.
oraz kombinację nikotyny (2 mg/kg m.c.) i BZF
w dawkach 1, 5, 10, 20 mg/kg m.c. Ostatniego dnia
badania, w godzinę po podaniu nikotyny i benzofla-
wonu, we wszystkich grupach dołączono nalokson
w dawce 2 mg/kg m.c. Podanie antagonisty recepto-
rów opioidowych wywołało efekt nagłego odstawienia
nikotyny, co tłumaczy się prawdopodobnym udziałem
układu nagrody w mechanizmie uzależnienia. Myszy
otrzymujące dodatkowo benzoflawon w dawkach
10 i 20 mg/kg m.c. nie wykazywały objawów „głodu
nikotynowego” w porównaniu z grupą otrzymującą
samą nikotynę. Nawet pojedyncza dawka BZF (20
mg/kg m.c.), podana myszom uzależnionym od ni-
kotyny (po 14 dniowej ekspozycji), chroniła przed
pojawieniem się niektórych objawów spowodowa-
nych jej odstawieniem (17).
Leczenie padaczki jest niezwykle trudne ze względu
na często występujące działania niepożądane oraz
toksyczność związaną z przewlekłym stosowaniem le-
ków, a przy tym u 30% chorych dochodzi do napadów
padaczkowych pomimo stosowanej terapii.
Nadal prowadzone są badania nad poszukiwaniem
nowych leków. W badaniu eksperymentalnym ocenia-
no przeciwdrgawkowe działanie męczennicy cielistej
w drgawkach klonicznych wywołanych iniekcją PTZ
u myszy. Zwierzętom podawano drogą dootrzewnową:
wodno-alkoholowy wyciąg z męczennicy w dawkach
0,05; 0,1; 0,2 i 0,4 mg/kg m.c., lek standardowy diaze-
pam w dawkach 0,5 i 1 mg/kg m.c. oraz fizjologiczny
roztwór soli (10 ml/kg m.c.) jako kontrolę. Po 30 min.
podawano PTZ w dawce 90 mg/kg m.c. w celu wy-
wołania napadu padaczkowego. Wyciąg w dawce
0,4 mg/kg m.c. oraz diazepam w dawce 1 mg/kg m.c.
przedłużały okres potrzebny do wystąpienia drga-
wek oraz skracały czas ich trwania w porównaniu
do grupy kontrolnej. Wyciąg z męczennicy w dawce
0,4 mg/kg m.c. całkowicie chronił przed wystąpieniem
drgawek i śmiercią zwierząt. Flumazenil i nalokson
podane 5 min przed wyciągiem z męczennicy blo-
kowały jej przeciwdrgawkowe działanie – sugeruje
to udział układów GABA-ergicznego i opioidowego
w mechanizmie działania męczennicy (14).
Zachęceni działaniem przeciwdrgawkowym mę-
czennicy, Narayanan i wsp. (15) sprawdzali jej wpływ
na neurochemiczne i behawioralne uszkodzenia poja-
wiające się w chorobie Parkinsona (PD – Parkinson’s
Disease). Przez cztery dni podawano myszom neuro-
toksynę: 1-metylo-4-fenylo-1,2,3,6-tetrahydropirydynę
(MPTP) w celu wywołania objawów choroby. Na-
stępnie przez 14 dni ordynowano metanolowy wyciąg
z liści męczennicy w dawkach 200 i 400 mg/kg m.c.
Po zakończeniu szeregu badań behawioralnych (m.in.
test rotarod, test katalepsji, analiza chodu) przeprowa-
dzano badania biochemiczne w wyizolowanej tkance
prążkowia. Myszy, którym podano neurotoksynę miały
obniżone stężenie dopaminy (DA), podwyższone
stężenie enzymu monoaminotransferazy-B (MAO-
-B) oraz glutaminianu w porównaniu do zdrowych
osobników. Dwutygodniowe podawanie wyciągu z mę-
czennicy znacząco zwiększyło stężenie DA oraz obni-
żyło poziom MAO-B i glutaminianu u myszy z cho-
robą Parkinsona. Stężenia antyoksydantów, takich
jak dysmutaza ponadtlenkowa (SOD), peroksydaza
glutationowa (GPx) i zredukowany glutation, również
były obniżone w prążkowiu myszy z PD, ale po dwu-
tygodniowym podawaniu wyciągu z liści męczennicy
doszło do przywrócenia ich fizjologicznego poziomu.
Podanie wyciągu z męczennicy wpłynęło korzystnie na
wyniki badań behawioralnych w modelu PD. Wyniki ego badania pokazują potencjalnie korzystne działa-
nie wyciągu Passiflora incarnata w leczeniu choroby
Parkinsona (15).
