Co do ilości nasion, to oczywiście zdaję sobie z tego sprawę, podobnie jak z występującą w naturze synergią składników (choć tu mogę mówić właściwie czysto teoretycznie, chyba że wezmę pod uwagę wyczuwalne przeze mnie - i nie tylko przeze mnie - różnice wśród odmian konopii). Paradoks jest więc wytłumaczalny w sferze teoretycznej, ja zamierzam zająć się praktycznym sprawdzeniem tych różnic :-D .

No i pytanie - czy chemia roślin i naszego mózgu nie może być wynikiem aktywności całych tych astraliów, przedświatnic i wszechstworów? Wszystko zależy od interpretacji, można nazwać coś tylko oddziaływaniem dwóch cząsteczek chemicznych, a można w tymże właśnie oddziaływaniu widzieć emanację tych mocy... Ważne, by nikt nikomu nie próbował wtykać do głowy z uporem faszysty, prawda? ;)

Brzytwa Ockhama

Szczególną różnicą poza headspacem, jest znacząco odmienny charakter wizuali.

W przypadku LSA, podchodzą one właściwie pod halucynacje. Pomimo, że towarzyszy typowe dla psychodelików wyostrzenie zmysłów, bardzo wyraźnie widać surrealistyczne deformacje otoczenia. Za dnia, teksury powierzchni przesuwają się oraz układają w wyimaginowane wzory. Natomiast powojowe noce, bardzo przypominały mi deliryczne jazdy na benzydaminie. Np. gałęzie drzewa, z których wyrastały głowy wilków, tudzież przebiegające drogę monstra. Twarze ludzi w takich warunkach, deformowały się, wyciskając siódme poty z wyobraźni. Nie uświadczyłem takich efektów po LSD.

Zmiany wizualne po LSD, zazwyczaj w ogóle nie zakrawają o deformację rzeczywistości (pomijając falowania oddalonych obiektów... no i gdzieś tam czasami coś mignie ;) ). Charakteryzują się intensywnym i wręcz nieprawdopodobnym wyostrzeniem zmysłów oraz wzbogaceniem tekstur o detale, które wcześniej były nie do zaobserwowania. Przynajmniej nie w tak przejrzysty sposób. Wzrok tak silnie wdziera się w obserwowany obiekt, że następuje fraktalizacja. Świat staje się doskonale przejrzysty.


Wpływ na myślenie oraz nastrój, jest oczywiście znacząco odmienny, lecz obie substancje pod tym względem mają własny urok i równie szerokie spektrum doznań. Niemniej, w moim odczuciu kwasowy headspace bije na głowę powojową mentalność. Na kwasie, świat jest taki... sterylny, doskonały i poukładany. Powój, wprowadza przytłaczający, mistyczno-aztecki nastrój. Czuć w tej substancji pewien zew natury, którego nie oferuje LSD. I na odwrót. LSA nie sięga kwasowi do pięt, w kwestii odsłaniania pewnych obszarów i nowych szlaków w umyśle.


Ciekawe jak wyglądałby mix LSD z LSA. Trzeba by raczej wyekstrahować ładunek z nasion powoju, aby oba ustrojstwa idealnie się nałożyły, tym bardziej, że czyste LSA podobno wjeżdża z impetem równym LSD.

"Powój, wprowadza przytłaczający, mistyczno-aztecki nastrój."
dokładnie tak,
kilka razy eksperymentowałem z powojem
w mniejszych dawkach mocny serotoninowy kop i radocha, w dużych w pewnym momencie jak jak po peaku zjarania.... kiedy to już się trochę klapnie i wielkie rozmyślenia :D