Wiem, wiem żuje te orbitki już dłuższą chwilę. Dyskomfort pozostaje no ale cóż coś za coś jak ze wszystkim.

Co do prolaktyny w osoczu, dzięki wielkie za radę już lecę do biedry kupić trochę.

Co do wcześniejszej dyskusji na temat wysokiego ciśnienia i Captoprilu. Po kilkudniowym chlaniu alko jak dochodze do siebie zawsze mam wyokie cisnienie i puls, ciśnienie nawet 170-110, ale przeważnie cos koło 160-100, a puls może dochodzić do 120, przeważnie około 110. Oczywiście w spoczynku. Wziąłem Captopril pod język i praktycznie nic to na mnie nie działa, nawet większa dawka niż jedna tabletka, cisnienie może się obniży o te 5-8 jednostek, a puls ani trochę. To normalne? Nie działa na mnie ten lek? Czy po prostu powód tego wysokiego ciśnienia i pulsu jest taki, którego Capto nie zaleczy?

Są jakieś skuteczne tabsy na obniżenie pulsu? Bo nawet jak ciśnienie mam w normie, jestem w spoczynku, to serce napierdala mi po 100 albo i więcej

Spróbuj beta-blokerów.

propanol mi tam w takims stopniu pomaga, w sumie to nie wiem jak przy regularnmy braniu, bo doraźnie coś tam pomaga, bo tez mam problemy z nadciśnieniem i tetnem w stanie spoczynku przekacza jakiekolwiek normy.

Tak, propranolol tak jak skutecznie zbija ciśnienie, tak i tętno.

Tylko nie radzę przesadzać z wyżej wymienionym. Na wiele osób ten lek działa mocniej niż sądzą, że zadziała. Ale Propranololol jest tu najlepszym imho rozwiazaniem.

potrzebuję szybkiej informacji o Jochimbinie: czy jeśli stosować ją na suchość w ustach, to chodzi o żucie jej w buzi, czy chodzi o połknięcie i przetrawienie?

jak się ma ekstrakt z Jochimbiny w kapsułkach (Yochimbine HCl) do faktycznej rośliny czyli ile trzeba spożyć mg w kapsułce a ile mg rośliny tak żeby było dobrze?

Ja miałem i w sumie mam nadal bardzo podobnie. Wysokie ciśnienie, aż szumi w głowie, serce mi niemiarowo bije, duszności, no i ten osad na płucach. Ja próbuję odstawiać benzo-opio. Thiocodin zasrany, to sulfogówno BARDZO mi na płuca siada. Do tego palę. Kiedyś jak robiłem dłuższe przerwy, to się stabilizowało. Myślę, że jak się nie będzie ćpać, spać i odżywiać się w miarę normalnie, to przejdzie. Aha, kiedyś jak przez pewien czas waliłem sam thiocodin, paczka-dwie na trzy dni, to też myślałem, że momentami, to się kurwa uduszę.

Jeszcze tak zauważyłem, że osobniki bardziej odżywione nie mają aż takich fiołów z ciśnieniem i dusznościami. Ja jestem chudy a wysoki, pewnie to też daje w dupę, moja koleżanka, ważąca 45 kg, co w życiu zjadła może tylko kilka benzosków z piwem, ma tak nawet na trzeźwo. Raz na zjazd po metkacie dałem jej jedną paczkę tjokodynu, to po kilku godzinach myślałem, że zejdzie.

Lekarz mi zalecił bieganie. Jeżdżę na rowerze zamiast tego, codziennie krótkie trasy. Pomaga ;-) Nawet nie biorę tych tabletek na nadciśnienie. Na początku musiałam co chwila zsiadać i prowadzić rower, bo przy dużym wysiłku ciśnienie mi niebezpiecznie skakało, ale teraz mogę coraz dłużej jeździć bez zmęczenia. Ciśnienie na co dzień już mam koło 130/90. Także polecam.