W najnowszym badaniu opublikowanym w 2012 r.
sprawdzano podwójny ochronny efekt wodno-eta-
nolowego wyciągu męczennicy cielistej u myszy
z indukowaną za pomocą PTZ epilepsją i związaną
z tym depresją ponapadową. W 1, 5, 10 i 15 dniu
doświadczenia myszom podawano PTZ dootrzew-
nowo w dawce 50 mg/kg m.c., a następnie mierzono
czas i częstość wystąpienia drgawek oraz aktywność
lokomocyjną i nieruchomość w teście wymuszonego
pływania (FST – Forced Swimming Test). Pomiędzy
5 a 15 dniem badania, zwierzętom podawano różne
dawki wyciągu z męczennicy (150, 300 i 600 mg/kg
m.c. dootrzewnowo), diazepam (2 mg/kg m.c.) lub
sam nośnik. Ostatniego dnia, po zakończeniu testów
behawioralnych, przeprowadzono testy biochemiczne
w celu oznaczenia stężenia serotoniny (5-HT) i no-
radrenaliny (NA). W grupach otrzymujących wyciąg
z męczennicy zaobserwowano znaczące obniżenie
częstości wystąpienia drgawek oraz skrócenie czasu
znieruchomienia w teście pływania. Ponadto wyciąg
wpłynął stabilizująco na stężenie 5-HT i NA, które
normalnie ulegają obniżeniu po podaniu PTZ. Wyciąg
z męczennicy nie tylko hamował wystąpienie drgawek,
ale także zmniejszał częstość występowania depre-
sji po napadzie padaczkowym, czego nie wykazano
w przypadku diazepamu (16).
Łagodzenie objawów odstawiennych
i leczenie uzależnień
Dhawan i wsp. (17) oceniali prawdopodobny
wpływ benzoflawonu (BZF) wyizolowanego z nad-
ziemnych części męczennicy, na łagodzenie objawów
po odstawieniu nikotyny. Przez 7 kolejnych dni myszy
otrzymywały winian nikotyny w dawce 2 mg/kg m.c.
oraz kombinację nikotyny (2 mg/kg m.c.) i BZF
w dawkach 1, 5, 10, 20 mg/kg m.c. Ostatniego dnia
badania, w godzinę po podaniu nikotyny i benzofla-
wonu, we wszystkich grupach dołączono nalokson
w dawce 2 mg/kg m.c. Podanie antagonisty recepto-
rów opioidowych wywołało efekt nagłego odstawienia
nikotyny, co tłumaczy się prawdopodobnym udziałem
układu nagrody w mechanizmie uzależnienia. Myszy
otrzymujące dodatkowo benzoflawon w dawkach
10 i 20 mg/kg m.c. nie wykazywały objawów „głodu
nikotynowego” w porównaniu z grupą otrzymującą
samą nikotynę. Nawet pojedyncza dawka BZF (20
mg/kg m.c.), podana myszom uzależnionym od ni-
kotyny (po 14 dniowej ekspozycji), chroniła przed
pojawieniem się niektórych objawów spowodowa-
nych jej odstawieniem (17
Wchodzić i głosować
https://hyperreal.info/talk/viewtopic.php?t=77897&start=700
Mile widziane krótkie uzasadnienie.
  • 8646 / 1633 / 2
W kolejnym eksperymencie ci sami autorzy (18)
badali wpływ benzoflawonu podawanego jednorazowo
i przewlekle na wystąpienie tolerancji oraz zależności
od morfiny u myszy. Zwierzęta zostały wprowadzone
w stan uzależnienia poprzez podawanie przez dzie-
więć kolejnych dni siarczanu morfiny w dawce 10
mg/kg m.c./dwa razy dziennie. Trzy badane grupy
otrzymywały dodatkowo wyizolowany z metanolo-
wego wyciągu męczennicy cielistej BZF w dawkach
10, 50 i 100 mg/kg m.c. Okazało się, że jednoczesne
podawanie morfiny i benzoflawonu opóźniało rozwój
tolerancji na przeciwbólowe działanie morfiny oraz
łagodziło objawy z odstawienia (wywołane jednorazo-
wym podaniem naloksonu) w porównaniu do grupy
otrzymującej samą morfinę. Podanie pojedynczej
dawki BZF myszom uzależnionym od morfiny rów-
nież łagodziło fizyczne objawy odstawienia wywołane
podaniem naloksonu (18).
