70 mikrogramow to poniżej odczuwalnej dawki. Jeśli chcesz tyle brać, to Równie dobrze możesz ten karton wyrzucić.

180 bezie dobre na pierwszy raz z przewodnikiem.



20 mics- threshold. Some slight euphoria and body high.

30 mics- threshold, same as 20 mics

40 mics- obviously feeling Lucy's effects a little bit but again no visuals even though may see some

60 mics- = The typical low quality blotter. Body high with "under water like feeling". Lights are brighter, colors are slightly enhanced and some after imaging and trails. This dosage makes for a good time, even though it isn't considered tripping. Lasts longer and is similar to a a gram of shrooms.

90 mics- Bright colors, surfaces start to move, warp or breathe slightly. Confused or reminiscent thoughts. You start to think more. Change of short term memory leads to continual distractive thought patterns. Your brain starts to speed up and you become more aware of everything.

110 mics- A hit of some really good LSD. Visuals are getting a lot more obvious now. "Ripples" over laying your field of vision. Patterns from all different cultures seen on walls, surfaces, faces etc. Closed eye hallucinations become more apparent.

150 mics- This is the main dosage people try to shoot for if they are not that experienced to get LSD's effects without freaking out. This dose is usually 1-2 hits of good, legit LSD.
Effects are a lot like 110 micrograms but more profound.

(incraments I mention will stay the same but the effects of upping it 50 mics becomes more intense than above the line.)

200 mics- This is where things can get powerful. Your mind is racing. Beautiful colors are everywhere. Closed eye visuals are very apparent at this point. Life changing, spiritual experiences or realization can happen at this dose. If you are a noob to LSD this dose is simply too high for you. Many people can handle it quite well but some may freak out.

Matko Boska, że ty akurat takie rzeczy piszesz... 50 ug już jest wyraźnie odczuwalne, a przy 70 ug to już nieogar wchodzi, gęba się śmieje, muzyka gra głośniej, kafelki oddychają itp., ale można jeszcze wyjść do ludzi.

@Cyanide1 - ja bym na twoim miejscu uciął kawałek kartona. Zobaczysz, jak będzie, a następnym razem najwyżej weźmiesz całego.

Niby fakt że 50 jest odczuwalne, ale trzeba się zastanowić ile naprawdę na takim kartonie jest, bo co z tego że 150 podzielimy na 3 po 50, jak w całym rzeczywiście jest z 90ug?

W ogóle z dzieleniem to trochę uważajcie, nie sądzę że to bardzo popularny problem ale mi się raz taki karton trafił, zupełnie nierówno nasączony, podzielony na pół, jedna osoba miała mocny, pełnoprawny trip, druga widziała mocniej kolorki. Tolerancja obu osób na tamten moment zerowa, żadnych leków/dragów kilka dni przed oczywiście nie było. Nawet w najlepszej partii się może jakiś pojedyńczy przypadek trafić.

Branie LSD to nie licytacja, jeśli ktoś ma ochotę na lajtowy trip - który wcale taki lajtowy nie musi być, zależy od multum czynników - to niech bierze sobie i zweryfikowane 70ug. Może chce się oswoić z bardziej psychodelicznym headspacem, popatrzeć na lekko fraktalizujące się brzegi chmur/sierści kota/czegokolwiek oraz delikatne "wzorki"? ;-) Jestem zdania, że zawsze można dorzucić - oczywiście na kolejnym tripie, z psychodelikami akurat jest specyficznie. Odrzucić... Średnio, chyba, że mamy zbijać neuroleptykami lub wołać o alprazolam, ale nie taka chyba istota psychodelicznego poznawania.

60 mics- = The typical low quality blotter. Body high with "under water like feeling". Lights are brighter, colors are slightly enhanced and some after imaging and trails. This dosage makes for a good time, even though it isn't considered tripping. Lasts longer and is similar to a a gram of shrooms.

Na 70 ug to mógłbym pójść do pracy i nikt by nie zauważył. Ja też...

Szkoda psuć pierwszy raz taką śmieszną dawką.

[mention]trydzyk[/mention], my tu jesteśmy psychodeliczni komandosi. Znam gościa, któremu odwaliło po 20-30ug i tak spanikował, że chciał byśmy go wieźli do szpitala. Wszystko zależy od siły umysłu. Słaba głowa ma większą szansę na badtripa, ale silna wcale nie jest taka niezniszczalna, bo każdemu w psychodelikach może podwinąć się noga. :-)

To chyba zdziałał efekt placebo...

A ja się ostatnio trochę zainteresowałem tematem ego death. Czytałem o tym temacie na erowid i na bluelight (tam jest świetny temat dotyczący właśnie tego fenomenu) i powiem szczerze że dla osoby która już miała dwukrotnie styczność z LSD, to brzmi za każdym razem strasznie.
Dziwię się, że niektórzy nie mają śmierci ego przy 1000 mg, a drudzy (i to z reguły ci bardzo doświadczeni!) potrafią osiągnąć ten stan już przy 100 - 200 mg. Najczęściej pojawiały się komentarze, że jeśli dobrze się przygotujesz, lub pomedytujesz wcześniej, wiesz co cię czeka, poniesiesz sie temu ("let it go") to właśnie wcale nie potrzebna jest wysoka dawka.
Pojawiały się też komentarze sceptyków, którzy mówią że ego death to po prostu patetycznie nazwany stan mocnej intoksykacji, lub "jedności ze wszechświatem" ale nie jest to jak niektórzy mówią śmierć ego, lub oderwanie umysłu od ciała.

