23 marca 2021Klamm pisze:

23 marca 2021UJebany pisze:

23 marca 2021Klamm pisze:

Nie ma lepszych/gorszych nałogów.

Są - porównaj sobie nałóg od marihuany z nałogiem od opio.trawę odstawisz na luzie.Zero skręta, jedynie co to jakieś lekkie problemy ze snem, Zespół amotywacyjny, dziury w głowię a spróbuj odstawić z dnia na dzień helupe. - spotkanie z diabłem.

Powiadam Ci - nie ma. I już tłumaczę, dlaczego uważam, że moje podejście jest słuszniejsze od Twojego. Wartościowanie, który nałóg jest gorszy a który lepszy, rodzi określone ustosunkowywanie się społeczeństwa do uzależnionych. A co za tym idzie, rodzi to problemy dla samych obarczonych nałogami.

Dla osób uzależnionych nie jest istotne, od czego są uzależnione. Mają wszystkie te osoby problem psychiczno-fizyczny. Nałóg od alkoholu, opiatu, kannabinoidów czy jakikolwiek inny nałóg, każdy charakteryzuje się tymi samymi destrukcyjnymi mechanizmami. Fakt, w jednym nałogu te mechanizmy mogą być bardziej destrukcyjne niż w innym. Tego nie staram się kwestionować. Chcę natomiast zakwestionować jakoby to miało znaczenie dla uzależnionego. Uzależniony to uzależniony i nie ma różnicy między tym uzależnionym od marihuany, a tym uzależnionym od heroiny. Obaj mają problem, z którym nie potrafią sobie poradzić.

I teraz, kiedy już sobie zdajemy z tego sprawę, spójrzmy co się dzieję z nałogowym heroinistą i nałogowym marihuanistą w społeczeństwie, które wartościuje te nałogi. Obaj uzależnieni mają jednakowy problem ze swoim nałogiem. Obaj nie mogą sobie z nim już dłużej radzić i obaj postanawiają szukać pomocy z zewnątrz, w społeczeństwie.

A jak społeczeństwo reaguje na ich wyznania? W przypadku marihuanisty jedni zareagują: Chłopie, uzależniłeś się od marihuany? Przestań się zgrywać czy W czym mamy takiemu pomóc, w ogóle co to za nałóg? Heroinizm, alkoholizm, to są nałogi! Jeśli mu nie służy, to niech odstawi i nie dramatyzuje. A drudzy: Dobrze, że tylko w to się władowałeś, co by dopiero było, jakbyś się uzależnił od heroiny... Nie jesteś na przegranej pozycji, zrób coś z tym. W przypadku heroinisty zaś jedni zareagują tak: Wpadłeś w heroinę? Dobrze ci tak! Co, nie wiedziałeś czym to się kończy? Nie żal mi cię. czy Z heroinizmu nie ma ratunku. To już dno, nic mu nie pomożemy. A drudzy tak: Odwyk, terapia, dasz radę, jeśli tylko będziesz chciał.

Słowem, stosunek społeczeństwa do uzależnionego jest zróżnicowany przez wartościowanie nałogów.

A czym to często się potrafi kończyć, jak nie tragediami? Zignorowanie nałogu marihuany u osoby, która właśnie w tym nałogu jest i nie jest w stanie z niego wyjść, niejednokrotnie przekłada się na rozszerzenie tego nałogu na dodatkowe substancje, którymi chce sobie pomóc i jednocześnie pogorszeniem stanu psychicznego (wszyscy mu mówią, że to nie nałóg, więc rośnie w nim przeświadczenie o jego słabości); a także samobójstwami.

Tak samo w przypadku heroinisty, raczej mu nie pomoże społeczeństwo, które z góry na nim stawia krzyżyk; które patrzy na niego z dystansem, jako na pewnego złodzieja i osobę, której za nic nie warto ufać.

Wartościowanie nałogów tworzy w wyobrażeniach społecznych stereotypy, które bynajmniej nie pomagają osobą z problemami nałogowymi. Gdyby ludzie nie wartościowali nałogów, to by i nie tworzyli sobie o nich stereotypowego wyobrażenia; i nie zajmowali z góry określonego, ostatecznie i przeważnie negatywnego stanowiska, względem nałogowców. Gdyby nie wartościowali nałogów, wtedy by mieli do nich jednakowy stosunek. Stosunek świadomy tego, że nałóg, to nałóg. I od czego by on nie był, to osoby z takim potrzebują jednakowej pomocy.

24 marca 2021Kommitum pisze:

(..)twoje rozwazania sa totalnie odklejone od rzeczywistosci.

Ponadto ładnie się odsłoniłeś ze swoimi uprzedzeniami

Wybacz, że nie wchodzę z tobą w dialog. Po prostu nie widzę w tobie dyskutanta.