W celu wywołania uzależnienia od kannabinoidów
przez 6 kolejnych dni myszom podawano tetrahy-
drokannabinol (THC) w dawce 10 mg/kg m.c. Dwie
kolejne grupy otrzymywały THC oraz benzoflawon
w dawkach 10 i 20 mg/kg m.c. również przez sześć
dni. U myszy otrzymujących jednocześnie THC i BZF
wykazano znacząco słabsze rozwinięcie się tolerancji
i zależności niż u zwierząt otrzymujących tylko THC.
Siódmego dnia po podaniu SR-141716A – selektyw-
nego antagonisty receptorów kannabinoidowych (10
mg/kg m.c., p.o.) we wszystkich badanych grupach
stwierdzono zachowania charakterystyczne dla ze-
społu abstynencyjnego (drżenie kończyn, potrząsanie
głową). Niemniej jednak znacznie rzadziej występo-
wały one w grupach otrzymujących dodatkowo BZF.
Ponadto jednoczesne podanie benzoflawonu z THC
chroniło przed rozwojem tolerancji i zależności od
kannabinoidów. Wskazuje to na potencjalną przy-
datność benzoflawonu w łagodzeniu objawów z od-
stawienia u osób uzależnionych od kannabinoidów,
choć takich badań klinicznych jak to tej pory nie
przeprowadzono (19).
W świetle potwierdzonej przez badaczy użytecz-
ności benzoflawonu w leczeniu objawów uzależnie-
nia od morfiny, nikotyny i THC, przeprowadzono
badania nad uzależnieniem od alkoholu etylowego.
W doświadczeniu oceniano wpływ męczennicy na
łagodzenie objawów stanów lękowych pojawiających
się w momencie odstawienia alkoholu (objawiające się
wzmożoną aktywnością ruchową). Przez 6 kolejnych
dni myszom podawano dwa razy dziennie alkohol
w dawce 2 g/kg m.c. lub alkohol i benzoflawon w daw-
kach 10, 20 i 50 mg/kg m.c. W grupach otrzymujących
dodatkowo BZF zaobserwowano znacząco rzadziej
występujące objawy abstynencyjne oraz zmniejszoną częstość występowania stanów lękowych niż w grupie
standardowej (20).
Z powodu dużego prawdopodobieństwa wystąpie-
nia uzależnienia podczas terapii beznodiazepinami,
istnieje potrzeba odkrycia nowego skutecznego leku
przeciwlękowego i nasennego, który ponadto będzie
bezpieczny podczas długotrwałego stosowania. Dha-
wan i wsp. (3) badali możliwość rozwinięcia się tole-
rancji i uzależnienia podczas przewlekłego stosowania
benzoflawonu. Przez trzy tygodnie myszom podawano
BZF w trzech dawkach – 10, 50 i 100 mg/kg m.c. 25
dni po zakończeniu badania zachowanie zwierząt
pozostało niezmienione, co sugeruje, że benzoflawon
nie wykazuje charakteru uzależniającego i można go
stosować przewlekle (3).
Amerykańscy badacze przeprowadzili badanie oce-
niające wpływ wodnego wyciągu z Passiflora incar-
nata na początkowy okres wrażliwości szczurów na
nikotynę. Niskie stężenia nikotyny w początkowym
okresie jej podawania nasilają aktywność lokomocyjną
zwierząt, natomiast po długotrwałym stosowaniu dzia-
łanie to zanika. Przez pierwsze cztery dni zwierzęta
otrzymywały 0,4 mg/kg m.c. nikotyny lub placebo.
W grupie szczurów otrzymujących nikotynę zaobser-
wowano dwukrotnie większą aktywność ruchową niż
w grupie kontrolnej. Różnica była znacząca zwłaszcza
pomiędzy 15 a 40 min po podaniu nikotyny. Piątego
dnia badania obu grupom podano 800 mg/kg m.c.
wyciągu z męczennicy lub placebo, a następnie ni-
kotynę i placebo jak przez 4 pierwsze dni. Szczury,
które otrzymały preparat męczennicy wykazały taki
sam poziom aktywności ruchowej jak grupa kontrolna.
Męczennica wpływa na początkowy okres wrażliwości
na nikotynę, który odgrywa znaczącą rolę w dalszym
rozwoju uzależnienia. Poszukiwanie związków che-
micznych wpływających na ten okres, może istotny
dla leczenia uzależnienia od nikotyny u ludzi (21).