nie wiem gdzie indziej mogłabym opisać mój problem, mam nadzieję, że wybrałam trafnie, w razie czego proszę moderatora o reakcję.
obecnie mam prawie 24 lata, przez około osiem przyjmowałam substancje zmieniające świadomość - popalałam marihuanę sporadycznie w wieku 15, 16 lat, w wieku 17-21 dość regularnie paliłam oraz przyjmowałam mefedron - to ostatnie często co tydzień, czasem co dwa, trzy miesiące. przez ten czas dwa razy wpadłam w ciąg mefedronowy, który trwał miesiąc, w obu przypadkach drastycznie chudłam, około dziesięciu kilo na ciąg, zaobserwowałam delikatne pogorszenie wzroku, ale oprócz tego wszystko stopniowo wracało do normy, kiedy zaczynałam z powrotem o siebie dbać. z czasem mój organizm zaczął bronić się przed przyjmowaniem jakichkolwiek stymulantów - po pierwszych kreskach zawsze wymiotowałam, zatem skończyłam z mefedronem i przez ostatnie dwa-trzy lata jedynie okazjonalnie przyjmowałam kokainę bądź MDMA. mówiąc okazjonalnie mam na myśli raz na kilka miesięcy, albo nawet z półrocznymi przerwami. wymioty przy pierwszych odczuwalnych efektach substancji nie ustawały, lecz nie zniechęcało mnie to. cztery lata temu miałam dość długą przerwę od marihuany, lecz potem aż do niedawna przyjmowałam ją codziennie - nie były to duże ilości, ale paliłam regularnie, wieczorami. chyba warto też wspomnieć, że od lat nastoletnich zmagałam się z depresją, zaburzeniami osobowości, borderline. oprócz pogorszenia pamięci krótkotrwałej i demotywacji nie zaobserwowałam u siebie żadnych negatywnych konsekwencji tego, co wyrabiałam ze sobą przez lata, nigdy też nie miałam bad tripów. natomiast w sylwestra nastąpił przełom.
przyjęłam wtedy około gram kokainy, przez cały dzień niewiele jadłam, wypiłam energetyka, po pierwszej kresce standardowo zwymiotowałam. nad ranem opuściły mnie wszelkie siły i ogarnęła apatia, zatem władowałam w siebie kolejne dwie kreski i kiedy zmęczenie nie minęło, wróciłam do domu. doprawiłam się kolejną kreską, po kilkudziesięciu minutach zapaliłam jointa, a po kolejnej półgodzinie miałam pociągnąć ostatnią, lecz jakoś tak wyszło, że ostatecznie pociągnęłam ułamek, kilka miligramów dosłownie. i wtedy się zaczęło.
nie bardzo wiem jak to opisać, nigdy w życiu się tak nie czułam. obraz gwałtownie się wyostrzył i jednocześnie rozmazał po bokach, wszystko przyspieszyło. serce zaczęło mi kołatać jak szalone, zaczęłam się trząść, nie mogłam się na niczym skupić, gadałam jakieś głupoty, zdrętwiała mi cała lewa strona ciała, a szczególnie lewa ręka. czułam się jakbym zajebała trzy piguły na raz. bardzo się bałam. ten stan trwał przez jakieś półtorej godziny, potem dziesięć minut przerwy, a następnie kolejne półtorej godziny koszmaru. cały czas był ze mną mój partner, ale jako, że kontakt ze mną był zachowany, nie wezwał pogotowia. przez kolejne dwa dni czułam dość mocny ucisk i ból w sercu.
wybrałam się do kardiologa, nakreśliłam sytuację, stwierdził, że nie mam żadnych stałych uszczerbków na zdrowiu. przez miesiąc było wszystko w porządku, aż na początku lutego zaczęły mnie dopadać napady tachykardii. kiedy to się dzieje mam bardzo wysokie tętno, kręci mi się w głowie, ale nie mdleję, strasznie się boję. kolejna wycieczka do kardiologa. dostałam concor cor 2,5 mg, ciężko mi się po tym leku oddychało, zatem zaprzestałam przyjmowanie. rzuciłam wszystko. papierosy, kawę, niezdrowe jedzenie, marihuanę, cięższych rzeczy już nigdy nie dotknę. przez trzy tygodnie miałam spokój, chociaż nie czułam się zbyt dobrze. jestem wiecznie przemęczona, czuję sie caly czas jakby ktoś mnie wsadził do słoika, bardzo dziwnie odbieram dźwięki. wzrok mi się mocno pogorszył, mam bardzo wąskie pole ostrego widzenia, obraz jest rozlany na brzegach. ostatnio po znieczuleniu u dentysty znowu dopadła mnie tachykardia, tętno ponad 150. i teraz po tym całym elaboracie pytanie - czy ma ktoś pomysł co mi jest??? ten wzrok i słuch strasznie mnie niepokoi. mam wrażenie, że już nigdy nie będę w stanie poczuć się normalnie i to mnie przeraża.