Największym minusem jest życie w ciągłej gonitwie i ciągłym stresie. Zbyt dużo bodźców w krótkim odstępie czasu, zbyt krótki sen u niektórych powoduje właśnie takie perturbacje i nasila nerwicę, oraz zwiększa poziom kortyzolu, a ten prowadzi do przewlekłego stresu — standard.

Cześć,
stres osiągnął u mnie apogeum, pewne wydarzenia i złe decyzje sprawiły, że prawie na dnie się znalazłem.
Wiem co mi na dłuższą metę pomoże, wiem co jest przyczyną. W przyszłości i na terapie się pewnie wybiorę (kiedyś krótko chodziłem i pomogło)

Ale nie mogę wytrzymać teraźniejszości. Za jakiś czas wyjeżdżam do pracy i muszę po prostu do tego czasu wytrzymać. Ale codziennie mam chęć się zabić, od rana do wieczora aż oddychanie mnie boli, bo to uczucie jakbym dowiedział się że ktoś bliski umarł i to uczucie dużo silniejsze utrzymuje się przez cały czas.

Nie wiem co mam robić, chciałbym wziąć coś co mi pomoże się uspokoić. Znalazłem Hydroxyzinum i nawet trochę pomogło ale już nie mam. Czy internetowe strony z receptami dadzą ten lek jak na swoim koncie nigdy tej recepty nie miałem? Chyba jest on w miarę lajtowy?

@Up skoro nie miałeś recepty, to leku nie dostaniesz. Nie możesz przed wyjazdem bezpośrednio udać się do lekarza, aby coś zaraził/ew wypisał? No po to leki są na receptę, żeby z dupy ich nie dostawać. A wałka kręcić przed samym wyjazdem też słabo.

Pregabalina, ale radzę ją brać z myślą, że się ją odstawi za kilka miesięcy, jak zauważy się poprawę.
Bo może uzależnić (nie z taką siłą jak opio, ale trochę może...).

hydroksyzyna jak pomagała to też niezły pomysł, ja tego nie brałem, bezpieczne substancje nie potrafią skasować całego złego nastroju bez skutków ubocznych - ale trzeba trochę o problemach pamiętać w pewnym sensie mimo chujni, dobra nvm...

W sumie chyba podobną sytuację mam też wiem co robić, ale teraźniejszość wkurwia narazie i pare nowych sytuacji się szykuje. Z pregabą łatwiej, ale nie polecam dużo, bo troszkę ogłupia (pamięć ciut słabsza) i ma sporo innych wad, ale zalety też jako takie spoko, powodzenia.

Istotna jest też dwubiegunowość stresu, czasami może mobilizować do działania w jednym rytmie do upadłego i do odmowy organizmu, no właśnie.......................a pózniej depresja i brak chęci do działania bo człowiek ma przeświadczenie że pada ze zmęczenia pomimo odpoczynku i najbardziej przytłacza brak tego wypośrodkowania i rozplanowania sił. Człowiek jest na fali, a w mgnieniu oka jakby sam podejmuje rezygnację i występuje brak motywacji.

Kortyzol sporo robi. Niektórzy myślą, że tylko od kofeiny i kawy. A to ma większe podłoże niż tylko picie kawy i jego nadwyżka.

Gdzie wniosek?
Człowiek zapracowany, zmęczony, chcący nieść innym pomóc, raniący najbliższych, później pomagając, mimo, że ledwo stoi się na nogach a myśli się tylko o tym, by w końcu paść do wyra.. mogę tak w nieskończoność wymieniać.
Wracając do wypowiedzi @Verbalhologram 'a. Dokładnie opisałeś mój przypadek. Da radę się z tego wyleczyć, czy jest to choroba, na którą pomogą tylko leki ( u mnie ostatnio leciała pregabalina, klonazepam, od którego jestem uzależniony od ponad 12lat, alkohol, fajki ) ??
Terapia ? Mam komuś za przeproszeniem wyjebać dzbana czy wyrzucić go z piętra bo... tak ? Też między innymi wchodzą anaboliki, stymulanty o których wcześniej nie wspomniałem.
Z tego wszystkiego boli mnie najbardziej to, że bliscy cierpią na tym okropnie. Czasem dobrze tak, że skakać się chce ze szczęścia, czasem nie potrafię znaleść sił, by z łóżka wstać.

Moje pytanie. Co dalej ? Zajebiście fajnie, że wypowiadacie się tutaj, gdyby nie to i wertowanie ponowne forum nie trafiłbym w to miejsce.
Wyspać się ? "iść" pobiegać, zasadzić drzewko czy strzelić drina wymieszanego z pregabą, klonami, ścierwem czy sypanym koksem. Iść się zajebać ? Mimo, że intencję mam zawsze dobre, dla dobrych ludzi.

Nie powinienem tu w ogóle zaczynać tematu, wiem, że są ludzie, którzy bardziej potrzebują tej pomocy ode mnie. Nie raz czy dwa widziałem jak człowiek cierpi.

Chciałem poruszyć ten temat
Jeśli kogoś skrzywdziłem tym postem, lub jest w niewłaściwym miejscu - proszę o przeniesienie
Wybaczcie za chaotyczną wypowiedź

Wydaje mi się, że ze nerwica, stres, problemy ;psychiczne staja się normalnością i dobrze bo trzeba szukać pomocy. myślę, też, że obecny świat sprzyja chorobą psychicznym już od szkoły średniej i potem mamy dysfunkcyjne społeczeństwo które tak naprawdę ciężko to leczyć wszystko. wiele osób nadal wstydzi się iść do specjalisty a to nadal ogromny problem. Każda jednostka reaguje inaczej dla jednego śmierć matki to problem z któym bez leków sobie nie poradzi a inny jakoś da rade. niestety jestem słabszą jednostką

@Pracz6Szop6Pracz ja bym nie nazwał tego słabszą jednostka a bardziej wrażliwa na wszystko,odbierająca więcej bodźców.

@DeWitteEngel chętnie odpowiedziałbym na twoje pytanie, ale poruszyłeś tyle wątków na raz i zbyt chaotycznie, że ciężko zrozumieć. Określ dokładnie, chętnie odpowiem, bo dyskusja wydaje się bardzo ciekawa.

A podłoże nerwicy/stresu w życiu towarzyszy nam na porządku dziennym, więc warto o tym rozmawiać.