Badania kliniczne
Pomimo długotrwałego stosowania w tradycyjnym
lecznictwie istnieje niewiele badań dotyczących klinicz-
nego zastosowania męczennicy cielistej i nie wszystkie
odpowiadają wymaganiom Dobrej Praktyki Badań Kli-
nicznych (GCP – Good Clinical Practice). Potwierdzono
jej korzystny wpływ na poprawę jakości snu oraz w lecze-
niu uzależnienia od opiatów. Ponadto przeprowadzono
badania nad przeciwlękowym działaniem męczennicy
w zespole lęku uogólnionego i w okresie przedoperacyj-
nym, które są dobrze i szeroko udowodnione w mode-
lach zwierzęcych. Najbardziej obiecujący eksperyment
dotyczył porównywalnej skuteczności męczennicy do
działania metylofenidatu wleczeniu ADHD (Attention-
-Deficit Hyperactivity Disorder) u dzieci.
Uzależnienia
Terapia klonidyną w celu przerwania uzależnienia
od opioidów należy do najczęściej wybieranych metod
terapeutycznych. Detoksykacja przebiegająca w ten
sposób ma jednak swoje ograniczenia, m.in. brak ko-
rzystnego wpływu na stan psychiczny chorego. Rando-
mizowane badanie z podwójnie ślepą próbą i kontrolą
zostało przeprowadzone u 65 osób uzależnionych od
opioidów. Wszyscy badani otrzymywali przez 14 dni
0,8 mg klonidyny oraz po 60 kropli nalewki z męczen-
nicy cielistej lub placebo. Za pomocą testu zależności
od opioidów (SOWS – short opiate withdrawal scale)
w dwóch grupach wykazano porównywalną efektyw-
ność leczenia fizycznych objawów odstawienia. Pa-
cjenci otrzymujący dodatkowo męczennicę ujawniali
znacząco lepszą kondycję psychiczną (22).
Lęk
Ci sami autorzy przeprowadzili pilotażowe rando-
mizowane badanie z podwójnie ślepą próbą i kontrolą
w grupie 36 pacjentów zdiagnozowanych z zespołem
lęku uogólnionego (wg. Kryterium DMS IV). Pacjen-
tów zgodnie z randomizacją podzielono na dwie grupy
– pierwsza otrzymywała 45 kropli wyciągu z Passiflora
incarnata oraz placebo (tabletka), druga natomiast
oksazepam w dawce 30 mg i placebo w postaci kropli
przez okres 4 tyg. Nie wykazano różnicy w poziomie
lęku pomiędzy grupami. oksazepam wykazał szyb-
sze rozpoczęcie działania, co jest charakterystyczne
dla działania BDZ, ale przy tym spowodował więcej
problemów z wydajnością pracy (23).
Pacjenci przed podaniem znieczulenia miejscowego
oraz zabiegami chirurgicznymi odczuwają lęk. Ran-
domizowane badanie z podwójnie ślepą próbą i kon-
trolą placebo zostało przeprowadzone w celu oceny
przeciwlękowego działania męczennicy u ludzi. 60 pa-
cjentów pomiędzy 25 a 45 rokiem życia podzielono na
dwie grupy. Na 90 min przed planowanym zabiegiem
operacyjnym pacjentom z pierwszej grupy podano 500
mg suchego wyciągu z Passiflora incarnata, a drugiej
placebo. W celu oceny poziomu lęku przeprowadzono
wywiad z pacjentami z wykorzystaniem skali nume-
rycznej (gdzie 0 to brak lęku a 10 maksymalny poziom
lęku) w czasie 10, 30, 60 i 90 min po zastosowaniu
premedykacji. Okazało się, że Męczennica zmniejszała
lęk przedoperacyjny nie wywołując sedacji i nie zabu-
rzając funkcji psychomotorycznych (24).
W innym badaniu oceniano wpływ męczennicy na
poziom lęku u pacjentów przed znieczuleniem podpaję-
czynówkowym. Do badania zostało zakwalifikowanych
60 osób w wieku od 25 do 55 lat. Pół godziny przed
zabiegiem przeprowadzono ocenę podstawowy rametrów hemodynamicznych, poziomu lęku, sedacji
i funkcji psychomotorycznych. Następnie pacjentów
podzielono na dwie grupy: pierwsza otrzymywała mę-
czennicę (700 mg/5 ml wodnego wyciągu), a druga
placebo. Przed samym wykonaniem znieczulenia po-
nownie przeprowadzono pomiary. Zanotowano staty-
stycznie znamienną różnicę w poziomie lęku pomiędzy
badanymi grupami. Autorzy badania sugerują, że mę-
czennica cielista może być wykorzystana w przyszłości
do zmniejszania lęku przed znieczuleniem, ponieważ
wykazuje działanie przeciwlękowe, nie wpływając przy
tym na funkcje psychoruchowe, parametry hemodyna-
miczne oraz nie zwiększając senności (25).