Kolejny temat gdzie napotkałem sprzeczne opinie, to kontrola nad swoim ciałem w momencie tego stanu. Kilka osób pisało, że niezbyt panuje się nad sobą i robi się czasem głupie rzeczy, ale jest się w stanie prowadzić np. konwersację (jak?). Inni natomiast mówili, że w stanie ego death są całkowicie niezdolni do jakiegokolwiek ruchu (ktoś mógłby ich okraść, zgwałcić etc. a oni by nawet tego nie wiedzieli) i po prostu nie wiedzą co się dzieje wokół nich/świat nie istnieje w tym momencie. Inni po prostu wyśmiewali ten tok rozumowania ("gdyby ktoś powiedział, że dzwoni na pały to od razu byś się obudził"). Tutaj moje pytanie: czy to fakt, że nie ma się kontroli nad ciałem, a żadne bodźce np. to że ktoś do nas coś mówi, nie docierają do nas?

Zrobiło na mnie wrażenie jak jedna panna opisywała, że w momencie wracania uczucie ponownych narodzin jest bardzo silne, coś jak powrót zza światów, gdy na nowo słyszysz swój oddech, czujesz swoje ciało itp. No masakra po prostu gdy się to czyta ;p

Jednak większość osób zgadzała się, że jest to "ABSOLUTELY TERRIFYING" doświadczenie, które zapada w pamięć do końca życia, niektórzy się po nim zmieniają (na lepsze, lub na gorsze!), inni nie tykają kwasa już przez lata, co powoduje, że nawet mi który to tylko czyta, włos się jeżył na głowie. I to "terrifying" powtarzało się zawsze, obojętnie czy ktoś miał bad tripa, czy trip był świetny. Jeśli ja czytając czułem się przerażony, to co dopiero musi czuć ta osoba, doświadczająca tego pierwszy raz (każdy go kiedyś miał). Czy rzeczywiście jest to (za każdym razem) uczucie jakby ktoś umierał? Jeden gość pisał, że wzięli go do szpitala (miał bad tripa) i myślał że umarł a w tych wszystkich lekarzach, pielęgniarkach widział jakieś demony które będą go torturować w piekle czy tam czyśćcu. Czy na prawdę wrażenie śmierci jest tak realistyczne że człowiek w to wierzy w 100%?

Proszę Was o opinię co o tym sądzicie (szczególnie osoby które tego doświadczyły). Sam szykuję się do coraz większych dawek kwasa i chciałbym dokładnie wiedzieć czego mogę się spodziewać w takim momencie. I gdy przeczytałem że niektórzy przy 125 ug miały ego death, a ja już wrzucałem 180 ug i totalnie nie byłem do tego przygotowany, to aż ciężko przełknąłem ślinę. Dodatkowo jak widzicie, każdy trochę inaczej rozumie "ego death" i trochę ciężko wynieść z tego jakieś spójne informacje.
Sorry za przydługi post, ale zaciekawił mnie temat :) pozdro

mały Edit: tak wiem, że do tego stanu bardziej nadaje się DMT, ale pozostańmy na razie przy LSD, gdyż mój post nie ma na celu osiągnięcie tego stanu jak najszybciej czy jak najmniejszym kosztem, ale po prostu poznanie tematu i zebranie informacji, tak, żeby - gdy taki moment nadejdzie, być gotowym i wiedzieć czego się spodziewać (chociaż nie wiem czy wtedy w ogóle ma się dostęp do pamięci i racjonalnego myślenia - typu, "aha, widzę że nie dam rady, po prostu dam się ponieść, zaraz poczuję jakbym umierał, ego death nadchodź, biorę cię na klatę" itp :P)

Ok, ale na potrzeby dyskusji i generalnie przy próbowaniu kartonu trzeba założyć, że jest na nim te 150. Jakbym zakładał od razu, że jest 90, to bym mógł od razu wziąć półtora kartona, a później się zdziwić :)
Również potwierdzam, że z cięciem kartonów bywa loteria, no ale lepszej metody nie znam. Raz miałem karton 130 i uciąłem ciut ponad połowę (no 60%), z myślą, że posiedzę 3-4 godz w domu i dołączę do kumpli na imprezę (oni nie mogli wiedzieć, że biorę). No... Fajnie mnie siekło, nie było szans, żebym w ogóle do ludzi wyszedł, do kumpli dołączyłem po 6-7 godzinach.
Inna sytuacja - dałem kumplowi taki sam karton 130 na impreze. On duzo bardziej doświadczony - brał 200 ug. Po tripie na 130, stwierdził, że jednak nie brał 200 :)
Kolejna sytuacja - dałem koleżance karton 100. Pocięła z koleżanką na pół. Mówiła, że się śmiały 8 godzin i im ściany i kafelki oddychały. Były bardzo zadowolone/
Ja mam bardzo małe doświadczenie z LSD, więc komandosi mogą kręcić głową, ale moje doświadczenia mogą być przydatne dla kogoś, kto nigdy nie brał. Peace ;-)

Z tego co pamiętam ktoś radził zanurzenie kartonika w wodzie, zaciągniecię strzykawką i odlanie sobie ile tam trzeba, trochę matematyki i powinniśmy być w stanie ominąć problem z nierówno nasączonym kartonem. Powinno być pomocne też przy microdosingu. Nie próbowałem ale na logikę powinno działać, LSD się łatwo rozpuszcza nawet w niewielkich ilościach wody.