Psychodeliki i dysocjanty , nie jestem wjebany bo biore 1x msc albo rzadziej . Zyskalem unikalna transcendentalna perspektywe , ezoteryczna wiedze o sobie i wszechswiecie ktora doslownie zmienila moje zycie . Jedyny minus jest taki , ze nie da sie zapomniec albo odzobaczyc pewnych rzeczy przez co oddryfowalem nieco od tego co ogol spoleczenstwa uwaza za "rzeczywiste" i "normalne" . Ale i tak warto bylo , niczego nie zaluje

Za młodu uwielbiałem speeda , nie spać cały weekend , pić , rzygać, wciągać i tak do samego powrotu do pracy. Wjebałem się ostro , przez kilkanaście lat z przerwami waliłem to gorzkie skurwysyństwo, przez co straciłem kilka zębów , zwojów mózgowych, samochodów, kumpli , jako człowiek w oczach wielu ludzi,

Za to zyskałem sporo paranoi i psychoz, które do dziś mi się w głowie pałętają. Zyskałem też kontakt z policją i sądem, kilka grzywien i wyrok w zawieszeniu , kuratora. Myślałem że zyskałem też przyjaciół na całe życie, ale teraz przez to że mają rodziny, kontakt jest minimalny, choć nie zerwany, ale inaczej to sobie wyobrażałem.

Teraz już nie lubie speedować i wjebałem się w heroinę. Jako że zawsze jestem oddany swojemu hobby, wjebałem się po całości. Powolutku zabiera mi coraz więcej życia. Kto był ten wie. Zyskałem dzięki niej święty spokój , kompletnie nic się nie dzieje.
Ale lubie ją kurwa okropnie i to jest najgorsze.

Dodano akapity -- 909

najbardziej wjebałem się w alkohol, straciłem prawko , znajomych , pieniądze , rodzine.

a próbowałem dużo narkotyków

Bralem wiele substancji w swoim zyciu i na pierwszym miejscu zdecydowanie sa dwie - kokaina i alpra. Bardzo mnie zadowala stan po kokainie, ale kurwa ten chill po alprze(w polaczeniu z alko w moim przypadku) daje tak wysmienita bombe ze moglbym tak latac reszte moich dni. Pozdrawiam trzezwy od 173 dni narkoman

baka.

Dzięki niej miałem pełno ciekawych rozkmin, pełno śmiechu i zabawy, całkiem nieświadomie byłem co raz bardziej "świadomy", zacząłem bardziej zwracać uwagę na różne rzeczy, niezapomniane chwile oraz wzmocnienie więzi z kumplami. Umilała mi czas podczas chorowania, dowiedziałem się o waporyzacji, łagodziła kaca na drugi dzień - nie byłem taki nerwowy/chciało mi się jeść, zainteresowałem się psychodelikami czy też ogólnie zwiększyłem swoją wiedzę na temat substancji psychoaktywnych.

Przez nią wraz z kumplami nieświadomie uzależnialiśmy swoje spotakania/wyjścia co sprawiło, że znacznie straciły one na jakości, monotonia, brak inicjatyw, upierdalanie się do tego stopnia, że zamiast się bawić/socjalizować to idziesz spać, w pewien sposób ekipa zaczęła się "rozpadać". Przez pewien okres czasu po zajaraniu odpalał mi się social anxiety, pierdoły były wyolbrzymione, paranoje czy też siedzenie z zamkniętym ryjem przez co straciłem okazję na rozmowy/wspomnienia, dlatego na jakiś czas przerzuciłem się na jaranie samemu. Będąc podpitym mam dość potężne ssanie na jaranie, nie raz takie combo kończyło się potężnym otumanieniem albo zgonem. Na samym początku poddawałem się paranojom obawiając się jakiejkolwiek konfrontacji z policją czy rodzicami. Przede wszystkim się uzależniłem, zacząłem robić to co wieczór, który bez baki stawał się po prostu nudny. Było to dla mnie na tyle wygodne, że nie przejmowałem się wieloma rzeczami, przestałem cisnąć samorozwój, co raz bardziej się alien'owałem woląć jarać samemu niż spotykać się ze znajomymi, zaniedbywałem obowiązki odkładając je w czasie albo po prostu o nich zapominałem. Popalony łeb, pamięć się pierdoliła, ogólne zmęczenie i rano ciężko było ruszyć pizdę z wyra. Moje stare negatywne nawyki zaczęły wracać, wielogodzinne siedzenie przed kompem oraz oglądanie pornografii i masturbacja. Taki tryb życia można prównać do leżenia na wygodnej kanapie w dole wypełnionym gównem, mimo że smierdzi to przecież jesetm skuty i jest "zajebiście". Szukanie pretekstu żeby się ujebać, który mógłbym porównać do bobasa ubranego w garniturek - aż chce się go przytulić. Nie będe w ogóle mówił ile kasy poszło na takie chuja warte zabawy, choć waporyzacja skutecznie zmniejszyła wydatki.

Zacząłem temu przeciwdziałać, dekotsy i próba przywrócenia poztywnych nawyków, niestety nie idzie mi najlepiej, a przynajmniej tak uważam. Jakiś czas temu udało mi się ograniczyć do weekendów oraz niekoniecznie robić tego samemu, ale w towarzystwie. Mój beret, a więc ciało są przeciwko mnie - zniechęcają mnie do wychodzenia ze strefy komfortu chcąc ograniczyć się do "bezpiecznego" trybu życia - praca > DOM > jaranie > rekreacja > spanie. Niesamowicie mnie to wkurwia, pragnę wrócić do stanu z przed ~1.5 - 2 lat, kiedy "łaziłem po nizinach i powoli ale skrupulatnie wkraczałem na wyżyny", a teraz "płynę na w pół podtopionym i obsranym pontonie, kawałek od lądu".

alprazolam, byłem w ciągu na przez kilka miesiecy, robiłem różne mixy z alko i opio, tolerke miałem niemałą, mimo wszystko brałem to wcześniej, biorę teraz i brać będę tylko tym razem biorę "z głową", straciłem swojego czasu dzięki niemu pracę, studia i paru znajomych, zyskałem większe opanowanie i pewność siebie nawet na trzeźwo