Sen
Sugeruje się, że Męczennica cielista może popra-
wiać jakość snu w następstwie swojego działania prze-
ciwlękowego. W wcześniejszych badaniach wykazano,
że sen po podaniu męczennicy charakteryzował się
dłuższą fazą REM, a pacjenci po przebudzeniu byli
bardziej rześcy i wypoczęci (3). W celu potwierdzenia
wpływu męczennicy cielistej na jakość snu przepro-
wadzono badanie w grupie zdrowych ochotników. 41
osób w wieku 18-35 lat przez tydzień piło herbatę z li-
ści Passiflora incarnata lub z liści pietruszki (placebo)
przed snem. Wszyscy uczestnicy badania codzienne
prowadzili dzienniki snu, a 10 losowo wybranych osób
zostało również zbadanych za pomocą polisomno-
grafu podczas ostatniej nocy. Zanotowano znaczącą
statystycznie różnicę w jakości snu na korzyść herbaty
z męczennicy (26).
ADHD
Zespół nadpobudliwości ruchowej z deficytem uwa-
gi (ADHD) dotyka od 3 do 5% dzieci w wieku szkol-
nym. Lekami pierwszego wyboru są stymulanty (m.in.
metylofenidat, który jest inhibitorem wychwytu zwrot-
nego DA), ale ok. 30% leczonych nie toleruje bądź nie
odpowiada na leczenie tą grupą leków. W trwającym
8 tyg. badaniu udział wzięło 34 dzieci ze zdiagnozowa-
nym ADHD (DSM IV). Badanych podzielono na dwie
grupy – pierwsza otrzymywała preparat z męczennicy
dwa razy dziennie w dawce 0,04 mg/kg m.c./dobę, na-
tomiast druga – metylofenidat w dawce 1 mg/kg m.c./
dobę. Oceny ewentualnego wpływu substancji na stan
chorych dokonywano przeprowadzając wywiady z ro-
dzicami i nauczycielami (Parent and Teacher ADHD
Rating Scale). Chorzy byli dodatkowo oceniani przez
psychiatrę dziecięcego w 14, 28 i 56 dniu badania. Nie
wykazano żadnych różnic pomiędzy grupami – dwa
sposoby leczenia okazały się w takim samym stopniu
korzystne klinicznie. Jednakże liczba przypadków
rezygnacji z terapii była wyższa w grupie leczonej metylofenidatem. Dodatkowo w tej grupie częściej
występowały problemy z zaburzonym łaknieniem oraz
ogólna nerwowość (27).
Wchodzić i głosować
https://hyperreal.info/talk/viewtopic.php?t=77897&start=700
Mile widziane krótkie uzasadnienie.
  • 8646 / 1633 / 2
Toksyczność i działania niepożądane
Powszechnie uważa się, że leki ziołowe jako pre-
paraty naturalne są bezpieczniejsze od syntetycznych
i nie wykazują działań niepożądanych (26). W celu
zbadania ostrej toksyczności, zwierzętom podawa-
no wyciąg z męczennicy w stopniowo zwiększanych
dawkach. Dopiero w dawce 900 mg/kg m.c. wyciąg
powodował wystąpienie drgawek i niedowład kończyn.
Dawka śmiertelna (LD50) wyciągu z męczennicy wy-
nosi odpowiednio po podaniu:
– doustnym > 15 g/kg m.c. (myszy i szczury),
– dootrzewnowym: 3,5 g/kg m.c. (szczury), 3,1 g/
kg m.c. (myszy),
– podskórnym > 10 g/kg m.c. (szczury), 8,3 g/kg
m.c. (myszy).
Przeprowadzono także badania nad toksycznością
podostrą. Podawanie szczurom wyciągu z męczennicy
w dawce 600 mg/kg m.c. przez okres 4 tyg. nie wyka-
zało żadnych toksycznych objawów ani wystąpienia
genotoksyczności. Brakuje informacji na temat moż-
liwego działania rakotwórczego oraz badań oceny
toksyczności reprodukcyjnej i rozwojowej, dlatego
nie zaleca się stosowania tego preparatu w okresie
ciąży i laktacji (1).
Opisano przypadek 34-letniej kobiety z częstoskur-
czem komorowym po zastosowaniu wyciągu z męczen-
nicy. Trafiła on do szpitala z mdłościami, wymiotami,
sennością, wydłużonym odcinkiem QT, gdzie wyma-
gała monitorowania EKG i dożylnej podaży płynów,
po czym objawy ustąpiły. U kilku pacjentów leczonych
z powodu bezsenności wyciąg z męczennicy spowodo-
wał alergiczne zapalenie naczyń. U pięciu pacjentów
stosujących wyciąg z męczennicy, zanotowano zabu-
rzenia świadomości (3, 28).
Passiflora incarnata może powodować senność,
dlatego podczas jej stosowania należy unikać prowa-
dzenia pojazdów i maszyn. Z powodu silnego wpływu
na ośrodkowy układ nerwowy (OUN) należy zachować
szczególną ostrożność stosując jednocześnie męczen-
nicę i inne leki o działaniu ośrodkowym (1).
Podsumowanie
W obecnych czasach choroby ośrodkowego ukła-
du nerwowego stają się coraz większym problemem.
Według badań amerykańskiego Narodowego Instytutu
Zdrowia Psychicznego (NIMH – National Institute
of Mental Health) obserwuje się znaczący wzrost
częstości diagnozowania stanów lękowych, proble-
mów ze snem i wzmożonym napięciem nerwowym.
Dlatego też intensywnie poszukuje się bezpiecznych
leków bez działania uzależniającego, które mogą
być wykorzystane w terapii tych schorzeń. Obecnie
obserwuje się duże zainteresowanie badaczy prepa-
ratami roślinnymi ze względu na bezpieczeństwo ich
stosowania. Męczennica cielista jest tropikalną rośliną
o dużym potencjale terapeutycznym i długiej historii
stosowania w stanach lękowych i problemach z snem.
Od setek lat była tradycyjnie używana w leczeniu
bólu neuralgicznego, bolesnym miesiączkowaniu,
menopauzie, hemoroidach, wrzodach i oparzeniach.
Interesujące wyniki badań na zwierzętach wskazują
również na nowe możliwości stosowania wyciągów
z ziela męczennicy w łagodzeniu kaszlu, w dolegli-
wościach astmatycznych, obniżonym libido, cukrzycy,
chorobie Parkinsona, ADHD, w leczeniu uzależnienia
od nikotyny, alkoholu, BDZ czy kannabinoidów (3).
Z powodu problemów z identyfikacją głównego
związku lub związków aktywnych męczennicy, wciąż
nie został wyjaśniony jej mechanizm działania. Naj-
częściej powtarzające się hipotezy dotyczą wpływu na
aromatazę (benzoflawon i chryzyna) oraz na recep-
tory układu GABA-ergicznego. W kilku badaniach
podanie flumazenilu – antagonisty domeny BDZ
receptorów GABAA spowodowało brak oczekiwanego
efektu męczennicy (13, 14, 29). Flawonoidy wiążą
się z dużym powinowactwem do benzodiazepinowej
części receptora GABAA, ale wydaje się, że mogą
oddziaływać również na receptory GABAC, jednak
w inny sposób niż BDZ. Przeprowadzono badania
in vitro dotyczące wpływu wyciągu męczennicy na
neurony piramidalne hipokampu – wyciąg wywołał
bezpośrednią aktywację receptorów GABAA zależną
od dawki. Działanie to było znoszone przez podanie
pełnego odwracalnego antagonisty GABAA – GABA-
zyny. Autorzy sugerują, że za to działanie może być
odpowiedzialny kwas aminomasłowy (GABA), który
oznaczono w ekstrakcie w dużych ilościach (30). W ba-
daniach in vitro wyciąg z kwiatów Passiflora incarnata
(D = 425 mg) hamował wychwyt GABA do korowych
synaptosomów, ale nie miał wpływu na uwalnianie
GABA i na aktywność GABA-transaminazy. Wyciąg
hamował również w zależności od stężenia wiązanie
się SR95531 (antagonista GABAA) i CGP54626 (an-
tagonista GABAB) do receptorów GABA. Nie miał
jednak wpływu na etanolową i benzodiazepinową
część receptora GABAA. Według autorów badania
Męczennica cielista może być uznana za antagonistę
receptora GABAB (31).
Odkryta w XVI wieku w Peru Passiflora incarnata
ma niewątpliwie olbrzymi potencjał terapeutyczny.
Poza dobrze znanym tradycyjnym zastosowaniem
okazało się, że jej działanie może być korzystne także w przypadku innych dolegliwości. Mechanizm działa-
nia oraz odpowiadające za niego składniki aktywne
nadal wymagają identyfikacji. Dużym problemem
w interpretacji badań jest wykorzystywanie przez
badaczy różnych rozpuszczalników do przygotowy-
wania wyciągów, a co za tym idzie zmienność zawar-
tości i składu związków aktywnych, a także istnienie
wewnątrzgatunkowych chemotypów. Konieczne jest
opracowanie odpowiedniej metody przygotowywania
wyciągu, która pozwoli na uzyskanie największych
ilości substancji biologicznie czynnych. Należałoby
także przeprowadzić więcej badań klinicznych po-
twierdzających skuteczność męczennicy, co może
umożliwić w przyszłości zastosowanie jej w większej
liczbie wskazań terapeutycznych.
Piśmiennictwo
1. EMA. European Medicines Agency. Committee on Herbal
Medicinal Products (HMPC). Assessment Report on Passiflora
incarnata L., Herba, London, 2008, 1-9. 2. McGuire Ch. Passiflo-
ra incarnata (Passifloraceae): A new fruit crop. Economic botany
1999; 53: 161-176. 3. Dhawan K, Dhawan S, Sharma A. Passiflo-
ra: a review update. J Ethnopharmacol 2004; 94:1-23. 4. Patel SS,
Soni H, Mishra K i wsp. Recent updates on the genus Passiflora:
A review. Int J Res Phytochem Pharmacol 2011; 1:1-16. 5. Bri-
tish Pharmacopoeia 2009, Vol. III, Herbal Drugs and Herbal
Drug Preparations, Passion Flower. 6. ESCOP Monographs: The
Scientific Foundation for Herbal Medicinal Products, Passiflorae
herba, Passionflower, 2003; 359-363. 7. European Pharmacopoeia
7.0.: Passionflower, Passiflorae Herba, 2008, 1209-1210. 8. Souli-
mani R, Younos Ch, Jarmouni S i wsp. Behavioural effects of
Passiflora incarnata L. and its indole alkaloid and flavonoid de-
rivatives and maltol in the mouse. J Ethnopharm 1997; 57:11-20.
9. Dhawan K, Kumar S, Sharma A. Comparative biological acti-
vity study on Passiflora incarnata and P. edulis. Fitoterapia 2001a;
72:698-702. 10. Dhawan K, Kumar S, Sharma A. Anxiolytic acti-
vity of aerial and underground parts of Passiflora incarnata. Fito-
terapia 2001b; 72:922-926. 11. Dhawan K, Kumar S, Sharma A.
Evaluation of central nervous system effects of Passiflora incarna-
ta in experimental animals. Pharm Biol 2003; 41:87-91. 12. Sam-
path C, Holbik M, Krenn L i wsp. Anxiolytic effects of fractions
obtained from Passiflora incarnata L. in the Elevated Plus Maze
in mice. Phytother Res 2011; 255:789-795. 13. Grundmann O,
Wang J, McGregor G i wsp. Anxiolytic activity of a phytochemi-
cally characterized Passiflora incarnata extract is mediated via the
GABAergic system. Planta Med 2008; 74:1769-1773. 14. Nassiri-
-Asl M, Shariati-Rad S, Zamansoltani F. Anticonvulsant effects
of aerial parts of Passiflora incarnata extract in mice: involvement
of benzodiazepine and opioid receptors. BMC Complement Al-
tern Med 2007; 26:1-16. 15. Narayanan R, Muralidharan P. Pas-
siflora incaranta Linn. leaf extract as neuroprotective agent in
MPTP induced Parkinson’s disease in mice. J Pharm Res 2011;
9:3108-3112. 16. Singh B, Singh D, Goel RK. Dual protective
effect of Passiflora incarnata in epilepsy and associated post-ic-
tal depression. J Ethnopharm 2012; 139:273-279. 17. Dhawan K,
Kumar S, Sharma A. Nicotine reversal effects of benzoflavone
moiety from Passiflora incarnata Linneanus in mice. Add Biol
2002b; 7:435-441. 18. Dhawan K, Kumar S, Sharma A. Reversal
of morphine tolerance and dependence by Passiflora incarnata
– a traditional medicine to combat morphine addiction. Pharm
Biol 2002d; 40:576-580. 19. Dhawan K, Kumar S, Sharma A. Re-
versal of cannabinoids (delta9-THC) by the benzoflavone moiety
from methanol extract of Passiflora incarnata Linneanus in mice:
a possible therapy for cannabinoid addiction. J P P 2002c; 54:875-
881. 20. Dhawan K, Kumar S, Sharma A. Suppression of alco-
hol-cessation-oriented hyper-anxiety by the benzoflavone moiety
of Passiflora incarnata Linneaus in mice. J Ethnopharm 2002a;
81:239-244. 21. Breivogel Ch, Jamerson B. Passionflower extract
antagonizes the expression of nicotine locomotor sensitization in
rats. Pharm Biol 2012; 50:1310-1316. 22. Akhondzadeh S, Kasha-
ni L, Mobaseri i wsp. Passionflower in the treatment of opiate
withdrawal: a double-blind randomized controlled trial. J Clin
Pharm Ther 2001a; 26:369-373. 23. Akhondzadeh S, Naghavi HR,
Vazirian M i wsp. Passionflower in the treatment of generalized
anxiety: a pilot double-blind randomized controlled trial with ox-
azepam. J Clin Pharm Ther 2001b; 26:363-367. 24. Movafegh A,
Alizadeh R, Hajimohamadi F i wsp. Preoperative oral Passi-
fora incarnata reduces anxiety in ambulatory surgery patients:
a double-blind, placebo-controlled study. Anesth Analg 2008;
106:1728-1732. 25. Aslanargun P, Cuvas O, Dikmen B i wsp. Passi-
flora incarnata Linneaus as as anxiolytic before spinal anesthesia.
J Anesth 2012; 26:39-44. 26. Ngan A, Conduit R. A double-blind,
placebo-controlled investigation of the effects of Passiflora incar-
nata (Passionflower) herbal tea on subjective sleep quality. Phy-
tother Res 2011; 25:1153-1159. 27. Akhondzadeh S, Mohamma-
di MR, Momeni F. Passiflora incarnata in the treatment of atten-
tion deficit hyperactivity disorder in children and adolescents. Fut
Drugs 2005; 2:609-614. 28. Ulbricht C, Basch E, Boon H i wsp. An
Evidence-Based Systematic Review of Passion Flower (Passiflora
incarnata L.) by the Natural Standard Research Collaboration.
J Diet Suppl 2008; 5:310-338. 29. Zanoli P, Avallone R, Baraldi M.
Behavioral characterization of the flavonoids apigenin and chry-
sin. Fitoterapia 2000; 71:117-123. 30. Elsas SM, Rossi DJ, Raber J
i wsp. Passiflora incaranta L. (Passionflower) extracts elicit GABA
currents in hippocampal neurons in vitro, and show anxiogenic
and anticonvulsant effects in vivo, varying with extraction method.
Phytomed 2010; 17:940-949. 31. Appel K, Rose T, Fiebich B i wsp.
Modulation of the gamma-aminobutyric acid (GABA) system by
Passiflora incarnata L. Phytother Res 2011; 25:838-843.
Wchodzić i głosować
https://hyperreal.info/talk/viewtopic.php?t=77897&start=700
Mile widziane krótkie uzasadnienie.
  • 3072 / 575 / 0
Nie wiem czy napisać "POLECAM" ale zrobiłem w jednym kubku 0,5 litra napar z męczennicy zmieszany z herbatką konopną 50/50. I fajnie się porobiłem ("porobiłem" jak na zioła) do słuchania muzyki i relaksu. Wcześniej piłem jeszcze tylko oprócz tego GINKO BILOBA.
Uwaga! Użytkownik Verbalhologram nie jest już aktywny na hyperrealu. Nie odpowie na próbę kontaktu, ani nie przeczyta odpowiedzi na post.
  • 2774 / 1529 / 34
Tez taki miks stosowalam to jedno z 100 legendarnych ziol Passiflora tzw.zlotej ksiegi.
Sporo jest nie legalnych Passiflora jest dobra tylko trzeba byc cierpliwym i systematycznym w stosowaniu.
Dirty summer narcotic trust devil fruit like one piece manga, psychodelic mystic! Gra trwa
  • 8646 / 1633 / 2
MI wystarczyly 3 wrzutki i bylo grubo.
Wchodzić i głosować
https://hyperreal.info/talk/viewtopic.php?t=77897&start=700
Mile widziane krótkie uzasadnienie.
ODPOWIEDZ
Posty: 132 • Strona 6 z 14
Artykuły
Newsy
[img]
Jacht z kokainą o wartości 80 milionów funtów zmierzał w stronę Wielkiej Brytanii

Prawie tona „narkotyku klasy A” została znaleziona na jachcie płynącym z wysp karaibskich do Wielkiej Brytanii. Jej rynkowa wartość została oszacowana na 80 milionów funtów.

[img]
Handel narkotykami: Rynek odporny na COVID-19. Coraz większe obroty w internecie

Dynamika rynku handlu narkotykami po krótkim spadku w początkowym okresie pandemii COVID-19 szybko dostosowała się do nowych realiów, wynika z opublikowanego w czwartek (24 czerwca) przez Biuro Narodów Zjednoczonych ds. Narkotyków i Przestępczości (UNODC) nowego Światowego Raportu o Narkotykach.

[img]
Meksyk: Sąd Najwyższy zdepenalizował rekreacyjne spożycie marihuany

Sąd Najwyższy zdepenalizował w poniedziałek rekreacyjne spożycie marihuany przez dorosłych. Za zalegalizowaniem używki głosowało 8 spośród 11 sędziów. SN po raz kolejny zajął się tą sprawą, jako że Kongres nie zdołał przyjąć stosownej ustawy przed 30 kwietnia.